ನಗಮಂ ನಖಾಗ್ರದಿಂ ನೆಗಪಿ ಸಮ್ಮೋದದಿಂ
ಜಗಕೆ ಚಿತ್ರವ ತೋರ್ದ ಜಗದಧೀಶ
ಭೂರಿ ಸಂಭ್ರಮವಾಂತು
ಕ್ರೂರಫಣಿಗರ್ವಮಂ ಭಂಗಗೈದು
ಶಿಶುರೂಪದಿಂದಮೆ ನಿಶಿಚರರ ಸದೆವಡೆದ
ವಸುದೇವನಂದನಗೆ ವಿಶ್ವಪಿತಗೆ
ಅಣುರೇಣು ತೃಣಕಾಷ್ಟ ಪೂರ್ಣನಾಗಿರುತಿರ್ಪ
ಪ್ರಾಣಕಾಂತಗೆ ನಾನು ಮಣಿವೆ ಮುನ್ನ
ಸತ್ಯವಿಕ್ರಮನನ್ನು ಸಾರಿಬಂದು
ಭಕ್ತಿಭಾವದಿ ನಮಿಪೆ ನುತಿಸಿ ಮನದಿ
ಕರ್ತೃಶೇಷಗಿರೀಶನೆನುವೆ ಮುದದಿ

ಸಖಿಯೆ ಲಾಲಿಸು ಎನ್ನ ಸಖನ ವರ್ಣಿಪೆ ಮುನ್ನ
ಸುಖದಾತ ಸುಂದರನ ಪ್ರಾಣಸಖನ
ಕಡುದೈನ್ಯದಿಂದೆರೆಯಲೊಡನೆ ಬಂದು
ವೇದಗಳ್ಳನು ಪೋದ ಹಾದಿಯನೆ ತಾ ಪಿಡಿದು
ವಾರ್ಧಿಯೊಳ್ಮುಳುಗಿ ಸಮ್ಮೋದದಿಂದ
ಕ್ರೋಧಿರಕ್ಕಸನುರವ ಛೇದಿಸುತೆ ವೇದವ
ನ್ನಾದರಿಸಿ ತಂದೀಯುತ ಜಗಕೆನಲವಿಂ
ನಿರ್ಮಾಣ ಕಾರ್ಯದೋಳ್ ನಿಯಮಿಸಿದನಾ
ಸ್ವರ್ಣಗರ್ಭನನಂತು ಮೀನನಾಗಿ
ಅರ್ಣವದಿ ನೆಲೆಯಾಗಿ ನಿಂತ ಸುಗುಣ