ಹ್ಯಾಗೆ ಕಾಂಬೆ ನಿನ್ನ ಪಾದವ ಶ್ರೀನಿವಾಸ
ಯೋಗಿ ಗಮ್ಯ ರೂಪ ಮಾಧವಾ
ರಾಗ ರೋಗ ಸಾಗರಸ್ತನಾಗಿ ಮುಳುಗಿ ಬಾಯ ಬಿಡುವೆ
ನಾಗರಾಜಗೊಲಿದ ತೆರದಿ ಬೇಗಲೊದಗಿ ಬಂದು ಕಾಯೊ ಪ.
ಮನಸು ಎನ್ನ ವಶಕೆ ಬಾರದೆ ಭಕ್ತಿ ಸಾ-
ಧನಗಳೆನಗೆ ಸೇರಿ ಬಾಹದೆ
ನೆನಸಿಕೊಳುವ ಕಾರ್ಯ ದೊರೆಯದೆ ಸರ್ವಕಾಲ
ತನುವ ಕೆಡಿಸಿ ವ್ಯರ್ಥಮಾಡಿದೆ
ಕನಲಿ ಕೂಗುತಿರುವ ಶಿಶುವ ಜನನಿ ಕರದೊಳೆತ್ತುವಂತೆ
ಮೂರ್ತಿ ದೋರೊ 1
ಕಲಿಯ ಬಾಧೆಯಿಂದ ನೊಂದೆನು
ಮಲಿನ ಮೋಹದೊಳಗೆ ನಿಂದೆನು ತ್ಯಾಜ್ಯವಾದ
ಫಲಗಳೆಲ್ಲ ತಂದು ತಿಂದೆನು
ಗಾಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿದೆಲೆಯ ತೆರದಿ ಹೊರಲುಗಾಣೆನೀ ದೇಹ
ಪಾದ ನೆಳಲ ಬಯಸಿ ಬೇಡಿಕೊಳುವೆ 2
ಗಣನೆಯಿಲ್ಲವಾದ ಮರಗಳು ಇರಲು ಪುರು
ತನುವಿನಂತೆ ಮುಖ್ಯವಾವದು
ಅನುಭವಾತ್ಮ ಸುಖವನೀವದು ಆದರೇನು
ಕನಸಿನಂತೆ ಕಾತಿರುವುದು
ಪಾದ ವನಜಯುಗವನಿತ್ತು ಎನ್ನ
ಮನದೊಳದಯವಾಗು ಮಾರಜನಕ ಮೂಡಲದ್ರಿವಾಸ3