ಏನೆಂಬೆನು ಪವಮಾನ ದೇವನಲಿ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಕರುಣಾ
ತಾನಾಗೀತನಕಡೆಯಲಿ ಬಹ ಲಕ್ಷ್ಮೀಮಾನ, ದೀನ ಶರಣಾ ಪ.
ದುರುಳ ದಶಾಸ್ಯನ ಸೆರೆಯೊಳಗಿಕ್ಕಿದ
ಸುರವರನಣುಗನನೂ
ನೆರೆಯದೆ ಮಾರುತಿ ಇರುವ ನಿಮಿತ್ತದಿ
ಕರಿಸಿದ ರವಿಜನನು
ತಿರುಗಿ ದ್ವಾಪರದಿ ಬರಲಾರ ರವಿಜನ
ನರನಿಂದೊರಸಿದನು
ಎರಡು ಯುಗದೊಳೀ ತೆರದಲಿ ಭಾರತಿ
ವರನನು ಸೇರಿದನು 1
ಶ್ರೀಕರ ಜೀವರಿಗೇಕೀ ಭಾವವ
ಪೋಕ ಮೃಗಗಳಂದೂ
ಕಾಕರಟನದಂತೊರೆವದನರಿತು ದಿ-
ವೌಕಸಗಣಬಂದು
ಶ್ರೀಕಮಲಾಸನ ವಂದ್ಯನೆ ಸಲಹೆನೆ
ಸಾಕುವ ತಾನೆಂದೂ
ಈ ಕಲ್ಯಾಣ ಗುಣಾಢ್ಯನ ಭೂಮಿಗೆ
ತಾ ಕಳುಹಿದನಂದು 2
ಅದರಿಂ ತರುವಾಯದಲಿ ಸುಖಾಂಭುದಿ
ಒದಗಿದ ತ್ವರೆಯಿಂದ
ಪದುಮನಾಭ ಮೂರುತಿಯ ಕೆಲದಿ ನಿಂ-
ದದುಭುತ ಭರದಿಂದಾ
ವಿಧಿಭವ ಲೋಕಾದ್ಯಧಿಕೃತ ಪುಣ್ಯಾ
ಸ್ಪದ ತೋರುವೆನೆಂದಾ
ವಿಧಿ ಪದ ಯೋಗ್ಯನ ಚದುರತನಕೆ
ಮೆಚ್ಚಿ ಪೂರ್ಣಾನಂದ 3
ವರ ವೈಕುಂಠವ ರಜತ ಪೀಠ ಸ-
ತ್ಪುರದೊಳಗಿರಿಸಿಹನು
ವಿರಜೆಯ ಮುನಿಕಡತ ಸರಸಿಗೆ ಕರೆಸಿದ
ಮುರದಾನವಹರನು
ಚರಣಾಂಬುಜಕಿಂಕರವರ ಚಂದ್ರೇ-
ಶ್ವರನಲಿ ಕರುಣವನು
ಇರಿಸಿ ಭಜಿಪ ಸುರತರುವೆನಿಸಿದ ಶ್ರೀ-
ವರನ ಮಹಾತ್ಮೆಯನು 4
ಜ್ಞಾನಾನಂದಾಂಬುಧಿ ಶೇಷಾದ್ರಿಯ
ಶ್ರೀನಿವಾಸನಿವನು
ತಾನಾಗಿಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿಹ ಭಕ್ತಾ-
ಧೀನ ದಯಾಕರನು
ಮಾನಸಗತ ಮಾಲಿನ್ಯವ ಕಳೆದನು
ಮಾನವ ಬಿಡಿಸುವನು
ನಾನಾಭೀಷ್ಟವ ನಿರವಧಿ ಕೊಡುತಿಹ
ಮೌನಿ ಜನಾರ್ಚಿತನು 5

ಶ್ರೀ ರಮೇಶನೆ | ಶ್ರೀ ನಾರಸಿಂಹ ಶ್ರೀ ರಮೇಶನೆ ಪ.
ಶ್ರೀ ರಮೇಶ ಸುರ ಸಾರ್ವಭೌಮ ಭವ
ತಾರಕಗೊಳಿಸುವ ಕಾರಣಪುರುಷ ಅ.ಪ.
ಆದಿಮೂಲನೆ | ಅಪಾರ ಮಹಿಮ ಖೇದದೂರನೆ
ವಾದಿಪ ಪಿತನೊಳು ಸಾಧಿಪೆ ನಿನ ಮತ
ಮೋದಗೊಳಿಸಿ ಪ್ರಹ್ಲಾದನ ಪೊರೆದೆ 1
ಶೌರಿ ಭೂಧರಾ ದೊರೆ
ಕಾದಿದ ದುಷ್ಟ ದೈತ್ಯಾದಿಗಳ ಕೊಂಡು
ಮೋದವಿತ್ತೆ ಭೂದೇವಿಗೆದೆ ಶ್ರೀಶಾ 2
ಭೂಪರೈವರು | ಎದುರಲ್ಲಿ ಇರಲು ಪಾಪಿ ಖೂಳರು
ದ್ರೌಪದಿ ವಸನವ ಕೈಪಿಡಿದೆಳೆಯಲು
ಪತಿ ಸಲಹೆನೆ ತಾಪವ ಬಿಡಿಸದೆ 3
ನೀರೊಳಾಡಿದೆ | ನೀ ಕಲ್ಲು ಪೊತ್ತು ನಾರಿಯ ತಂದೆ
ನಾರಸಿಂಹ ವಟು ವೀರರಾಮಚಂದ್ರ
ಜಾರಚೋರ ವಸ್ತ್ರದೂರನೆ ಕಲ್ಕಿ 4
ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣ | ವಿಠ್ಠಲದೇವ ಕಾಪಾಡೊ ಕೃಷ್ಣ
ರೂಪ ರೂಪಾಂತರ ವ್ಯಾಪಿಸಿ ಜಗದೊಳು
ಶ್ರೀಪತಿ ಹೃದಯದಿ ರೂಪವ ತೋರೊ 5

ಸಿರಿದೇವಿ ವರಬೇಗ ಕರುಣಿಸೊ ದಯದಿಂದ
ಶರಣಾಗತ ಪರಿಪಾಲನೆಂಬಿ ಘನ ಬಿರುದಿಹದೊರೆ
ನರಹರಿಕರುಣಾಕರ ಪ.
ಕರಿರಾಜ ಮೊರೆಯಿಡುವ ಸ್ವರವ ಕೇಳುತಲಂದು
ಸಿರಿಯೊಳಗುಸುರದೆ ಗರುಡನ ಪೆಗಲೇರಿ
ಸರಸಿ ತಡಿಗೆ ಬಂದು ಕರಿಯನುದ್ಧರಿಸಿದಿ 1
ಘೋರ ಕಿಂಕರರಿದಿರು ಸಾರೆಜಾಮಿಳ ಭಯದಿ
ನಾರಾಯಣನೆಂದು ಬೇಡಿದ ಮಾತ್ರದಿ
ವಾರಿಜಭವಪಿತ ಪಾರಗಾಣಿಸಿದಿ 2
ತರಳ ಪ್ರಹ್ಲಾದನನು ಹಿರಣ್ಯಕನು ಬಾಧಿಸಲು
ಹರಿ ನೀನೆ ಗತಿಯೆನುತಿರೆ ಕಂಭದಿ
ಇರವ ತೋರಿ ಬಹು ಪರಿಯಲಿ ಸಲಹಿದಿ 3
ದುರುಳ ಸೀರೆಯ ಸೆಳೆಯೆ
ಹರಿಕೃಷ್ಣ ಸಲಹೆನೆ ಸೀರೆಯ ಮಳೆ
ಗರದಂದದಲಿತ್ತು ಪರಿಪಾಲಿಸಿದೆ 4
ಎನ್ನ ದುಷ್ಕøತದಿಂದ ನಿನ್ನ ನಾಮದ ಮಹಿಮೆ
ಭಿನ್ನವಾಗುವದೆ ನಿನ್ನ ಪದಾಂಬುಜ
ವನ್ನು ನಂಬಿದ ಮೇಲಿನ್ನುದಾಸೀನವೆ 5
ಪಾಕಶಾಸನನಘವ ನೀಕರಿಸಿ ಸಲಹಿದನೆ
ಭೀಕರವಾಗದೆ ಸಾಕು ಸಾನುಭವ
ಕೃಪಣ ದಯಾಕರ ಮೂರುತಿ 6
ಒಳಗೆ ನೀ ತಳಿಸುತಲಿ ಗಳಿಸಿ ಪಾಪಗಳೆನಗೆ
ತಳಮಳಗೊಳಿಸುತ ಬಳಲಿಪದುಚಿತವೆ
ಉಳುಹಿನ್ನಾದರು ನಳಿನನಾಭ ಹರಿ 7
ಬಡವ ಮಾನವನೊಬ್ಬ ಪಡೆಯ ತನ್ನವರನ್ನು
ಕೆಡಲು ಬಿಡನು ಜಗದೊಡೆಯ ನೀ ಎನಗಿರೆ
ತಡವ ಮಾಡಿ ಕಂಡ ಕಡೆಯಲಿ ಬಿಡುವುದೆ 8
ನಿನ್ನ ಕಥಾಮೃತಸಾರವನ್ನೆ ಶಿರದಿ ಧರಿಸಿ
ಇನ್ನು ಬಳಲಿದರೆ ನಿನ್ನ ಘನತೆಗಿದು
ಚೆನ್ನಾಗುವುದೆ ಪ್ರಸನ್ನ ಮುಖಾಂಬುಜ 9
ಮಾನಾಮಾನವ ತೊರೆದು ನಾನಾ ದೇಶದಿ ತಿರಿದು
ಶ್ರೀನಿವಾಸ ನಿನ್ನಾನನ ದರುಶನ-
ವನು ಮಾಡಿದ ಮೇಲೇನಿದು ತಾತ್ಸಾರ 10
ಆಶಾಪಾಶವ ಬಿಡಿಸಿ ಮನದಾಸೆಗಳ ಪೂರೈಸಿ
ದಾಸದಾಸನೆಂಬೀ ಸೌಖ್ಯವನಿತ್ತು
ಪೋಷಿಸು ಶೇಷಗಿರೀಶನೆ ತವಕದಿ 11