ವಂದಿಪೆ ತವ ಪಾದಕೆ ಭವದ
ಬಂಧನ ಕಳೆವುದಕೆಪ
ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಎಂದೆಂದಿಗು ಎನ್ನಯ
ಕುಂದುಗಳೆಣಿಸದೆ ಕರುಣಿಪುದೆನ್ನುತ ಅ.ಪ
ಅಪರಾಧಿಯು ಎಂದು ತಿಳಿದರು
ಗುಪಿತದಿ ಸಲಹುವದು
ಅಪಮೃತ್ಯುವು ಪರಿಹಾರಕೆ ನಿಮ್ಮಯ
ಉಪದೇಶದ ಮಂತ್ರವೆ ಪರಮೌಷಧಿ 1
ಕಾಯಕ್ಲೇಶದಿಂದ ಮನಸಿನ
ಹೇಯ ವ್ಯಥೆಗಳಿಂದ
ಕಾಯಜ ಪಿತನಂಘ್ರಿಯ ಸೇವಿಸದಲೆ
ಆಯಾಸದಿ ಮನ ಕಳವಳಗೊಳುತಿದೆ 2
ಆರು ಮಂದಿ ಇಹರು
ಮಾಯಾ ಪಾಶಾದಿ ಬಂಧಕ ಪಡಿಸುತ
ಹಾಯಲೀಸರೊ ಹರಿ ಅಂಘ್ರಿಗಳಲಿ 3
ಆರಿಗುಸುರಲೇನು ಮಾಡಿದ
ಕಾಂiÀರ್iವು ಮುಂದಿನ್ನೂ
ಆನಂದಮಯ ವಿಠ್ಠಲದಾಸರ ಕೂಡಿ
ಆದರುಸುವುದಿನ್ನೂ ಮುನ್ನೂ4
ಕಮಲನಾಭ ವಿಠ್ಠಲನೊಲುಮೆಯು
ಸುಲಭದಿ ಪಡೆವುದಕೆ
ಅನುದಿನ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ5

ಶುಭ ಮಂಗಳಂಮಂಗಳಂ ಆರೂಢ ಮಹಾತ್ಮಗೆ ಪ
ಕರ್ಮ ವಿಧ್ವಂಸಗೆಬಲು ಅವಿದ್ಯಾಬ್ರಾಂತಿ ವಿನಾಶಗೆಲಲಿತ ನಿಜ ಮುಕ್ತಗೆ ಲಕ್ಷ್ಯ ಅಲಕ್ಷ್ಯಗೆಥಳಥಳಿಪ ತೇಜೋಮಯಾತ್ಮನಿಗೆ 1
ಮಾಯೆ ನಿರ್ಮೂಲಗೆ ಮಲತ್ರಯ ವಜ್ರ್ಯಗೆಕಾಯ ಭ್ರಾಂತಿಯನು ತೊಲಗಿಪಗೆಸಾಯಸವಳಿದಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿಹಗೆಮಾಯಾ ರಹಿತಗೆ ಶಿವಶರಣಗೆ2
ಸಿಂಧು ಆನಂದಗೆ ಶಿವನಾದವನಿಗೆಎಂದೆಂದಿಗು ಇಹ ಏಕನಿಗೆಬಿಂದು ಕಳಾತೀತಗೆ ಬೋಧದಖಂಡಗೆಸುಂದರ ಚಿದಾನಂದ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾತ್ಮನಿಗೆ3

ಶ್ರೀರಂಗೇಶವಿಠಲ | ಪೊರೆಯೆನ್ನ ಹೃದಯಾ-
ಧಾರನೆ ಮಾಲೋಲ | ಸ್ಮರಕೋಟಿ ಸುಂದರಾ-
ಕಾರ ನತಜನಪಾಲ | ಅರಿಮಸ್ತಕ ಶೂಲ ಪ
ಆರು ಅರಿಗಳ ಗೆಲಿಸಿಯೆನ್ನಿಂ-
ದಾರು ಎರಡನು ಮುರಿಸಿ ನಿನ್ನೊಳು
ಆರು ಮೂರನೆಯಿತ್ತು ಸರ್ವದ
ಪಾರುಗೈಯ್ಯಬೇಕೆಂಬೆ ದೇವ ಅ.ಪ.
ಆನೆಗೊಂದಿ ನಿವಾಸ | ಭಕುತರ ನಿರಂತರ
ಮಾನದಿಂ ಪೊರೆವ ಶ್ರೀಶ | ಎಂದೆಂದಿಗು
ನಾನಿನ್ನ ದಾಸರ ದಾಸ | ನೆಂದು ಕರುಣಿಸು
ನೀನೆನಗೆ ಲೇಸ | ಭಾನುಕೋಟಿ ಪ್ರಕಾಶ
ಮಾನ ಅವಮಾನಗಳು ನಿನ್ನಾ-
ಧೀನವೆಂದೇ ನಂಬಿಕೊಂಡಿಹ
ದೀನನೆನ್ನನು ದೂರ ನೋಡದೆ
ಸಾನುರಾಗದಿ ಪೊರೆವುದೈಯ್ಯಾ
ನಳಿನಭವ ಅಂಡದೊಳಗೆ
ದಾನಿ ನೀನಲ್ಲದನ್ಯರುಂಟೆ
ಏನ ಬೇಡೆನು ನಿನ್ನ ಬಳಿಯಲಿ
ಜ್ಞಾನ ಭಕುತಿ ವೈರಾಗ್ಯವಲ್ಲದೆ1
ವರಾಹ ಜನ
ತಾಪ | ತ್ರಯ ದೂರ ವಾಮನ
ಮಾನವೇಂದ್ರರ ಪ್ರತಾಪ | ವಡಗಿಸಿದೆ ಪ್ರಬಲ
ದಾನವೇಂದ್ರನ ಶಾಪ | ನೀನೆ ಕಳೆದೆಯೊ ಶ್ರೀಪಾ
ವಾನರ ಬಲ ನೆರಹಿಕೊಂಡು
ನೀನು ರಾವಣನನ್ನು ಕೊಂದು
ಮಾನಿನಿಯ ಪೊರೆದು ಶರಣಗೆ ನಿ
ದಾನ ಮಾಡದೆ ಪಟ್ಟಗಟ್ಟಿದೆ
ದಾನವಾಂತಕನೆಂಬ ನಾಮವ-
ನ್ಯೂನವಿಲ್ಲದೆ ಪರಸತಿಯರಭಿ
ಮಾನ ಕಳುಪಿದ ಜಾಣ ಕಲ್ಕಿಯೆ 2
ಸೂರಿಜನ ಪರಿಪಾಲ ಸದ್ಗುಣಗಣನಿಲಯ
ಘೋರರಕ್ಕಸಕಾಲ | ವರಶೇಷತಲ್ಪವ
ನೇರಿ ನಿರುಪಮ ಬಾಲ | ನಂದದಿ ನಿರುತ ನೀ
ತೋರುತಿರುವೆಯೊ ಲೀಲ | ಶ್ರೀ ರಂಗೇಶವಿಠಲ
ಮಾರ ಜನಕನೆ ಮಂಗಳಾಂಗನೆ
ಕ್ರೂರ ಕುಲವನದಾವ ಅನಲನೆ
ಭೂರಿ ಕರುಣವ ಬೀರಿ ಎನ್ನಸು
ಭಾರ ನಿನ್ನದು
ವಾರಿಜಾಕ್ಷನೆ ಎನ್ನ ಹೃದಯದಿ
ಚಾರು ಬಿಂಬವ
ಸಾರಿ ಬೇಡುವೆ ಬಾರಿ ಬಾರಿಗೆ
ಶರಧಿ ಬಡಬನೆ3

ಸುಖದಿ ಜೀವಿಸು ಬಾಲೆ ಸುಗುಣ ಶೀಲೆ
ಸುಖದಿ ಜೀವಿಸು ಬಾಲೆ ಪ
ಸುಖದಿ ಜೀವಿಸು ಬಾಲೆ | ಸುಕುಮಾರಿ ಗುಣಲೀಲೆ
ರುಕುಮಿಣೀಶನ ಭಕುತಳೆನಿಸಿದ
ಸಖುದೇವಿಯಂತೆ ಸಕಲ ಭಾಗ್ಯದಿ ಅ.ಪ
ಭೂಸುರೋತ್ಮರಿಂದಲಿ | ಗುರುಮಂತ್ರೋಪ
ದೇಶವಗೊಳ್ಳುತಲಿ | ಪ್ರತಿದಿವಸ ತಪ್ಪದೆ
ಬ್ಯಾಸರಿಯದೆ ಹರುಷದಲಿ | ಸದ್ಭಕ್ತಿ ಪೂರ್ವಕ
ದಾಸರ ಪದ ನಿತ್ಯದಲಿ | ನೀ ಪಾಡುತಲಿ
ಸುಜನ ವೃಂದಕೆ
ದೂಷಿತ ಬಹು ದೋಷಕಂಜುತ
ವಾಸುದೇವನ ವಾಸರದಿ ಉಪ
ವಾಸವನು ಲೇಸಾಗಿ ಮಾಡುತ 1
ಭಾವ ಭಕುತಿಲಿರುವ | ಗೋ ತುಳಸಿ
ವೃಂದಾವನ ಪೂಜಿಸುತ | ವಿನಯದಿ ಅತ್ತಿ
ಪತಿ ಪರ
ದೇವನು ಎಂದೆನುತ | ಸಲೆ ಸೇವಿಸುತ್ತ
ಕಾಲ ಕಪಟ ಮತಿಗಳ
ಠಾವಿಗ್ಹೋಗದೆ ಪರರ ಒಡವೆಯ
ಬೇವಿನಂದದಿ ಭಾವಿಸುತ ಸಂ
ಭಾವಿತಳು ನೀನಾಗಿ ಜಗದೊಳು 2
ಮಂದ ಮತಿಯರ ಕೂಡದೆ | ಎಂದೆಂದಿಗು ಪರ
ನಿಂದೆ ಮಾತುಗಳಾಡದೆ ಅವರೊಲುಮೆಯಿಒಂದಲಿ
ಪಡಿ ಪ್ರೇಮದಿ | ಸಂದೇಹ ಪಡದೆ
ತಂದೆ ತಾಯಿಗೆ ಕುಂದು ತಾರದೆ
ನಂದ ಕಂದ ಮುಕುಂದ ಶಾಮ
ಸುಂದರನ ಶುಭನಾಮ ಬಿಡದಲೆ
ಒಂದೆ ಮನದಲಿ ಧ್ಯಾನಿಸುತ ಚಿರ 3

ಹರಿವಾಸುದೇವನೆ ಬ್ಯಾಸರಿಲ್ಲದೆ ದಾಸನ ಮೊರೆ ಕೇಳು
ಜಗದೀಶ ನನ್ನ ಸಮಾನ ಕರುಣಾಭೂಪರುಂಟೆ ಪೇಳು ಪ.
ಕಾಲಕಾಲಕೆ ಪೇಳಲಂಜುವೆ ಶ್ರೀಲಲಾಮ ಹರಿಯೆ ಆದರೆ
ಬೀಳಗೊಳಿಸುವ ದೇಹಬಾಧೆಯು ತಾಳಲಾಪ ಹೊರೆಯೆ
ಎರಡೇಳು ಭಕ್ತಿಯ ಮ್ಯಾಳವರಿಯದೆ ಹಾಳು ಮೋಹ ತೆರೆಯೆ
ಮುಳಿಗೇಳಲಾರೆನು ಮಾಧವನೆ ಕರುಣಾಳು ಕಾಯೊ ದೊರೆಯೆ 1
ಯಾರ ಧನವಿನ್ಯಾರ ಭೂಮಿಯು ಯಾರ ವಸ್ತುಗಳಿವು
ಕುಂಬಾರ ಭಾಂಡಗಳಂತೆ ನಶ್ವರ ತೋರಲ್ಯಾಕೆ ಫಲವು ಲಘು
ನೀರಗುಳ್ಳೆಯ ಪೋಲ್ವ ದೇಹಕೆ ಸೇರಿದ ಸನ್ನಹವು ಬಿಳಿ
ಭಾರ ಪೊತ್ತ ಥರವು 2
ಅದರಿಂದ ವೆಂಕಟಮಂದಿರನೆ ನಿನ್ನಿಂದ ಮಾತ್ರ ತಿಳಿಸು
ಮೂರ್ತಿ ತಾಪಗಳಿಂದ ಬ್ಯಾರೆಗೊಳಿಸು ದ್ವಿಜ
ವೃಂದ ರಕ್ಷಕನೆಂಬ ಬಿರುದನು ಎಂದೆಂದಿಗು ಘಳಿಸು ಭವ
ಬಂಧ ಮೋಚಕ ನಿನ್ನ ಸೇವಾನಂದವಾರ್ಧಿಗಿಳಿಸು 3

ಹೃತ್ಪದ್ಮದೊಳಿದ್ದು ಹೃತ್ತಾಪಗಳ ಕಳೆಯೊ ಜೀ-
ವತ್ಪಿತಾಮಹ ಜನಕನೇಪ
ಮೃತ್ಪಿಂಡದಂತೆನ್ನ ಉತ್ಪತ್ತಿಗೆ ಕ-
ಣ್ಣೆತ್ತಿ ನೋಡಲರಿಯಾ ಜೀಯಾ ಅ.ಪ
ನಿತ್ಯ ನಿತ್ಯ ಜಗವೆಲ್ಲವು ನಿತ್ಯವು
ನಿತ್ಯತ್ವವೆಲ್ಲ ಸರಿಯೇ ಏನಿದ್ದರೇನು
ಅನಾದಿಕರ್ಮದ ಬವಣೆ ಬೆನ್ನಟ್ಟಿ ಬರುತಿರ್ಪುದ-
ಜ್ಞಾನಾಂಧಕಾರದಿಂ ಧ್ಯಾನವನು ತಿಳಿಯದೇ
ಕಾನನದೊಳಿಪ್ಪೆನೋ ಜ್ಞಾನಗಮ್ಯನೆಂದು
ಸಾರುತಿದೆ ಶ್ರುತಿ ಶಾಸ್ತ್ರ ಜ್ಞಾನಗುರು ದೊರೆತಿಲ್ಲವೋ
ಸಾನುರಾಗದಿ ನೀನೆ ಸಾಧನಕೆ ಕರುಣಿಸಿ
ಧ್ಯಾನದಲಿ ಮನಸು ನಿಲಿಸೋ ಉಳಿಸೋ 1
ಬಂಧ ಮೋಕ್ಷಕೆ ಎಲ್ಲ ಮನವೆ ಕಾರಣವೆಂದು
ಎಂದೆಂದಿಗು ಪೇಳುತಿಹರು
ಸಿಂಧುಶಯನನೆ ಭವಬಂಧಮೋಚಕನೆಂದು
ವಂದಿಸಿ ಪೊಗಳುವರೊ ಮಂದರೊದ್ಧರ ನಿನ್ನ
ಮಂದಮತಿಯಿಂದಲಿ ವಂದಿಸಲು ನಾನರಿಯೆನೊ
ಕಂದರ್ಪಜನಕ ನೀ ಮಂದಭಾಗ್ಯನ ಮನವ
ನೋಯಿಸದೆ ನಿನ್ನ ಪದದಲ್ಲಿರಿಸೊ
ಅಂದೆ ಎನ್ನಯ ಭವಬಂಧನಾಶವಾಗುವು-
ದೊಂದೆ ನಿನ್ನನು ಬೇಡುವೆನೊ ಜೀಯ 2
ಜೀವರೆಲ್ಲರು ಗುಣತ್ರಯಾವರಣದಿಂದ ಕರ್ಮ-
ಪ್ರವಹದೊಳಿಪ್ಪರೊ ಕವಿಸಿ ಮೋಹವ ನೀನು
ಭವಕೆ ಕಾರಣವಹುದು ದೇವೇಶ ನಿನ್ನಾಟವೋ
ಶ್ರವಣದಿಂದಲಿ ಭವಬಂಧಮೋಚಕನೆಂದು
ತವ ಬಿರುದು ಸಾರುತಿದೇಕೋ ಭಾವ ಬಲ್ಲವರಾರೋ
ಕಾವ ಕರುಣಿ ನೀನೆ ಭಾವಜನ ಪಿತನು ಅದೇ
ಭವಪಾಶ ಬಿಡಿಸೆ ನಾ ಭಕುತಿಪಾಶದಿಂದ
ಪಾದ ಬಿಗಿವೆನಯ್ಯ ಜೀಯ 3
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವೆಲ್ಲಿಹುದು ಸ್ವಾಮಿತ್ವವೆಲ್ಲಿಹುದು ಅ-
ಸ್ವತಂತ್ರನಾಗಿಪ್ಪೆನೊ ಕಾತುರದಿ ನಾ ಮಾಳ್ಪ
ಕ್ರಿಯೆಗಳೆಲ್ಲವು ಎನ್ನ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವೆಂದ್ಹೇಳುವೆ ನೀ
ತಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದೆನ್ನ ನಡೆಸುವುದನರಿಯೆ ಕು-
ತಂತ್ರವನು ನಾ ಮಾಡುವೆ ಸ್ವಾ-
ತಂತ್ರನು ನೀನು ಸೂತ್ರನಾಮಕ ದೇವ
ಮಂತ್ರಿಯಾಗೀದೇವ ಯಂತ್ರ ನಡೆಸುವ
ಎಂತಾದರಡಿಗಡಿಗೆ ಅತಂತ್ರನಾಗಿಹೆ ನಾನೇ
ಭ್ರಾಂತಿಪರಿಹರಿಸಿ ಕಾಯೊ ಶೌರೇ 4
ಭಕ್ತಿ ಇಲ್ಲದೆ ನಿನ್ನ ಭಕ್ತನಾಗುವುದೆಂತೋ
ಭುಕ್ತಮಾತ್ರನು ನಾನು ಮುಕ್ತರೊಡೆಯ ನೀನು
ಯುಕ್ತಿತೋರಿಸು ಎನಗೆ ಭಕ್ತಾಪರಾಧಸಹಿಷ್ಣು
ಶಕ್ತ ನೀನಹುದೊ ವೇದೋಕ್ತ ಮಹಿಮಾತೀತ
ಸಕ್ತವಾಗಲಿ ನಿನ್ನ ಪದದಿ ಮನಸು
ವ್ಯಕ್ತನಲ್ಲವೊ ಸರ್ವ ಸಾರಭೋಕ್ತನು ನೀನು
ಭಕ್ತವತ್ಸಲ ಪುರುಷಸೂಕ್ತಮೇಯ ಅಪ್ರಮೇಯ
ಯುಕ್ತಿಮಾತಲ್ಲಿದು ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ನಿನ್ನ
ಭಕ್ತ ಶ್ರೇಷ್ಠರ ಸೇವೆ ಕೊಟ್ಟು ರಕ್ಷಿಸೊ ದೇವಾ 5
ನಾದಕ್ಕೆ ಪರನಾಗಿ ವಾದಕ್ಕೆದೊರೆಯೇ ನೀ
ವೇದವೇದಾಂತವೇದ್ಯ ಸಾಧನವು ಕಾಣೆ
ಸಾಧನಶರೀರವಿದು ಸಾದರದಿ ಕರುಣಿಸಿದೆ ಅನಿರುದ್ಧದೇವ
ಬಾಧಿಪುದು ಬಂಧಗಳು ಅನಾದಿಕರ್ಮದಿ ಬಂದು
ನಾ ಅಧಮತಮಸಾಧನವನ್ನೆಸಗಿದೆ
ನೀ ದಯಾಸಿಂಧು ಎಂದಡಿಗಡಿಗೆ ಬೇಡುವೆನು
ಕೃದ್ಧನಾಗದೆ ಇನ್ನು ಉದ್ಧರಿಸು ತಂದೇ ಎಂದೇ 6
ಶಂಖಚಕ್ರಾಂಕಿತನೆ ಮಂಕುಬುದ್ಧಿಯ ಬಿಡಿಸೋ
ಅಂಕಿತವೆನಗೆ ಇಲ್ಲ ಅಂಕೆ ಇಲ್ಲವೊ ನಿನ್ನ ನೆನೆಹುದಕೆ ಎಂದಿಗೂ
ಶಂಕೆಯ ಪಡುವನಲ್ಲ ವೇಂಕಟಾದ್ರಿಯ ವಾಸ ಶ್ರೀ
ವೇಂಕಟೇಶನು ಮಮಕುಲಸ್ವಾಮಿ ದೈವವೆಂದನುದಿನ
ಸಂಕಟಾಗಾಮಿಗಳ ಕಂಟಕವ ಹರಿಸಿ ಪದ
ಪಂಕಜದಿ ಮನವ ನಿಲ್ಲಿಸೋ
ಬಿಂಕದ ಮಾತಲ್ಲ ಪಂಕಜದಳಾಯತಾಕ್ಷ ಅಕ-
ಳಂಕಮಹಿಮ ಕಾಯೋ ಜೀಯಾ7

ಇಂಥಾ ದೂರುವುದೊಳಿತಲ್ಲವರೆಮ್ಮ ರಂಗಯ್ಯನು, ಹಾವಳಿ |ಅಂಥಾದು ಏನು ಮಾಡಿದನಮ್ಮ ಎಂದೆಂದಿಗು ನಮ್ಮ ||ಸಂತತಿಯೊಳು ಗುಣವಂತರೇ ಕೃಷ್ಣ ನಿ-ರಂತರ ಬಡವರನೆಂತು ದಣಿಸುವ ಪಕಣ್ಣೇ ಬಿಡುವನು ಬೆದರಿಸೆ ಮಾತರಿಯ ವನದೊಳಗಡಗಿಹ |ಮಣ್ಣು ತಿಂಬುವ ಬಾಯ್ದೆರೆವನಾರ್ಯ ಹಿತಕರ್ಮಗಳರಿಯ ||ಅನ್ನ ತಿನ್ನಲರಿಯ ಬೆಣ್ಣೆ ಮೆಲುವ ಬಲು |ಹೆಣ್ಣು ನೆರೆದು ಮತ್ತನ್ಯರೊಳು ಕಲಹೆ 1ಎಲ್ಲ್ಯಾಡೊದು ದುರ್ಗಂಧವು ಕಠಿಣಾಂಗ ನೆಲಗೆದರುವ ಶ್ರಿಂಗ |ರಿಲ್ಲದೆ ರಹದೆರೆವರ್ಭಕ ರಂಗ ಪಾಪವರಿಯ, ಮಂಗ- ||ರೊಲ್ಲಭ ಅಹಿಫಣೆಯಲ್ಲಿ ಕುಣಿದು ವಸ- |ನಿಲ್ಲದೆ ತಿರುಗುವಗೆಲ್ಲಿದೊ ವಾಚಿ2ಮೀನ ಕೂರ್ಮದಂತ್ಯುದಕದೊಳಗೆ ಆಡುವ ಕೆಸರೊಳಗೆ |ಶ್ರೀನಾರಸಿಂಹ ಸಣ್ಣವರೊಳಗೆ ಆಡುವ ತನ್ನೊಳಗೆ ||ತಾನೇ ಅಗ್ನಿಯ ನುಂಗಿ ನಭಕೇಶಗೆಮಾನವಕೊಟ್ಟಾನೆ ಪ್ರಾಣೇಶ ವಿಠಲನ 3