ಗಡಾನೆ ವರ ಪಾಲಿಸೋ ಕೋಶಿಗಿಯೊಡೆಯ ಹನುಮನೆ ಪ
ತಡೆಯಾದೆ ತವ ಪಾದಯುಗಳ, ಜಡಜ ನಂಬಿದೆ ಅ.ಪ
ಕಡಲ ಲಂಘಿಸಿ ರಾಮನ ಮಡದಿಗುಂಗುರವನ್ನೆ ಇತ್ತು
ನಗರ ಬಡಬಗೆ ನೀಡಿ ಬಂದೆ ನೀ 1
ದುರುಳ ದುಶ್ಯಾಸನುದರ ಕರುಳುಗಳಿಂದ ದುೃಪದ
ತರಳೆಯಳಾ ಮನಪೂರ್ತಿಸಿ ಹಿಂಗುರುಳು ಕಟ್ಟಿದ ಧೀರನೆ 2
ದಿಟ್ಟ ಮೋದತೀರ್ಥರೆÉನಿಸಿ ದುಷ್ಟ ಮಾಯಾವಾದ ಮತ
ಸುಟ್ಟ ಶ್ರೀ ಗುರುಜಗನ್ನಾಥ ವಿಠಲ ಪದ ಭಜಕನೆ 3

ದಯಾನಿಧೆ ಶ್ರೀ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಗುರುವೆ
ಕಾಮಿತ ಸುರತರುವೆ ಪ
ಧರಾತಳದಿ ಸುರತರೂವರೋಪಮ
ತ್ವರಾದಿ ಎನ್ನನು ಪೊರೇಯೊ ಗುರುವರ 1
ಗಡಾನೆ ತವ ಪದ ಜಡಾಜ ಯುಗಲದಿ
ಧಢಾ ಮನವ ಕೊಡೊ ಒಡೇಯ ಗುರುವರ 2
ಎಷ್ಟೊ ಪೇಳಲೆನ್ನ ಕಷ್ಟಾ ರಾಸಿಗಳನ್ನು
ಸುಟ್ಟುಬಿಡೊ ಸರ್ವೋತ್ಕøಷ್ಟಾ - ಮಹಿಮ ಗುರು 3
ಮೋಕ್ಷಾದಾಯಕ ಎನ್ನ ವೀಕ್ಷೀಸಿ ಮನೋಗತಾ -
ಪೇಕ್ಷಾವ ಪೂರೈಸೆÀೂ ತ್ರ್ಯಕ್ಷಾದಿಸುರ ಪ್ರೀತ 4
ದಾತಾನೆ ನೀ ಎನ್ನ ಮಾತೂ ಲಾಲಿಸೊ ನಿತ್ಯ
ನೀತಾ - ಗುರು ಜಗನ್ನಾಥ ವಿಠಲ ಪ್ರಿಯ 5

ದಯಾನಿಧೇ ಶ್ರೀ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಗುರುವೇ
ಕಾಮಿತ ಸುರತರುವೇ ಪ
ಭವ - ಭಯಾ ಹರಿಸಿ ತವ
ಪಾದ - ಪಯೋಜ ಯುಗ ತೋರೋ ಅ.ಪ
ಧರಾತಳದಿ ಸುರ - ತರೂ ಸುರಭಿವರ
ತೆರಾದಿ ಕಾಮಿತ - ಕರಾದು ಮೆರೆಯೋ 1
ಗಡಾನೆ ತವ ಪದ - ಜಡಾಜ ಭಜಿಸುವ
ಧೃಡಾವೆ ಕೊಡೊ ಎ - ನ್ನೊಡೇಯ ನೀನೇ 2
ಎಷ್ಟೂ ಪೇಳಲಿ ಎನ್ನ - ಕಷ್ಟರಾಶಿಗಳ್ಯತಿ -
ಶ್ರೇಷ್ಠಾನೆ ಕಳಿಯೊ ಉ - ತ್ಕ್ರಷ್ಠಾ ಮಹಿಮ ಗುರೋ 3
ಮೋಕ್ಷಾದ ಎನ್ನನು - ವೀಕ್ಷಿಸಿ ಈಗಲೆ
ಸುಕ್ಷೇಮ ನೀಡುತ್ತಾ - ಪೇಕ್ಷಾಪೂರ್ತಿಸೊ ಗುರೋ 4
ದಾತಾನೆ ಎನ್ನಯ - ಮಾತಾನು ಲಾಲಿಸೊ
ನೀತಾ ಗುರು ಜಗ -ನ್ನಾಥಾ ವಿಠಲ ಪ್ರಿಯ 5

ಅನುದಿನಭವಾಬ್ಧಿಯಲ್ಲಿ ಭವತರಂಗ ರಾಶಿಯಲ್ಲಿಮುಳುಗುತಿಹೆ ಕೈಯ ಪಿಡಿಯೊ ಜನಕ ಕೃಷ್ಣಯ್ಯ ಪ.ಶ್ರೀನಿವಾಸ ನಿನ್ನ ಭಕ್ತಿ ಮಾಡದ ಅಘವಂತನೆಂದುಹೀನ ಜನರ್ಪಾಳಕಿಟ್ಟರೇನ ಹೇಳಲೊನೀನು ಪಾಲಿಪ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಜ್ಞಾನಿ ದೇಶಿಗನೊಬ್ಬ ಕೆಡಲುಹಾನಿ ಹೆಚ್ಚಳ ನಿನ್ನದಲ್ಲೆ ದೀನದಯಾಳು 1ಚಿತ್ತವೇಗಕ್ಕವಧಿ ಇಲ್ಲ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಕಂಡ ಕಡೆಗೆಸುತ್ತುತಿದೆ ತನ್ನ ದಳವ ಕೂಡಿ ರಂಗಯ್ಯಕರ್ತನಿನ್ನ ಪಾದದೆಡೆಯೆ ಒತ್ತಿ ನೀನಿದನಾಳಬೇಕುಹೆತ್ತ ತಾಯಿ ನೀನೆ ಗಡಾನೆತ್ತಿಕೊಳ್ಳಯ್ಯ 2ಹಳುವಗಳು ದಾರಿಕಾಣೆ ಸೆಳವಿನೊಳಾಶ್ರಯ ಕಾಣೆನಳಿನನೇತ್ರ ನೀನೆ ಕಾಯೊ ಸುಲಭರೊಡೆಯನೆಲೆಯ ತೋರಾತಂಕಹಾರಿ ಒಲಿದು ವರಾಭಯವ ಬೀರಿಒಲಿಯೊ ಪ್ರಸನ್ವೆಂಕಟಾದ್ರಿನಿಲಯ ಉದಾರಿ 3