ಪವಮಾನಾ ಮದ್ಗುರವೆ ಪವಮಾನಾ ಪ
ಪರಾಕು | ನಾನು |
ವಾಕು || ಆಹಾ |
ತವಕದಿಂದಲಿ ಸಂಭವಿಸುವ ಮತಿಯಿತ್ತು |
ಭವದಿಂದ ಕಡೆಗಿತ್ತು ಅ.ಪ.
ಆಶ್ರಿತಜನ ಕಲ್ಪವೃಕ್ಷಾ | ನಿನ್ನ |
ಆಶೆಮಾಡಿದೆ ಬಲು ದೀಕ್ಷಾ |
ಗುಣರಾಶಿವಿರಾಗ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ | ವಾಗಿ |
ದಾಸತ್ವ ಕೊಡು ಬಲುದೀಕ್ಷಾ || ಆಹಾ ||
ಏಸು ಜನ್ಮಗಳಿಂದ |
ದೋಷವ ಕಳೆದು ಸಂ |
ಕರ್ಣ |
ಭೂಷಣ ಕೃಪೆ ಮಾಡೊ 1
ಜ್ಞಾನ ಪ್ರಾಣೋತ್ತಮ ರೂಪ | ನಿನ್ನ |
ನಾನು ನಂಬಿದೆನೊ ಪ್ರತಾಪ | ಸುರ |
ಧೇನು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಸಮೀಪ | ಜಗ |
ತ್ರಾಣ ಕಪಿಕುಲ ದೀಪ || ಆಹಾ ||
ಆನಾದಿಯಲಿ ಬಂದು |
ಙÁ್ಞನವ ನೋಡಿಸಿ |
ಮಾನಸದಲಿ ಭೇದ |
ವನ್ನು ಕರುಣಿಸು ನಿತ್ಯಾ 2
ಹರಿದಾಸರೊಳು ಅಗ್ರಣಿಯೆ | ನೋಡು |
ಸುರರೊಳು ನಿನಗಾರು ಯೆಣೆಯಾ | ಚಿಂತಿ |
ಪರಿಗೆ ಆವಾವಾ ಹೊಣೆಯೇ | ಆಹಾ |
ಕರವ ಮುಗಿವೆ ಸಂ |
ತೈಸು ಸ್ವಧÀರ್ಮವ |
ಮೊರೆ ಹೊಕ್ಕವರ ವಿ |
ಸ್ತರವಾಗಿ ಪ್ರತಿದಿನ 3
ತತ್ವೇಶ ಜನರೆಲ್ಲ ನೆರೆದು | ಅಹಂ |
ಮತಿಯಲ್ಲಿ ಸತ್ಕರ್ಮ ಮರೆದು | ನಿನ್ನ |
ನುತಿಸದೆ ಅತಿಶಯ ಜರೆದು | ತಮ್ಮ |
ಗತಿಯೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲಲ್ಲೆ ಮರೆದು || ಆಹಾ ||
ಚತುರಾನನ ಶ್ರೀ |
ಪತಿನೋಡುತಲಿರೆ |
ಪ್ರತಿಕಕ್ಷಿಯಲ್ಲಿ ಸಂ |
ತತಿಯೆನಿಸಿಕೊಂಡೇ 4
ಇಂದ್ರಿಯಂಗಳ ನಿಯಾಮಕನೇ | ಗುಣ |
ನಿರ್ಜರ ನಾಯಕನೆ | ಪಾಪ |
ಸಿಂಧು ಬತ್ತಿಪ ಪಾವಕನೆ | ನಿಜ |
ಬಂಧು ಸಂಶ್ರಿತ ತಾರಕನೇ ||ಆಹಾ ||
ಇಂದು ಮಹಾದಯ |
ಕರ |
ತಂದು ಉದ್ದರಿಸಿದ |
ಇಂದ್ರಪ್ರಸ್ತನೇ 5
ವಾಕು | ದೇವ |
ಯೆನ್ನ ಕುತ್ಸಿತ ಮನ ನೂಕು | ಮುನ್ನೆ |
ಘನ್ನ ಭಕುತಿಯ ನೀಡಬೇಕು | ಇಂತು |
ಪುಣ್ಯಮಾಡಿಸಿ ಬಿಡದೆ ಸಾಕು ||ಆಹಾ ||
ಕಣ್ಣುಕಾಣದೆ ಘೋರಾ |
ರಣ್ಯದಿ ಬಿದ್ದಿಹೆ |
ಬನ್ನ ಬಡಿಸುವದು |
ನಿನ್ನ ಧರ್ಮವಲ್ಲಾ 6
ಎಣೆಗಾಣೆನೊ ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮ | ಅನು |
ಗುಣ್ಯವಾಗಲಿ ನಿಸ್ಸೀಮ | ಸುಪ್ರ |
ಧಾಮ | ಗುಣ |
ಪೂರ್ಣ ಮಧ್ವ ಹನುಮ ಭೀಮ ||ಆಹಾ||
ಪನ್ನಂಗಾರಿ ವಾ |
ಹನ್ನ ವಿಜಯವಿಠ್ಠ |
ಲನ್ನ ಮೂರುತಿಯನ್ನು |ನಿನ್ನೊಳು ತೋರಿಸೋ7

ಸಮೀರಜ ಹನುಮ ಎನ್ನ ಪ್ರಾಣಾಪದಕಾ ಪ
ಶಿರಿಚರಣದಲಿ ಮಸ್ತಕವನಿಟ್ಟ ಹೊಂತಕಾರಿ
ಸುರಪನಂದನನ ಕೊಲ್ಲಿಸಿದ ನಿರುತ ಉದಾರಿ
ಪರಮ ನಿನ್ನಂಘ್ರಿಯವಾರಿ ಸತತ ಶಿರದಲಿ
ಧರಿಸುವೆನು ರಿಪುನಿಕರ ಮಾರೀ1
ಉಂಗುರುವ ಕೊಂಡು ಸರ್ರನೆ ಸಾಗರ ಹಾರಿ
ತುಂಗ ಮಹಿಮಳಿಗೆ ವಂದಿಸಿ ಗುರುತನೆ ತೋರಿ
ಸಂಗಡಲೆ ಯಿತ್ತು ನಂದನ ಕಿತ್ತೆ ಬಲು ಮೀರಿ
ಸಂಗರಕೆ ಬಂದ ವಿಕಾರಿಗಳ ನೋಡಿ
ಭಂಗಬಡಿಸಿದೆ ಅವರ ಬಲವೆಲ್ಲ ತೂರಿ 2
ನಭಚರರು ಕೊಂಡಾಡೆ ಪುರವೆಲ್ಲ ದಹಿಸಿದೆ
ಅಭಿವಂದಿಸಿ ಕುರುಹವರಿಯನ ಮುಂದುವರಿಸಿದೆ
ಅಬುಧಿಯನು ವೇಗ ಬಂಧಿಸಿದೆ
ಪರ್ವತವ ರಭಸ ಮಿಗೆ ತಂದು ಕಪಿಬಲವನೆಬ್ಬಿಸದೆ 3
ದಾತನಿಗೆ ರಥವಾಗಿ ಚಲ್ಲಿರಿದು ಬೊಬ್ಬಿರಿದೆ
ಭೂತಳಕೆ ನೆಗ್ಗೊತ್ತಿ ಎದುರಾದವರ ತರಿದೆ
ನೀ ತಡೆಯದೆ ಪೋಗಿ ಮೈರಾವಣನ ಮುರಿದೆ
ಕೋತಿಗಳೊಳಗೆ ನೀ ಮೆರೆದೆ ವೇದ
ವಿಖ್ಯಾತನೆ ರಾಮ ಸಹಭೋಜದಲಿ ನೆರೆದೆ 4
ಬಲವನು ಬೆಳಿಸಿ ವಾರಿಧಿಯ ಆಚೆಗೆ ಬಲವ
ಆಲಸÀಗೈಸದಲೆ ದಾಟಿಸಿದೆ ಬಲು ಛಲವಾ
ವಾಲಯದಲಿ ಮಾಡಿ ವೈರಿದಳವನು ಗೆಲುವಾ
ಕಾಳಗದೊಳು ನಿನ್ನ ಬಲವ ಕೊಂಡಾಡಿದವರು
ಮೂಲೋಕದೊಳಗೆ ಸವಿಯದು ಬಲು ಚೆಲುವಾ 5
ಶತಮೌಳಿಯನು ಕೊಲಿಸಿ ಸತ್ಕೀರ್ತಿಯನು ಪಡೆದೆ
ಪ್ರತಿಕಕ್ಷಿ ನಿನಗಿಲ್ಲವೆಂದು ಸತ್ಯವ ನುಡಿದೆ
ಸತತದಲಿ ಕಾಪಾಡು ಎನುತ ಪಾದವ ಪಿಡಿದೆ
ಮತಿಯಲಿಡು ಎಂದು ಬೇಡಿದೆ ಅಭಯವ
ಚತುರ ಫಲದಾಯಕನೆ ದಯಮಾಡು ಬಿಡದೆ 6
ಕಿಂಪುರುಷ ಖಂಡದಲಿ ನಿಜಮೂರುತಿಯ ಧ್ಯಾನ
ಇಂಪಾಗಿ ಮಾಡುವ ಅಂಜನೆಯನಂದನಾ
ಲಂಪಟವೆ ಸಾಕು ನಿನ್ನಯ ಸುರದ್ರುಮ ಚರಣ
ಸಂಪಿನಲಿ ಪೊಂದಿಸನುದಿನ ಎನ್ನ ಗುರುಸಂಪತ್ತು ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣಾ7