ಎಷ್ಟೆಂದು ಪೇಳುವೆನು ನಮ್ಮುಡುಪಿಯ
ಕೃಷ್ಣನÀ ಮಹಿಮೆಯನು
ಅಷ್ಟೋತ್ತರ ಶತಯೀರೆಂಟು ಸಾವಿರ
ಶ್ರೇಷ್ಠ ಮಹಿಷಿಯರ ಸೇವೆ ಕೈಗೊಂಬುದ ಪ.
ದ್ವಾರಕೆಯೊಳಗೆ ನೆಲೆ ತೋರುತಲಿದ್ದು
ಸ್ವಾರಿ ಹೊರಟ ಮೇಲೆ
ಕಾರುಣ್ಯನಿಧಿ ಕಡಲೊಳು ಬಂದು ಕಮಲಾಸ-
ನಾರೂಹನಾಗುವ ನರಯತಿಯನು ಕಂಡು
ಘೋರತರ ಸಂಸಾರಕೂಪವ
ಸೇರಿ ಬಳಲುವ ಸಕಲಸುಜನೋ-
ದ್ಧಾರ ಮಾಡುವೆನೆಂದು ಮೂರ್ತಿಯ
ತೋರುತಿಲ್ಲಿಹ ತ್ರಿಭುವನೇಶನ 1
ಪಾಪಿಷ್ಠ ಕಲಿಯಾಳುತ್ತಿರುವ
ಕಾಲದಲಿ ಸ್ತ್ರೀ
ರೂಪದಿಂದಲಿ ಪೂಜೆಯ ಕೊಳಲು ಸುಜ-
ನಾಪವಾದದ ಭೀತಿಯ ತಾನೆನಸಿ ಮನದಲಿ
ಕಾಪುರುಷನನು ಕಣ್ಣ ಕಟ್ಟಿ
ಮಹಾಪರಾಧಿಗಳೊಳಗೆ ಸೇರಿಸಿ
ಭೂಪತಿಗಳಲ್ಲಿರುವ ಯತಿವರ
ರೂಪರೊಡನಾಡುವ ಪರಾತ್ಮನ 2
ಪಾಂಡುಕುಮಾರರು ಪರಿಯಾರು ಕ್ರಮದಿಂದ
ಹೆಂಡತಿಯಾಳ್ದರೆಂದು ದೂಷಿಸುವರ
ಕಂಡು ತಾ ಮನಕೆ ತಂದು ಕಾರುಣ್ಯ ಸಿಂಧು
ಕುಂಡಲೀಂದ್ರ ಗಿರೀಂದ್ರ ನಿಜಪದ
ಪುಂಡರೀಕ ಛಾಯಗಳ ಮತಿ-
ವತ್ಸರ ದ್ವಯ
ಖಂಡನೆ ಕೈಕೊಂಡು ಮೆರಪನ 3

ಅತಿಭಾಷಿಯೆನಿಸದೆ ಪ.
ದೂಷಿಸುವರಾಕ್ರೋಶದಿಂದಲಿ
ರೋಷಗೊಳ್ಳುವೆÀ ಗಾಸಿಯಾಗುವೆ
ಶೇಷಶಯನನ ದಾಸನೆÀನಿಪೊಡೆ 1
ಮೂಲಮಂತ್ರದ ಸಾರವಿದು
ಮೇಲನರಿತು ಸುಶೀಲನೆನ್ನಿಸು
ಕಾಲಪಾಶದಿ ಬೀಳದಂತಿರೆ 2
ಏಕೆ ಸೇರುವೆ ಜೋಕೆಯಿಂದಿರು
ಮೂಕನಂತಿರು ಲೋಕನಾಥ ನೊ
ಳೈಕ್ಯವಾಗಿ ವಿವೇಕಿಯೆನ್ನಿಸೆ 3
ಭೃತ್ಯರೆಲ್ಲರ ಸುತ್ತಿನೀಂ
ಮತ್ತನಾಗದೆ ನಿತ್ಯತೃಪ್ತನ
ಸತ್ಯಚರಿತನ ಸತ್ವವರಿವೊಡೆ 4
ಬಂದು ನುಡಿಯದಿರೆಂದೆ ಸುಮ್ಮನೆ
ತಂದೆ ಶೇಷಗಿರೀಶ ನಂಘ್ರಿಯೆ
ನಂಬಿ ನೀ ನಲವಿಂದ ಸುಖಿಪೊಡೆ 5