ಕೋಸಲಾಧಿಪ ಶುಭವನು ದಾಶರಥೇ ಪ
ದಾಸನಲ್ಲಿ ಕೃಪಾಲೇಶವ ಬೀರೆಲೊ ಅ.ಪ
ಹರನ ಚಾಪವ ಮುರಿದು ಸ್ವಯಂ
ಕರವ ಪಿಡಿದು
ಸರಸಿಜಲೋಚನ ಕಾಯೊ ಕರುಣದಲಿ 1
ವನವ ಸೇರಿ ಮುನಿಗಳ ಶಂ
ಸನವ ಪೊಂದಿದ ಜಾನಕೀಪತಿ
ಮುನಿದು ದುರುಳರ ಹನನ ಮಾಡಿದ
ಹನುಮನಿಗೆ ದರುಶನವಿತ್ತ 2
ವಾನರಬಲದಿಂದ ಕೂಡಿ
ವನದಿ ಬಂಧಿಸಿ ಲಂಕೆ ಸೇರಿದ
ಶಾನನ ಮುಖರನು ಕೊಂದು
ಜಾನಕಿಯಲಿ ಪ್ರಸನ್ನನಾದ 3

ಭಾರತೀ ರಮಣ ಸುರವಿನುತ ಚರಣ
ಶಾರದಾ ಪುರ ಶರಣ ಪ
ನೂರು ಯೋಜನಮಿರ್ದವಾರಿಧಿ ಲಂಘಿಸಿ ಬೇಗ
ಧಾರುಣಿ ಸುತೆಯ ಕಂಡು ದೂರ ನಮಿಸಿ
ಸಾರಿ ಮುದ್ರಿಕೆಯ ನಿತ್ತು ತೋರಿರಾಕ್ಷಸಗೆ ಭಯ
ಶ್ರೀರಾಮಗೆ ಬಂದು ಕ್ಷೇಮ ವಾರುತಿಯ ಪೇಳಿದಂಥ 1
ಇಂದು ಕುಲದಲ್ಲಿ ಪಾಂಡುನಂದನನೆನಿಸಿ ಜರಾ
ಸಂಧ ಮುಖರನು ಗದೆಯಿಂದವರಸಿ
ಅಂದುರಣದಲ್ಲಿ ಕರುವೃಂದವ ಮಥಿಸಿ ಆ
ನಂದ ಕಂದನೊಲಿಮೆಯ ಛಂದದಿ ಪಡೆದು ಗುರು 2
ಮೇದಿನಿ ಮೋದ ತೀರ್ಥರೆಂದೆನಿಸಿ ವಾದದಿಂದಲಿ
ವಾದಿ ಮತ್ತ ವಾರಣ ಮೃಗಾಧಿಪರೆನಿಸಿ ಪಂಚ
ಬೇಧ ಬೋಧಿಸುವ ಶಾಸ್ತ್ರ ಸಾದರದಿ ವಿರಚಿಸಿದ 3
ಕಾಲಕಾಲದಲಿ ದ್ವಿಜರಾಲಯದಿ ಬಂದು ನಿನ್ನ
ಬಾಲವನಿತೆರ ಸಹ ಶೇವಿಸುವರು
ಪಾಲಿಕಿ ಉತ್ಸವದಲ್ಲಿ ಶೇರುವದು ಪೌರಜನ
ಪಾಲಿಸಬೇಕಯ್ಯ ಪಾಂಚಾಲಿರಮಣನೆ ನಮೊ 4
ಭವ ಕೂ
ಪಾರ ನಾವಿಕನೆ ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತಲಿ
ಸೇರಿದ ಸಜ್ಜನರಘ ದೂರಮಾಡಿ ಪೊರೆವಂಥಕಾರ್ಪರ ನಿಲಯ ಸಿರಿನಾರಸಿಂಹ ನೊಲಿಸಿದ 5

ಭೃಂಗ ಭಕ್ತ
ಕಾಮಿತಾರ್ಥದ ಮಂಗಳಾಂಗ
ತಾಮಸಬಲ ನಿಗ್ರಹಣ ಪತಂಗ ಭ
ವಾಮಯಹರ ಭಾರತಿ ಮುಖ ಸಂಗ ಪ.
ಮಾನ ಸೇವರಾತಿ ಭೂಪ
ಭಾನುಸರಣ ಸುಪ್ರತಾಪ ದೈತ್ಯ
ಕ್ಷೋಣಿ ಸಂದರ್ಶಿತ ಕೋಪ
ಜಾನಕಿವರನ ನಿಜಾನುಗನೆನಿಪ ಮ-
ಹಾನುಭಾವ ಪವಮಾನ ದಯಾಪರ 1
ಇಂದು ಕುಲದಿ ತಾ ಜನಿಸಿ ನಿಜ
ಬಂಧುಗಳನು ಸತ್ಕರಿಸಿ
ಇಂದಿರೆಯರಸನ ಒಲಿಸಿ ಜರಾ-
ಸಂಧ ಮುಖರನು ಸಂಹರಿಸಿ
ಒಂದೇ ಕ್ಷಣದಿ ಸೌಗಂಧಿಕ ಕುಸುಮವ
ತಂದು ಮಡದಿಗಾನಂದ ತೋರಿದ 2
ಕಲಿಯುಗದೊಳು ತಾ ಬಂದು ಮಾಯಿ
ಬಲಿ ಭುಜರನು ಗೆಲವಂದು
ಜಲಜನಾಭವ ಕರೆತಂದು ರೌಪ್ಯ
ನಿಲಯದಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಿ ನಿಂದು
ಚೆಲುವ ಶೇಷಗಿರಿ ಪತಿಗತಿಯೆಂದು
ನೆಲೆಯ ತೋರಿದ ಪುರುಕರುಣಾಸಿಂಧು 3

ಮರೆಯದೆ ಸಲಹೆನ್ನನು ಯಾದವಗಿರಿ-
ದೊರೆ ಮಂಗರಾಯ ನೀನು
ಸರ್ವಜೀವೋತ್ತಮನೆ ನಿನ್ನನು
ಮರೆಯಹೊಕ್ಕೆನು ಮಾರುತಾತ್ಮಜ
ಕರೆದು ಭಕÀುತರಿಗ್ವರವ ನೀಡುವೊ
ಭಾರತೀಶ ಪ
ಸೀತಾವಲ್ಲಭ ರಾಮರ ಪಾದಾಂಬುಜ
ದೂತನೆಂದೆನಿಸಿದೆಯೊ
ಮಾತೆಗಿಟ್ಟ ಮುದ್ರಿಕೆಯನು
ಘಾತಕ ರಾವಣನ ಪುರಕೆ
ಕಾರ್ತೀಕದುತ್ಸವ ಮಾಡಿ ಮಂಗ-
ಳಾರ್ತಿ ಬೆಳಗಿದೆ ಬಾಲದಿಂದ 1
ಬಕ ಹಿಡಿಂಬಕ ಕೀಚಕ ಕಿಮ್ಮೀರ ಮಾಗಧ
ಮುಖ್ಯ ಪ್ರಮುಖರನು
ಸಕಲ ಅನುಜರ ಸಹಿತ ದುರ್ಯೋಧನನ
ಪ್ರಾಣವ ಸೆಳೆದÀು ಬ್ಯಾಗನೆ
ನಕುಲ ಧರ್ಮಜನಾ ಸಾದೇವ ದ್ರೌಪದಿಗೆ
ಸುಖ ಸಂತೋಷ ನೀಡಿದೆ 2
ಮಧ್ಯಗೇಹರಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿ ಸುಜನರಿಗೆ
ಶುದ್ಧಶಾಸ್ತ್ರವ ಬೋಧಿಸಿ
ಗೆದÀ್ದು ಮಾಯಾವಾದಿಗಳ ವಾದಪ್ರ-
ಸಿದ್ಧನೆನಿಸಿದೆ ಮಧ್ವಮುನಿ
ಮುದ್ದು ಭೀಮೇಶಕೃಷ್ಣನ ಪ್ರ-
ಸಿದ್ಧಿ ಮಾಡಿದೆ ಪರಮ ಗುರುವೆ 3

ಸಾರಸ ನಯನ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರನ ಚರಿತೆ
ಸಾರ ಹೃದಯ ಶ್ರೀ ಪ
ಭವ ಮುಖರರ ಮೊರೆಯ ಕೇಳಿ
ಧಾರುಣಿಯೊಳಗವತಾರ ಮಾಡಿದನಮ್ಮಾ ಅ.ಪ.
ದಶರಥ ಸುತನೆನಿಸಿ ವಸುಧೆಯೊಳವತರಿಸಿ
ಕುಶಿಕಸುತನ ಯಜ್ಞವ ನೆರೆಪಾಲಿಸಿ
ಅಶಮವಾಗಿದ್ದ ಅಹಲ್ಯೆಯ ಶಾಪ ಪರಿಹರಿಸಿ
ವಸುಧೀಶ ಜನಕನಾಸ್ಥಾನ ಪ್ರವೇಶಿಸಿ
ಪಶುಪತಿಯ ಕೋದಂಡ ಖಂಡಿಸಿ
ಶಶಿವದನೆ ಜಾನಕಿಯನೊಲಿಸಿ
ಅಸಮ ಭಾರ್ಗವನೊಡನೆ ಸರಸವ
ನೆಸಗಿ ಜಗದೊಳು ಲೀಲೆ ತೋರಿದ 1
ಜನಕನಾಜ್ಞೆಯ ತಾಳಿ ಜನಕ ಸುತೆಯ ಸಹಿತ
ಅನುಜನೊಡನೆ ಹೊರಟು ವನವಾಸಕೆ
ಘನಭಕ್ತಿ ಭರಿತ ಶ್ರೀ ಭರತಗೆ ಪಾದುಕೆ
ನೀನು ಕರುಣಿಸಿ ಮುಂದೆ ವನದಂಡಕವ ಪೊಕ್ಕು
ದುರುಳ ವಿರಾಧಮುಖರನು
ಹನನಗೈದಾ ಬಳಿಕ ಶರಭಂಗ
ಮುನಿಗೆ ಸದ್ಗತಿಯಿತ್ತಗಸ್ತ್ಯನ
ವಿನುತ ಅಸ್ತ್ರಗಳನು ಪಡೆದನಾ 2
ಪಂಚವಟಿಯೊಳಗೆ ಸಂಚುಗೈಯುತ ಬಂದ
ಕಾಂಚನಮೃಗವನು ಪಂಚಕಗೊಳಿಸಿ
ಕುಂಚಿತ ಮತಿಯ ದ್ವಿಪಂಚಶಿರನು ಬರಲು
ವಂಚನೆಯಿಂದಪರಿಹರಿಸಲು ಸೀತೆಯ
ಸಂಚುಕಾಣದೆ ವನವನದೊಳು
ಸಂಚರಿಸುತಲಿ ಶೋಕ ತೋರುತ
ಪಂಚಶರಹತನಂತೆ ಬಳಲುತ
ಪಂಚಶರ ಪಿತ ಬಂದ ಪಂಪೆಗೆ 3
ಮಾರುತಸುತನ ವಿನಯಭರಿತ ವಾಕ್ಯಕೆ ಮೆಚ್ಚಿ
ತರಣಿಸುತನ ಕೂಡೆ ಸಖ್ಯವ ಬೆಳೆಸಿ
ದುರಿತವಗೈದ ವಾಲಿಯ ನಿಗ್ರಹಿಸಿ ಕಪಿ
ವರ ಸುಗ್ರೀವಗೆ ರಾಜ್ಯಕರುಣಿಸಿದಾ ಬಳಿಕ
ಪರಮ ವಜ್ರಶರೀರಿ ಪವನಜ
ಶರಧಿಯ ಲಂಘಿಸಿ ಧರಣಿತನಯಳಿ
ಗರುಹಿ ಕುಶಲವ ಮುದ್ರಿಕೆಯನಿತ್ತು
ಉರುಹಿ ಲಂಕೆಯ ಬರಲು ಒಲಿದನು 4
ಭಕ್ತ ವಿಭೀಷಣನಿಗೆ ಇತ್ತು ಅಭಯವನು
ಶರಧಿ ಬಂಧಿಸಿ ದಾಟಿ
ಹತ್ತು ತಲೆಯವನ ಪುರವ ಪ್ರವೇಶಿಸಿ
ದೈತ್ಯಶೂರರನ್ನೆಲ್ಲ ಮೃತ್ಯು ವಶವ ಮಾಡಿ
ಮತ್ತೆ ಕುಂಭಕರ್ಣೇಂದ್ರಜಿತ್ ಮುಖ
ದೈತ್ಯರನು ಸಂಹರಿಸಿ ರಣದೊಳು
ಶತ್ರು ಭಯಂಕರನಾಗಿ ಮೆರೆದನು
ಸ್ತುತ್ಯ ಮಹಿಮ ಶ್ರೀ ಕರಿಗಿರೀಶನು 5

ಹ್ಯಾಗೆ ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡುವನೋ ಹರಿ
ಹೀಗೆ ದಿನಗಳ ಕಳೆಯುವರ ಪ.
ಆದಿಮೂರುತಿ ಶ್ರೀ ದೇವ ಪದುಮನಾಭ
ವೇದ ಉದ್ಧಾರನೆಂದನಲಿಲ್ಲ
ಸಾದರದಲಿ ಹರಿ ಸಕಲರಿಗೊಡೆಯನೆಂ
ದಾದರದಲಿ ನಾ ಪಾಡಲಿಲ್ಲ 1
ಮೃಚ್ಛಕೂರ್ಮಹರಿ ಸ್ವಚ್ಛÀವರಹನೆಂದು
ಉಚ್ಚಧ್ವನಿಯಿಂದ ಕೂಗಲಿಲ್ಲ
ತುಚ್ಛಕನ ಕೊಂದು ಅಚ್ಚ ಭಾಗವತಗೆ
ಮೆಚ್ಚಿ ರಕ್ಷಿಸಿದನೆಂದೆನಲಿಲ್ಲ 2
ಚಲುವ ವಾಮನನಾಗಿ ಬಲಿಯ ದಾನವ ಬೇಡಿ
ಮಲವನಳಿವ ಗಂಗೆ ಪಡೆದನೆಂದು
ಕುಲವಳಿದು ಭೂಲಲನೆಯ ವಿಪ್ರರಿ
ಗೊಲಿದು ಇತ್ತನೆಂದು ನೆನೆಯಲಿಲ್ಲ 3
ಸೀತೆಗಾಗಿ ಪಡೆಸವರುತ ಹರುಷದಿ
ವಾತತನಯಗಜಪದವಿತ್ತನ
ಈತನೆ ಪರದೈವನಾಥನು ಪರಕೆಂದು
ಪ್ರೀತಿ ಭಕ್ತಿಯಲಿ ಮೈಮರೆಯಲಿಲ್ಲ 4
ಗೋಪಿಯರ ಕೂಡಿ ಗೋಪನ ಮನೆಯಲಿ
ಶ್ರೀಪತಿ ಲೀಲೆಯ ತೋರ್ದನೆಂದು
ಪಾಪದ ಕಾಷ್ಠಕೆ ಪಾವಕನಾಗಿಹ
ತಾಪಹರನ ನಾ ನೆನೆಯಲಿಲ್ಲ 5
ಲಲನೇರ ವ್ರತವಳಿದು ಚಲುವ ಕುದುರೆ ಏರಿ
ಕಲಿಮುಖರನು ಸದೆಬಡಿದನೆಂದು
ಚಲುವ ಗೋಪಾಲನೆ ನೀನೇ ಗತಿ ಎಂದು
ಹಲವು ಬಗೆಯಿಂದ ಪೊಗಳಲಿಲ್ಲ 6
ಗುರುಗಳು ಪೇಳಿದ ಪರಮ ರಹಸ್ಯವು
ಅರಿವಾದರೂ ಅನುಭವ ಇಲ್ಲ
ಪರಿಪರಿ ಮಹಿಮೆಯ ಉದಯಸ್ತ ಪರಿಯಂತ
ಅರಿವು ಮನಕೆ ಎನಗಾಗಲಿಲ್ಲ 7
ದೇಹಸ್ತ ಹರಿ ಎಂದು ದೇಹವ್ಯಾಪ್ತನು ಎಂದು
ದೇಹ ಗೇಹ ಜೀವ ಭಿನ್ನವೆಂದು
ಶ್ರೀ ಹರಿ ಜೀವಾಂತರ್ಯಾಮಿಯಾಗಿಹನೆಂದು
ಮೋಹವಳಿದು ಜ್ಞಾನ ಪುಟ್ಟಲಿಲ್ಲ 8
ತತ್ವಾಧಿಪತಿ ಹರಿ ತತ್ವಾಭಿಮಾನಿಗಳು
ನಿತ್ಯ ಹರಿಮಾರ್ಗ ತೋರ್ವರೆಂದು
ಸತ್ಯವಚನವನು ವಾಯು ಮತದಿ ನಂಬಿ
ಭೃತ್ಯ ಭಾವವ ನಾ ವಹಿಸಲಿಲ್ಲ 9
ಎಷ್ಟು ಹೇಳಲಿ ಎನ್ನ ಅವಗುಣಗಳನೆಲ್ಲ
ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲಿ ನೋಡಿ ನೀನೆ ಸಲಹೋ
ಬೆಟ್ಟದೊಡೆಯನಾಗಿ ಎಲ್ಲರ ಸಲಹುವ
ಅಷ್ಟಭುಜ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠಲ10