ಇದ್ದರೆ ಹೀಗೆ ಇರಬೇಕು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಕಾಯವ ಬಿಡಬೇಕು
ಶುದ್ಧ ಚಿತ್ತವಾಗಿ ಹೃದಯದೊಳಿದ್ದ ವಸ್ತುವನ್ನು ನಿನ್ನ
ಬುದ್ಧಿಯಿಂದ ನೀನೆ ತಿಳಿಯುತ್ತಿದ್ದು ಜೀವನ್ಮುಕ್ತನಾಗಿ ಪ
ಕಲ್ಲು ಮರಳು ಕಾಷ್ಠತರುಗಳಲ್ಲಿ
ಗಿರಿಗಳಲ್ಲಿ ಚರಿಸುವ
ಹುಲ್ಲೆ ಕರಡಿ ವ್ಯಾಘ್ರ ಸಿಂಹದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷಿ ನಾನಾಮೃಗ
ಗಳಲ್ಲಿ ವಸ್ತುವೊಬ್ಬನಲ್ಲದಿಲ್ಲವೆಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತ 1
ದ್ರಷ್ಟವಾಗಿ ತೋರ್ಪುದೆಲ್ಲ ನಷ್ಟವಾಗಿ ಪೋಪುದೆಂದು
ದಿಟ್ಟನಾಗಿ ತಿಳಿದುಜ್ಞಾನ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲೆ
ದುಷ್ಟಜನರ ಸಂಗವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಅರಿಗಳರುವರನ್ನು
ಕುಟ್ಟಿ ಕೆಡಹಿ ಆಶಪಾಶವೆಂಬ ಹಗ್ಗವನ್ನು ಹರಿದು 2
ಗೇರು ಹಣ್ಣಿನ ಬೀಜ ಹೊರಸಾರಿ ಇರ್ದವೊಲು ಸಂ
ಸಾರವೆಂಬ ವಾರಿಧಿಯೊಳು ಕಾಲಗಳೆಯುತ
ನೀರ ಮೇಲಕಿದ್ದ ನಳಿನದಂತೆ ಹೊರಗೆ ಬಿದ್ದು ಬಕನ
ಚಾರು ಚರಣ ಸ್ಮರಣೆಯಿಂದ 3

ಎನ್ನ ಹಣೆಯ ಬರಹಕೆ ಎಂಥಾ ಗಂಡ ದೊರೆತನೇಎನ್ನ ಮನವೆಂಬ ಗಂಡನ ಪರಿಯ ಪೇಳುವೆನೆ ಪ
ಅಡಕಿಲಿಗಳನೆಲ್ಲವ ಹುಡುಕುವನೇಅಡುಗೆಯ ಮಡಕೆಯನೆಲ್ಲ ಒಡೆದನೇಗುಡುಗುಟ್ಟುತ ಯಾವಾಗಲೂ ಇಹನೇಗುಡ್ಡವನೇರುವನೇ 1
ಮುನಿಸಿಕೊಂಡು ಮೇಲಟ್ಟದಿ ಕೂರುವನೇಘನ ಹುಟ್ಟನೆ ಮುಂದಿಹನೇಮನೆಯಲೆಲ್ಲರ ಬಡಿವನೇಮತವನು ಕೆಡಿಸಿದನೆ 2
ದುಡಿವ ಕೋಣನನು ಕೊಂದನೇಕಡಿದುಬಿಟ್ಟನೆ ಕಾಯುವ ನಾಯನುಪುಡಿ ಮಾಡಿದ ಕಟ್ಟುವ ಹಗ್ಗವನೇ ಪಂಕ್ತಿಯ ಸೇರದಿಹನೆ 3
ಒತ್ತೆಯ ಒಡವೆಯನೆ ತಿಂದನೇಬತ್ತಿಯ ಹಿರಿದಾಗೆ ಚಾಚುವನೇಕಿತ್ತು ಒಗದನೇ ದೇವರನೇ ಕಡಿದನೇ ಮರವನ್ನೇ 4
ತ್ಯಜಿಸಿದ ನೆಚ್ಚಿದ ಮಡದಿಯನೇತ್ಯಜಿಸಿದ ಮೋಹದ ಮನೆಯನ್ನೇಭಜಿಸಿದ ಚಿದಾನಂದ ಗುರುವನ್ನೇನಿಜದಲಿ ಬೆರೆತನು ಅವರನ್ನೇ 5

ಚಿತ್ತಜನಯ್ಯನ ಚಿಂತಿಸು ಮನವೇಹೊತ್ತು ಕಳೆಯದೆ ಸರ್ವೋತ್ತಮನ ನೆನೆ ಮನವೆ ಪ
ಕಾಲನ ದೂತರು ನೂಲು ಹಗ್ಗವ ತಂದುಕಾಲು ಕೈಗಳ ಕಟ್ಟಿ ಮ್ಯಾಲೆ ಕುಟ್ಟಿಕಾಲಪಾಶದೊಳಿಟ್ಟು ಶೂಲದಿಂದಿರಿವಾಗಪಾಲಿಸುವರುಂಟೆ ಜಾಲವ ಮಾಡದೆ 1
ದಂಡಧರನ ಭಟರು ಚಂಡಕೋಪದಿ ಬಂದುಕೆಂಡದ ನದಿಯ ತಡಿಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ದುಖಂಡಖಂಡವ ಕಿತ್ತು ಕೆಂಡದೊಳಿಡುವಾಗಹೆಂಡಿರು ಮಕ್ಕಳು ಬಂದು ಬಿಡಿಸಬಲ್ಲರೆ ಮರುಳೆ 2
ಅಂಗಳಿಗೆ ದಬ್ಬಣಂಗಳ ಸೇರಿಸಿ ಎರಡುಕಂಗಳಿಗೆ ಸೀಸವ ಕಾಸಿ ಪೊಯ್ಯಲುತಂಗಿ ಅಕ್ಕ ಬಂದು ಭಂಗವ ಬಿಡಿಸುವರೆಅಂಗವು ಸ್ಥಿರವಲ್ಲ ರಂಗವಿಠಲ ಬಲ್ಲ 3

ಜೋ ಜೋ ಜೋ ಜೋ ಜೋ ಎನ್ನ ಗುರುವೆ ಜೋ ಜೋ ಜೋ ನಿಜ ಕಲ್ಪತರುವೆ ಜೋ ಜೋ ಎಂದು ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ಬರುವೆ | ಜೋ ಜೋ ನಿಮ್ಮ ಚರಣದಲ್ಲಿರುವೆ ಜೋ ಜೋ ಪ
ಅಷ್ಟ ಸಿದ್ಧಿಗಳೆಲ್ಲ ಬಡ್ಡಿಯ ಕೊರೆಸಿ | ಗಟ್ಟ್ಯಾಗಿ ವೇದದ ಕಾಲವ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಅಷ್ಟತತ್ತ್ವದ ಹುರಿ ಹೆಣಿಕಿಲಿ ಬಿಗಿಸಿ | ತೊಟ್ಟಿಲೊಳರುವಿನ ಹಾಸಿಗೆ ಹಾಸೀ || ಜೋ ಜೋ 1
ಸಾಧನ ನಾಲ್ಕೆಂಬೋ ಹಗ್ಗವ ಹೊಸೆದು | ಬೋಧದ ಗಂಟು ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಗಿದು | ನಾದ ಅನಾಹತ ಗಂಟೆಯ ಹೊಡೆದು | ಆದಿ ಗುರುವಿನ ಮಲಗಲಿ ಕರೆದು || ಜೋ ಜೋ || 2
ಕಾಲಿಗೆ ಯೋಗದ ಪಾಶವ ಕಟ್ಟಿ | ಮೂಲೈದು ಬ್ರಹ್ಮರಂಧ್ರಕ್ಕೆ ಮುಟ್ಟಿ | ಮೇಲಿನ ಜೋತೆಗೆ ಭಾಸದ ಬುಟ್ಟಿ | ಲೀಲೆಯಿಂದಲಿ ನೋಡು ಗುರುವಿನ ದೃಷ್ಟಿ || ಜೋ ಜೋ 3
ಮನಸೀಗೆ ಬಾರದ ಮಾತುಗಳಾಡಿ |ನೆನೆಹಿಗೆ ನಿಲ್ಕದ ನಿತ್ಯನ ಕೂಡಿ | ಕನಸು ಎಚ್ಚರದ ಗಾಢವ ನೋಡಿ |ಉನ್ಮನಿ ಬೆಳಗುವ ಮೂರ್ತಿಯ ಪಾಡಿ || ಜೋ ಜೋ 4
ಭಕ್ತಿ ವಿರಕ್ತಿಗೆ ಸಿಲ್ಕುವನೀತಾ | ಸತ್ಯ ಶರಣ್ಯ ಸದ್ಗುರು ನಾಥಾ | ಕರ್ತೃತ್ವ ಇಟ್ಟನು ಮೌನದಲ್ಲೀತಾ | ವೃತ್ತಿ ವಿರಹಿತ ಗಿರಿ ಪಾಲಿಸು ಗುರುತಾ || ಜೋ ಜೋ 5

ನಾರಾಯಣ ಎಂಬ ನಾಮದ ಬೀಜವನು ನಾಲಗೆಯಕೂರಿಗೆಯ ಮಾಡಿ ಬಿತ್ತಿರಯ್ಯ ಪ
ತನುವ ನೇಗಿಲು ಮಾಡಿ ಹೃದಯ ಹೊಲವನು ಮಾಡಿತನ್ವಿರಾ ಎಂಬ ಎರಡೆತ್ತ ಹೂಡಿಜ್ಞಾನವೆಂಬೊ ಮಿಣಿಯ ಕಣ್ಣಿ ಹಗ್ಗವ ಮಾಡಿಧ್ಯಾನವೆಂಬ ಧಾನ್ಯವ ನೋಡಿ ಬಿತ್ತಿರಯ್ಯ 1
ಕಾಮಕ್ರೋಧಗಳೆಂಬ ಗಿಡಗಳನು ತರಿಯಿರಯ್ಯಮದಮತ್ಸರವೆಂಬ ಪೊದೆಯ ಇರಿಯಿರಯ್ಯಪಂಚೇಂದ್ರಿಯಗಳೆಂಬ ಮಂಚಿಕೆಯ ಹಾಕಿರಯ್ಯಚಂಚಲವೆಂಬ ಹಕ್ಕಿಯ ಓಡಿಸಿರಯ್ಯ 2
ಉದಯಾಸ್ತಮಾನವೆಂಬ ಎರಡು ಕೊಳಗವ ಮಾಡಿ ಆಯುಶ್ಯದ ರಾಶಿಯನು ಅಳೆಯಿರಯ್ಯಇದು ಕಾರಣ ಕಾಗಿನೆಲೆಯಾದಿಕೇಶವನಮುದದಿಂದ ನೆನೆನೆನೆದು ಸುಖಿಯಾಗಿರಿಯ್ಯ3

ಯಾಕೆ ಪುಟ್ಟಿಸಿದಿ ನೀ ಸಾಕಲಾರದೆ ಜಗ-ದೇಕ ಕಾರಣಪುರುಷನೆ ಕೃಷ್ಣ ಪ
ವಾಕು ಚಿಂತಿಸೆ ಇಂಥಕಾಕು ಮಾಡುವುದುಚಿತವೆ ಕೃಷ್ಣ ಅ.ಪ.
ಒಡಲಿಗನ್ನವ ಕಾಣೆ ಉಡಲು ಅರಿವೆಯ ಕಾಣೆಗಡಗಡನೆ ನಡುಗುತಿಹೆನೋ ಕೃಷ್ಣಮಡದಿ ಮಾತೆಯರ ಬಿಟ್ಟು ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರ ಬಿ -ಟ್ಟಡವಿ ಪಾಲಾದೆನಲ್ಲೋ ಕೃಷ್ಣಕುಡುತೆ ಕೊಡುವವರಿಲ್ಲ ನುಡಿಯ ಕೇಳುವರಿಲ್ಲಬಡತನವು ಕಂಗೆಡಿಸಿತೋ ಕೃಷ್ಣಕಡೆ ಹಾಯಿಸುವರ ಕಾಣೆ ನಡುಮಡುವಿನೊಳು ಕೈ ಬಿಡದೆ ದಡವನು ಸೇರಿಸೋ ಕೃಷ್ಣ 1
ಕೊಟ್ಟವರ ಸಾಲವನು ಕೊಟ್ಟು ತೀರಿಸದವರಪೊಟ್ಟೆಯೊಳು ಪುಟ್ಟಲಾಯ್ತೋ ಕೃಷ್ಣಎಷ್ಟು ಜನುಮದಿ ಮನಮುಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದ ಕರ್ಮಕಟ್ಟೀಗ ಉಣಿಸುತಿಹುದೋ ಕೃಷ್ಣಸೃಷ್ಟಿಯೊಳಗೆನ್ನಂಥ ಕೆಟ್ಟ ಪಾಪಿಷ್ಠ ಜನಘಟ್ಟಿಸಲಿಲ್ಲವೇನೋ ಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲನೆ ನಿನ್ನ ಮನಮುಟ್ಟಿ ಭಜಿಸಿ ಹಿಂದೆಎಷ್ಟು ಜನ ಬದುಕಲಿಲ್ಲೋ ಕೃಷ್ಣ 2
ಆಳು ದೇಹವು ಗೇಣು ಕೀಳಾಗಿ ಪಲ್ಕಿರಿದುಖೂಳ ಜನರ ಮನೆಗೆ ಕೃಷ್ಣಹಾಳು ಒಡಲಿಗೆ ತುತ್ತು ಕೂಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅವರವಾಲೈಸಲಾರೆನಲ್ಲೋ ಕೃಷ್ಣಬಾಳು ಈ ಪರಿಯಾದ ಮ್ಯಾಲೆ ಭೂಮಿಯಲಿ ಬಹುಕಾಲ ಕಳೆಯುವುದುಚಿತವೆ ಕೃಷ್ಣಆಲಸ್ಯ ಮಾಡದಲೆ ಈ ವ್ಯಾಳ್ಯದಲಿ ಅರಿತುಪಾಲಿಸಲು ಬಹು ಕೀರ್ತಿಯೋ ಕೃಷ್ಣ 3
ಸಿರಿ ಅರಸನೆಂದು ಶ್ರುತಿ ಸಾರುತಿದೆಬಂದುದೀಗೇನು ಸಿರಿಯೋ ಕೃಷ್ಣಒಂದೊಂದು ನಿಮಿಷ ಯುಗಕಿಂತಧಿಕವಾಗುತಿದೆಮುಂದೋರದ್ಹಾಂಗಾಯಿತೋ ಕೃಷ್ಣಸಂದೇಹವಿಲ್ಲ ಗೋವಿಂದ ಶ್ರೀಪದದಾಣೆತಂದೆ ನೀ ರಕ್ಷಿಸದಿರೆ ಕೃಷ್ಣಮುಂದೆ ಭಜಿಸುವರು ಹೀಗೆಂದು ವಾರುತೆ ಕೇಳಿಬಂದುದಪಕೀರ್ತಿ ಮಾತು ಕೃಷ್ಣ 4
ವತ್ಸರ ಈರೀತಿ ಕಾಲಕಳೆದೆನೋ ಕೃಷ್ಣವ್ಯರ್ಥವಾಯಿತು ಜನುಮ ಸಾರ್ಥಕಾಗದು ಕಣ್ಣುಕತ್ತಲೆಗವಿಸಿತಲ್ಲೋ ಕೃಷ್ಣಇತ್ತ ಬಾರೆಂತೆಂದು ಹತ್ತಿಲಿಗೆ ಕರೆದೊಂದುತುತ್ತು ಕೊಡುವರ ಕಾಣೆನೋ ಕೃಷ್ಣವಿಸ್ತರಿಸಲಾರೆ ಇನ್ನೆತ್ತ ಪೋಗಲೊ ನಿನ್ನಚಿತ್ತವ್ಯಾತಕೆ ಕರಗದೋ ಕೃಷ್ಣ 5
ಆರು ಗತಿ ನಿನಗಧಿಕರಾರು ಧಾರುಣಿಯೊಳಗೆತೋರಿಸೈ ಕರುಣನಿಧಿಯೆ ಕೃಷ್ಣಈರೇಳು ಲೋಕಕಾಧಾರವಾದವಗೆ ಬಲುಭಾರವಾದವನೆ ನಾನು ಕೃಷ್ಣಮೀರಿ ನುಡಿಯಲು ಹದಿನಾರೆರಡು ಪಲ್ಗಳುಬೇರು ಕಳಕಳಯಿತೋ ಕೃಷ್ಣತೋರು ಬಂಕಾಪುರದ ಧಾರುಣಿಪುರವಾಸವೀರ ನರಸಿಂಹದೇವ ಕೃಷ್ಣ 6
ಹರಿಯಾತ್ರೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ ಹರಿಮೂರ್ತಿ ನೋಡಲಿಲ್ಲಹರಿದಾಸ ಸÀಂಗವಿಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣಹರಿಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ ಸುರನದಿಯ ಮೀಯಲಿಲ್ಲಧರಣಿ ಸಂಚರಿಸಲಿಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣಅರಿತರಿತು ಮನ ವಿಷಯಕೆರಗಿ ಹರುಷವ ತಾಳಿಬರಿದಾಯಿತಾಯುವೆಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣಮರುತಾಂತರ್ಗತ ಸಿರಿಯರಸ ಹರಿಯೆಂದುಹರುಷಾಬ್ದಿ ಮಗ್ನನಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣ7
ಹರಿನಾರಾಯಣನೆಂದು ಕರವೆತ್ತಿ ಮುಗಿದೊಮ್ಮೆ ಮೈ ಮರೆದು ನಟಿಸಲಿಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣಹರಿಸ್ಮರಣೆ ಸ್ಮರಿಸಿ ಸಿರಿತುಳಸಿ ಪುಷ್ಪವನುಕರವೆತ್ತಿ ನೀಡಲಿಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣಸರ್ವಜ್ಞರಾಯರು ವಿರಚಿಸಿದ ಗ್ರಂಥವನುದರುಶನವೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣಸ್ಮರಿಸಲಾರದ ಪಾಪ ಸ್ಮರಣೆಪೂರ್ವಕ ಮಾಡಿಸ್ಥಿರಭಾರನಾದೆನಲ್ಲೋ ಕೃಷ್ಣ 8
ದುರುಳಜನರೊಡನಾಡಿ ಹರಿಣಾಕ್ಷಿಯರ ಕೂಡಿಸರಿ ಯಾರು ಎಂದು ತಿರುಗಿ ಕೃಷ್ಣನಿರುತ ಕ್ಷುದ್ರವ ನೆನೆಸಿ ನೆರೆದೂರ ಮಾರಿ ಹೆಗ್ಗೆರೆಗೋಣನಂತೆ ತಿರುಗಿ ಕೃಷ್ಣಪರರ ಅನ್ನವ ಬಯಸಿ ಶರೀರವನೆ ಪೋಷಿಸಿಶಿರ ಒಲಿದು ಶಿಲೆಗೆ ಹಾಯಿದು ಕೃಷ್ಣಶರಣವತ್ಸಲನೆಂಬೊ ಬಿರುದು ಪಸರಿಸುವಂಥಕರುಣ ಇನ್ನೆಂದಿಗಾಹುದೊ ಕೃಷ್ಣ 9
ಉರಗ ಫಣಿ ತುಳಿಯಲೊಎರಡೊಂದು ಶೂಲಕ್ಹಾಯಲೊ ಕೃಷ್ಣಕೊರಳಿಗ್ಹಗ್ಗವ ಹಾಕಿ ಮರವೇರಿ ಕರಬಿಡಲೋಗರಗಸದಿ ಶಿರಗೊಯ್ಯಲೋ ಕೃಷ್ಣಕರುಣವಾರಿಧಿ ಎನ್ನ ಕರಪಿಡಿದು ಸಲಹದಿರೆಧರೆಯೊಳುದ್ಧರಿಪರ್ಯಾರೋ ಕೃಷ್ಣ 10
ಎಷ್ಟು ಹೇಳಲಿ ಎನ್ನ ಕಷ್ಟ ಕೋಟಿಗಳನ್ನುಸುಟ್ಟೀಗ ಬೇಯ್ಯುತಿಹವೋ ಕೃಷ್ಣಕಷ್ಟಬಟ್ಟ ಮಗನೆಂದು ದೃಷ್ಟಿ ನೀರೊರೆಸೆನ್ನಪೊಟ್ಟೆಯೊಳ್ಪಿಡಿವರ್ಯಾರೊ ಕೃಷ್ಣಕೃಷ್ಣನಾಮ ವಜ್ರಕ್ಕೆ ಬೆಟ್ಟ ದುರಿತವು ನೀಗಿಥಟ್ಟನೆ ಬಂದು ನೀನು ಕೃಷ್ಣಇಷ್ಟವನು ಸಲಿಸಿ ಗುಟ್ಟ್ಟಲಿ ಶ್ರೀರಂಗವಿಠಲ ಎನ್ನ ಕಾಯೋ ಕೃಷ್ಣ 11

ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಕಲ್ಯಾಣ
ಲಾವಣಿ
ಮಾಧವ ಪ
ಮುದಮೋದ ಘನ ಸುಖ ಭಕ್ತರಿಗೀಯಲು ಅ.ಪ.
ದೇವ ದೇವೇಶನು ಯಾರೆಂತೆಂದು
ಕೋವಿದ ಭೃಗುಮುನಿ ಹುಡುಕುತ ಬಂದು
ಪಾರ್ವತಿ ಪತಿಹರ ವಿಧಿಗಳ ಜರಿದು
ಧಾವಿಸಿ ಹರಿಯೆಡೆ ಬರ್ಪುದ ಕಂಡು
ಭಾವಜ ಪಿತರತಿ ಸೋಗನು ಹಾಕೆ
ದೇವನ ಮಾಯೆಯು ಮುಸುಕಲು ಮುನಿಗೆ
ಈ ವಿಧ ಸಲ್ಲದು ಹರಿಗೆಂತೆಂದು
ಪಾವನ ನೆದೆಯನು ವದ್ದನು ದುಡುಕಿ1
ಮಾಧವ ಚರಣವ ತೊಳೆದು
ಹರಿಸುತ ದುಗುಡವ ಭಕ್ತನಿಗಂದು
ಕರದಿಂ ದೊತ್ತುತ ಚರಣದ ಕಣ್ಣು
ತರಿಯಲು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾಧನೆ ಮುನಿಗೆ
ಹರುಷದಿ ತೆರಳಿದ ಋಷಿವರ ತಾನು
ಅರಿಯುತ ಕಾಂತನ ಮನವಂ ಸಿರಿಯು
ಸರಸರ ಕೋಪವ ನಟಿಸುತ ತಾನು
ಬಿರುಸಿನ ನುಡಿಗಳ ಆಡಿದಳಂದು 2
ಏನಿದು ಮುನಿ ವಿಪರೀತವು ಥರವೆ
ನಾನಿಹ ಸ್ಥಳವನು ವದೆಯುವದೆಂದು
ಮಾನಿನಿ ಗೌರವ ಕಾಯದೆ ಕ್ಷಮಿಸಿಹೆ
ನಾನಿಹೆ ಬರಿಸತಿ ಭಕ್ತರೆ ಹೆಚ್ಚು
ಕಾನನ ಸೇರುವೆ ನನಗೇಕೀ ಮನೆ
ಮಾನವು ಹೊಯಿತು ಯನ್ನಲು ಸತಿಯು
ಮೌನವ ಧರಿಸಲು ಗಂಡನು ನಗುತ
ದೀನರ ಪೊರೆಯಲು ಬಂದಳು ಭುವಿಗೆ 3
ಗಂಡನ ಬಿಡುವಳೆ ಲಕ್ಷ್ಮೀದೇವಿ
ಪುಂಡರ ಮಾತಿದು ನಂಬಿಲುಬೇಡಿ
ಗಂಡನ ಮನತೆರ ನಟಿಸಿದಳಷ್ಟೆ
ಗಂಡನು ಹಾಗೆಯೆ ತೊರೆಯುತ ಧಾಮ
ಕುಂಡಿಲಿ ಗಿಳಿಯುತ ಅಲೆಯುತ ಹೊರಟ
ಕಂಡಲ ಗಿರಿಯೆಡೆ ನಡೆತಾತಂದ
ಕಂಡನು ಹುತ್ತವ ಒಂದೆಡೆ ತಾನು
ಕುಂಡಲಿಗೊಡೆಯನು ನೆಲಸಿದನಲ್ಲಿ 4
ಪಾವನ ಗಿರಿಯದು ಕೇಳಿರಿ ಎಲ್ಲ
ದೇವನ ಖಗಮೃಗ ಬಳ್ಳಿಗಳಾಗಿ
ದೇವ ಸಮೂಹವು ಸೇವಿಪರಲ್ಲಿ
ಕೋವಿದ ಋಷಿಗಳು ಧ್ಯಾನಿಪರೈಯ
ಭಾವಸು ಭಕ್ತಿಲಿ ನೋಡಲು ಗಿರಿಯ
ಜೀವರ ಪಾಪಗಲೆಲ್ಲಾ ನಾಶ
ನೋವನು ಕಾಣರು ಹರಿಕೃಪೆ ಮುಂದೆ
ದೇವನು ಇರೆ ಇದೆ ಭೂವೈಕುಂಠ 5
ಕೃತಯುಗದಲ್ಲಿದು ವೃಷಭಾಚಲವು
ಗತಿಸಿದ ರಕ್ಕಸ ಹರಿಯಿಂತೆಂದು
ಸುತನಂ ಪಡೆಯಲು ಅಂಜಿಲಿದೇವಿ
ಅತಿ ತಪಗೈದಳು ತ್ರೇತೆಯಲೆಂದು
ಉತ್ತಮ ನೆಂಬುವ ಗರ್ವವ ನೀಗಿ
ಸ್ತುತಿಸಿದ ಶ್ವಾಸನ ಶೇಷನು ಎಂದು
ಇತ್ತರು ಮೂರಲಿ ಶೇಷನ ನಾಮ 6
ವೆಂಕಟ ಗಿರಿಯಿದು ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲಿ
ಸಂಕಟ ನೀಗಿದ ಮಾಧವನಿಲ್ಲಿ
ಸಂಕಟ ನೀಡುವ ಪಾಪಗಳನ್ನು
ಶಂಕರ ಹರಿತಾ ಕಡಿಯುವನೆಂದು
ವೆಂಕಟ ನೆನಿಸುತ ಮೆರೆಯುವ ನಿಲ್ಲಿ
ಶಂಕೆಯ ಮಾಡದೆ ಶರಣೆಂದಲ್ಲಿ
ಪಂಕಜ ನೇತ್ರನು ಪೊರೆಯುವನಿಲ್ಲಿ
ಮಂಕುಗಳಾಗದೆ ಭಜಿಸಿರಿ ಬೇಗ 7
ಇಂದಿರೆ ಕೆರಳೆ
ತಂದೆಯು ತೊರೆದನೆ ನಿಜ ವೈಕುಂಠ
ಪೊಂದಿಹ ಹುತ್ತವ ಏನಿದು ಛಂದ
ಕಂದನು ನಾನಿಹೆಎನ್ನುತ ಬೊಮ್ಮ
ತಂದೆಗೆ ಕ್ಷೀರವ ಕರೆಯಲುನಿತ್ಯ
ಛಂದದ ಗೋತನು ಧರಿಸುತ ಶಿವನ
ಕಂದನ ಗೈಯುತ ಮಾತೆಯ ಸಹಿತ
ಬಂದನು ಚೋಳನ ಅರಮನೆಯೆಡೆಗೆ 8
ಕೊಳ್ಳಲು ರಾಣಿಯು ಸೇರುತ ಗೋಷ್ಠಿ
ನಲ್ಲಗೆ ಪ್ರತಿದಿನ ಕ್ಷೀರವ ಸುರಿಸೆ
ಇಲ್ಲವೆ ಆಗಲು ರಾಣಿಗೆ ಹಾಲು
ಗೊಲ್ಲನ ಶಿಕ್ಷಿಸಿ ಬೈಯಲು ಬಹಳ
ಗೊಲ್ಲನು ಪತ್ತೆಯ ಹಚ್ಚುತ ಚರ್ಯೆ
ಕೊಲ್ಲಲು ಗೋವನು ಕೊಡಲಿಯನೆತ್ತೆ
ಬಲ್ಲಿದ ತಡೆಯಲು ಶಿರವನು ಒಡ್ಡೆ
ನಿಲ್ಲದೆ ಗಗನದಿ ಚಿಮ್ಮಿತು ರಕ್ತ 9
ನೋಡುತ ಮಡಿಯಲು ಗೊಲ್ಲನು ಅಲ್ಲೆ
ಓಡುತ ಗೋಗಣ ಹಟ್ಟಿಯ ಸೇರೆ
ಜಾಡನು ಪಿಡಿಯುತ ಚೋಳನು ಬರಲು
ಕೇಡಿಗ ನೃಪನೆ ಪಿಚಾಚಿಯು ಆಗೆನೆ
ಬೇಡಲು ಕ್ಷಮೆಯನು ಬಹುಪರಿಹರಿಯ
ನೀಡಿವಿಶಾಪವ ವೆಂಕಟ ಕರುಣಿ
ಆಡಲು ತೊಡಗಿದ ಈ ವಿಧ ಮುಂದೆ 10
ಆದುದು ಆಯಿತು ಚೋಳನೆ ಕೇಳು
ಭುಂಜಿಸು ಕರ್ಮ
ಪದ್ಮಾವತಿ ಯೆಂಬಾಕೆಯ ಮುಂದೆ
ಮೋದದಿ ಮುದುವೆಯ ನಾಗುವೆ ಆಗ
ಭೂಧವ ಮಾವನು ನೀಡುತ ಮಕುಟ
ಕವಿ ವಾರ
ನಾಧರಿಸುವಾಗಿಲ್ಲದೆ ಬಾಧೆ
ಪೊಂದುವಿ ಕಲಿಕೊನೆ ಪೂರ್ವಾವಸ್ಥೆ 11
ಪೇಳತ ಲೀಪರಿ ಚೋಳಗೆ ದೇವ
ಲೀಲೆಯ ತೊರಲು ಘಾಯವ ಪಿಡಿದು
ಕೇಳಲು ಔಷಧ ಗುರುವನು ಸ್ಮರಿಸಿ
ಆಲಸ್ಯಗೈಯದೆ ಬಂದವ ನುಡಿಯೆ
ಮೂಲಿಕೆ ಹುಡುಕುತ ಗಿರಿಯಲಿ ಅಲೆಯೆ
ಶೈಲದ ಸ್ವಾಮಿ ವರಾಹನು ಸಿಗುತ
ಕೇಳಲು ವೆಂಕಟ ಕಥೆ ವಿಸ್ತಾರ
ಪೇಳಲು ತಬ್ಬಿದ ಕ್ರೋಡನ ಚತುರ 12
ಏನಿದು ಬಹು ವಿಪರೀತವು ಪೇಳಿ
ಸತಿ ಬಿಟ್ಟಲೆಯುವುದೆಂತು
ಪೂರ್ಣಾನಂದಗೆ ಗೊಲ್ಲನ ಪೆಟ್ಟೆ
ಚಿನ್ಮಯ ನೆತ್ತರು ಚಿಮ್ಮುವದುಂಟೆ
ಕ್ಷುಧೆ ತೃಷೆ ದೂರಗೆ ಹಾಲು
ಅನ್ಯರು ವೈದ್ಯರೆ ಧನ್ವಂತ್ರೀಗೆ
ಕಾಣನೆ ಔಷಧಿ ಪೂರ್ಣಪ್ರಜ್ಞ
ತಾನಿರೆ ವೆಂಕಟ ತಿಳಿಯನೆ ಕ್ರೋಡ 13
ಲೀಲೆ ಇದೆಲ್ಲವು ಕೊಡುವದವಗೆ
ಬೀಳಿಸಿ ಮೋಹದಿ ಕುಜನರ ತರಿವ
ಪಾಲಿಪ ಸುಜನರ ಬೀರುತ ಜ್ಞಾನ
ಲೀಲಾಮಯನವ ಸರಿಯೆಂತೆನ್ನಿ
ಕೇಳಲು ಕ್ರೋಡನ ವಾಸಿಸೆ ಜಾಗ
ಕೇಳುವರಾರೈ ನೀನಿರೆ ಯನ್ನ
ಬೀಳುವರೆಲ್ಲರು ನಿನ್ನಡಿಭರದಿ
ಧಾಳಿಯೆ ನನ್ನಯ ಪ್ರಭುತನವೆಂದ 14
ಮುಂದೆಯೆ ನೀನಿರು ನಾಹಿಂದಿರುವೆ
ಬಂದವರೆಲ್ಲರು ನಿನಗೊಂದಿಸುತ
ವಂದಿಸಲೆನ್ನದು ವಲಿಯುವೆನಾಗ
ಮುಂದಿಹ ನಿನಗೇ ಮೊದಲಲಿ ಪೂಜೆ
ಛಂದದಿ ಶಾಸನ ಹೀಗೇ ಬರದು
ಮಂದಿರ ಕೆಡೆ ಕೊಡು ಎನ್ನಲು ನಗುತ
ನಂದದಿ ನೀಡುತ ಹಾಗೆಯೆ ಎಲ್ಲ
ಕಂದನ ಸೇವಿಸೆ ಬಕುಳೆಯ ಕೊಟ್ಟ 15
ತಗ್ಗಿರೆ ಸಾಧನ ವೆಗ್ಗಳಗೈವ
ವೆಗ್ಗಳ ಸಾಧನೆ ತಗ್ಗಿಪ ದೈವ
ಹಗ್ಗವು ಸರಿಇವ ನಿಚ್ಚೆಯು ಕೇಳಿ
ಅಗ್ಗದ ಪ್ರಭುವರ ಇವತಾನಲ್ಲ
ತಗ್ಗಿಸಿ ವಿಷಯ ಬಗ್ಗಿಸಿ ಮನವನು
ಹಿಗ್ಗುತ ಭಜಿಸಲು ಚರಣ ಸರೋಜವ
ತಗ್ಗದ ಸೌಖ್ಯವ ನೀಡುತ ಕಾವ
ಮುಗ್ಗದೆ ಭವದಲಿ ಭಜಿಸಿರಿ ಬೇಗ 16
ಬಕುಳೆ ಯಶೋದೆಯು ಪೂರ್ವದಿ ಕೇಳಿ
ರುಕ್ಮಿಣಿ ಮುದುವೆಯ ನೋಡದಲಾಕೆ
ಉಕ್ಕಿದ ಮೋಹದಿ ಬಯಸಲು ನೋಡೆ
ಭಕ್ತಳ ಬಯಕೆಯ ಸಿದ್ಧಿಸೆ ದೇವ
ಬಕುಳೆಯ ಜನ್ಮದಿ ನಿಂದಿಹಳೆಂದು
ಅಕ್ಕರೆಯಿಂದಲಿ ತಾ ಕರತಂದು
ಚೊಕ್ಕಸುಕಂದನ ತೆರದಲಿ ನಿಂದ
ಭಕ್ತಿಲಿ ಸೇವೆಯ ಗೈದಳು ಬಕುಳೆ 17
ನಾರಾಯಣ ಪುರ ನಾಮದ ನಗರಕೆ
ದೊರೆಯೆನಿಸಿದ್ದನು ಆಕಾಶರಾಯ
ಕೊರಗುತ ಬಹುದಿನ ಸುತರಿಲ್ಲೆಂದು
ಧರಣಿಯ ಶೋಧಿಸೆ ಯಾಗಕ್ಕೆಂದು
ದೊರಕಲು ಕಮಲವು ದೊಡ್ಡದು ಒಂದು
ತೆರೆಯುತ ನೋಡಲು ಶಿಶು ತಾನೊಂದು
ಬೀರುತ ಕಾಂತಿಯ ಕಾಣಿಸಲಂದು
ದೊರಕಿತು ಕನ್ಯಾಮಣಿಯೆಂತೆಂದು 18
ಅರಮನೆ ಗಾ ಶಿಶು ಹರುಷದಿ ತಂದು
ಸರಸಿಜಮುಖಿ ಪದ್ಮಾವತಿಯೆಂದು
ಕರೆಯುತ ರಾಣಿಯು ಸಾಕುತ ಬಂದು
ವರುಷಗಳುರುಳಲು ಕಾಲದಿ ಕನ್ಯೆ
ಸಿರಿತೆರ ಲಕ್ಷಣ ಗಣದಿಂ ಬೆಳೆಯೆ
ವರಿಸಲು ಈಕೆಯ ನರರಿಂದಾಗದು
ಹರಿಯೇ ಸರಿವರವೆನ್ನುತ ಮನದಿ
ಅರಸುತ ವರನಂ ಬಳಲಿದ ಧೊರೆಯು 19
ವೇದವತೀ ಈಕೆಯು ತ್ರೇತೆಯಲೆನ್ನಿ
ಮಾಧವ ಮನತೆರ ತೆರಳುವ ಸೀತೆ
ಮೋದದಿ ಸೇರಲ್ ಗಿರಿ ಕೈಲಾಸ
ಖÉೀದಗಳುಣ್ಣುತ ಲಂಕೆಯಲಿದ್ದು
ಸಾಧಿಸಿ ಖಳರವಿನಾಶವನಲ್ಲಿ
ಮೇದಿನಿ ಸುತೆಯಳ ಸೇವಿಸಿ ಬಹಳ
ಮೋದದಲಾಗಲಿಯಂದಳು ಸೀತೆ 20
ಶಕ್ರನು ಶಿಖಿಸಹ ಇದ್ದಹಾಗೆ
ಲೋಕಕೆ ತೋರಲು ಸೀತೆಯ ರಾಮ
ಚೊಕ್ಕ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ನಡಿಸಲು ಶಿಖಿಯಲಿ
ತಕ್ಕಣ ಬಂದರು ಸೀತೆಯರಿಬ್ಬರು
ಅಕ್ಕರೆಯಿಂದಲಿ ನುಡಿಯುತ ಕಥೆಯು
ಸಕ್ಕದಿ ನಿಂತಿಹ ಈಕೆಯ ನೀನು
ಈಕ್ಷಿಸಿ ಪಿಡಿಕೈಯೆನ್ನಲು ಸೀತೆ
ರಕ್ಕಸ ವೈರಿಯು ಮಡದಿಗೆ ನುಡಿದ 21
ಒಂದೇ ಬಾಣವು ಒಂದೇ ವಚನವು
ಒಂದೇ ನಡತೆಯು ಒಬ್ಬಳುಮಡದಿ
ಇಂದೆನಗೆಂಬುದು ತಿಳಿಯದೆ ನಿನಗೆ
ಛಂದದಿ ಕಲಿಯಲಿ ನಡಿಸುವೆ ಬಯಕೆ
ಇಂದ್ರನು ಅಗ್ನಿಯ ಪುಟ್ಟಲಿ ವಡಲಲಿ
ಇಂದಿನ ಯುಗದಲಿಯನ್ನಲು ರಾಮ
ವಂದಿಸಿ ನಡೆದರು ಎಲ್ಲರು ಆಗ
ಹಿಂದಿನ ವರತೆರ ಬಂದಿಹಳೀಗ 22
ಭೂಸುರ ಪೊಟ್ಟಿಲಿ ಪುಟ್ಟುತ ಹಿಂದೆ
ಶ್ರೀಶನ ಮಡದಿಯ ತಪದಿಂ ಮೆಚ್ಚಿಸಿ
ಭಾಷೆಯ ಪಡದಿರೆ ಸವತಿಯ ಪಟ್ಟಕೆ
ಘಾಸಿಯ ನೀಡುತ ರಾವಣ ಬಂದು
ಆಶಿಸಿ ಸಂಗವ ದುಡುಕುತ ನುಡಿಯೆ
ರೋಷದಿ ಶಾಪವ ನೀಡಿದಳೀಕೆ
ನಾಶಕೆ ಕಾರಣಳಾಗುವೆ ನಾನೆ
ಭ್ರಷ್ಟನೆಯೆನ್ನುತ ಶಿಖಿ ಸೇರಿದಳು 23
ಲಕ್ಷ್ಮೀ ವಿಭೂತಿಯೆ ಇವಳೆಂತೆನ್ನಿ
ಲಕ್ಷಣ ನಿಭಿಡಿತಳಾಗಿಹ ಕನ್ಯೆ
ಕುಕ್ಷಿಯು ತೆಳ್ಳಗೆ ಸಿಂಹಸುಮಧ್ಯಮೆ
ಪಂಕಜ ನೇತ್ರೆಯು ಪಂಕಜವದನೆಯು
ಪಂಕಜ ಗಂಧಿ ಭುಜಂಗ ಸುವೇಣಿ
ಶಂಕರ ನಗೆನುಡಿ ಗುರುಲಾವಣ್ಯ
ಶಂಖ ಸುಪದ್ಮಾರೇಖೆಗಳಿಂದ
ಲಂಕೃತ ಅಂಗೈ ಪಾದಗಳ್ಹಾಗೆ 24
ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲನು ಹಳಿಯುವ ಹುಬ್ಬು
ಸೋಮನ ಮೀರಿಪ ಯುಗಯುಗ ಕಾಂತಿ
ಸಾಮಜಗಮನೆ ರಂಭೋರುಗಳು
ಕೋಮಲ ಚಂಪಕ ನಾಶಿಕ ತುಟಿಗಳು
ಕಾಮದ ಪೀವರ ಕುಚಯುಗಹಾಗೆ ಸು
ನೇಮದಿ ಬೆಳದಿಹ ಪಲ್ಗಳ ರಾಜಿ
ವಾಮನಿತಂಬಜಘನದ್ವಯವ
ಭಾಮೆ ಸಫಾಲದಿ ಮೆರೆದಳು ತಾನು 25
ಈಕೆಯು ಕಮಲೆಯ ತೆರೆದಿಂ ಬೆಳೆದು
ಸಾಕಲು ಕರೆದಳು ಕನಕಸುವೃಷ್ಟಿ
ಕಾಕನು ಕಾಣದೆ ರಾಜನು ಮೆರೆದ
ನಾಕವೆ ಎನಿಸಿತು ರಾಜನಮನೆಯು
ಜೋಕೆಯಲೊಂದಿನ ಸಖಿಯರ ಕೂಡಿ
ಈಕ್ಷಿಸೆ ಪುರವುದ್ಯಾನವ ಕುವರಿ
ಸೌಖ್ಯದಿ ತೆರಳುತೆಯಿರುತಿರುವಲ್ಲಿ
ನಾಕದ ನಾರದ ವದಗಿದನಲ್ಲಿ 26
ಹರಿಕಾರ್ಯಾಂಗನು ಬಂದನು ಎನ್ನುತ
ಗುರು ಸತ್ಕಾರಂಗಳಗೈದು-ಆ
ತುರ ತೋರಲು ತಿಳಿಯೆ ಭವಿಷ್ಯ
ಕರಗಳ ನೋಡುತ ತೂಗುತ ತಲೆಯು
ಸಿರಿತೆರ ಲಕ್ಷಣ ಕಾಣುವೆನಮ್ಮ
ಹರಿಯೇ ಸರಿ ವರಿಸಲ್ ನಿನ್ನ
ಅರಸುತ ಬರುವನು ತಾನೆ ನಿನ್ನ
ಬರಿ ಮಾತಲ್ಲವು ನೋಡೆಂತೆಂದ 27
ಪರಿ ಹೊರಡಲ್ ಮುನಿಯು
ಲಾಲಿಸಿ ª