ನಂದ ಕಂದನೇ ಇವಸುರವೃಂದ ವಂದ್ಯನೇ
ಧರೆಯ ಮರೆಗಿಂದು ಬಂದನೇ
ಹಿಂದೆವೇದವನೆ ರಕ್ಷಿಸಿದವನೇ ಮಂದರಗಿರಿ ಪೊತ್ತವನೇ
ಸುಂದರಿ ಶರಯನೆ ಬಿಡಿಸಿದ ದೇವನೇ
ಛಂದದಿ ಮಗು ಕಾಯ್ದವನೇ 1
ನಾನಾ ರೂಪನೇ ಧರಿಸಿ ಧರ್ಮವನೆ ಸ್ಥಾಪನೇ
ಮಾಡುವದುಷ್ಟ ಜನ ಲೋಪನೇ
ತುನಾಭಿಲಾಷನೇ ನೆಗೆಹಿದ ಪರುಷನೇ
ಮಾನಿನೀ ಕೃತ್ಕೂಲುಷನೇ ಮಾನಿನೀ ಹೃತ್ಕಲುಷನೇ
ಬುದ್ಧ ಕಲ್ಕೇಶನೇ
ದಾನವ ಜಗದಂಕುಶನೇ 2
ಮಾನುವೆನ್ನಲೆ ಗಿರಿಯ ಪೊತ್ತದೇನು ಕಣ್ಣಿಲೇ
ಕಾಣದೇ ಜನ ತಾನು ತನ್ನಲೇ
ಸ್ವಾನಂದ ಲೀಲೆ ದೋರಲು ಬಾಲೇ
ನಿಜಗುಣ ಮಾತೇ ಮಹಿಪತಿಜ ಪ್ರಿಯನ ಬಲೆ3