ರಘುರಾಯ ಯನ್ನಮನವ ನಿಲಿಸಲಾಗದೇ
ನಿನ್ನ ಚರಣ ಕಮಲಲಿದ್ದು ತನ್ನ ಹರಿ ಬೀಳದಂತೆ ಪ
ಹನುಮನೊಡನೇ ಕಾಂತ ಮಾತ
ಅನುವರದಲಿ ಆಡುತಿರಲು
ವನಧಿ ಘೋಷವನ್ನೆ ಕಂಡು
ವನಜ ಕರವನೆತ್ತಿಕೊಂಡು ನಿಲ್ಲಲು
ಎನಲು ತ್ಯಜಿಸಿ ತನ್ನದರ್ಪನು ಆಸ್ಥಳದಿ
ಧರೆಯದೋರಿ ಸುಮ್ಮನಿಪ್ಪನು
ಆಂದಿಗಿಂದಿಗಿನಿತು ವಾಕ್ಯ ಮೆರೆದಪ್ಪನು 1
ಶರಧಿ ಮಥನದಲ್ಲಿ ಮುಣುಗು ತಿರಲು ಗಿಲಿಯನೆತ್ತಿ ನಿಳಹಿ |
ಹೊರೆದೆ ಸುರರ ಬಳಿಕಧರಣಿ ಹಿರಣ್ಯಾಕ್ಷ ವಯ್ಯಲಾಗ
ವರಹರೂಪದಿಂದ ಮೂಡಿದೇ ಈ ಜಗವ
ಕೊರೆದಾಡಿ ಲೆತ್ತಿ ಆಡಿದ ಅಧೃವನ
ತಿರಗದಂತೆ ಅಢಳ ನೀಡಿದೆ 2
ನಿನ್ನ ಕಥೆಯ ಶ್ರವಣಮಾಡಿ ನಿನ್ನ ನೋಡಿ ಕೂಡಿ ಪಾಡಿ
ನಿನ್ನ ನಿರ್ಮಾಲ್ಯ ಘ್ರಾಣಿಸುತಲಿ ನಿನ್ನದಾಸ ನೆನಿಸಿ
ಧನ್ಯಗತಿಯ ಪಡೆವ ತೆರದಲಿ ನಿಲಿಸಬೇಕು
ಎನ್ನ ಮನವ ಕರುಣದಿಂದಲಿ ಮಹಿಪತಿಸುತನ್ನ
ಸ್ವಾಮಿ ಸಲಹು ಜಗದಲಿ 3

ರಾಮಾ ಕೃಷ್ಣಾ ಗೋವಿಂದಾ ಗೋಪಾಲ ಕೇಶವಾ |
ಭವ ಪಾಶವಾ ಪ
ಅಹಂಮಮತಾವೆಂಬಾ ಸಂಚಾರ ವಾಯಿತು |
ಸೋಹಂವೆಂಬಾ ತಿಳಿವಾದೆಚ್ಚರ ಹೋಯಿತ್ತು |
ನಾಹಂಕರ್ತಾನೆಂದು ಸುವಿಚಾರ ಸೇರಿದಾ |
ಸೋಹಂ ಎಂದು ನುಡಿಯದಾ ಕುಮತಿ ಮೀರಿದಾ 1
ಅನಾತ್ಮದಲ್ಲಿ ಆತ್ಮ ಭಾವನೆ ಮೂಡಿದೇ |
ಸನಾತನ ಚೈತನ್ಯ ತಾನೆಂದು ನೋಡದೆಲ |
ಮನದಿಂದ ಈ ಕ್ಷಣ ತ್ರಯವಕೂಡಿದೇ |
ಕನಸಿನಂದದಿ ಸಂಸಾರ ದೊಳಾಡಿದೇ2
ಮರಹು ಬಿಡಿಸಿ ನಿನ್ನೆಚ್ಚರ ದೋರಿಸೀ |
ಚರಣದ ಭಜನೆಗೆ ಕಣ್ಣ ದೆರೆಸೀ |
ಗುರುಮಹಿಪತಿ ಪ್ರಭು ದಯಬೀರಿಸೀ |
ಹೊರೆವದೆನ್ನಯ ಅಪರಾಧ ಕ್ಷಮಿಸಿ 3