ನೋಡಿದೆನು ಕೃಷ್ಣನ್ನ | ದಣಿಯ
ನೋಡಿದೆನು ಕೃಷ್ಣನ್ನ | ಮನದಣಿಯ ಪ.
ಪಾಡಿದೆನು ವದನದಲಿ ಗುಣಗಳ
ಮಾಡುತಲಿ ಸಾಷ್ಟಾಂಗ
ಕಡು ಕೃಪೆ ಬೇಡಿದೆನು ಹರಿಯ ಅ.ಪ.
ಅರುಣ ಉದಯದ ಮುನ್ನ ಯತಿಗಳೂ
ಶರಣವತ್ಸಲನನ್ನು ಪೂಜಿಸಿ
ಕರದಿ ಕಡಗೋಲನ್ನು ಪಿಡಿದಿಹ ಬಾಲರೂಪನಿಗೆ
ತರತರದ ನೇವೇದ್ಯವರ್ಪಿಸಿ
ತುರುಕರುಗಳಾರತಿ ಗೈಯ್ಯುತ
ಪರಮಪುರುಷಗೆ ವಂದಿಸಲು ಈ ಚರಿತ ಮತ್ಸ್ಯನ್ನಾ 1
ಮಧ್ವರಾಯರ ಹೃದಯವಾಸಗೆ
ಮುದ್ದು ಯತಿ ಪಂಚಾಮೃತಂಗಳ
ಶುದ್ಧ ಗಂಗೋದಕದ ಸ್ನಾನವಗೈಸಿ ಸಡಗರದಿ
ಮಧ್ಯೆ ಮಧ್ಯೆ ನೈವೇದ್ಯವರ್ಪಿಸಿ
ಮುದ್ದು ತರಳರಿಗ್ಹೆಜ್ಜೆ ಪಂಕ್ತಿಯು
ಅಗಣಿತ ಕೂರ್ಮರೂಪನ್ನಾ2
ಉದಯಕಾಲದಿ ಸರ್ವ ಜನಗಳು
ಮುದದಿ ಮಧ್ವ ಸರೋವರದೊಳು
ವಿಧಿಯಪೂರ್ವಕ ಸ್ನಾನ ಜಪ ತಪವಗೈದು ಮಾಧವನಾ
ಉದಯದಾಲಂಕಾರ ದರ್ಶನ
ಪದುಮನಾಭಗೆ ನಮನಗೈವರು
ವಿಧಿಕುಲಕೆ ಉದ್ಧಾರಕರ್ತನು ವರಹನೆಂದಿವನಾ 3
ಪಾಲಿಸಲು ಬಾಲನ ಶ್ರೀ ಗೋ
ಪಾಲಕೃಷ್ಣನು ಕಂಭದಲಿ
ಲೀಲೆಯಿಂದಲಿ ಉದಿಸಿ ಖೂಳನ ಸೀಳೀ ತೊಡೆಯಲ್ಲಿ
ಬಾಲೆಯನು ಕುಳ್ಳಿರಿಸಿಕೊಂಡಘ
ಜಾಲಗಳ ಸುಡುವಂಥ ದೇವನು
ಬಾಲರೂಪವ ಧರಿಸಿ ನಿಂತಿಹ ಲೋಲ ನರಹರಿಯ 4
ಅದಿತಿ ದ್ವಾದಶವರ್ಷ ತಪಸಿಗೆ
ವಿಧಿ ಜನಕ ತಾ ಕುವರನಾದನು
ಅದರ ತೆರದಲಿ ವ್ರತವ ಗೈದ ವೇದವತಿಗಿನ್ನು
ಚದುರ ತನಯನ ವರವನಿತ್ತನು
ಯದುಕುಲಾಗ್ರಣಿ ಅವರ ಭಕ್ತಿಗೆ
ಒದಗಿ ಬಂದ ಮೂರ್ತಿವಾಮನನೆಂಬ ವಟುವರನ5
ದುಷ್ಟ ಕ್ಷತ್ರಿಯರನ್ನೆ ಕೊಲ್ಲುತ
ಅಷ್ಟು ಭೂಮಿಯ ದಾನಗೈಯುತ
ದಿಟ್ಟ ತಾನೆಲ್ಲಿರಲಿ ಎಂಬುವ ಯೋಚನೆಯ ತಳೆದು
ಅಟ್ಟಿ ಅಬ್ಧಿಯ ಪುರವ ನಿರ್ಮಿಸಿ
ಪುಟ್ಟ ರೂಪವ ತಾಳಿ ಬರುತಲಿ
ಮೆಟ್ಟಿ ನಿಂತಿಹ ರಜತ ಪೀಠದಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಭಾರ್ಗವನ 6
ಪಿತನ ಆಜ್ಞೆಯ ಪೊತ್ತು ಶಿರದಲಿ
ಸತಿ ಅನುಜ ಸಹಿತದಿ
ಜತನದಲಿ ವನವಾಸ ಮುಗಿಸುತ ದಶಶಿರನ ಕೊಂದ
ಅತಿ ಸಹಾಯವ ಗೈದ ಶರಧಿಗೆ
ಪ್ರತಿಯುಪಕಾರವನು ಕಾಣದೆ
ಜತನದಲಿ ತಾ ನಿಲ್ಲೆ ನೆಲಸಿದ ಜಾನಕೀಪತಿಯ7
ಗೋಪಿಯರ ಉಪಟಳಕೆ ಸಹಿಸದೆ
ಗೋಪನಂದನರೊಡನೆ ಕಾದುತ
ತಾಪಪಡಿಸುವ ಕಂಸರನುಚರರಿಂದ ಕಳದೋಡಿ
ಗೋಪಿ ಮೊಲೆ ಕೊಡುತರ್ದದಲಿ ಬಿಡೆ
ಈ ಪರಿಯ ತಾಪಗಳ ಸಹಿಸದೆ
ತಾಪಸರ ಪೂಜೆಗಳ ಬಯಸುತ ಬಂದ ಗೋಪತಿಯ 8
ವೇದ ಬಾಹಿರರಾದ ದುರುಳರು
ವೇದ ಮಾರ್ಗವ ಪಿಡಿಯೆ ಸುರತತಿ
ನೀ ದಯದಿ ಸಲಹೆಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸೆ ಜಿನ ವಿಮೋಹಕನೂ
ವೇದರ್ಥವ ಗುಪ್ತದಲಿ ತಾ
ಬೋಧಿಸುತ ಮೋಹಕವ ಕಲ್ಪಸಿ
ಬುದ್ಧ ಪ್ರಮೋದನೆಂಬುವನಾ 9
ಚತುರ ಪಾದವು ಕಳದು ಧರ್ಮವು
ಅತಿಮಲಿನವಾಗುತಲಿ ಕಲಿಜನ
ಚತುರ ಜಾತಿಯ ಕಲೆತು ಕಂಗೆಡೆ ಭಕ್ತವರ್ಗಗಳು
ಗತಿಯು ನೀನೆ ಪೊರೆಯೊ ಎಂದೆನೆ
ಸತಿಯ ಹೆಗಲೇರುತಲಿ ಖಡ್ಗದಿ
ಹತವಗೈಯ್ಯುತ ಖಳರ ಸುಜನರ ಪೊರೆದ ಕಲ್ಕಿಯನು10
ನೋಡಿದೆನು ವರ ಮಚ್ಛ ಕೂರ್ಮನ
ನೋಡಿದೆನು ಧರಣೀಶ ನೃಹರಿಯ
ನೋಡಿದೆನು ವಾಮನನ ಭಾರ್ಗವ ರಾಮಚಂದ್ರನನೂ
ನೋಡಿದೆನು ಕಡಗೋಲ ಕೃಷ್ಣನ
ಬುದ್ಧ ಕಲ್ಕಿಯ
ನೋಡಿದೆನು ಗುರು ವರದ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲನ 11

ಮಂಗಳ ಮುದ್ದು ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಜಯ
ಮದನ ಜನಕ ಬಾಲ ಹರಿಗೆ ಪ.
ಕಡಗೋಲ ನೇಣು ಪಿಡಿದಗೆ ಪಾಲ್
ಗಡಿಗೆ ಒಡೆದು ಇಲ್ಲಿ ಓಡಿ ಬಂದವಗೆ
ಕಡಲ ತಡಿಯಲಿ ನಿಂತವಗೆ ಅಷ್ಟ
ಮಡದಿಯರರಸನೆಂತೆಂಬ ಪುರುಷಗೆ 1
ಯತಿವರರಿಂದರ್ಚಿತಗೆ ಬಹು
ಜತನದಿ ಭಕ್ತವರ್ಗಗಳ ಕಾಯ್ವನಿಗೆ
ಯತಿ ಮಧ್ವರಾಯಗೊಲಿದಗೆ ನಿತ್ಯ
ಚ್ಯುತ ದೂರವಾದ ಸರ್ವೇಶನೆಂಬುವಗೆ 2
ಗರುಡನ್ನ ಎಡದಿ ನಿಲಿಸಿದಗೆ ಬಲದಿ
ಮರುತನ್ನ ನಿಲಿಸಿ ಕೊಂಡ್ಹರುಷಪಡುವನಿಗೆ
ಕಿರಿದ್ವಾರದಿ ಮಧ್ವ ಉಳ್ಳವಗೆ ನಮ್ಮ
ಸಿರಿಪತಿ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲಗೆ 3

ಶ್ರೀನಿವಾಸನೆ ನಿನ್ನ | ವರ್ಣಿಸಲು ಅಳವೇ
ಮಾನನಿಧಿ ಗುಣಪೂರ್ಣ | ನಿನ್ನಂಘ್ರಿ ಭಜಿಪರ
ಬನ್ನ ಪ.
ವೈನತೇಯನ ವರೂಥ ನಾನಾ
ಹಾರ ಪದಕದಿ ಮೆರೆವ ಸುಂದರ
ಕಾಮಪೂರ್ಣ ಮುಖಾರವಿಂದನ
ನೀ ಮನದಿ ತೋರುತ್ತ ಪೊರೆಯೊ ಅ.ಪ.
ಶೇಷಪರ್ವತವಾಸ | ಭಕ್ತರನು ಸಲಹೋ
ಈ ಕ್ಷಿತಿತ್ರಯಕೀಶ
ಪೋಷಿಸುವೋ ಭಕ್ತರವಾಸಿ ನಿನ್ನದೊ ಶ್ರೀಶ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಿವಾಸ
ದೋಷದೂರನೆ ಎನ್ನ ಅವಗುಣ
ದೋಷಗಳನೆಣಿಸದಲೆ ಸಲಹೊ
ಶೇಷವರ ಪರ್ಯಂಕಶಯನ ವಿ-
ಭೀಷಣ ಪ್ರಿಯ ಭೀಷ್ಮವರದ1
ಮಾಘ ಸಪ್ತಮಿ ಕುಂಭ | ಸಂಕ್ರಮಣ ದಿವ್ಯ
ಯೋಗ ಶುಕ್ಲದಿ ಎಂಬ | ಸ್ಥಿರವಾರದಲ್ಲಿ
ಆಗ ರಥದಲ್ಲಿ ಬಿಂಬ | ಭಕುತರಿಗೆ ಕಾಂಬ
ಜಾಗು ಮಾಡದೆ ಸೂರ್ಯಮಂಡಲ
ಬೇಗ ಬಿಗಿದಿಹ ಸಪ್ತ ಹಯಗಳ
ಬಾಗಿ ಭಜಿಸಲು ಭಕ್ತವರ್ಗವು ನೀ
ಜಗದಿ ಮೆರೆಯುತ್ತ ಪೊರೆದೆ 2
ವಿೂನನಾಗಿ ಮತ್ತೆ ವೇದವನೆ | ತಂದು
ಆ ನಳಿನಭವಗಿತ್ತೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಸುರರಿಗೆ
ಪ್ರಾಣದಾನವನಿತ್ತೆ ಮೇದಿನಿಯ ಪೊತ್ತೆ
ನಾನೆ ಜಗಕೆಂಬ ದಾನವನ ಕೊಂದು
ದಾನ ಬೇಡಿ ಭೂಮಿ ಅಳೆದು
ಮಾನಿನಿ ಶಿರ ತರಿದು ಸೀತಾ
ಮಾನಿನಿಗೆ ಅಂಬುಧಿಯ ಬಿಗಿದೆ 3
ಮಾನಿನಿಯರಿಗೆ ಕಾಣದೆ | ಬೆಣ್ಣೆಯನು ಕದ್ದು
ಮಾನವೆಲ್ಲವ ಕಳೆದೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ
ಮಾನವ ಬಿಟ್ಟು ನಿಂದೆ
ಏನ ಹೇಳಲಿ ಹಯವನೇರಿ
ದಾನವರ ಸಂಹರಿಸಿ ಮೆರೆದೆ
ನಾನಾ ರೂಪ ನಾಟಕಧರ
ನೀನೀ ಪರ್ವತದಲಿ ನಿಂದಿಹೆ 4
ದೇಹವ್ಯಾಪ್ತಕ ನೀನೆ | ದೇಹಗಳ ಕೊಟ್ಟು
ಮೋಹಗೊಳಿಸುವ ನೀನೆ
ದೇಹಸ್ಥನಾಗಿ ತೋರುವ ಬಿಂಬ ನೀನೆ | ಜೀವಾಕಾರನೆ
ಈ ಹದನ ಎನಗಿನ್ನು ತಿಳಿಯದೊ
ಮೋಹ ಹರಿಸಿ ಸುಜ್ಞಾನ ನೀಡೊ
ಸ್ನೇಹ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲ
ಶ್ರೀ ಹರಿಯೆ ಹೃದಯದಲಿ ನಿಲಿಸೊ 5

ಪಾರ್ವತೀದೇವಿ ಸ್ತೋತ್ರ137ಪಾರ್ವತಿ ದಕ್ಷಕುಮಾರಿ ನಿನ್ನ | ಸಾರ್ವೆ ಸಂತತ ಕುಜನಾರೀ ||ಆಹಾ||ದೂರ್ವಾಸನರ್ಧಾಂಗಿ ಸರ್ವಜೆÕ ಯನ್ನಯ ||ಚಾರ್ವಾಕ ಮತಿ ಕೀಳಿ ತೋರ್ವದು ಸುಪಥವ ಪದುರ್ಗೆ ಭವಾನಿ ರುದ್ರಾಣಿ ಗೌರಿ | ಸ್ವರ್ಗಜಿನಾರಾಧ್ಯ-ಮಾನಿ || ಸೇರೆದುರ್ಗುಣದವರ ಸುಜ್ಞಾನಿ | ಭಕ್ತವರ್ಗ ಪೋಷಕ ಶುಕ-ವಾಣೀ ||ಆಹಾ||ನಿರ್ಗುಣರಾದುತ್ತಮರ್ಗೆವೊಲಿವ ಅಪ |ವರ್ಗದ ನಾಳೆ ನರರ್ಗೆ ಮಣಿಸದಿರೆ 1ಚಂಡಿ ಕಾತ್ಯಾಯಿನಿ ಉಮ್ಮಾ ನಾಲ್ಕು | ಮಂಡೆಯವನಸೊಸೆ | ಯಮ್ಮಾ | ನಾಡೆಕಂಡು ಭಜಿಪೆನಿತ್ಯನಿಮ್ಮ |ಪಾದಪುಂಡರೀಕದ್ವಯವಮ್ಮಾ ||ಆಹಾ||ಉಂಡು ವಿಷವ ನಿನ್ನಗಂಡಬಳಲಿ ಕೈ |ಕೊಂಡೌಷಧ ತಂಡ ತಂಡದಲೆನಗೀಯೆ 2ಪಾವಕನೊಳು ಪೊಕ್ಕ ಪತಿವ್ರತೆ | ಯಾವಾಗ ಮಾನಿಸತ್ಕಥೆ | ಯಲ್ಲಿಭಾವನೆ ಕೊಡೆಪ್ರತಿಪ್ರತಿ | ಜಾವ ಜಾವಕೆ ಷಣ್ಮುಖಮಾತೆ ||ಆಹಾ||ಕೋವಿದರೊಡತಿ ಕೇಳಾವಾಗ ವೈರಾಗ್ಯ |ವೀವದು ದುರಾಪೇಕ್ಷೆ ನಾವೊಲ್ಲೆನೆಂದೆಂದೂ 3ಬೇಡಿದಭೀಷ್ಟವ ಕೊಡುವೆ | ದಯ ಮಾಡಿ ಭಕ್ತರಕರಪಿಡಿವೆ | ದೋಷಕಾಡುಳಿಯದಂತೆ ಸುಡುವೆ | ನಿನ | ಗೀಡೆ ಮಹದ್ಭಯಕಡಿವೆ ||ಆಹಾ||ರೊಢೀಶ ಶಿವನೆಂದು ಆಡಿಸದಿರು ಬುದ್ಧಿ |ಗೇಡಿ ದಾನವರಂತೆ ನೀಡು ಶ್ರೀಹರಿ ಸೇವೆ 4ಮೇಶ ಪ್ರಾಣೇಶ ವಿಠ್ಠಲನೆ | ಜಗದೀಶನೆಂಬುವ ದಿವ್ಯ-ಜ್ಞಾನೆ | ಕೊಟ್ಟು |ಪೋಷಿಪುದೆನ್ನ ಸುಜಾಣೆ | ನೀನುದಾಸಿಸೆ ನಾನಾರಕಾಣೆ ||ಆಹಾ||ಈಶೆ ಪಂಚ ಮಹಾದೋಷಿ ಬಿಡದೆ ನಿತ್ಯಾ |ಈ ಶರೀರದೊಳಿಹ್ಯಘಾಸಿಮಾಡುವನನ್ನು 5