ನಿನ್ನ ನಾನೇನೆಂದೆನೊ | ಗುರುವೆ ಜಗದ್ಗುರುನಿನ್ನ ನಾನೇನೆಂದೆನೋ ಪ
ನಿನ್ನ ನಾನೇನೆಂದೆ ನಿಖಿಲ ಜೀವರ ಒಡೆಯಪನ್ನಗ ನಗಧೀಶ ಪತಿತೋದ್ಧಾರನ ದೂತಅ.ಪ.
ವಾರಿಧಿಯನೆ ದಾಟಿ | ನಾರಿ ಚೋರನ ಜರೆದುನಾರಿಗೋಸುಗ ಕೌರವರ ಸವರೀ ||ಮಾರಮಣನೆ ಸಾರತಮನೆಂಬ ವೇದಾಂತಸಾರ ಪೇಳ್ದಗೆ ಶರಣೆಂದೆನು ಅಲ್ಲದೇ ||ಭಾರಿ ಕೋತಿಯು ಎಂದೆನೆ - ಕುಪ್ಪುಸ ತೊಟ್ಟುನಾರಿಯಾದವನೆಂದೆನೆ - ಕಾವಿಯನುಟ್ಟುಪೋರಯತಿಯು ಎಂದನೆ - ಕುಭಾಷ್ಯಗಳಾರು ಮೂರೆರಡೊಂದರರಿ ಎಂದೆನಲ್ಲದೆ 1
ನೆರಹಿ ಕಪಿ ಸೈನ್ಯವ | ಶರಧಿಯ ಬಂಧಿಸಿದುರುಳ ರಕ್ಕಸರ ಸಂಹರಿಸೀ ||ಜರೆಯ ಸುತನ ಸೀಳಿ ಬದರೀಗೆತೆರಳೀದವಗೆ ನಮೋ ಎಂದನು ಅಲ್ಲದೇ ||ಗಿರಿಯ ಪೊತ್ತವನೆಂದನೆ - ರಕ್ಕಸಿಯಬೆರೆದ ನೆಂದವನೆಂದೆನೆ - ಕೌಪೀನವಧರಿಸಿದವನು ಎಂದೆನೆ - ಸುಜನರ್ಗೆಪರತತ್ವ ಪೇಳವನೆಂದೆನು ಅಲ್ಲದೆ 2
ಕರ್ತು ಹರಿಯೆ ಎಂದುನೀಚೋಚ್ಛ ತರತಮ ಪೇಳ್ದೆ ಎಂದೆಲ್ಲದೆ ||ಖೇಚರ ನೀನೆಂದೆನೆ - ವಿರಾಟನೊಳ್‍ಪಾಸಚಕ ನೀನೆಂದೆನೆ - ಭವಾಟವಿಮೋಚಕನೇ ಗುರು ಗೋವಿಂದ ವಿಠಲಅರ್ಚಕನೆಂದು ಸ್ತುತಿಗೈದೆನಲ್ಲದೆ 3

ನಿನ್ನ ನಾನೇನೆಂದೆನೋ | ಗುರುವೆ ಜಗದ್ಗುರು ನಿನ್ನ ನಾನೇನೆಂದೆನೋ ಪ
ನಿನ್ನ ನಾನೇನೆಂದೆ ನಿಖಿಲ ಜೀವರ ಒಡೆಯಪನ್ನಗ ನಗಧೀಶ ಪತಿತೋದ್ಧಾರನದೂತ ಅ.ಪ.
ವಾರಿಧಿಯನೆ ದಾಟಿ | ನಾರಿ ಚೋರನ ಜರೆದುನಾರಿ ಗೋಸುಗ ಕೌರವರ ಸವರೀ ||ಮಾರಮಣನೆ ಸಾರತಮನೆಂಬ ವೇದಾಂತಸಾರ ಪೇಳ್ವಗೆ ಶರಣೆಂದೆನು ಅಲ್ಲದೇ |ಭಾರಿ ಕೋತಿಯು ಎಂದೆನೆ - ಕುಪ್ಪಸ ತೊಟ್ಟುನಾರಿಯಾದವನೆಂದನೆ - ಕಾವಿಯನುಟ್ಟುಪೋರ ಯತಿಯು ಎಂದೆನೆ - ಕುಭಾಷ್ಯಗಳಾರು ಮೂರೆರಡೊಂದರರಿ ಎಂದೆನಲ್ಲದೆ 1
ನೆರಹಿ ಕಪಿಸೈನ್ಯವ ಶರಧಿಯ ಬಂಧಿಸಿದುರುಳ ರಕ್ಕಸರ ಸಂಹರಸೀ ||ಜರೆಯ ಸುತನ ಸೀಳಿ ಬದರೀಗೆತೆರಳೀದವಗೆ ನಮೊ ಎಂದೆನು ಅಲ್ಲದೇ ||ಗಿರಿಯ ಪೊತ್ತವನೆಂದನೆ - ರಕ್ಕಸಿಯಬೆರೆದನೆಂದವ ನೆಂದೆನೆ - ಕೌಪೀನವಧರಿಸಿದವನು ಎಂದೆನೆ - ಸುಜನರ್ಗೆಪರತತ್ವ ಪೇಳ್ದೆವನೆಂದೆನು ಅಲ್ಲದೇ 2
ಕರ್ತು ಹರಿಯೆ ಎಂದುನಿಚೋಚ್ಛ ತರತಮ ಪೇಳ್ದೆ ಎಂದಲ್ಲದೆ ||ಖೇಚರ ನೀನೆಂದನೆ - ವಿರಾಟನೊಳ್‍ಪಾಚಕ ನೀನೆಂದನೆ - ಭವಾಟವಿಮೋಚಕನೇ ಗುರು ಗೋವಿಂದ ವಿಠ್ಠಲಾರ್ಚಕನೆಂದು ಸ್ತುತಿ ಗೈದನಲ್ಲದೆ 3

ಪರಮಪದವಿಯನೀವ ಗುರುಮುಖ್ಯ ಪ್ರಾಣನಧರೆಯೊಳಗುಳ್ಳ ಮಾನವರೆಲ್ಲ ಭಜಿಸಿರೊ ಪ
ಅಂದು ತ್ರೇತಾಯುಗದಿ ಹನುಮನಾಗವತರಿಸಿಬಂದು ದಾಶರಥಿಯ ಪಾದಕೆರಗಿಸಿಂಧುವನು ದಾಂಟಿ ಮುದ್ರಿಕೆಯಿತ್ತು ದಾನವರವೃಂದಪುರ ದಹಿಸಿ ಚೂಡಾಮಣಿಯ ತಂದವನ1
ದ್ವಾಪರಯುಗದಲಿ ಭೀಮಸೇನನೆನಿಸಿಶ್ರೀಪತಿಯಪಾದ ಕಡು ಭಜಕನಾಗಿಕೋಪಾವೇಶದಲಿ ದುಶ್ಶಾಸನನನು ಸೀಳಿಭೂಪನ ಜಲದೊಳಗೆ ಕರೆಕರೆದು ಜರೆದವನ 2
ಕಲಿಯುಗದಲಿ ತುರೀಯಾಶ್ರಮವನೆ ಧರಿಸಿಕಲುಷದ ಮಾಯಿಗಳನೆ ಸೋಲಿಸಿಖಿಲವಾದ ಮಧ್ವಮತವನು ಬಲಿದೆನಿಸಿ ಕಾಗಿನೆಲೆಯಾದಿಕೇಶವನೆ ಪರದೈವನೆಂದವನ 3

ಪವಮಾನಾ ಮದ್ಗುರವೆ ಪವಮಾನಾ ಪ
ಪರಾಕು | ನಾನು |
ವಾಕು || ಆಹಾ |
ತವಕದಿಂದಲಿ ಸಂಭವಿಸುವ ಮತಿಯಿತ್ತು |
ಭವದಿಂದ ಕಡೆಗಿತ್ತು ಅ.ಪ.
ಆಶ್ರಿತಜನ ಕಲ್ಪವೃಕ್ಷಾ | ನಿನ್ನ |
ಆಶೆಮಾಡಿದೆ ಬಲು ದೀಕ್ಷಾ |
ಗುಣರಾಶಿವಿರಾಗ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ | ವಾಗಿ |
ದಾಸತ್ವ ಕೊಡು ಬಲುದೀಕ್ಷಾ || ಆಹಾ ||
ಏಸು ಜನ್ಮಗಳಿಂದ |
ದೋಷವ ಕಳೆದು ಸಂ |
ಕರ್ಣ |
ಭೂಷಣ ಕೃಪೆ ಮಾಡೊ 1
ಜ್ಞಾನ ಪ್ರಾಣೋತ್ತಮ ರೂಪ | ನಿನ್ನ |
ನಾನು ನಂಬಿದೆನೊ ಪ್ರತಾಪ | ಸುರ |
ಧೇನು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಸಮೀಪ | ಜಗ |
ತ್ರಾಣ ಕಪಿಕುಲ ದೀಪ || ಆಹಾ ||
ಆನಾದಿಯಲಿ ಬಂದು |
ಙÁ್ಞನವ ನೋಡಿಸಿ |
ಮಾನಸದಲಿ ಭೇದ |
ವನ್ನು ಕರುಣಿಸು ನಿತ್ಯಾ 2
ಹರಿದಾಸರೊಳು ಅಗ್ರಣಿಯೆ | ನೋಡು |
ಸುರರೊಳು ನಿನಗಾರು ಯೆಣೆಯಾ | ಚಿಂತಿ |
ಪರಿಗೆ ಆವಾವಾ ಹೊಣೆಯೇ | ಆಹಾ |
ಕರವ ಮುಗಿವೆ ಸಂ |
ತೈಸು ಸ್ವಧÀರ್ಮವ |
ಮೊರೆ ಹೊಕ್ಕವರ ವಿ |
ಸ್ತರವಾಗಿ ಪ್ರತಿದಿನ 3
ತತ್ವೇಶ ಜನರೆಲ್ಲ ನೆರೆದು | ಅಹಂ |
ಮತಿಯಲ್ಲಿ ಸತ್ಕರ್ಮ ಮರೆದು | ನಿನ್ನ |
ನುತಿಸದೆ ಅತಿಶಯ ಜರೆದು | ತಮ್ಮ |
ಗತಿಯೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲಲ್ಲೆ ಮರೆದು || ಆಹಾ ||
ಚತುರಾನನ ಶ್ರೀ |
ಪತಿನೋಡುತಲಿರೆ |
ಪ್ರತಿಕಕ್ಷಿಯಲ್ಲಿ ಸಂ |
ತತಿಯೆನಿಸಿಕೊಂಡೇ 4
ಇಂದ್ರಿಯಂಗಳ ನಿಯಾಮಕನೇ | ಗುಣ |
ನಿರ್ಜರ ನಾಯಕನೆ | ಪಾಪ |
ಸಿಂಧು ಬತ್ತಿಪ ಪಾವಕನೆ | ನಿಜ |
ಬಂಧು ಸಂಶ್ರಿತ ತಾರಕನೇ ||ಆಹಾ ||
ಇಂದು ಮಹಾದಯ |
ಕರ |
ತಂದು ಉದ್ದರಿಸಿದ |
ಇಂದ್ರಪ್ರಸ್ತನೇ 5
ವಾಕು | ದೇವ |
ಯೆನ್ನ ಕುತ್ಸಿತ ಮನ ನೂಕು | ಮುನ್ನೆ |
ಘನ್ನ ಭಕುತಿಯ ನೀಡಬೇಕು | ಇಂತು |
ಪುಣ್ಯಮಾಡಿಸಿ ಬಿಡದೆ ಸಾಕು ||ಆಹಾ ||
ಕಣ್ಣುಕಾಣದೆ ಘೋರಾ |
ರಣ್ಯದಿ ಬಿದ್ದಿಹೆ |
ಬನ್ನ ಬಡಿಸುವದು |
ನಿನ್ನ ಧರ್ಮವಲ್ಲಾ 6
ಎಣೆಗಾಣೆನೊ ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮ | ಅನು |
ಗುಣ್ಯವಾಗಲಿ ನಿಸ್ಸೀಮ | ಸುಪ್ರ |
ಧಾಮ | ಗುಣ |
ಪೂರ್ಣ ಮಧ್ವ ಹನುಮ ಭೀಮ ||ಆಹಾ||
ಪನ್ನಂಗಾರಿ ವಾ |
ಹನ್ನ ವಿಜಯವಿಠ್ಠ |
ಲನ್ನ ಮೂರುತಿಯನ್ನು |ನಿನ್ನೊಳು ತೋರಿಸೋ7

ಪಾದ 1ಸುರರ ಮಣಿಮಕುಟಗಳು ಸೋಕಿ ಶೋಭಿಪ ಪಾದಪರಮ ಪಾವನೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಪಿಡಿದೊತ್ತುವ ಪಾದಧುರದಿ ನರರಥವೇರಿ ದೇದೀಪಿಸಿದ ಪಾದಹರಿವೈರಿಕರಗಳಲಿ ಹೊಳೆವ ಪಾದ 2ಸಿರಿಯುಳ್ಳ ಕುರುಪತಿಯ ಶಿರವೆರಗಿಸಿದ ಪಾದಪರಿದು ನಾಗನ ಶಿರಗಳೊಳು ಹೊಳೆದ ಪಾದಅರವಿಂದಮುಖಿಯರೊಡನತಿ ನರ್ತಿಸಿದ ಪಾದನೆರೆ ಜರೆದ ಶಿಶುಪಾಲನ್ನೊಳಗಿಟ್ಟ ಪಾದ 3ಕರುಗಳೊಡಗೂಡಿ ಕಾನನದಲಾಡಿದ ಪಾದಕರುಣದಿಂ ಪಾಂಡವರ ಕಾಯ್ದ ಪಾದಮರೆಯೊಕ್ಕ ಸುಜನರಿಗೆ ಮುಕ್ತಿಗೊಡುತಿಹ ಪಾದಸ್ಮರಿಸಲಘರಾಶಿಗಳ ಸಂಹರಿಪ ಪಾದ 4ಬಲಿ ಯಜ್ಞವಾಟಕ್ಕೆ ಬಂದು ನೆಲಸಿದ ಪಾದಬಲು ಬೆಳೆದು ಲೋಕಗಳ ಬಂಧಿಸಿದ ಪಾದಕಲಕಿ ಗಂಗೆಯ ಧರೆಗೆ ಕೋಡಿವರಿಸಿದ ಪಾದಸುಲಭದಿಂ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಸುಖವೀವ ಪಾದ 5ಧ್ವಜರೇಖೆುಂ ಕೂಡಿ ಥಳಿಥಳಿಸುತಿಹ ಪಾದವಿಜಯವಹ ವಜ್ರದಿಂದೊಪ್ಪುತಿಹ ಪಾದಗಜವ ಶಿಕ್ಷಿಪಮುದ್ರೆ ಗೋಚರಿಸುತಿಹ ಪಾದನಿಜಪದ್ಮದಿಂ ಲೋಕನಿಧಿಯಾದ ಪಾದ 6ಅರೆಯಾದ ಸತಿಯನಂಗನೆಯ ಮಾಡಿದ ಪಾದಧರೆಯ ಧರಿಸಿಹ ಶೇಷ ಧ್ಯಾನಿಸುವ ಪಾದತರುಣನಾಯಕ ಪುರದಿ ಸ್ಥಿರದಿ ನೆಲಸಿದ ಪಾದತಿರುಪತಿಯ ವೆಂಕಟೇಶ್ವರ ನಿಮ್ಮ ಪಾದ 7ಓಂ ವೃಷಭಾಸುರ ವಿಧ್ವಂಸಿನೇ ನಮಃ

ಪೊರೆಯೊ ಶ್ರೀಶನೆ ಸರುವ ಲೋಕ ಪೊರೆವನೆ ಪ
ಅರಿತು ಅರಿಯದಂತೆ ನಾನು ಗರುವದಿಂದ ಮೆರೆದನಯ್ಯ ಅ.ಪ
ಅರುಣ ಉದಯದಲ್ಲಿ ಎದ್ದು
ಹರಿಯೆ ನಿನ್ನ ಸ್ಮರಣೆ ಬಿಟ್ಟು
ಗೊರಿಕೆ ಹೊಡಿದು ನಿದೆÀ್ರಮಾಡಿ
ದುರಿತದಲ್ಲಿ ಪೊರಳುವವನ 1
ಕುತುಬ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಬಂದ
ಅತಿಥಿಗಳನು ಜರೆದು ನೂಕಿ
ಮಿತಿಯ ಮೀರಿ ಸವಿಯುತ ಪರ-
ಗತಿಯ ದಾರಿ ಕಾಣದವನ 2
ದಾನಧರ್ಮ ಕೇಳಬಂದ
ಮಾನವಂತ ಜನರ ಬಹಳ
ಹೀನ ಮಾತಿನಿಂದ ಬೈದ
ಜ್ಞಾನರಹಿತನಾದ ನರನ 3
ರೊಕ್ಕವಿರುವದೆಂದು ಬಹಳ
ಸೊಕ್ಕಿನಿಂದ ಬಡವರನ್ನು
ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಮಾತನಾಡಿ
ಧಿಕ್ಕರಿಸಿದ ಅಧಮ ನರನ 4
ಪಟ್ಟದರಸಿಯಿರಲು ಅವಳ
ಬಿಟ್ಟು ಪರರ ಸತಿಯ ಬಯಸಿ
ಅಟ್ಟಹಾಸದಿಂದ ನಗುತ
ಕೆಟ್ಟು ಹೋದ ಭ್ರಷ್ಟ ನರನ 5
ಎಷ್ಟು ಮಾಡಲೇನು ಎಳ್ಳಿ
ನಷ್ಟು ಸುಖವ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ
ಇಷ್ಟ ಮಿತ್ರ ನೀನೆಯೆಂದು
ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆ 6
ಶ್ರಿಷ್ಟಿಗೊಡೆಯನು ರಂಗೇಶ-
ವಿಠಲನೆಂಬ ಮತಿಯ ಎನಗೆ
ಎಷ್ಟು ಮಾತ್ರ ಕೊಟ್ಟು ಸಲಹೊ
ಕೆಟ್ಟ ಮೇಲೆ ಬುದ್ಧಿ ಬಂತು 7

ಬಲಗೊಳ್ಳಿರೊ ಭಾವ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ನೆಲೆಯಗೊಂಡು
ಮೂಲವಿಡಿದು ನಿಜಮೂಲ ಮೂರ್ತಿಯ ಬಲಗೊಳ್ಳಿ 1
ಏರಿ ನೋಡಿ ಅರುಚಕ್ರದಾಟಿ ತೋರುತಿಹ್ಯ
ಪೂರ್ಣಾನಂದ ಶ್ರೀ ಗುರುಮೂರ್ತಿಯ ಬಲಗೊಳ್ಳಿ 2
ಸೆರಗವಿಡಿದು ನೋಡಿ ಕರಗಿಮನ ಅರವಿನೊಳು
ಬೆರೆದು ಕೂಡಿ ಹರಿ ಪರಬ್ರಹ್ಮನ ಬಲಗೊಳ್ಳಿ 3
ಆಸಿಯನೆ ಜರೆದು ನಿರಾಸಿಯಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾಸವಿಡಿದು
ಲೇಸಾಗಿ ಕೂಡಿರೊ ವಾಸುದೇವನ ಬಲಗೊಳ್ಳಿ 4
ಮೂರು ಗುಣಕೆ ಮೀರಿ ತೋರಿತಿಹ್ಯ ನಿರ್ಗುಣನ
ನೆರೆದು ಕೂಡಿ ನಿಜ ನಿರುಪಮನ ಬಲಗೊಳ್ಳಿ 5
ಸಹಸ್ರದಳಮಂಟಪದೊಳು ಸೋಹ್ಯವರಿತು
ಸಾಯಸದಿಂದ ಶ್ರೀಹರಿಯ ಬಲಗೊಳ್ಳಿ 6
ತಾನೆ ತಾನಾಗಿಹ್ಯ ತನುವಿನೊಳು ಆನಂದೋಬ್ರಹ್ಮ-
ಙÁ್ಞನದಿಂದ ನೋಡಿ ಙÁ್ಞನಸಾಗರನ ಬಲಗೊಳ್ಳಿ 7
ಮನವಿಡಿದು ಮಾಡಿರೊ ಧ್ಯಾನ ಮೌನ ಅನುದಿನ
ಅನುಕೂಲಾಗುವ ಅನಂತ ಗುಣನ ಬಲಗೊಳ್ಳಿ 8
ಕಣ್ದೆರೆದು ನೋಡಿ ತನ್ನೊಳಗೆ ತಾನೆ ತಿಳಿದು
ತನುಮನರ್ಪಿಸಿ ಗುರುಮೂರ್ತಿಯ ಬ¯ಗೊಳ್ಳಿ 9
ಗುರು ಕರುಣದೊಲವಿಂದ ಪಡೆದು ಪೂರ್ಣ
ಹರಿಯು ಸುಖ ಸೂರ್ಯಾಡಿ ಪರಮ ಅನಂದ ಸುಪಥ 10
ಅರ್ತುಕೂಡಿದ ನೋಡಿ ಅರ್ತಿಯಿಂದ ಮಹಿಪತಿಯ
ಬೆರ್ತುಕೂಡಿದ ಮನ ಕರ್ತುಗುರುವಿನ ಬಲಗೊಳ್ಳಿ 11

ಮರಗವ್ವ ತಂಗಿ ಮರಗವ್ವ
ದುರುಳ ಗುಣದ ಸವಿ ಸುರಿಯವ್ವ ಪ
ಪರಿಪರಿಯಿಂದಲಿ ಹರಿಹರಿಯೆನ್ನದೆ
ದುರಿತದುರುಲಿನೊಳು ಬಿದ್ದೆವ್ವ ಅ.ಪ
ಗುರುಹಿರಿಯರನು ಜರೆದೆವ್ವ
ಪರಿಪರಿ ಪಾಪ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡೆವ್ವ
ಹರಿಶರಣರ ಸೇವೆ ಅರಿಯವ್ವ
ಹರಿಹ್ಯಾಂಗೊಲಿತಾನು ನಿನಗವ್ವ 1
ಹಿಂದಿನ ಕರ್ಮದು ನೋಡವ್ವ
ಮುಂದೆ ಚಂದಾಗಿ ತಿಳಕೊಂಡುಳಿಯವ್ವ
ಮಂದರಧರ ಗೋವಿಂದನ ಮಾನಸ
ಮಂದಿರದೊಳಗಿಟ್ಟು ಭಜಿಸವ್ವ 2
ಗುರುವರ ಶ್ರೀರಾಮ ಚರಣವ್ವ ತಂಗಿ
ಅನುದಿನ ಸ್ಮರಿಸವ್ವ
ಶರಣ ಜನರ ಪ್ರಿಯ ಕರುಣಾಕರನು ನಿನ್ನ
ಪೊರೆಯದೆ ಎಂದಿಗೆ ಇರನವ್ವ3

ಮಾನವ ಜನುಮ
ನಾನು ಯಾರೆಂಬ ಖೂನವಿಲ್ಲದೆ ಪ
ಕಾಲನಾಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪಡೆದು
ಸೂಳ ಎಣಿಸಿ ಜಗಕಿಳಿದು
ಜಾಲಹಾಕಿ ಜವನಗೊಲಿದು
ಶೂಲಕ್ಹಾಕುವ ಮಾರಿಗೊಲಿದು 1
ತಂದ ಪುಣ್ಯವನ್ನು ಕೆಡಿಸಿ
ಮಂದಿಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ
ಮಂದನೆನಿಸಿ ಕುಂದುಹೊರೆಗೆ
ಬಂಧಕ್ಕೆಳೆವ ರಂಡೆನ್ಹೊರೆಸಿ2
ಜನನಿಜನಕರನ್ನು ಜರೆದಿ
ಮನೆಯ ಹೆಂಡಿರ ಮಾನ ಕಳೆದಿ
ಬಿನುಗು ಸೂಳೆಗೆ ವಶನಾದಿ
ಬಿನುಗರೊಳಗೆ ಬಿನುಗನಾದಿ 3
ನೀಗಿದಿ ಕುಲಶೀಲತೆ ಮುದಿ
ಗೂಗೆಯಂದದಿ ದಿನಗಳೆದಿ
ಭಾಗವತದ ಭಾಗ್ಯ ಮರೆದಿ
ಕಾಗೆನುಂಗಿದ ಹೊಲೆಯನಾದಿ 4
ಸಾಧು ಸುಜನಬೋಧ ಜರೆದಿ
ವೇದವಾಕ್ಯ ಮೀರಿ ನಡೆದಿ
ಶೋಧಿಸಿ ಸಮಯ ತಿಳಿಯದ್ಹೋದಿ
ಆದಿ ಶ್ರೀರಾಮಗ್ಹೊರತಾದಿ 5

ಮಾನವಜನುಮ ಖೂನವರಿಯದೇನು
ಏನುಕೆಡುವಿಯೋ ಏನುಕೆಡುವಿಯೋ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದೆ ಪ
ನಾನಾವಿಧದಿ ಅನ್ಯರನ್ನು ಏನುಕಾರಣ ಜರೆದು ಸುಳ್ಳೆ
ಹಾನಿಯಾಗಿ ಪೋಗುವಿಯೋ ಅ.ಪ
ಅವನ ಸಂಪದ ನಿನಗೇನು ನಿನ್ನಪದವಿ ಅವನಿಗೇನೋ
ಅವನ ಇವನ ಭವನ ಸುದ್ದಿ ನೆವನಗೈದು ದಿವನಿಶಿಯು
ಸವೆಯದಾಡಿ ಭುವನಸುಖವ ಸವಿಯದೆ
ಜವನ ಭವನ ಕಾಣುವಿ 1
ಶೀಲಜನರ ಸಂಗಡಾಡೋ ಮೂಲತತ್ವವಿಚಾರಮಾಡೋ
ಕೀಳನಾಗಿ ಹಾಳು ಭ್ರಮೆಯೊಳು ಬಿದ್ದು
ಮೂಳನಾಗಿ ಕಾಲನಾಳಿನ ದಾಳಿಗೆ ಸಿಲ್ಕಿ
ಗೋಳಿನೊಳು ಬೀಳುವಿಯೊ 2
ಪಾಮರನಾಗಬೇಡೆಲವೋ ಪಾಮರ ಮನದ ಮಲವತೊಳೆಯೋ
ಪ್ರೇಮ ಮೋಹಗಳನು ತುಳಿದು ಕಾಮಜನಕ
ಸ್ವಾಮಿಶ್ರೀರಾಮಮಂತ್ರ ಪಠಣಮಾಡಿ
ಆ ಮಹಾ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆದು ಬಾಳೊ 3

ಮಾನವಿ ದಾಸರ | ನಿ ಸೇರೋಹೀನ ಮನುಜ ನಿನ್ನಘವನೆ ನೀಗುವ ಪ
ಕೃತ ಯುಗದಲಿ ಹಿರಣ್ಯಜನೆನಿಸೀವಿತತ ಮಹಿಮ ಹರಿಯನೆ ಭಜಿಸೀ ||ಸತತದಿ ಸುಜನರ ಸಂತವಿಸಿ ಸಿರಿಪತಿಯ ಸೇವಿಸೆ ಸಹ್ಲಾದ ನೆನಿಸಿದಾ 1
ಎರಡೊಂದ್ಯು ಯುಗದಲಿ ಶಲ್ಯನಾಗಿ ಜನಿಸೀಕುರುಪಗೆ ಋಣರೂಪ ಸೇವೆ ಸಲಿಸಿ ||ಉರುತರ ಭಕುತಿಲಿ ಶೌರಿಯ ನೆನೆಯುತಹರಿಪದ ಸೇರಿದ ನೃಪಕುಲ ಮೌಳೀ 2
ವರಕಲಿಯಲಿ ದ್ವಿಜನಾಗವತರಿಸೀನರಮೃಗಾಖ್ಯಸುತ ಶ್ರೀನಿವಾಸನೆನಿಸೀ ||ವರದೇಂದ್ರ ಯತಿಯಲಿ ತರ್ಕವ ಕಲಿತುದುರುಳರ ಮುರಿದತಿ ಗರ್ವದಿ ಮೆರೆದಾ 3
ಭೃಗ್ವಂಶಜ ವಿಜಯಾಖ್ಯ ದಾಸ ಬಂಧೂಋಗ್ವಿನುತನ ಪ್ರಾಕೃತದೊಳು ಪಾಡೆ ||ದಿಗ್ಗಜ ಗರ್ವದಿ ಗೆಜ್ಜೆಯ ಕಟ್ಟಿದಅಗ್ಗದ ನಟನಿವನೆನುತಲಿ ಜರೆದಾ 4
ದಾಸರ ನಿಂದ್ಯದಿ ಬಂದುದು ಅಪಮೃತ್ಯುದೋಷನೀಗೆ ಗೋಪಾಲರ ಭಜಿಸೆನ್ನ ||ಔಷಧ ಪೇಳಲು ದಾಸರ ನಾಲ್ದಶವರ್ಷಾಯುಷ್ಯವ ಪೊಂದಿದವರನಾ5
ಇಂದು ಭಾಗದಲಾನಂದದಿ ಮೀಯೇಬಂದೊದಗಿತು ಜಗನ್ನಾಥ ನಾಮಾ ||ಪೊಂದುತ ಅಂಕಿತ ಕುಣಿಯುತ ಪಾಡುತಇಂದಿರೆಯರಸನ ಛಂದದಿ ತುತಿಸಿದ 6
ಪಾವನತರ ಹರಿಕಥೆ ಸುಧೆ ರಚಿಸೀಪವನ ಮತದವರನ್ನುತ್ತರಿಸೀ ||ಪವನನ ಹೃತ್ಕಂಜದಿ ನೆಲೆಸಿಹ ಗುರುಗೋವಿಂದ ವಿಠಲ ಪದಾಬ್ಜವ ಸೇರಿದ 7

ಶ್ರೀ ಪತಿಯೆ ನಿನ್ನ ದಯವೆಂತಾಹದೋ
ಪಾಪಕರ್ಮವ ಮಾಡಿ ಜೀವಿಸುವೆ ನಿರುತ ಪ
ಬಾಲತನವನು ಬಾಲಲೀಲೆಯಿಂದಲಿ ಕಳೆದೆ
ಕೀಳು ಜನರೊಡನೆ ಸ್ನೇಹವ ಬೆರಸಿದೆ
ಹಾಳು ಹರಟೆಗೆ ಹೊತ್ತು ಸಾಲದೋಯಿತು ಯನಗೆ
ಶ್ರೀ ಲೋಲ ನಿನ್ನಡಿಗೆ ದೂರಾದೆ ನಾನು 1
ಬುದ್ಧಿ ಪೂರ್ವಕದಿ ಸದ್ವಿದ್ಯೆಯನು ಕಲಿಯದಲೆ
ಶುದ್ಧ ತಾಮಸ ವಿದ್ಯದೊಳು ರಮಿಸಿದೆ
ಮಧ್ವಶಾಸ್ತ್ರದಸಾರವನ್ನು ತಿಳಿಯದೆ ನಾನು
ಕದ್ದಕಳ್ಳನ ತೆರದಿ ಬಾಳಿದೆನು ಬರಿದೆ 2
ಪ್ರಾಯತನವೆ ವಿಷ ಪ್ರಾಯವಾಯಿತು ಎನಗೆ
ಕಾಯಜನ ಉಪಟಳದಿ ಮತ್ತನಾದೆ
ತೋಯಜಾಕ್ಷಿಯರ ದುರ್ಮಾಯ ಜಾಲಕೆ ಸಿಲುಕಿ
ನೋಯಿಸಿದೆ ನಿಜ ಸತಿಯ ಪರಿಪರಿಯಲಿಂದ 3
ಮದನ ಜನಕನೆ ನಿನ್ನ ಮಧುರನಾಮವ ಮರೆದು
ಸುದತಿಯರ ಅಧರಾಮೃತಕೆ ಬೆರೆದು
ವಿಧಿಕುಲಾಚರಣೆ ಜರೆದ್ಹÀÀಗಲಿರುಳು ನಾರಿಯರ
ವದನವನು ನೋಡಿ ಮೋದಿಪನರಾಧಮನೊಳ್ 4
ಉದರ ಗೋಸುಗ ಪರರ ಹೃದಯ ದ್ರವಿಸುವ ತೆರದಿ
ವಿಧ - ವಿಧದಿ, ಆತ್ಮ ಸ್ತೊತ್ರವನೆ ಪೊಗಳಿ
ಸದ-ಸದ್ವಿ ವೇಕವನು ತೊರೆದನ್ಯರ್ಹಳಿದು ಬಲು
ಚದುರ ನಾನೆಂಧೇಳಿ ಮೋಸಗೊಳಿಸುತ ಜನರ 5
ಸಿರಿ ಚರಣಕ್ಕೆ ಶಿರ ಬಾಗ
ದ್ಹರಿ ಭಕುತರಿಗೆ ವಿನಯದಿಂದೆರಗದೆ
ನಿರುತದಲಿ ನಾಚಿಕಿಲ್ಲದಲೆ ಭೂದನುಜಯ ವಾನರಿಗೆ
ಕರಮುಗಿದು ಜೀವಿಪÀಖೂಳ ಮನುಜನೊಳು 6
ಸತ್ಯಧರ್ಮವÀ ತ್ಯಜಿಸಿ ಮತ್ತೆಯುತ್ತಮರಜಾ -
ನ್ನತ್ಯವನು ಸಹಿಸದಲೆ ತತ್ತಳಿಸುವೆ
ಪೆತ್ತವರ ಸೇವಿಸದೇ ಮಿಥ್ಯವನೆ ಬೊಗಳಿದು -
ಷ್ಕøತ್ಯದಿಂಬಾಳ್ವ ಉನ್ಮತ್ತನರ ಪಶುವಿನೊಳು 7
ಹರಿಗೆರಗದಿರುವÀÀ ಶಿರ ಹರಿಯ ಸ್ಮರಿಸದ ಜಿಂಹೆ
ಹರಿವಾರ್ತೆಯಾಲಿಸದ ಕರ್ಣಂಗಳು
ಕರ ಹರಿಯ ನೋಡದ ಚಕ್ಷು
ಸರುವ ಪರಿಯ ಪವಿತ್ರದೇಹಧರಿಸಿದ ನರಗೆ 8
ವಿತ್ತ ಪಹರಿಸಿ
ಪರರ ನಿಂದಿಸಿ ಪರರ ಬಲುವಂಚಿಸಿ
ಪರಮೇಷ್ಟಿ ಜನಕನೆ ಪರತರ ಪರಂಜ್ಯೋತಿ
ಪರದೈವನೆಂದರಿಯದಿರುವ ಪಾಮರನಿಗೆ 9
ನಾಮಾಡದಿಹ ಪಾಪ ವೀಮಹಿಯೊಳೊಂದಿಲ್ಲ
ಸೀಮೆಗಾಣಲು ರವಿಜನಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ
ಆ ಮಹಾನರಕÀಂಗಳೆನಗೆÀ ತಕ್ಕವು ಅಲ್ಲ
ಸ್ವಾಮಿ ನೀಪೊರೆಯದಿರೆ ಯನಗಾರು ಗತಿಯಿಲ್ಲ 10
ಏನಾದರೊಳಿತೆ ವರದೇಶ ವಿಠಲ ನಿನ್ನಾ
ಙÁ್ಞನುಸಾರದಿ ಕರ್ಮಗಳ ಮಾಡಿದೆ
ಧೀನರಕ್ಷಕನೆಂಬ ಬಿರಿದು ನಿಜ ವಿದ್ದರಾ -
ದೀನನಾದವನನುದ್ಧರಿಸಲರಿಯಾ 11

ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಕರುಣದಿ ಕಾಯೊ ಶ್ರೀನಿಧೆ ದಯದಿ
ಬಾನು ಪ್ರಕಾಶ ಶ್ರೀಹರಿಯೆ ಪ.
ಈ ನರಜನ್ಮದಲಿ ಬಂದು
ಬೇನೆ ಬಿಟ್ಟು ಸಂಸಾರದಿ
ಕಾನನದಿ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ
ನೀನೆ ಎನ್ನ ಬಳಲಿಸುವರೆ ಅ.ಪ.
ಎಷ್ಟು ವಿಧದಿ ಕರೆದರೂ ನಿನಗೆ | ಈಗಿನ್ನು ದಯ
ಪುಟ್ಟದ್ಹೋಹಿತಲ್ಲೊ ದೇವನೆ
ಬೆಟ್ಟದೊಡೆಯ ನಿನ್ನ ನಂಬಿ
ಕಷ್ಟ ಬಿಡಿಸು ಎಂದು ಬಾಯಿ
ಬಿಟ್ಟು ಕೂಗಿದರೂ ಕರುಣ
ಪುಟ್ಟಲಿಲ್ಲೊ ಸೃಷ್ಟಿಗೊಡೆಯ 1
ಯಾಕೆ ಎನ್ನ ಈ ಪರಿಯಿಂದ | ಜರೆದು ತೊರೆಯುತ್ತ
ನೂಕುವುದು ನ್ಯಾಯವೇ ಶ್ರೀಶ
ವಾಕುಲಾಲಿಸೆನ್ನನೀಗ
ಸಾಕಿದರೆ ನಿನ್ನ ಭಕ್ತರೊಡನೆ
ಬೇಕೆಂದು ನಿನ್ನ ಪದ ಸ್ಮರಣೆಯ
ಏಕಮನದಿ ಧ್ಯಾನಿಸುವೆನೊ 2
ನಡೆನುಡಿಗಳ ತಪ್ಪನೆಣಿಸಿದರೆ | ಶ್ರೀನಿಧಿಯೆ ಎನ್ನ
ಪೊಡವಿಯೊಳಗೆ ಪೊರೆವರಿನ್ಯಾರೊ
ಬಿಡು ಬಿಡು ಈ ಬಿಂಕವೆಲ್ಲ
ಕೊಡು ನಿನ್ನ ಪದ ಸರ್ವಕಾಲ
ದೃಢ ಭಕ್ತಿ ವೈರಾಗ್ಯ ಎನಗೆ
ಕೊಡು ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲ 3

ಸುಖವಾದರುಬರಲಿಈ ಕ್ಷಣ ದುಃಖವಾದರು ಬರಲಿಅಕಲಂಕ ಚರಿತನು ಸಕಲರಕ್ಷಕನು ಮಕರಾಂಕರಿಪು ಶಿವಸುಖನಾಗಿರುತಿರೆ ಪ
ಬಾಳಬಲ್ಲವನೆನಲಿಮೂರ್ಖನು ಖೂಳನು ಇವನೆನಲಿಕಾಲಕಾಲ ಕರುಣಾಲವಾಲನನೀಲಕಂಠನ ನಾಮ ನಾಲಗೆಯಲ್ಲಿರೆ1
ನಿಂದಿಸಿದವರುಗಳುಗುರುಗಳು ಬಂಧು ಬಾಂಧವರವರುಸಿಂಧುರ ಬಂಧುರ ಚರ್ಮಾಂಬರನ-ರ್ಧೇಂದುಮೌಳಿ ತಾ ಬಂದು ರಕ್ಷಿಸುತಿರೆ 2
ದೊರೆ ಮುನಿದರದೇನುಮತ್ರ್ಯು ಜರೆದು ನುಡಿದರೇನುಸುರರು ದಾನವರು ಮುನಿದರಂಜುವೆನೆವರ ಕೆಳದಿಯ ರಾಮೇಶ್ವರನು ರಕ್ಷಿಸುತಿಹರೆ 3

ಸುತ್ತಲು ಕಾಣೆನು ಪಿರಿಯ ಸುಖಮುನಿಗೆ ಸರಿಯನೋಡಿವನ ಪರಿಯ ಚಿತ್ತಜನ ಪೆತ್ತ ಹರಿಯಭಕ್ತನಿವನತಿ ಶಕ್ತನರಿಯ ಪ .
ವಿಷಯಂಗಳ ತೊರೆದ ವಿಮಲ ಶಾಸ್ತ್ರದಿ ಮೆರೆದಅಸದುಕ್ತಿಯ ಜರೆದ ಅಹಿತರೆಲ್ಲರ ಮುರಿದಋಷಿ ಇವ ನಮ್ಮ ಪೊರೆದ ರಸಿಕರರ್ಥಿಯ ಕರೆದಹೃಷೀಕೇಶಗೆ ವರದ ಪಿರಿಯ ದೈವನೆಂದೊರೆದ1
ಹಿಂದೆ ಹನುಮಂತನಾದ ಹೀನರಾವಣನ್ನ ಪುರದಮಂದಿಯನೆಲ್ಲರ ಸದೆದ ಮನೆಯ ತನ್ನ ಬಾಲದಮಂದ ವಹ್ನಿಯಿಂದುರುಪಿದÀ ಮರಗಳ ಚೆಂದದಿ ಕೆಡಹಿದಇಂದಿರೆಗೆ ರಾಮನುಡಿದ ಇಷ್ಟವಾರ್ತೆಯ ಪೇಳಿದ 2
ಭೀಮನಾಗಿ ಕಲಿಯ ಗೆದ್ದ ಭೀತ ದುಃಶ್ಯಾಸನ್ನನೊದ್ದತಾಮಸ ಮಾಗಧನ ಸೀಳ್ದ ತನ್ನ ನಂಬಿದವರನಾಳ್ದಸ್ವಾಮಿ ಹಯವದನನಿರ್ದ ಸೀಮೆಯರ್ತಿಯ ಬಿಡಿಸಿಬಾಳ್ದಆ ಮಹಾ ಭುಜಬಲನೆ ಮಧ್ವಾಚಾರ್ಯನೆಂಬುದು ನಿಗಮಸಿದ್ಧ3