ಎಲೆ ಸಖಿಯೆ ಪೋಗು ವಿಠಲನ ಬಳಿಗೆಬೇಗವನ ತಾರೆ ಎನ್ನ ಮನೆಗೆಪ.
ಚಂದ್ರ ಉದಿಸುತಲಿ ಬಂದ ರಂಜಿಸುತರ-ವಿಂದಬಾಣ ನಡೆತಂದಮಂದಮಾರುತ ಮುಂದೆ ನಿಂದ ಅವ ಕುಸುಮ-ಗಂಧದಿಂದಲೆನ್ನ ಕೊಂದ1
ಕೀರ ನುಡಿಯುತಿದೆ ಧೀರ ಕೋಕಿಲಿಯಸ್ವರ ಕರ್ಣಕಠೋರಮಾರ ಬೇಗ ಹರಿಬಾರದಿರೆ ಕೆಳದಿಕ್ರೂರ ಎನ್ನ ಕೊಲ್ಲದಿರ 2
ಜೀಯ ಸುಜನರ ಸಹಾಯ ನಿಗಮಕುಲಗೇಯ ನಿರ್ಧೂತ ಹೇಯಪ್ರಿಯ ಹಯವದನರಾಯ ಸಖಿ ಎನ್ನಕಾಯಲಿನ್ನೇನು ಉಪಾಯ 3

ಎಲ್ಲಮ್ಮಾದೇವಿ ನಮ್ಮ ದೇವರು ಬಂದರು ಕಾಣ ಪ.
ಸೋಮಾಸುರನೆಂಬ ದೈತ್ಯನು
ಸಾಮಕ ವೇದವನೊಯ್ಯಲು ಮಾ
ಸೋಮಾಸುರನೆಂಬವನ ಕೊಂದು
ಸಾಮಕವೇದವ ತಂದನು ಮಾ 1
ಗುಡ್ಡವು ಮುಳುಗಿ ಪೋಗಲು ನಮ್ಮದೇವ
ಗುಡ್ಡವ ಬೆನ್ನಲ್ಲಿಟ್ಟನು ಮಾ
ಗುಡ್ಡದಂಥÀ ದೈತ್ಯರನೆಲ್ಲ
ಅಡ್ಡÀಕೆಡಹಿ ಬಿಸುಟನು ಮಾ 2
ಚಿನ್ನಗಣ್ಣಿನವನು ಬಂದು
ಕನ್ನೆ ಪೆಣ್ಣನೊಯ್ಯಲು ಮಾ
ವರ್ಣರೂಪವ ತಾಳಿ ಅವನ
ಭಿನ್ನ ಭಿನ್ನವ ಮಾಡಿದನು ಮಾ 3
ಕಂಭದಿಂದಲೆ ಉದಿಸಿ ನಮ್ಮ ದೇವ
ಜಂಭದಸುರನ ಬಡಿದನು ಮಾ
ನಂಬಿದ ಪ್ರಹ್ಲಾದನ್ನ ಕಾಯಿದ
ಅಂಬುಜನಾಭ ನರಸಿಂಗನು ಮಾ 4
ಬಲು ಮುರುಡನಾಗಿ ಭೂಮಿಯ
ಬಲಿಯ ದಾನವ ಬೇಡಿದ ಮಾ
ಇಳೆಯ ಈರಡಿಯ ಮಾಡಿ
ಬಲಿಯ ಪಾತಾಳಕೊತ್ತಿದ ಮಾ 5
ಕೊಡಲಿಯನ್ನು ಪಿಡಿದು ನಮ್ಮದೇವ
ಕಡಿದ ಕ್ಷತ್ರಿಯ ರಾಯರ ಮಾ
ಹಡೆದ ತಾಯ ಶಿರವ ತರಿದು
ಪಡೆದನಾಕೆÉಯ ಪ್ರಾಣವ ಮಾ 6
ಎಂಟೆರಡು ತಲೆಯ ಅಸುರನ
ಕಂಠವ ಛೇದಿಸಿ ಬಿಟ್ಟನು ಮಾ
ಒಂಟಿರೂಪವ ತಾಳಿ ಲಂಕೆಯ
ಬಂಟ ವಿಭೀಷಣಗಿತ್ತನು ಮಾ 7
ಸೋಳಸಾಸಿರ ಗೋಪಿಯರೊಡನೆ
ಕೇಳೀಮೇಳದಲಿಪ್ಪನು ಮಾ
ಬಾಲಕನಾಗಿ ಪೆಣ್ಣರೂಪದಲಿ ಶ್ರೀ-
ಲೋಲ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಅರಸನು ಮಾ 8
ಒಪ್ಪದಿಂದಲಿ ಬಂದು ನಮ್ಮ ದೇವ
ಇಪ್ಪೆವನದೊಳಗಿಪ್ಪನು ಮಾ
ಸರ್ಪಶರನಾಗಿ ಪೋಗಿ
ತ್ರಿಪುರಸಂಹರ ಮಾಡಿದ ಮಾ 9
ಎಲ್ಲಮ್ಮಾ ಎಲ್ಲಮ್ಮಾ ನಮ್ಮದೇವ
ಬಲ್ಲಿದ ಕಲ್ಕ್ಯವತಾರನು ಮಾ
ಇಳೆಯ ಸ್ವರ್ಗ ಪಾತಾಳಕೊಡೆಯ
ಚೆಲುವ ಹಯವದನನು ಮಾ 10

ಎಲ್ಲರೂ ದಾಸರಹರೇ ಪ
ಪುಲ್ಲನಾಭನ ದಯವಿಲ್ಲದೆ ಅ.ಪ.
ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲ ಭಕುತಿಯಿಲ್ಲ
ಧ್ಯಾನ ವೈರಾಗ್ಯ ಮೊದಲೆ ಇಲ್ಲ
ಹೀನ ಕರ್ಮಗಳನು ಮಾಡಿ
ಶ್ರೀನಿವಾಸನ ಮರೆತವರು 1
ಪರವಧುವಿನ ರೂಪ ಮನದಿ
ಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡುತ ಬಾಯಿಯೊಳು
ಹರಿಯ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುತಿರುವ
ಪರಮ ನೀಚರಾದ ಜನರು 2
ಪಟ್ಟೆನಾಮ ಹಚ್ಚಿ ಕಾವಿ
ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಹೊದ್ದುಕೊಂಡು
ಅಟ್ಟಹಾಸ ತೋರಿಕೊಳುತ
ಗುಟ್ಟು ತಿಳಿಯದಿರುವ ಜನರು 3
ದೊಡ್ಡ ತಂಬೂರಿಯ ಪಿಡಿದು
ಅಡ್ಡ ಉದ್ದ ರಾಗ ಪಾಡಿ
ದುಡ್ಡುಕಾಸಿಗಾಗಿ ಭ್ರಮಿಸಿ
ಹೆಡ್ಡರಾಗಿ ತಿರುಗುವವರು 4
ನೋವು ಬಾರದಂತೆ ಸದಾ
ಓವಿಕೊಂಡು ಬರುತಲಿರುವ
ದೇವ ರಂಗೇಶವಿಠಲನ
ಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡದಿರುವ 5

ಎಲ್ಲಾ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಸಾರದ ತಿಳಲ್ಮನ
ದಲ್ಲಿ ಹರಿಯನು ಕಾಂಬುದಕೆ ಪ.
ಮನದಲಿ ಹರಿಯನು ಕಾಂಬುವ ಸೊಬಗು
ಬಲ್ಲಿದ ವೈಕುಂಠಕೋಡ್ವದಕೆ ಅ.
ವಿಧಿನೀಷೇಧಗಳಾಚರಿಸುವುದು
ವಿಧ ವಿಧ ಜೀವರ ಸಾಧನಕೆ
ವಿಧ ವಿಧ ಸಾಧನ ನಂತರ ತಿಳಿವುದು
ವಿಧಿ ಜನಕನ ಪದಪಿಡಿವುದಕೆ 1
ಸ್ನಾನಜಪಾಹ್ನೀಕಗಳೆಲ್ಲವು ತನ್ನ
ಧ್ಯಾನಕೆ ಶ್ರೀಹರಿ ನಿಲ್ವುದಕೆ
ಧ್ಯಾನಕೆ ಶ್ರೀಹರಿ ನಿಂತ ಮೇಲೆ ಸು
ಜ್ಞಾನದಿಂದ ತನ್ನರಿವುದಕೆ 2
ನೆಲೆ ಇಲ್ಲದ ಕರ್ಮಾಳಿಗಳ್ ದೇಹದ
ಮಲಿನ ತೊಳೆದು ಶುದ್ಧಿಗೈವುದಕೆ
ಮಲಿನ ತೊಳೆದು ಮನಶುದ್ಧದಿ ಹೃದಯದಿ
ಇಳೆಯರಸನ ನೆಲೆ ಅರಿವುದಕೆ 3
ಅಗ್ನಿ ಹೋತ್ರಯಜ್ಞಾದಿ ಕಾರ್ಯಗಳ್
ಶೀಘ್ರದಿ ಹರಿಯನು ಕಾಂಬುದಕೆ
ಶೀಘ್ರದಿ ಹರಿಯನು ಕಂಡ ಮ್ಯಾಲೆ ಇವು
ಅಗ್ರಜವಲ್ಲೆಂದರಿವುದಕೆ 4
ರಂಗನ ಮೂರ್ತಿಯನಿಟ್ಟು ಪೂಜಿಸುವುದು
ಅಂಗÀದಲ್ಲಿ ತಾನು ಕಾಂಬುದಕೆ
ಅಂಗದಲ್ಲಿ ತಾನು ಕಂಡ ಮೇಲೆ ಇವು
ಅಂಗಡಿ ಎಂತೆಂದರಿವುದಕೆ 5
ನಿತ್ಯ ನೈಮಿತ್ತಿಕ ಕರ್ಮಗಳೆಲ್ಲವು
ಚಿತ್ತದಿ ಹರಿಯನು ತೋರ್ಪುದಕೆ
ಚಿತ್ತದಿ ಹರಿಯನು ಕಂಡ ಮೇಲೆ ಇವು
ಮತ್ರ್ಯರಿಗೆಸಗಿ ಮೌನಾಗ್ವುದಕೆ 6
ಚಾಂದ್ರಾಯಣ ವ್ರತ ಉಪವಾಸಗಳು
ಇಂದ್ರಿಯ ನಿಗ್ರಹ ಮಾಡ್ವದಕೆ
ಇಂದ್ರಿಯ ಚಲಿಸದೆ ಮನ ಧೃಡವಾಗಲು
ಹಿಂದಿನ ಹಂಬಲ ತ್ಯಜಿಪುದಕೆ 7
ಮಧ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಸಾರತತ್ವ ಮನ
ಶುದ್ಧಿಯಗೈಸುತ ಸುಖಿಪುದಕೆ
ಶುದ್ಧರಾದ ಶ್ರೀ ಗುರು ಕರುಣವು ಅನಿ-
ರುದ್ಧನ ಹೃದಯದಿ ತೋರ್ವದಕೆ 8
ನೇಮದಿ ದ್ವಾದಶ ನಾಮಧಾರಣೆ ಹರಿ
ನಾಮದ ದೇಹ ಬೆಳಗ್ವದಕೆ
ಕಾಮಕ್ರೋಧವ ಬಿಡುವುದು ವಳಗಿನ
ಶ್ರೀ ಮನೋಹರನನು ಕಾಂಬುದಕೆ 9
ಹೊರಗಿನ ವಸ್ತು ದೃಷ್ಟಿಸುವುದು ಶ್ರೀ ಹರಿ
ವರ ವಿಶ್ವರೂಪವ ತಿಳಿವುದಕೆ
ವರ ವಿಶ್ವರೂಪಧ್ಯಾನದಿಂದ ತನ್ನ
ವರ ಬಿಂಬನ ಕಂಡು ನಲಿವುದಕೆ 10
ಅರಗಣ್ಣ ಮುಚ್ಚುವ ಅಭ್ಯಾಸಗಳೆಲ್ಲ
ಸ್ಥಿರಮನವಾಗುವ ಕಾರಣಕೆ
ಸ್ಥಿರಮನ ಶ್ರೀ ಹರಿ ದಯ ಮಾಡಲು ನೇತ್ರ
ತೆರೆಯದೆ ಬಿಂಬನ ಕಾಂಬುದಕೆ 11
ಶಾಸ್ತ್ರದಿ ಪೇಳುವ ಧ್ಯಾನ ಪ್ರಕರಣವು
ಶ್ರೋತ್ರದಿ ಕೇಳುತ ತಿಳಿವುದಕೆ
ಗಾತ್ರದಿ ಶ್ರೀ ಗುರು ಕೃಪೆ ಮಾಡಲು ವಳ
ನೇತ್ರದಿ ಸರ್ವವು ಕಾಂಬುದಕೆ 12
ಪಕ್ಷಮಾಸ ವ್ರತ ಪಾರಾಯಣ ಅಪ-
ರೋಕ್ಷ ಪುಟ್ಟಲು ದಾರಿ ತೋರ್ವದಕೆ
ಶಿಕ್ಷ ರಕ್ಷಕರಾದ ಗುರುಕರುಣವು ಅಪ-
ರೋಕ್ಷ ಪುಟ್ಟಿಸಿ ನಿಜವರಿವುದಕೆ13
ಪರಿ ಜನರನು ಸೇವಿಸುವುದು ತನ್ನ
ಪರಮಾರ್ಥತೆ ದೂರಾಗ್ವದಕೆ
ಗುರುಚರಣವ ಸೇವಿಸುವುದು ಶ್ರೀ ಹರಿ
ಅರಘಳಿಗಗಲದೆ ಪೊರೆವುದಕೆ 14
ಡಾಂಭಿಕ ಸಾಧನವೆಲ್ಲವು ಶ್ರೀ ಹರಿ
ಡಿಂಬದೊಳಗೆ ಮರೆಯಾಗ್ವದಕೆ
ನಂಬಿ ಶ್ರೀ ಹರಿ ಗುರು ಚರಣವ ಪೊಗಳ್ಪದು
ಡಿಂಬದೊಳಗೆ ಹರಿ ಕಾಂಬುದಕೆ15
ಕರ್ಮ ವೈರಾಗ್ಯಗಳೆಲ್ಲವು
ಪುಟ್ಟಿಸಲೂ ಭಕ್ತಿ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ
ಪುಟ್ಟಲು ಭಕ್ತಿ ಜ್ಞಾನ ಪಾಂಡುರಂಗ
ವಿಠ್ಠಲನೊಬ್ಬನ ಪಿಡಿವುದಕೆ 16
ಯಾತ್ರೆ ತೀರ್ಥ ಚರಿಪುದು ಶ್ರೀ ಹರಿ ತನ್ನ
ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿರುವನೆಂದರಿವುದಕೆ
ಗಾತ್ರವೆ ಕ್ಷೇತ್ರವೆಂದರಿತ ಮೇಲೆ ಸ
ರ್ವತ್ರದಿ ವಿಠಲನ ಕಾಂಬುದಕೆ17
ಎಂತೆಂತೋ ಮಾರ್ಗಗಳರಸುವುದು
ಚಿಂತನೆಗೆ ಹರಿ ನಿಲ್ವುದಕೆ
ಚಿಂತನೆಗೆ ಹರಿ ನಿಂತ ಮೇಲೆ ತಾನು
ಶಾಂತನಾಗಿ ಜಡನಾಗ್ವದಕೆ 18
ಹೊರಗಿನ ಸಂಸ್ಕಾರಗಳೆಲ್ಲವು ತನ್ನ
ವಳಗಿನ ಸಂಸ್ಕಾರ ತೆರೆವುದಕೆ
ವಳಗಿನ ಸಂಸ್ಕಾರ ತೆರೆದಮ್ಯಾಲೆ ತನ್ನ
ಇರವರಿತು ಸುಖ ಸುರಿವುದಕೆ19
ಸಾಸಿರ ಜನ್ಮದ ಸಾಧನಗಳು ಹರಿ
ದಾಸನಾಗಿ ತಾನು ಮೆರೆವುದಕೆ
ದಾಸನಾದ ಮೇಲೆ ಕ್ಲೇಶಕೆ ಸಿಲುಕದೆ
ಶ್ರೀಶನ ಹೃದಯದಿ ಕಾಂಬುದಕೆ 20
ಸಾರತತ್ವವನು ಅರಿವುದು ಗುರು ಮಧ್ವ-
ಚಾರ್ಯರ ಮಾರ್ಗವ ಪಿಡಿವುದಕೆ
ಪ್ರೇರಕ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠಲ ಮನ
ಸೇರಲು ಕಂಡು ತಾ ನಲಿವುದಕೆ 21

ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರಲ್ಲಿ ರಾಮ - ಇದ ಪ
ಬಲ್ಲ ಜಾಣರ ದೇಹದೊಳಗೆ ನೋಡಣ್ಣ ಅ
ಕಣ್ಣೇ ಕಾಮನ ಬೀಜ - ಈಕಣ್ಣಿಂದಲೆ ನೋಡು ಮೋಕ್ಷ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಕಣ್ಣಿನ ಮೂರುತಿ ಬಿಗಿದು - ಒಳಗಣ್ಣಿಂದಲೇ ದೇವರ ನೋಡಣ್ಣ 1
ಮೂಗೇ ಶ್ವಾಸ ನಿಶ್ವಾಸ - ಈಮೂಗಿಂದಲೇ ಕಾಣೊ ಯೋಗ ಸಂನ್ಯಾಸಮೂಗನಾದರೆ ವಿಶೇಷ - ಒಳಮೂಗಲಿ ನೋಡಣ್ಣ ಲೀಲಾವಿಲಾಸ 2
ಕರ್ಮ ಕುಠಾರ - ಒಳಗಿವಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣೊ ನಾದದ ಬೇರ 3
ಬೊಮ್ಮ ಮಾಡಿದ ತನುಬಿಟ್ಟು - ವಿಶ್ವಕರ್ಮನು ಮಾಡಿದ ಬೊಂಬೆಯನಿಟ್ಟುಸುಮ್ಮನೆ ಕೂಗುಗಳಿಟ್ಟು - ಅದನಂಬುವನೆಂಬೋನು ಹೋಹ ಕಂಗೆಟ್ಟು4
ರೂಢಿಯೊಳಗೆ ಶುದ್ಧ ಮೂಢ - ಈಕಾಡುಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ನಂಬಬೇಡನಾಡಾಡಿ ದೈವಗಳನೆಲ್ಲ - ನಮ್ಮಬಡದಾದಿ ಕೇಶವನೊಬ್ಬನೆ ಬಲ್ಲ 5

ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರು ಹಾನಂತೆ ಹರಿ
ಎಲ್ಲ ಜಗವ ತುಂಬಿಹನಂತೆ ಪ
ಮಣ್ಣುಮುಳ್ಳು ಎಲ್ಲ ಬಿಡದೆ
ಸೋಸಿಲಿನೋಡಲಲ್ಹಾನಂತೆ ಅ.ಪ
ಸಾಗರ ನಿಲಯ ತಾನಂತೆ
ಕೂಗಲು ಕಂಬಂದಿ ಬಂದನಂತೆ
ನಾಗಶಾಯಿದ್ದ್ವೊಯ್ಕುಂಠಂತೆ
ಬೇಗನೆ ಸರಸಿಯಲ್ಲಿದ್ದನಂತೆ
ನೀಗಿ ಚಂಚಲಮನ ಬಾಗಿ ವಿಚಾರಿಸಲು
ಯೋಗಿ ವಂದ್ಯ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲಂತೇ 1
ದ್ವಾರಕಾಪುರದಲ್ಲಿ ಮನೆಯಂತ
ಕ್ರೂರನ ಸಭೆಗೊದಗಿದನಂತೆ
ಸಾರನಿಗಮಕಗೋಚರನಂತೆ
ಪೋರಗೆ ದೊರೆತ್ವವಿತ್ತನಂತೆ
ಸಾರಮನದ ವಿಕಾರವಳಿದು ತಿಳಿ ಅ
ಪಾರಮಹಿಮ ಯಾರೆಲ್ಲಂತೇ 2
ಘೋರರಕ್ಕಸ ಸಂಹರನಂತೆ
ಸೇರಿಭಕ್ತರ ಸಲಹುವನಂತೆ
ಮೂರು ಲೋಕಗಳ ದೊರೆಯಂತೆ
ಸಾರಥಿತನ ಮಾಡಿದನಂತೆ
ಮೂರುಲೋಕದ ಧಣಿ ಓರ್ವ
ಶ್ರೀರಾಮನೆ ಆರಾಧಿಪರಲ್ಲಿ ಹಾನಂತೆ 3

ಎಲ್ಲಿ ಭಯಗಳು ಹರಿಯ ಭಕುತರಿಗೆ ಇಲ್ಲ ಪ
ಇಲ್ಲವೋ ಕಾಣೋ ಎಂದಿಗಾದರು ಮರುಳೆ ಅ.ಪ
ಹುಲಿ ಇಲಿಯಾಗುವುದು ತೋಳ ಕೋಳ್ಯಾಗುವುದು |
ಕಲಿ ಬಂದು ಹಿತ್ತಲನ್ನೀಗ ಬಳಿವ
ಜಲಜಾಕ್ಷನ ಕೃಪೆಯ ಪಡೆದ ದಾಸರಿಗೆ 1
ಕರಡಿ ಕರುವಾಗುವುದು ಉರಿ ಮಂಜು ಆಗುವುದು |
ಕರಿ ನಾಯಿಯಾಗುವುದು ಕಂಡವರಿಗೆ |
ಭರದಿಂದ ಸುರಿವ ಮಳೆ ನಿಲ್ಲೆನಲು ನಿಲ್ಲುವುದು |
ನರಹರಿಯ ನಾಮಗಳ ನಂಬಿ ಭಜಿಪರಿಗೆ 2
ಫಣಿ ಸರಿವೆಯಾಗುವುದು ದಣುವಾಗುತಿಹ ಮಾರ್ಗ |
ಕ್ಷಣದೊಳಗೆ ಪೋದಂತೆ ಕಾಣಿಸುವುದು |
ಘನ ಪಾಷಾಣಗಳು ತೃಣಸಮವು ಎನಿಸುವುವು |
ವನಜಾಕ್ಷನ ಕೃಪೆಯ ಪಡೆದ ದಾಸರಿಗೆ 3
ಕ್ಷುಧೆ ತೃಷೆಯಾಗುದು ಕ್ಷುದ್ರ ಸಂಗವಾಗದು |
ಪದೆಪದೆಗೆ ರೋಗಗಳು ಬೆನ್ನಟ್ಟವು |
ಉದಯಾಸ್ತಮಾನಗಳೆಂಬ ಭಯ ಸುಳಿಯದು |
ಪದಮನಾಭನ ಕೃಪೆಯ ಪಡೆದ ದಾಸರಿಗೆ 4
ಬಾರವು ಭಯಗಳು ಬಂದರೂ ನಿಲ್ಲವು |
ಹಾರಿ ಹೋಗುವುವು ದಶ ದಿಕ್ಕುಗಳಿಗೆ |
ಘೋರ ದುರಿತಾರಿ ಶ್ರೀ ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲನಂಘ್ರಿ |
ಸೇರಿದ ಜನರಿಗೆ ಇನಿತು ಭಯವುಂಟೆ5

ಎಲ್ಲಿ ಸುವರಗಳು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಇವ |
ನಲ್ಲದೆ ಮತ್ತಾರಾ |
ವಲ್ಲಿ ಕಾಣದೆ ಪೋದೆ ಪ
ಸಾರುವ ಶರೀರ ಧರಿಸಿ ಬಾಳಿದ ಮಹಾ |
ಭಾರವಾಗಿದ್ದ ಪಾಷಾಣವ ಪೊತ್ತವ |
ಗೊರುವ ನೆಲನಂದು ಕಾಷ್ಟದಿಂದಲಿ ಬಂದ |
ಹಾರುವನಾಗಿ ತಿರದುಂಡು ಕುಲಧರ್ಮ |
ಮೀರಿ ನಡೆದವ ಉಪವಾಸದವÀನಿಂದ |
ಊರ ಎಂಜಲಿಗೆ ಹೇಸದೆ ಓಡಾಡಿದವ |
ನಾರಿಯರ ವ್ರತ ಕೆಡಿಸಿ ರಾವುತನಾಗಿ |
ಕಾಯ |
ಆರಿಂದ ಜನಿತನಿವ ನೋಡಲಾಗಿ |
ಧಾರುಣಿಯೊಳಗಿದ್ದವ ಸರ್ವರನ್ನ |
ಮೀರಿ ನಡೆತÀಲಿದ್ದವ ಇವಗೆ ಮೆಚ್ಚಿ |
ಧಾರಿ ಎಂದ ನಿನ್ನ ಮಗಳೆ ಬೇಕೆಂದವ 1
ಬಿರಿಗಣ್ಣೆನವನಿವ ಆವಾವ ಕಾಲಕ್ಕೆ |
ಶಿರವಾಗಿ ಕೊಂಡಿಪ್ಪ ಶೀಲ ಸ್ವಭಾವದಿ |
ಕೊರಳ ತಿರುಹಲಾರ ಕರುಳ ಮಾಲೆಯುವ |
ಪರರ ಬಾಗಿಲ ಕಾವರಾಜ್ಯವಿಲ್ಲದವ |
ಸುರರ ಕೋತಿಯ ಮಾಡಿ ಕುಣೆಸಾಡಿದವನಿವ |
ದಿಗಂಬರನಾಗಿ ಚರಿಸಿದೆನೆಂದು ಕೋಪದಿಂದ |
ಕರವಾಳ ಹಸ್ತದವ ||
ಪರಾಕ್ರಮ ಉರಗನ್ನ ಮೇಲಿದ್ದವ ಇವನ ಖೂನ |
ಅರಿಯನು ದಾವದಾವ | ಭೇದವನಿಕ್ಕಿ |
ತಿರುಗಿಸುವನು ಲೋಕವ ವಂಚಕನಿಗೆ |
ಪರಮ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕೊಟ್ಟದನೆಣಿಸುವ 2
ತನ್ನ ಜಾತಿಗಳನ್ನು ನುಂಗುವನವನಿವ |
ಬೆನ್ನ ಮೇಲಿನ ಒಂದೆ ಬುಗುಟಿ ಪಲ್ಲಿನ ತುದಿ |
ಮಣ್ಣು ತೋರುವನಿವ ವಿಕಾರ ಮೊಗದವ |
ಕಣ್ಣು ಚುಚ್ಚಿದ ಒಬ್ಬ ಹಾರವನ್ನು ನೋಡಿ |
ಹೆಣ್ಣಿಗಭಯವಿತ್ತು ಕಾದಿ ಸೋತವನಿವ |
ರಣ್ಯ ವಾಗನಿವ ರಣದೊಳೋಡಿದನಿವ |
ಅನ್ಯಾಯ ಪೇಳಿದ ನಂಬಿದವರಿಗೆ |
ಮುನ್ನೆ ಕುದುರಿಯೇರಿದಾ ಇವನು ತಾನೆ |
ಅನಂತ ಮಾಯಮೋದಾ ಎಂಥವರಲ್ಲಿ |
ಪಾದ ಇಟ್ಟು ಇದ್ದು |
ಕಣ್ಣಿಗೆ ಪೊಳಿಯೆ ಖೇಡ ಬಡಿಸವಂಥ |
ಬಣ್ಣಾಣಿಗಾರನು ಬಂದೆಲ್ಲಿ ದೊರಕಿದಾ 3
ಮೀಸಿ ಕಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡಿವನೀವ ಪ್ರಳಯಾದಿ |
ದ್ವೇಷವನಿಕ್ಕಿದ ದೇವದಾನವರಿಗೆ |
ಏಸು ದಿವಸವಾಗೆ ಅದೋ ದೃಷ್ಠಾಯವನಿವ |
ಭಿಕ್ಷೆ ಪಾತ್ರಿಯವ |
ಬಿಗಿಯನೆ ಮುರದು ಬಿಟ್ಟವನಿವ |
ಕೊಂಡ ಲಜ್ಜೆಗೇಡಿ |
ಘಾಸೆತನಕೆ ಶೂರನು ಒಮ್ಮ್ಯಾದರು ||
ಮಾಡುತಲಿಪ್ಪನು ಇವನು ಹೆಣ್ಣು |
ವೇಷ ಧರಿಸಿಕೊಂಬನು ಕೇವಲ ಅವ |
ಕಾಶ ಯಿಲ್ಲದ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ವೊಂದಿಪ್ಪನು 4
ದೃಷ್ಟಿ ಮುಚ್ಚದಿಪ್ಪನವನಿವ ಆವಾಗ |
ಬೆಟ್ಟವೆ ಗತಿ ಎಂದು ಸೇರಿಕೊಂಡವನಿವ |
ದಿಟ್ಟ ಕಠೀಣ ಕಾಯದವನಿವ ಎದುರಿಗೆ |
ಎಷ್ಟಗಲ ಬಾಯದೆರೆದಿಪ್ಪ ಪಾದದ |
ಬಟ್ಟಿನಿಂದಲಿ ನೀರು ಸುರಿಸುವ ಬಗೆ ಉಂಟು |
ಕುಟ್ಟಿ ಮಾತೆಯ ಶಿರ ಕೆಡಹಿದನಿವ ಜಡೆ |
ಗಟ್ಟಿಪ್ಪ ಚೋರನಾಯಕ ಮೌನಪ್ರಾಂತಕ್ಕೆ |
ದುಷ್ಟನೆನಸಿ ಮೆರೆವ ಹತ್ತದೆಂದು ||
ಅಟ್ಟಿಬಿಟ್ಟರೆ ಬರುವ ತನ್ನೆಲ್ಲಿಗೆ |
ಕೆಟ್ಟವರನ ಕರೆವ ಉತ್ತಮರನ್ನು |
ಪಟ್ಟದ ರಾಣಿಗೆ ಪೇಳದೆ ಜವಾ | 5
ಜಲದೊಳಗಾಡುವನಿವ ಹೊರೆ ಹೊತ್ತು |
ಕಲೆಪರಟಿಯಾಗಿ ತಿರುಗುವನಿವ ಮೂಗಿಲ್ಲಿ |
ಳಿದು ಬಂದವನಿವ ಗೊಗ್ಗರÀ ಧ್ವನಿಯವ |
ತಲುವರಿ ಇವ ತಾನೆ ಶಿಷ್ಯಗೆ ವಿದ್ಯವÀ |
ಕಲಿಸಿ ಶ್ಯಾಪವ ಕೊಟ್ಟನವನಿವ ವೈರತ್ವ |
ಬಳಸದವನ ಮೇಲೆ ಕಲ್ಲು ಹಾಕಿಸಿದವ |
ಬಲು ಭಂಡುಗೋವಳ ಅನ ಬರದದು ಬಿಟ್ಟು |
ಕಲಿಯಾಗಿ ಓಡಾಡಿದ |
ಹೆರರಿಗಾಗಿ ಸ್ತಳ ದ್ರವ್ಯವ ಮಾಡಿದಾ ದಾನವರಿಂದ |
ಬಲವಾವನು ಬೇಡಿದಾ ಬೊಮ್ಮಾಂಡದ |
ಒಳಗೆ ಹೊರಗೆ ಕಾಡಿದಾ |
ಬಹು ಠಕ್ಕನು |
ತಿಳಿದು ತಿಳಿದು ಈರ್ವರಿಗೆಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿದಾ 6
ಸವಿ ನೋಡದದರ ರೂಪನಾದವನಿವ |
ಅವಯವಂಗಳೆಲ್ಲ ಮುದುರಿಕೊಂಡಿಪ್ಪಾನಿವ |
ಅವನಿಗೋಡಿ ಪೋದನಿವ ಮೃಗವಲ್ಲ ಮಾ |
ನವನಲ್ಲ ವದ್ಭೂತನಾಗಿ ತೋರುವನಿವ |
ಬವರಿಗಾದವನಿವ ತನ್ನ ಕಾಲಕೆ ತಪ್ಪ |
ಭವನವಿಲ್ಲದೆ ದಿನ ಕಳೆದವ ಯಾಗದ |
ನ್ನವನುಂಡು ನಾನಾ ಶಸ್ತ್ರವನ್ನು ನುಂಗಿದವನಿವ ||
ಯುವತಿ ಧರಿಸಿದ ಸಂಗಾ ಹಾ |
ರುವ ಪಕ್ಕಿ ದಿವಸ ದಿವಸ ತುರುಗಾನಾಗಿಪ್ಪದು |
ಅವಧೂತ ಮಾರ್ಗ ತುಂಗಾ |
ಪರ್ವತವನು |
ಲವಕಾಲಬಿಡದೆ ಬಾಯಲಿ ಕಚ್ಚಿದ ರಂಗಾ 7
ಮಾರಧ್ವಜನನವತಾರ ತಾಳಿದನಿವ |
ನೀರೋಳಗಡಿಗಿಪ್ಪ ಎರಡು ಭಾಗಗಲ್ಲಿ |
ಕೋರೆಗಳದ್ದಿ ಮಸÀದು ಮತ್ಸರಿಸುತಿಪ್ಪ |
ಚೀರಿ ಕೂಗುವ ಮಹಾ ಬೊಮ್ಮಾಂಡವಡದಂತೆ |
ಮೂರಡಿಯೊಳಗೆ ತ್ರಿಲೋಕವÀನಿಟ್ಟವ |
ಬೇರು ಕಡುವನಂತೆ ಕೊಡಲಿಕಾರನಿವ |
ಆರೋಗಣಿಗೆ ಶಬರಿಯ ಹಣ್ಣು ಮೆದ್ದವ |
ಬುದ್ಧ ಉದ್ದಂಡಾ ಏಕನು ಇವ ||
ಕೊಂಡ ಬಹು ಕಡೆ |
ಬೀರಿದನ್ನವ ಕೈಕೊಂಡಾ ಒಂದು ತುತ್ತು |
ಆರಗೀಯದಲೆ ಉಂಡಾ ಇವನನ್ನು |
ಹಾರೈಸಿದವರಿಗೆ ಏನು ಲಕ್ಷ ಹೆಚ್ಚಳ ಕಂಡಾ 8
ಉದಕ ಬಿಟ್ಟರೆ ಬದುಕಲಾರದವನಿವ |
ಎದೆಗಟ್ಟಿಯವನಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟಿ ನೋಡಿದರೆ |
ಪೊದೆ ಪೊದರಿನೊಳು ಸೇರಿ ಕೊಂಡವನಿವ |
ಎದುರಿಗೆ ಒಬ್ಬರ ಬರಗೊಡದವ ತನ್ನ |
ಪದದ ಕೆಳಗೆ ಕೊಟ್ಟವನ ಇಟ್ಟವನಿವ |
ಮದಕಾವ ಮಾಡಿ ತನ್ನೊಳು ತಾನೆ ಸೋತವ |
ಸುದತಿಯುಳಟ್ಟಿದ ಪಾರ್ಥಗಾಳಾದ |
ಚದುರ ಕ್ರೂರರಿಗೆ ಕ್ರೂರಾ ನಿರಂತರ |
ಉದಧಿ ಎಂಬೊದೆ ಮಂದಿರಾ ಇವಗೆ ನೋಡು |
ಬದರಿ ಗಿಡವೆ ಆಸರಾ ಏನೆಂಬೆನೊ |
ಕದರು ಮೋರಿಯೆ ಶೃಂಗಾರ ತನ್ನಯ ಗುಣ |
ಮೊದಲಿದೆ ಕಡೆ ಎಂದು ಆರಾರಿಗೆ ತೋರಾ 9
ಚಪಲಾಕ್ಷದವನಿವ ಚಲುವನೆಂತೆಂಬೆನೆ |
ವಿಪರೀತ ನಿದ್ರೆ ಮಾಡುವನಿವ ಕರೆದರೆ |
ಕುಪಿತವಾಗುವ ಕಿಡಿ ಉಗುಳುವನಿವ |
ಕಪಟದಲ್ಲಿ ಗಟ್ಟಿ ತಲೆ ಹೊಡಕ ರಾಮ |
ಕಪಿಯ ಮೋಸದಿಂದ ಕೆಡಹಿದ ಮಾವನ್ನ |
ನಿಪತನ ಗೈಸಿದ |
ದೋಷಕ್ಕೆ ಶಂಕಿಸಾ |
ತ್ರಿಪುರವ ಕೆಡಸಿದ ಹರಗೆ ಸಾಯುಕವಾಗಿ |
ಅಪಕಾರಿ ಝಗಳಗಂಟ ಒದಿಸಿಕೊಂಡ ||
ವಿಪುಳದೋಳೇನು ಒಂಟಾ ಉಚ್ಚರಿಸುವೆ |
ಕೃಪಣ ಜನರಿಗೆ ನೆಂಟಾಸನಕ್ಯಾದರ |
ಶಪತದಲ್ಲಿಗೆ ಪೊರವಂಟಾ ಉತ್ತಮರಿಂದ |
ಉಪದೇಶವಿಲ್ಲದ ಬಾಳುವ ಮಹಾತುಂಟಾ 10
ಇವರೀರ್ವರಿಗೆ ಈಡೆ ತಪ್ಪಿಸಲು ಪದ್ಮ |
ಭವಗಳವಲ್ಲವು ನಿನ್ನ ಕುವರಿಗೆ |
ಸವಿಗಾರ ಇವನಲ್ಲದೆ ಮತ್ತಾವಾವಾ |
ವಿವರಿಪೆ ಎಂಥವರಕೆ ಅಂಥ ಕನ್ನಿಕೆ |
ಹವಣವಾಗಿದೆ ಸತ್ಯ ಸಂಕಲ್ಪವೆ ಸಿದ್ಧಾ |
ಶ್ರವಣಾದಿ ಇಂದ್ರಿಂಗಳಿಗಗೋಚರಾ |
ಸ್ಥವಿರ ಯೌವನ ಬಾಲ ಒಂದಾದರಿವನೆಲ್ಲಾ |
ನವನವ ಬಗೆ ಸುಕಾಯಾ || ಮೋಹನ್ನ ಯಾ |
ದವರಾಯಾ ಶಿರಿ ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲ ಕೃಷ್ಣ |
ಶಿವಕುಲ್ಲ್ಯ ಪುರಿ ನಿಲಯಾ ಭಕ್ತರ ಪ್ರೀಯಾ |
ಮಾಯಾ ಜಗದ್ಗುರು |
ಪವನವತಾರ ಶ್ರೀ ಆನಂದ ಮುನಿಗೇಯಾ11

ಎಲ್ಲಿರುವೆಯೊ ಎಂದು | ತಲ್ಲಣಗೊಳುತ್ತಿದ್ದೆ
ಇಲ್ಲೆ ಬಂದೆಯೊ ದೇವನೆ ಪ.
ಪುಲ್ಲಲೋಚನ ಎನ್ನ ಉಲ್ಲಾಸಗೊಳಿಸುತ
ನಿಲ್ಲೊ ಹೃತ್ಕಮಲದಿ ನೀ ಬಹು ಮುದದಿ ಅ.ಪ.
ಕಪಟನಾಟಕ ದೇವ | ಅಪರಿಮಿತ ಮಹಿಮ
ಗುಪಿತರೂಪನೆ ನಿನ್ನನು
ವಿಪುಲಮತಿಯಿಂದ ವರ್ಣಿಸಲಾಪೆನೆ
ಸಪುತ ಸಪುತ ಭುವನೇಶ ಕೃಪೆಮಾಡೊ
ಕೃಪಣವತ್ಸಲ ನಿನ್ನ ಕಾಣದೆ
ಅಪರಿಮಿತವಾಗಿ ನೊಂದೆನಯ್ಯ
ತಪಿಸುವುದು ನಿನಗುಚಿತವೆ ಹರಿ
ಕೃಪೆ ಮಾಡೊ ಬೇಗ ಶ್ರೀನಿವಾಸ 1
ಹರಿ ನಿನ್ನ ಪಾದವ | ನಿರುತದಿ ಧ್ಯಾನಿಪ
ವರಮತಿ ಎನಗೆ ನೀಡೊ
ಗರುವಿಕೆಯನೆ ಬಿಡಿಸು ಶರಣಳ ಪೋಷಿಸು
ಸುರವರ ನಿನ್ನಂಘ್ರಿಗೆರಗಿ ಬಿನ್ನೈಸುವೆ
ಕರೆಕರೆಗೊಳಿಸುವುದುಚಿತವೆ
ತೊರೆದರೆ ಎನ್ನ ಪೊರೆವರ್ಯಾರೊ
ಥರವಲ್ಲ ನಿನಗಿನ್ನು ಕೇಳಿದು
ಪೊರೆಯದಿದ್ದರೆ ನಗರೆ ಭಕ್ತರು 2
ಮಂದಮತಿಯಿವಳೆಂದು | ಹಿಂದು ಮಾಡಿದರÉನ್ನ
ಕುಂದು ನಿನಗೆ ತಪ್ಪದೊ
ಬಂಧನ ಬಿಡಿಸು ನೀ ಬಂಧನದೊಳಗಿಡು
ಮಂದಿರ ಹೃದಯದಿ ಎಂದೆಂದಿಗಗಲದೆ
ಮಂದಭಾಗ್ಯೆಯ ಮಾತು ಕಿವಿಗೆ
ಮಂದಗಮನೆಯ ಮಧ್ಯೆ ಇರುವಗೆ
ಮಂದಹಾಸ ಮುಖೇಂದು ವದನನೆ 3
ಅಜಸುರ ವಂದ್ಯನೆ | ಭಜಿಸಲಾಪೆನೆ ನಿನ್ನ
ತ್ರಿಜಗದೊಡೆಯ ಹರಿಯೆ
ವಿಜಯಸಾರಥಿ ಎನ್ನ ರಜತಮವನೆ ಕಳೆದು
ಕುಜನರೊಳಿಡದಲೆ ನಿಜಗತಿ ಪಾಲಿಸೊ
ಗಜವರದ ಗಂಭೀರ ದೇವನೆ
ಧ್ವಜವಜ್ರೌಕುಶ ಪಾದಕಮಲನೆ
ಭಜಿಸಿದವರಿಗೊಲಿವ ದೇವನೆ
ಭುಜಗಭೂಷಣನಿಂದ ವಂದ್ಯನೆ 4
ಸೃಷ್ಟ್ಯಾದಿ ಕರ್ತನೆ | ಎಷ್ಟು ಬೇಡಲೊ ನಾನು
ಇಷ್ಟ ದೈವÀವೆ ಕೇಳಲೊ
ಭ್ರಷ್ಟತನವನೆಣಿಸದೆ
ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲಿ ನೋಡಿ
ಕಷ್ಟಬಿಡಿಸಿದರೆ ಮುಟ್ಟಿಪೂಜಿಸುವೆನೊ
ದಿಟ್ಟ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲ
ಇಷ್ಟು ಬಿನ್ನಪ ನಷ್ಟ ಮಾಡದೆ
ಕೊಟ್ಟು ಧೈರ್ಯವ ಮೆಟ್ಟಿ ಪಾಪವ
ಸುಟ್ಟು ಕರ್ಮವ ಕೃಷ್ಣ ಸಲಹೊ 5

ಎಲ್ಲಿಹನು ದೇವನೆಂದೆಲ್ಲು ಜನ ನುಡಿವರು
ಸಲ್ಲುವುದೆ ಆಲಿಸಲು ಬಲ್ಲಗೀ ನುಡಿಯು
ಇಲ್ಲೆಂದು ನುಡಿವರ್ಗೆ ಬಲ್ಲನಿತು ಪೇಳುವೆನು
ಪುಲ್ಲನಾಭನ ಚರಿತವಾ ಹಿತವಾ ಪ
ಕಲ್ಲಾಗಿ ಬಿದ್ದಿಪ್ಪಹಲ್ಯೆ ತಾ ಬಲ್ಲಳು
ಎಲ್ಲ ಜಗ ಪಾವನನ ಸುಳ್ಳೆನ್ನಬಹುದೇ
ಅಲ್ಲೆಂದರೀ ನುಡಿಗೆ ಹೊಲ್ಲ ಜಗವ ತುಂಬುವನು
ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳನು ಉದರದಿ ಜವನಿ 1
ತೋರೆಲವೊ ಹರಿಯನೆಂದೊದರಾಡೆ ರಕ್ಕಸನು
ಘೋರ ಕಂಭದಿ ತೋರೆ ಹಾರಿ ತಲ್ಹಣವು
ಘೋರ ರೂಪವ ತಾಳಿ ನಾರಸಿಂಹಾಖ್ಯದಿ
ಚೂರ ಮಾಡಿದವನÀನು ಪರನು 2
ಧsÉೀನಿಪರ ಮನದೊಳಗೆ ಸಾನುರಾಗದಿ ಹರಿಯು
ಸ್ಥಾನಗೊಳಿಪನು ಮನಕೆ ಆನಂದವೀವಾ
ದಾನವಾಂತಕ ಶ್ರೀ ನರಸಿಂಹವಿಠಲನು
ಆನತರ ನೆರೆ ಪೊರೆವನು ಬಿಡನು 3

ಎಷ್ಟು ಕೂಗಲು ದಯ | ಪುಟ್ಟಲಿಲ್ಲವೊ ನಿನಗೆ
ಬೆಟ್ಟದೊಡೆಯ ಹರಿಯೆ ಪ.
ಸಿಟ್ಟೇಕೆ ಎನ್ನೊಳು ಕೃಷ್ಣಮೂರುತಿ ನಿನಗೆ
ಬಿಟ್ಟರೆ ನೀ ಎನ್ನ ಸೃಷ್ಟಿಯೊಳಾರುಂಟೊ ಅ.ಪ.
ಪರಮ ಪಾತಕಿಯೆಂದು | ತೊರೆದರೆ ನೀ ಎನ್ನ
ಮೊರೆಬೀಳಲಿನ್ನಾರಿಗೆ
ಕರುಣಾಮೂರುತಿ ಎಂಬೊ ಬಿರುದು ಪೊತ್ತಿಲ್ಲವೆ
ಸರಿಯೆ ನಿನಗಿದು ಕೊರಗಿಸುವುದು
ಜರಿದು ಬಳಲುವೆ ಧರೆಯೊಳೀಗ ನಾ
ಸುರರ ರಕ್ಷಕ ಪರಮಪಾವನ
ಕರವ ಮುಗಿವೆ ದರುಶನವ ನೀಡೊ 1
ನೀನಲ್ಲದೆ ಇನ್ನು | ನಾನಾರ ಭಜಿಸಲೊ
ಗಾನವಿಲೋಲ ಹರಿ
ಕಾನನದೊಳು ಕಣ್ಣು ಕಾಣದಂತಾಗಿದೆ
ಧ್ಯಾನಕೆ ಸಿಲುಕದೆ ನೀನೆನ್ನ ಕಾಡುವೆ
ಮಾನ ಪ್ರಾಣ ಶರೀರ ನಿನ್ನದೊ
ನಾನು ಅನ್ಯರ ಭಜಿಸಲಾರೆನೊ
ಹೀನಬುದ್ಧಿಯ ಬಿಡಿಸಿ ಗುರುಗಳ
ಧ್ಯಾನವೆನಗಿತ್ತು ನೀನು ಕಾಯೊ 2
ಅನ್ನಪಾನವ ಬಿಟ್ಟು | ನಿನ್ನನು ಸ್ತುತಿಸಲು
ಇನ್ನು ಕರುಣವಿಲ್ಲವೆ
ಇನ್ನು ಸೈರಿಸಲಾರೆ ಘನ್ನ ಮಹಿಮನೆ ದುಃಖ
ನಿನ್ನ ಮನಸು ಕರಗಲಿನ್ನೇನಗೈಯ್ಯಲೊ
ಎನ್ನ ಯತ್ನವು ವ್ಯರ್ಥವಾಯಿತು
ಇನ್ನು ನೀ ದಯೆಗೆಯ್ಯಬೇಕೊ
ಮುನ್ನ ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪನೆಣಿಸದೆ
ಎನ್ನ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ನಿನ್ನ ತೋರೊ 3
ಸುತನ ಮೊರೆಯನೆ ಕೇಳಿ | ಹಿತದಿ ವೇದವನಿತ್ತೆ
ಶರಧಿ ಅಮೃತ ಸುರರಿಗಿತ್ತೆ
ಕ್ಷಿತಿಯ ಬಾಧೆಯ ಬಿಡಿಸಿ ಸುತನ ಬಾಧಿಸೊವೊನ
ಹತಮಾಡಿ ಇಂದ್ರಗೆ ಗತಿಸಿದ ಪದವಿತ್ತೆ
ಕ್ಷಿತಿಯನಾಳ್ವರ ಹತವಗೈಸಿದೆ
ಕ್ಷಿತಿಸುತೆಯ ಪ್ರೇಮದಲಿ ತಂದೆ
ಹಿತದಿ ಪಾಂಡವ ಸುತರ ಕಾಯ್ದೆ
ವ್ರತವ ಕೆಡಿಸಿ ಕಲಿಹತವಗೈದೆ 4
ಕಂತು ಜನಕನೆ ನಿನಗೆ
ನ್ನಂತರ ತಿಳಿಯದೇನೋ
ಸಂತತ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲ ನಿನ್ನ
ಶಾಂತರೂಪವ ಎನ್ನ ಅಂತರಂಗದಿ ತೋರೊ
ಚಿಂತಿತಾರ್ಥ ಪಂಥಗಾರನೆ
ಎಂತು ದಿನಗಳು ಸಂದು ಹೋದುವೊ
ಸಂತತಾನಂದನಂತಶಯನ 5

ಎಷ್ಟು ಪುಣ್ಯ ಮಾಡೀ ಕಂಬ
ವಿಠ್ಠಲನ್ನ ಗುಡಿ ಸೇರಿತೋ ಪ.
ಪುರಂದರ ದಾಸರನ್ನು
ಕಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ತಾ ಪೂಜೆಗೊಂಡಿತೊ ಅ.
ಎಲ್ಲಾ ಕಂಬಗಳಿದ್ದರೂ ಇಂತು
ಇಲ್ಲೀ ಇದಕೆ ಈ ಖ್ಯಾತಿಯು ಬಂತು
ಸುಜನ ವಂದಿಪರಿ
ಪುಲ್ಲನಾಭನ್ನ ಕೃಪೆಯ ಪಡೆದಿತು 1
ಮಾಯಾಕಾರನು ನೀರನು ತಂದು
ಈಯಲು ಪುರಂದರದಾಸರಿಗಂದು
ನೋಯಿಸೆ ತಿಳಿಯದೆ ಮನಕದ ತಂದು
ನ್ಯಾಯದಿ ಕಟ್ಟಿಸಿ ಹೊಡೆಸಿದನಂದು 2
ದಾಸರಂತೆ ತಾನು ವೇಷವ ಧರಿಸಿ
ವೇಶ್ಯೆಗೆ ತನ್ನ ಕಂಕಣವನ್ನೆ ಕೊಡಿಸಿ
ತಾಸೊತ್ತಿನಾ ರಾತ್ರೆ ಹೊಡೆದದ್ದ ನೆನಸಿ
ವಾಸುದೇವ ಬೈಲಿಗೆಳೆಸಿದ ಬಿಗಿಸಿ 3
ಜ್ಞಾನ ಪುಟ್ಟಲು ಹರಿಮಾಯವಿದೆಂದು
ಶ್ರೀನಿವಾಸ ತಾ ವಲಿದನು ಅಂದು
ಆನಂದದಿಂದೊಂದು ಕವನ ಗೈದು
ಶ್ರೀನಿಧೆ ಮುಟ್ಟಿತು ಮುಯ್ಯವಿದೆಂದು4
ದಾಸರ ಅಂಗವು ಸೋಕಿದ್ದರಿಂದ
ಶ್ರೀಶನು ಹಗ್ಗದಿ ಬಿಗಿಸಿದ್ದರಿಂದ
ದಾಸರ ಪೆಸರಲಿ ಮೆರೆವುದರಿಂದ
ಭವ ಬಂಧ5
ಹಿಂದೆ ಕಂಬದಿ ನರಹರಿ ಅವತರಿಸೆ
ಅಂದಿನ ಕಂಬವೆ ಈಗಿಲ್ಲ್ಲಿ ಉದಿಸೆ
ಸಿಂಧುಶಯನನ್ನ ದಾಸತ್ವ ವಹಿಸೆ
ಬಂದಿತು ವಿಠಲನ್ನ ಗುಡಿಯನಾಶ್ರೈಸೆ6
ಕರ್ಮ ಕಳೆವುದು
ದಾಸರ ವಾಕ್ಶ್ರವಣ ಜ್ಞಾನವೀಯುವುದು
ದಾಸರ ಉಪದೇಶ ಹರಿಯ ತೋರುವುದು
ದಾಸರ ಸ್ಪರ್ಶವು ಮುಕ್ತಿಗೊಯ್ಯವುದು7
ಕಂಭವೆ ಸಾಕ್ಷಿಯು ಈ ಕಲಿಯುಗದಿ
ಡಾಂಭಿಕ ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿಯದು ಹಾದಿ
ಬೆಂಬಿಡದೆ ಹರಿ ಕಾಯುವ ಭರದಿ
ಇಂಬುಗೊಟ್ಟು ತನ್ನ ನಿಜ ದಿವ್ಯ ಪುರದಿ 8
ದಾಸರ ಮಾರ್ಗವೆ ಸುಲಭವೆಂತೆಂದು
ದಾಸರ ಕೃಪೆ ದ್ವಾರ ವಲಿಯುವೆನೆಂದು
ದಾಸರ ದೂಷಿಸೆ ಗತಿ ಇಲ್ಲೆಂದು
ಶ್ರೀಶ ತಾನಿಲ್ಲೀ ನಿಂತನು ಬಂದು 9
ಶ್ರೀ ರಮಾಪತಿ ಓಡಿ ಬಂದ ನಿಲ್ಲೆಂದೂ
ದ್ವಾರಕ ಪುರದೊಂದು ಕಂಭವೆ ಬಂದು
ಸೇರಿತೊ ವಿಠಲನ ಮಂದಿರವಂದು
ಸೂರೆಗೈದರೊ ಖ್ಯಾತಿ ದಾಸರು ಬಂದು 10
ನಿಜದಾಸರಂಗಸಂಗದ ಫಲದಿ
ರಜತದ ಕಟ್ಟಿನಿಂ ಮೆರೆದಿತು ಜಗದಿ
ಸುಜನರ ಸಂಗದಿ ಮುಕುತಿಯ ಹಾದಿ
ಭುಜಗಶಯನ ತೋರುವ ನಿರ್ಮಲದಿ 11
ತತ್ವವನಿದರಿಂದ ತಿಳಿವುದು ಒಂದು
ಉತ್ತಮತ್ವ್ವವು ಜಡಕಾಯಿತು ಬಂದು
ಪಾದ ಸೋಂಕಲು ಅಂದು
ವ್ಯರ್ಥವಾಗದು ಹರಿಭಕ್ತರೆ ಬಂಧು12
ಪಾಪ ನಿರ್ಲೇಪವಾಗೋದು ವಿಠ್ಠಲನ್ನ
ಆಪಾದ ಮೌಳಿಯ ರೂಪ ದರುಶನ್ನ
ಪರಿ ಖ್ಯಾತಿ ಪೊಂದಿತು ಕಂಬ ಘನ್ನ
ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲ ಸುಪ್ರಸನ್ನ 13

ಎಷ್ಟು ಪೊಗಳಲಿ ನಾನು
ಎನ್ನೊಡೆಯ ನಿನ್ನ ವಿ-
ಶಿಷ್ಟ ಮಹಿಮೆಗಳನು
ಭಕ್ತರಿಗೆ ಬಂದಾ ಕಷ್ಟ ಕಳೆಯುವೆಯೋ ನೀನು
ಸುರಕಾಮಧೇನು
ವಿಷ್ಣುವೇ ಪರದೈವವೆಂದು
ದುಷ್ಟರಾಕ್ಷಸರನ್ನೆ ಕೊಂದು
ಸೃಷ್ಟಿಪಾಲಿಪ ಶ್ರೀ ರಮೇಶನೇ
ಇಷ್ಟ ಭಕುತರೊಳು ಶ್ರೇಷ್ಠನೆನಿಶಿದಿ ಪ
ತಾಯಿಯೂ ಬಂದು ಸೇವೆಗೆ ರಘುಪತಿ
ರಾಯನಲೆ ನಿಂದು ಬಯಸಲಿಲ್ಲಾ ಒಂದು
ಶ್ರೀಹರಿಗೆ ಬಂದು
ಕಾಯಬೇಕು ಸುಗ್ರೀವನೆನುತಲಿ
ತೋಯಜಾಕ್ಷಗೆ ಪೇಳಿ ವಾಲಿಯ ಉ-
ಪಾಯದಿಂದಲಿ ಕೊಲಿಸಿ ರವಿಜಗೆ ಸ-
ಹಾಯ ಮಾಡಿದಿ ವಾಯುತನಯನೆ 1
ಕಡಲ ಬೇಗನೆ ಹಾರೀ ಶ್ರೀರಾಮನ
ಮಡದಿಗುಂಗುರ ತೋರಿ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಅಸುರರ
ಜಡಿದೆ ಬಲು ಹೊಂತಕಾರಿ
ಮಾಡಿಯೊ ಸೂರಿ
ಒಡೆಯಗ್ವಾರ್ತೆಯ ಪೇಳಿ ಶೀಘ್ರದಿ
ನಡೆಸಿ ಸೈನ್ಯವ ದಶಮುಖನ ಶಿರ
ಹೊಡೆಸಿದಾಕ್ಷಣ ಲೋಕಮಾತೆಯ
ಒಡಗೂಡಿಸಿದೆಯೋ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರಗೆ 2
ಮೂರು ರೂಪವ ತಾಳ್ದಿ ಮಹಯೋಗ್ಯ ಜನರಿಗೆ
ಸಾರ ತತ್ವವ ಪೇಳ್ದಿ
ಶರಣ್ಹೊಕ್ಕ ಜನರಪಾರ ದುಃಖವ ಶೀಳ್ದಿ
ಮೊರೆಯ ಕೇಳ್ದಿ
ಧೀರ ಕದರುಂಡಲಗಿ ಹನುಮಯ್ಯ
ಸೇರಿದೆನೊ ನಿನ್ನಂಘ್ರಿ ಕಮಲವ
ಗಾರು ಮಾಡದೆ ಸಲಹೊ
ಕರುಣವಾರಿಧಿ ನೀಯೆನ್ನನೀಗಲೆ 3

ಎಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯೊ ಮನಕೆ ಎಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯೊ ಪ
ಇಷ್ಟವೆಂದು ತಿಳಿದು ಈ ಕಷ್ಟ ಸಂಸಾರ ಹೊರುವುದು ಅ
ಹಸಿವು ತೃಷೆಯು ಶೋಕ ಮೋಹ ಅಸುವಗೊಂಬ ಜನನ ಮರಣವಿಷ ಸಮಾನವಾದ ಬಹಳ ವ್ಯಸನ ಮೆರವಣಿಮುಸುಕಿ ಕವಿವ ವ್ಯಾಘ್ರದಂತೆ ಅಡಗಿ ಮುಪ್ಪುಗೊಂಬ ರೋಗವಿಷಯದೊಳಗೆ ಕ್ಲೇಶಪಟ್ಟು ವಿಷಯದಿಚ್ಛೆ ಬಿಡದ ಮನಕೆ 1
ನೀರಗುಳ್ಳೆ ಎನಿಪ ಕಣ್ಣ ನೀರಜಾಕ್ಷಿ ಎಂದು ಮತ್ತೆಸೋರುವ ಜಘನ ಕರಿಯ ಕುಂಭ ಸುರಿವ ಶ್ಲೇಷ್ಮದಮೋರೆ ಚಂದ್ರಬಿಂಬ, ಮಾಂಸವಿಕಾರವಾದ ಕುಚವ ಕನಕಕಲಶಸಾರವೆಂದು ನರಕರೂಪಿನ ನಾರಿಯರಿಗೆ ಭ್ರಮಿಸಿ ಬಾಳ್ವುದು2
ಕುಸುಮ ಗಂಧಮಾಲೆ ಕಸ್ತೂರಿಯನು ಪೂಸಿಕೊಂಡುವಸ್ತ್ರ ಒಡವೆ ಇಟ್ಟು ಬಹಳ ಶಿಸ್ತು ನರಕಿಯೆನಿಸಿ ಮೆರೆವುದು3
ಕಾಯ ಸೌಖ್ಯದಿಆಯಾಸಪಟ್ಟು ಗಳಿಸಿದರ್ಥ ಹೇಯವೆನದೆ ಭೋಗಿಸುತ್ತಬಾಯ ಸವಿಯನುಂಡು ಕಡೆಗೆ ನಾಯ ಸಾವು ಸಾಯೋ ಬಾಳಿಗೆ 4
ಮನ್ನಿಸಿ ಗುರುಹಿರಿಯರುಕ್ತಿಯನ್ನು ಕೇಳದೆ ಕಿವುಡುಗೆಟ್ಟುಜೊನ್ನೆಯ ತುಪ್ಪ ಅನ್ನ ಒಲ್ಲದೆ ಎಲುವು ಮಾಂಸವನ್ನು ತಿಂಬಕುನ್ನಿಯಾದೆನಯ್ಯ ಕೃಷ್ಣ ನಿನ್ನ ಮಾಯದೊಳು ಸಿಲ್ಕಿದಎನ್ನನುದ್ಧರಿಸೊ ಸುಪ್ರಸನ್ನ ಆದಿಕೇಶವ5

ಎಷ್ಟು ಭಜಿಸಿದರು ಸಾಕಷ್ಟು ನನಗಾಗದೊ ಪ
ಮೂರ್ತಿ ಅಂಗಜಪಿತ ಮೋಹನಾಂಗಚೆಂಗೊಳಲನು ನುಡಿಸುತಲಿರುವಭಂಗಿಯಲಿ ನಿನ್ನ ರೂಪಕಂಗಳಿಂದ ನೋಡಿ ನೋಡುತ 1
ಪೂರ್ಣ ಗುಣ ನಿರ್ದೋಷನೆಸುವರ್ಣಗರ್ಭ ನಿನ್ನ ಲೀಲೆವರ್ಣಿಸುತಿಹ ಕೀರ್ತನೆಯನುಕರ್ಣದಿಂದ ಕೇಳಿ ಕೇಳುತ 2
ನಿತ್ಯ ಮನಕೆ ಮುದವತಪ್ಪ ನಿನ್ನ ನಾಮ ಸುಧೆಯಚಪ್ಪರಿಸುತ ನಾಲಗೆಯಲಿಒಪ್ಪಿ ಸವಿದು ಸವಿಯುತಿರಲು 3
ಅಮಮ ನಿನ್ನ ತನುವಿನಿಂದಘಮಘಮಿಸುತ ಬರುವ ಗಂಧಅಮಿತ ಮುದವ ಮೂಗಿಗಿಡಲುರಮಿಸಿ ಮೂಸಿ ನೋಡುತಿರಲು 4
ಪಾವನತರ ನಿನ್ನಡಿಯಲಿಸೇವೆಗೊಳ್ಳು ನಿರುತದಲಿಕಾವುದಯ್ಯ ಶ್ರೀ ಗದುಗಿನದೇವ ವೀರನಾರಯಣ 5