ಕದವ ತೆಗೆಯೆ ಸುಂದರಿವಯ್ಯಾರಿ ಮುತ್ತಿನ ಪ
ಕಡಲ ಶಯನನೆ ಮಡದಿ ಹರುಷದಿ
ಸಡಗರದಿ ಮುಂದಡಿ ಇಡುತ ನಿನ್ನ
ಒಡೆಯ ಬಂದಿಹನೆಂದು ಹರುಷದಿ
ಬೆಡಗು ಮಾಡದೆ ಬಿಡಿಯ ಮುತ್ತಿನ 1
ಯಾರು ನಿನ್ನಯ ಪೆಸರ ಏನೆಂದು ತಿಳಿಯದೆ
ಹೇಗೆ ತೆಗೆಯಲಿ ಕದವಾ
ಘೋರ ರಾತ್ರಿಯ ವೇಳೆಯಲಿ ಬಂ-
ದೀಗ ಬಾಗಿಲ ಬಡಿಯ ನಿಂದಿರೆ
ನಾರಿಯರು ಏನೆಂದು ಕೇಳ್ಪರು
ದ್ವಾರ ಬಿಡುಬಿಡುತಲಿ ಸಾಗು ಮುಂದಕೆ2
ತೆಗೆಯಲೊಲ್ಲೆನು ಕದವ ಸಮರಾತ್ರಿ ವೇಳದಿ
ರುಕ್ಮನ ಅನುಜೆ ಕೇಳೆ ಪೃಥ್ವಿಯೊಳು ಎನ್ನನು
ಚಕ್ರಿ ಎನ್ನುತ ಪೇಳ್ವರೆ
ಅರ್ಥಿವಚನಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ
ಸತ್ವರದಿ ನೀ ಬಂದು ಮುಂದಕೆ
ಮುತ್ತಿನ ಕದತೆಗೆದು ಬೇಗನೆ
ರತ್ನ ಪೀಠದಿ ಕುಳ್ಳಿರಿಸೆ ಹೊಸ
ಮುತ್ತಿನರಗಿಣಿ ಸತ್ಯವಾಣಿಯೆ3
ಕೇಳಿ ಹರ್ಷಿತನಾದೆನು ನಿನ್ನಯ ಮಾತ
ಕೇಳಿ ನಗುವರು ಜನರು
ಹೇಳಿ ಕೇಳುವರಿಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಮನಸಾರ
ಮಾತುಗಳಾಡಲೇತಕೆ ಕು-
ಲಾಲ ಭವನವಿದಲ್ಲ ಸುಮ್ಮನೆ
ಹೇಳ ಕೇಳದೆ ಹೊರಡು ಮುಂದಕೆ 4
ಹೀಗೆ ನುಡಿಯುವದೇತಕೆ ಈಗೆನ್ನ ಮಾತಿಗೆ
ಬೇಗದಿ ತೆಗೆ ಕದವ
ನಾಗವೇಣಿಯೆ ನಗುತ ಪೇಳುವೆ
ಬೇಗದಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ನಾಮವ
ಈಗ ಧರಣಿಧರನು ಬಂದಿಹೆ
ಸಾಗರನ ಸುತೆ ಸರ್ಪವೇಣಿಯೆ 5
ಧರಣೀಧರ ನೀನಾದರೆ ಈ ಧರೆಯನೆಲ್ಲವ
ಸಿರದ ಮೇಲಿರಿಸುವೆಯ
ಸರ್ವ ಜನರಿಗೆ ಭಯವ ಪಡಿಸುವ
ಉರಗರಾಜ ನೀನೆಂದು ತಿಳಿದೆನು
ಇರುತ ಸರ್ಪಗಳೊಳಗೆ ನೀ ಬಲು
ಹರುಷದಿಂದಲಿ ಸಾಗುಮುಂದಕೆ6
ಹರಿಣಾಕ್ಷಿ ಕೇಳೆ ನೀನು ಎನ್ನನು ಜನರು
ಹರಿಯೆಂದು ಕರಿಯುವರು
ಕರೆ ಕರೆಯ ಮಾಡದಲೆ ಬೇಗನೆ
ವರ ಕನಕ ಕದ ತೆಗೆದು ಸುಮ್ಮನೆ
ಇರಿಸು ಸುಖ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಪೀಠವ
ಹರುಷದಿಂ ಕುಳಿತೆಲ್ಲ ಪೇಳುವೆ 7
ಕೋತಿ ನೀನಹುದಾದರೆ ಮಾತುಗಳ್ಯಾಕೆ
ಜಾತಿ ಕಪಿಗಳ ಕೂಡುತ
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲಿ ಮನಕೆ ಬಂದೆಡೆ
ನೀತೆರಳುತಲಿ ಪೋಗು ಮುಂದಕೆ
ಕೋತಿಗಳ ಗುಂಪಿದಲ್ಲ ತಿಳಿಮಹ-
ರೂಪವತಿಯರಿರುವ ಸ್ಥಳವಿದು 8
ಪ್ರೀತಿಸತಿಯೆ ನೀ ಕೇಳೆ ನಿನ್ನೊಳು ಬಹು
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲಿ ಬಂದೆನು
ಶ್ರೀಶನ ನುಡಿಕೇಳಿ ರುಕ್ಮಿಣಿ
ಆತುರದಿ ಬಾಗಿಲನೆ ತೆಗೆಯುತ
ನಾಥ ಕಮಲನಾಭ ವಿಠ್ಠಲನಿಗೆ
ತಾನಮಿಸಿ ವಂದಿಸುತ ಭಕುತಿಯಲಿ
ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದಳಾಗ ಭಕುತಿಯಲಿ ಶ್ರೀಶಗೆ
ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದಳಾಗ9

ಕದವನಿಕ್ಕಿದ ಕಾರಣೇನೆ ಮುದದಿ ಕೇಳೆ ಮೋಹನಾಂಗಿ
ಸದನಕ್ಕಾಗಿ ಬಂದೆ ನಾನು ಸರಸವ್ಯಾತಕೆ ಸುಂದರಾಗಿ ಪ
ಇಂದು ನಾನು ಬಂದೆ ದ್ರೌಪದಿ
ಬಂದು ಬಾಗಿಲನ್ಹಾಕುವೋದು
ಚೆಂದವೇನೆ ಚಂದ್ರಮುಖಿಯೆ
ಬಂದು ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯೆ ನೀನು 1
ಅಂಧಕಾರ ರಾತ್ರಿಯಲಿ
ಬಂದವರ್ಯಾರೆಂದು ಅರಿಯೆ
ನಿಂದು ಗುರುತೇನೆಂದು ಪೇಳಲು
ಬಂದು ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆವೆ ನಾನು 2
ಕಂಡರಿಯೆ ಎನ್ನ ಪರಾಕ್ರಮ
ಖಾಂಡವವನವ ದಹಿಸಿದೆನೆ
ಗಾಂಡೀವಾರ್ಜುನರಾಯ ನಾನು 3
ಗಾಂಡೀವಾರ್ಜುನರಾಯನಾದರೆ
ದುಂಡು ಬಳೆ ಕಂಕಣಗಳಿಟ್ಟು
ಗೊಂಡ್ಯ ರಾಗಟೆ ಹೆರಳಲ್ಹಾಕಿ ನೀ
ಷÀಂಡರೂಪವ ಧರಿಸ್ಹೋಗೊ 4
ಕ್ಷೀರಸಾಗರದಲ್ಲೆ ತಾ ಮಂ-
ದರ ಪೊತ್ತಮೃತವನೆ ತಂದ
ಧೀರ ಕೂರ್ಮಗೆ ಮೈದುನಾದಂಥ
ಶೂರ ಫಲ್ಗುಣರಾಯ ನಾನೆ 5
ಫಲ್ಗುಣರಾಯನಾದರೇನೊ
ಸದ್ಗುಣ ಸಂಪನ್ನ ಬಿರುದು
ಭದ್ರದೇವಿಯ ಕದ್ದು ತರುವಾಗ
ಬುದ್ಧಿ ದಾರಲ್ಲಿಟ್ಟೆದ್ದಿರ್ಹೇಳೊ 6
ಪರಮೇಶ್ವರನ ಒಲಿಸಿಕೊಂಡು
ಪಾಶುಪತಾಸ್ತ್ರ ಪಡೆದೆ ನಾನು
ಪರಮ ಆಪ್ತ ವರಾಹನ ಕರುಣಕ್ಕೆ
ಪಾತ್ರನಾದಂಥ ಪಾರ್ಥರಾಯನೆ 7
ಪಾಶುಪತಾಸ್ತ್ರ ಪಡೆದರೇನು ದೇಶ-
ದೇಶ್ಯಾತ್ರೆತೀರ್ಥ ಚರಿಸಿ
ಆಸೆ ಬಿಡದೆ ಸನ್ಯಾಸಿಯಾದಂಥ
ಮೋಸಗಾರನೆ ಮನೆಗೆ ಪೋಗು 8
ಕೋಟಿ ದೈತ್ಯರ ಕೊಂದೆ ಎನ್ನಸರಿ-
ಸಾಟಿಯಾರೀ ಲೋಕದೊಳಗೆ ಆ-
ರ್ಭಟದವತಾರ ನಾರಸಿಂಹನೆ
ನೀಟಾದಭಕ್ತ ಕಿರೀಟಿಯಲ್ಲವೆ 9
ಕೋಟಿ ದೈತ್ಯರ ಕೊಂದು ಜೂಜಿ-
ನಾಟ ಸೋತ್ವನ ತೋಟ ತಿರುಗಿ
ಪಾಟುಬಟ್ಟು ವಿರಾಟನಲ್ಲೆ
ನಾ(ನ?)ಟರಾಟಕೆ ನಿಂತಿರ್ಯಾಕೊ 10
ಮಾತಿಗೆ ಮಾತಾಡೋರೇನೆ ಅ-
ಭೂತಳವ ಬೇಡಿದ್ವಾಮನಗೆ
ದೂತ ನಾ ಶ್ವೇತೂವಾಹನನೆ 11
ಶ್ವೇತೂವಾಹನ ನಿಮ್ಮ ಸತಿಗೆ
ನಾಥರಿದ್ದೂ ಅನಾಥಳಂತೆ ಅ-
ಜ್ಞಾತದಲ್ಲಿ ಸುದೇಷ್ಣೆ ಸೇವೆಗೆ
ದೂತಿಯಾದ ಪ್ರಖ್ಯಾತಿ ದಾರದೊ 12
ಹೆತ್ತತಾಯಿ ಶಿರವನಳಿದ ಕ್ಷತ್ರೇ-
ರಂತಕ ಭಾರ್ಗವಗೆ
ನಿತ್ಯದಲಿ ನಿಜಸೇವಕ ಭೀ-
ಭತ್ಸುರಾಯ ನಾನಲ್ಲವೇನೆ 13
ಧೀರ ಭೀಭತ್ಸುರಾಯ ನಿನ್ನ
ನಾರಿಯ ಸಭೆಗೆಳೆದು ತಂದು
ಸೀರೆ ಸೆಳೆವಾಗ ಶೂರರಾದರೆ
ದಾರದಾರಂತೆ ನೋಡಿರ್ಯಾಕೊ 14
ಕಾಮ ಮೋಹಗಳಿಂದ ನಿನ್ನಲ್ಲೆ
ಪ್ರೇಮದಿ ನಾ ಬಂದೆನೀಗ
ರಾಮರಾಜÉ್ಞಗೆ ನಿಜ ಸೇವಕ-
ನಾದ ವಿಜಯರಾಯ ನಾನೆ 15
ವಿಜಯರಾಯ ನೀನ್ಹೌದೊ ತೇಜಿದಿ-
ಗ್ವಿಜಯಕೆನುತದರ್ಹಿಂದೆ ಪೋಗಿ
ಮಗನ ಕೈಯಿಂದ ವಧೆಯು ನೀತವೆ
ಮೊದಲೆ ಪರಾಜಿತನಾದಿರ್ಯಾಕೊ 16
ಶ್ರೇಷ್ಠರೊಳು ಮಹಾಶ್ರೇಷ್ಠ ನಾನೆ
ಅಸ್ತ್ರವಿದ್ಯದಲ್ಲಧಿಕನೆಂದು
ಕೃಷ್ಣಮೂರುತಿ ಒಲಿಸಿಕೊಂಡಂಥ
ಕೃಷ್ಣೆ ನಲ್ಲನೆ ಕೃಷ್ಣೆ ಕೇಳೆ 17
ಸಾರಥಿ ಆದ್ದರಿಂದ
ಹಸ್ತಿನಾವತಿ ಪಟ್ಟಣಾಳ್ವುದು
ಇಷ್ಟು ದಾರ ದಯದಿಂದ್ಹೇಳೊ 18
ಅಂಗನಾಮಣಿ ನಿನ್ನ ಅಂಗ-
ಸಂಗ ಬಯಸಿ ನಾ ಬಂದೆನೀಗ
ಅಂಗದ್ವಸ್ತ್ರವಬಿಟ್ಟ ಬೌದ್ಧಗೆ
ಸಖನು ನಾ ಸವ್ಯಸಾಚಿ ಅಲ್ಲವೆ 19
ಭುಜ ಪರಾಕ್ರಮಿ ಸವ್ಯಸಾಚಿ
ನಿನ್ನೆರಡು ಕೈದಡ್ಡಿನ್ಯಾತಕೇಳೊ
ದ್ವಿಜರ ಸುತರ ತಂದುಕೊಡದೆ
ಮೊದಲೆ ಮಾಡಿದ ಪ್ರತಿಜ್ಞವೇನೊ 20
ಅಂಜೋನಲ್ಲ ನಾನರಿಗಳಿಗೆ ಕಲಿ-
ಭಂಜನ ಕಲ್ಕ್ಯಾವತಾರಗೆ
ಕಂಜಚರಣಕ್ಕೆ ವಂದಿಸುವೆ ಧ-
ನಂಜಯ ನಾನಲ್ಲವೇನೆ 21
ಸೈಯೊ ನೀ ಧನಂಜಯರೇಯ
ಸುರಪತಿಗೆ ಪತ್ರವನೆ ಬರೆದು
ಶರದ ಪಂಜರ ಕಟ್ಟಿ ನೀ ಕುಂ-
ಜರವನಿಳಿಸಿದ ಕಾರಣೇನೊ 22
ನಿನ್ನ ಸರಿ ಮಾತಾಡುವೋರ
ಧನ್ಯರ ನಾ ಕಾಣೆನೆಲ್ಲು
ಳನ್ನು ಕೇಳಿದಿನ್ಯಾಕೆ ತಡೆವೆ 23
ದಶ ನಾಮಗಳ ಕೇಳಿ ದ್ರೌಪದಿ
<ಈಔಓಖಿ ಜಿಚಿ

ಕನಕದಾಸನ ಮೇಲೆ ದಯ ಮಾಡಲು ವ್ಯಾಸಮುನಿ ಮಠಿಕರೆಲ್ಲರು ದೂರುತಿಹರೊ ಪ.
ತೀರ್ಥವನು ಕೊಡುವಾಗ ಕನಕನ್ನ ಕರೆಯೆನಲುದೂರ್ತರಾಗಿದ್ದ ವಿದ್ವಾಂಸರೆಲ್ಲಸಾರ್ಥಕವಾಯ್ತು ಇವರ ಸನ್ಯಾಸಿತನವೆಲ್ಲಪೂತ್ರ್ಯಾಗಲೆಂದು ಯತಿ ನಗುತಲಿಹನು 1
ಕದಳಿ ಫಲವನೆ ಕೊಟ್ಟುಯಾರಿರದ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಮೆದ್ದು ಬನ್ನಿರಿ ಎನಲು2
ಕದಳಿ ಫಲವ ತಂದು ಮುಂದಿಟ್ಟ 3
ಡಿಂಬದೊಳು ಶಬ್ದ ವಾಗಾದಿ ಶ್ರೋತೃಗಳಲ್ಲಿಇಂಬಾಗಿ ತತ್ತ್ವೇಶರೆಲ್ಲ ತುಂಬಿಹರುತಿಂಬುವುದು ಹ್ಯಾಂಗೆನುತ ವ್ಯಾಸರಾಯರ ಕೇಳೆಕಂಬದಂತಾದರವರೆಲ್ಲ ಕುಳಿತವರು 4
ಮಾಣಿಕವು ಕೋಡಗನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಂತೆಕೋಣನಿದಿರಿಗೆ ಕಿನ್ನರಿಯ ಮೀಟಿದಂತೆವೇಣುಧ್ವನಿ ಬಧಿರನ ಬಳಿ ಹೊರಡಿಸಿದಂತೆ ಕಣ್‍ಕಾಣದವನಿಗೆ ಕನ್ನಡಿಯ ತೋರಿದಂತೆ 5
ನೋಡಿದಿರ ಈ ಕನಕನಾಡುವ ಮಾತುಗಳಮೂಢ ಜನರರಿಯಬಲ್ಲರೆ ಮಹಿಮೆಯನಾಡಾಡಿಯಂತೆಯೆ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟರು ಇವಗೆ ನಾಡೆಲ್ಲ ಹುಡುಕಿದರು ಈಡಾರ ಕಾಣೆ6
ಪುರಂದರ ವಿಠಲನೆಂದ 7
* ಈ ಕೀರ್ತನೆ ಕನಕದಾಸರದೆಂದೂ, ‘ಪುರಂದರ ವಿಠಲ’ ಎಂಬ ಅಂಕಿತ ಪ್ರಕ್ಷಿಪ್ತವೆಂದೂ ಪ್ರತೀತಿ.

ಕಂಬುಕಂಧರ ಹರಿಯಪ.
ಪಾಲಿತ ಕೌಂತೇಯ
ಭಾಗವತ ತನಕಾಗಿ ತಾ ದಯವಗೈದ ಭರದಿಂದ ತೋರ್ವ
ಭೋಗಿಶಯನ ಸ-
ರಾಗಕಪ್ಪನಿಯೋಗಿಸುವರೆ ಮಹಾಗಿರಿಯಿಂದಲಿ ಸಾಗಿ ಬಂದನ1
ಮಂದವಾರದಿ ಮಿಂದು ಮಡಿಗಳನು ಉಟ್ಟು ಕಾಣಿಕೆಯನಿಟ್ಟು
ಮಂದರಾಧರ ನೀನೆ ಗತಿಯೆಂದು ಬಂದು ಕೈಮುಗಿದು ನಿಂದು
ವಂದಿಸುತ ಬಲ ಬಂದು ಚರಣದ್ವಂದ್ವಸೇವೆಯ ಕುಂದದರ್ಚಿಸಿ
ದಂದುಗವ ಬಿಡಿಸೆಂದು ಪೇಳ್ದರೆ ಮಂದಹಾಸಾನಂದವೀವನು2
ಕಾಸುವೀಸದ ಬಡ್ಡಿ ಭಾಷೆಯನು ಬಿಡನು ನಮ್ಮೊಡೆಯನು
ದೇಶದೇಶದಿ ಕಷ್ಟ ತರಿಸುವನು ತಾನು ಭಕ್ತರ ಕಾಯುವನು
ಸೂಸಿ ಕರುಣಾರಾಸ ರಾಜ್ಯದ
ವಾಸವಾಗಿಹ ಒಕ್ಕಲಿಗರೆಂಬೀ ಸುಮನದಿಂ ಕೇಶವನ ಪದವ3
ಸುಖದಿಂ ಬಾಳುವದು
ಪರಿಯ ನೀನರಿಯಾ
ನಿನ್ನೊಳಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡರೆ ಕೆಟ್ಟು ಹೋಗುವಿ
ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ ತಟ್ಟನೆಲ್ಲ ಮುಂದಿಟ್ಟುಯಿರೆ ಕೈಗೊಟ್ಟು ಕಾಯುವ4
ಮಾನನಿಧಿ ಭಕ್ತರನು ಮನ್ನಿಸುವ ನಲಿವ ಕರುಣವ ಗೈವ
ಭಾನುಕೋಟಿಪ್ರಕಾಶದಿಂದಿರುವ ಮೆರೆವ ಮಹಾನುಭಾವ
ಏನನೆಂಬೆನು ಆದಿ ಶ್ರೀಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣ ತಾನೆ ಕಾರ್ಕಳ
ಸ್ಥಾನ ರಾಜಧಾನಿಯಲಿ ಮೆರೆವನನವರತದಿ ಶ್ರೀನಿವಾಸನ5

ಕಮಲ ಷಟ್ಚರಣನೆನಿಸೊ ಎನ್ನ ಪ
ಪರಮಹಂಸಕುಲ ಸುಧಾಬ್ಧಿ ಸುಧಾಕರ ಸುಧೀಂದ್ರಯತಿಕರಜ ಅ.ಪ
ಶ್ರೀವರ ಚರಣ ಸರೋರುಹ ಮಧುಕರ ಪೂತ | ಶುಭಮಚರಿತ
ಭಾವಜಾದಿ ಷಡ್ವರ್ಗಸುನಿಗ್ರಹ ಶೀಲ ಕವಿಕುಲಲೋಲ
ಕೋವಿದ ಕುಲ ಸಂಭಾವಿತ ಮಹಿಮ ಸ
ದಾ ವಿನೋದಿ ಸತ್ಸೇವಕ ಜನ ಸಂ
ಜೀವನ ಶುಭಕರ ಪಾವನರೂಪ ಪ
ರಾವರೇಶ ಪದಸೇವಕ ಯತಿವರ 1
ಸಕಲ ಶಾಸ್ತ್ರ ಪಾರಂಗತ ಪರಿಣತ ಖ್ಯಾತ | ಗ್ರಂಥಪ್ರಣೀತ
ಸಂವರ್ಧಕ ಧೀರ | ಸುಜನೋದ್ಧಾರ
ಮುಕುತಿ ಸಾಧನೆಗೆ ಕುಟಿಲ ಮಾರ್ಗವ
ನಿಖಿಲ ನಿಜಾಶ್ರಿತ ನಿಕರಕೆ ತೋರುತ
ಭಕುತ ಕರೆವ ಕೋರಿಕೆಗಳ ನೀಡುತ
ಸುಖವ ಕರೆವ ಸುಂದರ ಯತೀಂದ್ರ 2
ಗುಣಮಣಿ ಖಣಿಯೇ
ಸುರವರನುತ ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ಚರಣಾಬ್ಜಾ | ರಾಧಿಕ ಸುಪೂಜ್ಯ
ದುರಿತ ಕಳೆದು ಭವಶರಧಿಯ ದಾಟುವ
ಸರಿಮಾರ್ಗವ ನಾನರಿಯೇನೋ ಗುರುವರ
ಕರಿಗಿರೀಶ ಶ್ರೀ ನರಹರಿ ಚರಣವ
ಪರಿ ಕರುಣಿಸು ಯತಿವರ 3

ಕಮಲನಾಭ ಹರುಷದಿಂದ ಖಗವಾಹನನ್ಹೆಗಲನೇರಿ
ಬಗೆಬಗೆ ಶೃಂಗಾರವಾಗಿ ಬಂದ ರಂಗನು 1
ಅಂಬರ ಜರನಿರಿಗಳಲಿ ಕುಂದಣದುಡಿದಾರವ ಕಟ್ಟಿ
ಚÉಂದುಳ್ಳ ಭುಜಕೀರ್ತಿ ಕರ್ಣಕುಂಡಲನಿಟ್ಟು2
ಶಂಖ ಚಕ್ರ ಕರಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಕಣ ಭೂಷಣಗಳಿಂದ
ಕಿಂಕಿಣಿ ನೂಪುರಗಳಿಂದ ಅಲಂಕಾರವಾಗಿ 3
ಕಸ್ತೂರಿ ಕೇಸರಿಯು ಗಂಧ ಬುಕ್ಕಿ ್ಹಟ್ಟು ಪರಿಮಳದ ಚೆಂದ
ಕರ್ಪೂರ ತಾಂಬೂಲ ಬಾಯಲೊಪ್ಪುವ ರಂಗ 4
ನಿತ್ಯ ಸೂರ್ಯ ಪ್ರಕಾಶ ಮಲ್ಲಿಗೆ-
ಮಾಲೆ ಮುಡಿದು ಹೊರಟ ಜಗದಮೋಹನ ರಂಗ5
ಸಾಲು ಸಾಲು ಮನೆಗಳಲಿ ಮೇಲು ಮೇಲುಪ್ಪರಿಗೆನೇರಿ
ಬಾಲಕೃಷ್ಣ ಬರುವ ಭರವ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು 6
ವಾರಿಗೆ ಸತಿಯೇರ ತನ್ನ ವಾರೆನೋಟದಿ ನೋಡುತ
ಮಾರನಯ್ಯನು ಬಂದನು ತಾ ಬಜಾರ ಮಧ್ಯದಿ 7
ಚೆಲ್ವೆಯರೆಲ್ಲರು ಅರಳುಮಲ್ಲಿಗೆ ಕರದಲ್ಲಿ ಪಿಡಿದು
ಫುಲ್ಲಾಕ್ಷನ ಮ್ಯಾಲೆ ನಗುತ ಚೆಲ್ಲುತಿದ್ದರು 8
ಯಾದವರೇಶನೆ ನಿನಗೆ ಭೇದವ್ಯಾಕೆನ್ನ ಮ್ಯಾಲೆ
ನೀ ದಯಮಾಡೆನ್ನ ಮನೆಗೆನುತ ರಾಧೆ ಕರೆದಳು 9
ವಜ್ರದ ಗೊಂಬೆಯಂದದಿ ವೈಯಾರಿ ಮೆಲ್ಲನೆ ಬಂದು
ಪದ್ಮನಾಭ ಬಾ ನಮ್ಮನೆಗೆನುತ ಭದ್ರೆ ಕರೆದಳು 10
ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಕೋಟಿ ಪಂಥವ್ಯಾತಕೆನ್ನಮ್ಯಾಲೆ
ಸಂತೋಷದಿ ಬಾರೆನುತ ಜಾಂಬವಂತಿ ಕರೆದಳು 11
ಸತ್ಯಭಾಮೆ ರುಕ್ಮಿಣಿದೇವಿ ಮಿತ್ರೆನೀಲಾ ಜಾಂಬವಂತಿ
ಲಕ್ಷಣಾ ಕಾಳಿಂದಿ ಭದ್ರೆ ಕರೆಯುತಿದ್ದರು 12
ಇಷ್ಟುಮಂದಿ ಸತಿಯರೊಳಗೆ ನಿಷ್ಠುರವಾಗುವೆನೆಂದು
ಎತ್ತ ಕಡೆಗೆ ಪೋಗಲೆಂದು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ನುಡಿದನು 13
ಹರಿಯ ಮಾತುಗಳನೆ ಕೇಳಿ ಸರುವರು ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಲ್ಲೆ
ಕರದಿ ವೀಣೆಯ ಪಿಡಿದು ಬಂದನು ಭರದಿ ನಾರದ 14
ಭಂಗ ಬಂದಿತೇನೊ ನಿನಗೆ
ಇಂದೆನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬಾರೆನುತ ನಾರಂದ ಕರೆದನು 15
ಕೇಳಿ ನಾರದರ ಮಾತು ತಾಳಲಾರದೆ ರುಕ್ಷ್ಮಿಣಿಯು
ದಾನ ಒಯ್ದು ದಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡಿರೆಂದು ನುಡಿದಳು 16
ಅಕ್ಕನ ಮಾತಿನ ಬಾಣ ನೆಟ್ಟಿತು ಎನ್ನೆದೆಗೆ ಬಂದು
ಕೃಷ್ಣ ನೀ ಕೇಳೊ ಕೇಳೆಂದು ನುಡಿದಳು ಭಾಮೆ 17
ಬಿಟ್ಟು ಬಾಣವ ಮಾಡಿ ಯುದ್ಧ ದಿಟ್ಟಳೆನಿಸುವುದೆ ಸಿದ್ಧ
ಪೃಥಿವಿಯೊಳಗೆ ಬಾಣನಂದಿ ಎಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ 18
ದಾರಿಗೆ ತೆಗೆಸಿದೆ ನೀನು ಮೋರೆಗಡ್ಡ ಮಂಡಿ ಪನ್ನಿ
ಹೀನ ಕಾರ್ಯವ ಮಾಡಲು ನೀ ಅರಿಯೇನೆ ರುಕ್ಮಿಣಿ 19
ಗುಣನಿಧಿ ಗೋಪಾಲ ಹರಿಗೆ ಮಡದಿ ಎನಿಸುವುದೆ ಸರಿಯೆ
ಮಣಿಯ ಕಳವು ಇಟ್ಟದ್ದು ನಿಮ್ಮ ಗುಣವ ನಾನರಿಯೆ 20
ಮಾಯಕಾರ್ತಿ ಮಾತುಗಳ ಅನ್ಯಾಯವೊ ನ್ಯಾಯವೊ ನಾನು
ಬಾಯಬಿಟ್ಟರೇನುಳಿದೀತೆ ನಿನ ಮಾರ್ಯಾದೆ ರುಕ್ಮಿಣಿ 21
ಸಾಕು ಸತ್ಯಭಾಮೆ ನಿನಗೆ ಯಾಕೆ ಕೋಪ ಬಂದಿತೆಂದು
ನಾಲ್ಕು ತೋಳಿಂದಪ್ಪಿಕೊಂಡನು ಶ್ರೀಕಾಂತ ನಗುತ 22
ಎಲ್ಲ ಸತಿಯರನು ತಾನಿದ್ದಲ್ಲಿಗೇ ಕರೆಸಿದ ಕೃಷ್ಣ
ವಲ್ಲಭೆ ರುಕ್ಮಿಣಿಯ ಚರಣಕ್ಕೆ ಎರಗಿಸಿದನಾಗ 23
ರುಕ್ಮಿಣಿದೇವೇರ ತೊಡೆಯ ವಿಚಿತ್ರದ್ಹಲಿಗೆ ಮಂಚಮಾಡಿ
ನಕ್ಷತ್ರದೊಳು ಚಂದ್ರನಂತೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದನು 24
ಆರ್ಯಳು ಎನ್ನ ಪಟ್ಟದ ಭಾರ್ಯಳು ರುಕ್ಮಿಣಿಯ ಮಾತು
ಮೀರಬ್ಯಾಡಿರೆಂದೆನುತ ಸಾರಿ ಹೇಳಿದ 25
ಹಚ್ಚಿದ್ಹಗಲು ಬತ್ತಿಯಂತೆ ಹದಿನಾರು ಸಾವಿರ ಮಂದಿ
ಭೀಮೇಶ ಕೃಷ್ಣನ ಚರಣಕ್ಕೆರಗಿ ನಗುತ ಕುಳಿತಿರಲು 26

ಕಮಲೆ ನಿನ್ನನು ಭಜಿಪೆ ಕಮನೀಯಗಾತ್ರೆ
ಸುಮನಸರ ಜನನಿ ನಿನ್ನಮಲಪದ ತೋರೆ ಪ.
ಲೋಕಸುಂದರಿ ಎನ್ನ ಶೋಕಗಳ ತರಿದು ಅವ
ಏಕಮನಸು ನೀಡೆ ಶ್ರೀ ಕಳತ್ರನ ಪದದಿ
ನೀ ಕರುಣಿಸಿದನೆ ನನಗನೇಕ ಜನ್ಮದಲಿ 1
ಪತಿ ಎಂದೆಂದಿಗೆ ತೊಲಗದಂದದಲಿ ನೀಡೆ
ಒಂದನರಿಯೆನೆ ಈಗ ಬಂದೆನೇ ನಿನ್ನ ಬಳಿಗೆ
ನಂದಕಂದನ ತೋರಿ ಕುಂದು ಪರಿಹರಿಸೆ 2
ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲನ ಹೃದಯದಿ ತೋರಿ
ಕಾಪಾಡೆ ಸತತದಲಿ ಕಾರುಣ್ಯಶಾಲಿ
ನೀ ಪಯೋಬ್ಧಿಯೊಳ್ ಕೈಪಿಡಿದೆ ಶ್ರೀ ಹರಿಯ
ರೂಪ ರೂಪಾಂತರದ ವ್ಯಾಪಾರ ತಿಳಿಸೆ 3

ಕರಿರಾಜ ವರದ ಗುರುರಾಜ ವರದ ಸುರಾಜ
ನಿನ್ನ ನಾಮ ಕೇಳು ಪೇಳುವೆ ಗುಣಮಿತಿ ಮೀರಿ ದನುಜರ ವೈರಿ
ಗುಣಿಜ£ಕಾಧಾರಿ ನಿನ್ನ ನಾಮ ಕೇಳು ಪೇಳುವೆ ಪ
ಶಣಸೀದ ಸೋಮ ಕನ್ನರಿದಿ ಮೀನನಾಗಿ ವೇದವಾ ತಂದಿ
ಗುಣತಪ್ಪಿದ ಚಲವನು ಬಿಡದೆ ಮುಣಿಗ್ಯೊಳಗೆ ಕೂರ್ಮನಾಪಿಡಿದಿ
ನೊಣಶಣತಾಕ್ಷನ ಬಿಡದಳಿದಿ ಗುಣಿವರಹನಾ ಗಿಳಿಯ ತಂದಿ
ಪ್ರಲ್ಹಾದನ ಪೊರೀದಿ 1
ವಟುರೂಪಿಲಿ ಬಲಯನು ತುಳಿದಿ ನಟಿಸುವ ವಾಮನನಾದಿ
ಕಟಹಾರದಿ ಕ್ಷತ್ರಿಯರಳಿದಿ ಹಟದಿಂದ ಪರಶುರಾಮಾದಿ
ಭಟ ರಾವಣನಸುವಾನಳಿದಿ ದಿಟರಾಮನೆಂದು ಪೆಸರಾದಿ
ಜಟಿಯ ಪಿಡಿದು ಭೂತಹಟಕೆ ಘಟ್ಟಿಸಿ ಕೃಷ್ಣನೆನಿಸಿದಿ 2
ಯುವತೀಯರ ವ್ರತವನ್ನಳಿದಿ ಭುವನದಿ ಬೌದ್ಧನಾಗಿ ನಿಂದಿ
ದಿವ್ಯ ಹಯವನೇರಿ ನೀ ಬಂದಿ ಭುವಿ ದುಷ್ಟರಾಂತಕ ಕಲ್ಕ್ಯನೀಡಿ
ತವ ಶರಣರ ಪೊರೆಯುವ ನೆವದಿ ವಿಧವಿಧ ರೂಪ ನೀ ತಾಳ್ದಿ
ಭವದಿಂದೆನ್ನನು ಉದ್ಧರಿಸೊ 3

ಕರುಣ ವಂದಿರೆ ಸಾಕಿನ್ನು ಪ.
ಕರುಣ ವಂದಿರೆ ಸಾಕು ಸಿರಿಯರಸನೆ ನಾನಾ
ಪರಿಯೊಳನ್ಯರ ಬೇಡಿ ತಿರುಗಲಾರೆನು ಕೃಷ್ಣ ಅ.ಪ.
ಪರಮಾಣು ತ್ರುಟಿಲವ ನಿಮಿಷ ಮಾತ್ರ ಯುಗ
ಗುರು ಪ್ರಾಣ ಒಳನಾಡಿ ಮುಹೂರ್ತ ಪ್ರಹರ
ಮಾಸ ಋತ್ವಯನ ವ-
ತ್ಸರಯುಗ ಮಾನವೆಂಬ ಉಪಾದಿಗ
ಳಿರಿಸಿ ಭೋಗಗಳನುಂಬ ಮಹಾಕಾಲ
ಧುರವಹ ತಾನೆಯೆಂಬಾ ಧೀರತೆಯಿಂದ
ಲಿರುವಿ ಲೋಕದಲಿ ತುಂಬಾ
ಪಾದ ಪದ್ಮ 1
ತೃಣತರು ಕ್ರಿಮಿಪಕ್ಷಿ ಪಶುನರ ದೇವಕ್ಕ
ಳೆಣಿಕಿಯಿಲ್ಲದ ದಿತಿಜಾರಿ ಜೀವರನೆಲ್ಲ
ಕುಣಿಸುವ ಬೊಂಬೆಯಂದದಲಾಡಿಸುತ ಲೇಶ
ದಣಿವಿಲ್ಲದೆ ಭಕ್ತ ಜನರಿಗೆ ಸುಖಸಾರ
ಉಣಿಸಿ ಮದಾಂಧರ ಹಣಿದು ಹಣಿದು ಕುಟ್ಟಿ
ಒಣಗಿಸಿ ಬಿಸುಟು ತಿನ್ನುವತ್ತಿದುವಿ
ಮೇಲಣ ದುರ್ಗಪತಿಗಳನು ಮನ್ನಣೆಯಿಂದ
ತಣಿಸಿ ಕಾಪಾಡುವನು ನೀನಹುದೆಂದು
ಮಣಿದು ಬೇಡುವೆ ನಿನ್ನ ಮುರಹರ ಸಲಹಿನ್ನು 2
ಮಾಧವ ಮಂಗಲದಾಯಕ ತವ ಪದ್ಮ
ಪಾದ ಸೇವೆಯ ಮಾಡುವಲ್ಲಿಗೆ ಜಾಹ್ನವಿ
ಗೋದಾವರಿ ತುಂಗ ಕಾವೇರಿ ಕಲುಷಾವ
ನೋದದಿ ಕೃಷ್ಣ ಸರಸ್ವತಿ ಗೋಮತಿ
ವೇದವತಿ ಮೊದಲಾದ ನದಿಗಳೆಲ್ಲ
ಸಾದರದಲಿ ಸೇರುತ ಬಂದಿಹರೆಂಬ
ಗಾಧವಚನ ನಂಬುತ ನಿಂದಿಹೆನು ಕ್ಷೀ
ರೋದಧಿ ಗೃಹನಿರತ ಸಾಕಿದೆ ಮುಂದಿ-
ನ್ಹಾದಿ ತೋರಿಸು ಸ್ವರತ
ಶ್ರೀದ ವೆಂಕಟರಾಜ ಸೇವಕನಾನೆಂದು 3

ಕರುಣದಿ ಕಾಯೋ ಎನ್ನ ಕಾರುಣ್ಯನಿಧಿ
ಕರುಣದಿ ಕಾಯೋ ಎನ್ನ ಪ
ಚರಣಸೇವಕಭಯಹರಣ ಶ್ರೀ ಕೌಸ್ತುಭಾಭರಣ ಸೌಖ್ಯವಿ
ತರಣ ನಿನ್ನಯ ಚರಣಯುಗಳವ ಶರಣುಹೊಕ್ಕೆನು ಅ.ಪ
ಕರ್ಮತಂತ್ರವನುಳಿದು ಕಾಮಿಸಿ ಮ£ವ
ನಿರ್ಮಲತ್ವವ ತೊರೆದು
ಹಮ್ಮಿನಿಂದಲೆ ಭಕ್ತಿಯುಮ್ಮಳಿಸದೆ ಕಾಮವು
ಹೊಮ್ಮುತಿದೆ ಪರಬೊಮ್ಮ ಮೂರುತಿ 1
ಸ್ನಾನ ಮೌನವ ತೊರೆದು ಸಂಧ್ಯಾದ್ಯನುಷ್ಠಾನ ನೇಮವ ಮರೆದು
ಮಾನಸಪೂಜಾ ವಿಧಾನವನರಿಯದೆ
ದೀನಜನಸುರಧೇನು ಭಕ್ತರಮಾನನಿಧಿಯಹ ಶ್ರೀನಿವಾಸನೆ2
ಶರಣಜನಾವನನೆ ಶಕ್ರಾದಿ ನಿರ್ಜರಕುಲಪಾಲಕನೆ
ಪುರಹರ ಸನ್ನುತ ಚರಿತಪೂರಿತ
ದುರಿತ ಸದ್ಗುಣ ಭರಿತ ಪುಲಿಗಿರಿ ವರದ ವಿಠಲ 3

ಕರುಣದಿ ಕಾಯೋಯನ್ನ ಕಾರುಣ್ಯನಿಧಿ ಕರುಣದಿ ಕಾಯೊಎನ್ನ ಪ
ಚರಣ ಸೇವಕ ಭಯಹರಣ ಶ್ರೀಕೌಸ್ತುಭಾಭರಣ ಸೌಖ್ಯವಿತರಣ
ನಿನ್ನಯ ಚರಣ ಯುಗಳವ ಶರಣುಹೊಕ್ಕೆನು ಅ.ಪ.
ಕರ್ಮತಂತ್ರವನುಳಿದು ಕಾಮಿಸಿ ಮನ ನಿರ್ಮಲತ್ವವ ತೊರೆದು
ಹಮ್ಮಿನಿಂದಲೆ ಭಕ್ತಿಯುಮ್ಮಳಿಸದೆ ಬಲು ನಿರ್ಮಲತ್ವವನಳಿದು
ಪರ ಬೊಮ್ಮ ಮೂರುತಿ1
ಸ್ನಾನ ಮೌನವ ತೊರೆದು ಸಂಧ್ಯಾದ್ಯನುಷ್ಠಾನನೇಮವ ಮರೆದು
ಮಾನಸ ಪೂಜಾ ವಿಧಾನ ವನರಿಯದೆ ದೀನಜನ
ಸುರಧೇನು ಭಕ್ತರ
ಮಾನನಿಧಿಯಹ ಶ್ರೀನಿವಾಸನೆ 2
ಶರಣಜನಾವನನೆ ಶಕ್ರಾದಿನಿ-ರ್ಜರಕುಲ ಪಾಲಕನೆ
ಪುರಹರ ಸನ್ನುತ ಚರಿತದೂರಿತ ದುರಿತಸದ್ಗುಣ
ಭರಿತ ಪುಲಿಗಿರಿ ವರದ ವಿಠಲ 3

ಕರುಣದಿ ರಕ್ಷಿಸುಯನ್ನನು-ಪುಲಿಗಿರಿ ಲೋಲ ನಂಬಿದೆ ನಿನ್ನನು
ಕರುಣದಿ ರಕ್ಷಿಸು ಚರಣಸೇವಕ ಭಯಹರಣ ಸೌಖ್ಯವಿತರಣ
ನಿನ್ನಯಚರಣ ಯುಗಳದಿ ಶರಣು ಹೊಕ್ಕೆನುಪ
ಯತಿಗಣ ನೇಮವನರಿಯದ-ಸ್ವರ-ಗತಿತಾಳ-
ಲಯಬಂಧ ತಿಳಿಯದ
ಮಹಿಮೆಯ ಕೇಳದ
ಶೃತಿಗೋಚರ ನಿಮ್ಮಸ್ತುತಿಯು
ಅನುಭವವಿತ್ತು ಪತಿತ ಪಾವನ ಪುಲಿಗಿರೀಶನೆ ಪತಿತನುದ್ಧರಿಪಂತೆ
ಗತಿಮತಿಗಳೇನೇನು ಅರಿಯದಪತಿತನೆನ್ನನು ಭವಜಲಧಿ ಮಧ್ಯದಿ 1
ಕೃಪರಮುಂದೆಡೆಯಲ್ಲಿ
ದುರುಳದುಶ್ಯಾಸನನ ಕೈಯಲ್ಲಿ
ಪಡಿಸಲೆಂದೆನುತಲುಜ್ಜುಗಿಸಲು
ಪೊರೆಯೆಂದು ಮೊರೆಯಿಡಲಾಕ್ಷಣ
ಸಂಸಾರ ಶ್ರೀಹರಿ ||ಕರು|| 2
ವರುಷ ಜಲದೊಳು
ಪರಾತ್ಮರ ಪುಲಿಗಿರಿ
ಕರಿ ಮೊರೆಯಿಡಲಾಗಬೇಗ
ಕರುಣದಿಂ ಮೊರೆಕೇಳಿ ಗರುಡನ ಪೆಗಲೇರಿಸಾರಿ
ಕರದ ಚಕ್ರದಿ ಸೀಳಿ ನಕ್ರನ ಕರಿಯ ಪೊರೆದಾ ವರದ ವಿಠಲ 3

ಕರುಣಾ ಪೊಂದಿರೆ ಕೊರತೆಗಳುಂಟೆ ಶ್ರೀ ನರಹರಿಯ ಪ
ನರಿಗಳ ಕೂಗಿಗೆ ಹುಲಿಯಂಜುವುದೆ
ಬಿರುಗಾಳಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಗಿರಿ ನಡುಗುವುದೆ ಅ.ಪ
ನಾನು ತಾನೆಂದು ಕುಣಿಯುತಲಿದ್ದ ಮಾನವರನು ಜರಿದು
ನೀನೆ ಸೇವೆಯನು ಮಾಡೆಂದೆನುತ ತಾನೊಲಿಯುತಲಿ
ಹೀನ ಜನರು ಅಪಮಾನವ ಬಯಸಲು
ನಾನಿಹೆನೆನ್ನುವ ಜಾನಕಿನಾಥನ 1
ಬಂಧುಗಳೆನ್ನ ನಿಂದಿಸುತಿಹರು ಒಂದನೂ ಕೊಡೆಯೆಂದು
ಹಿಂದು ಮುಂದೆನಗೆ ಕುಂದು ಕೋರುವರು ಒಂದನರಿಯರು
ಮುಂದೆ ಎನಗೆ ಬಲು ತೊಂದರೆಗಳಿರುವು
ವೆಂದು ಪೇಳುವರು ಮಂದರಧರನ 2
ಧನಿಕನಲ್ಲೆಂದು ಅಲ್ಲಗೆಳೆಯುವರು ಧನವಿಲ್ಲದಿರಲು
ಘನತೆ ಎಂತೆಂದು ಜರಿಯುತಲಿಹರು ಮನವನರಿಯರು
ಧನ ಪಿಶಾಚಿಯನು ಮನದಿಂದ ತೊಲಗಿಸಿ
ಮನದಲಿ ನೆಲಸಿಹ ವನರುಹ ನಯನನ 3
ನಂಬಿದರೆಮ್ಮ ಧನಕನಕಗಳ ತುಂಬುವೆವೆಂಬ
ಜಂಭದ ಮಾತ ನಂಬದೆ ಇರಲು ಹಂಬಲಿಸುವರು
ನಂಬುವ ಭಕುತರ ಹಿಂಬಾಲಿಸುತಲಿ
ಬೆಂಬಲಿವೀಯುತವ ಅಂಬುಜನಾಭನ 4
ಚತುರನಲ್ಲೆಂದು ಅತಿದೂರುವರು ಹಿತರಂತೆ ನಟಿಸಿ
ಮಿತಿಮೀರಿ ಎನಗೆ ಬೋಧಿಸುತಿಹರು ಮನ್ಮತಿಯನರಿಯರು
ರತಿಪತಿಯೆನ್ನನು ಪ್ರಸನ್ನನಾಗಿ ದಿವ್ಯ
ಗತಿ ತೋರುತಲಿರೆ ಚತುರತೆಯೇತಕೆ 5

ಕರುಣಾನಿಧಿ ನೀ ಶ್ರೀರಾಮ ನಿನ್ನ
ಚರಣ ಸೇವಿಪರಾನತ ಪ್ರೇಮ ಪ.
ಕರುಣ ತೋರುತ್ತೆನ್ನ ಪೊರೆ ರಾಮ ನಿನ್ನ
ಸ್ಮರಣೆ ನಿರುತ ನೀಡೆಲೊ ಶ್ರೀರಾಮ ಅ.ಪ.
ಆಶ್ರಿತ ಜನರಿಗೆ ನೀನಲ್ಲದೆ ನಿ
ನ್ನಾಶ್ರಯಗೊಡದಿರೆ ಗತಿ ಕಾಣೆ
ಸ್ತೋತ್ರದಿ ಸ್ತುತಿಸುವೆ ನಿನ್ನಾಣೆ
ಜಗತ್ರಯ ಸಲಹೊ ಕೋದಂಡಪಾಣಿ 1
ಭವಭಯಭಂಜನ ಶ್ರೀರಾಮ ಎನ್ನ
ಭಯವ ಬಿಡಿಸೊ ಜಾನಕಿ ರಾಮ
ಕವಿಗೇಯ ನೀನೆ ಜಗದಭಿರಾಮ ಎನಗೆ
ಜವನ ಬಾಧೆಯ ಬಿಡಿಸೊ ರಘುರಾಮ 2
ತಂದೆ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ನೀನೆ ಎನಗೆ
ಬಂದ ಕಷ್ಟದಿ ಸಲಹುವ ನೀನೆ
ಮುಂದೋರಿ ಸಲಹೋ ತಾಯಿ ಗುರು ನೀನೆ
ಇನ್ನೂ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲ ಕೇಳೆಲೊ ರಾಮ 3

ಕರುಣಿಸಲಾರೆಯಾ ಇನ್ನಷ್ಟು ನೀ ಸಿರಿಪತಿಯಾ ಪ
ಕರುಣಿಸಲಾರೆಯಾ ಕರುಣಾಕರನೆಂಬೊಬಿರುದನುಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾರೆಯಾ ನೀನರಿಯಾ ಅ.ಪ.
ಬುವಿಯೊಳು ನಿನ್ನ ದಯವಿರದಿರೆ ಕಣಲವಸಹ ಸರಿಯದಯ್ಯಾಭವದೊಳು ದೇವ ನಿನ್ನ ಕೃಪೆಯಾಗಲುಜವದೊಳೀಗಿನ ಸುಖ ಸ್ರವಿಸಿ ಪೋಗುವದಯ್ಯಾ 1
ಈಗೆಲ್ಲ ನಿನ್ನದಯೆದಿಂದೀ ಬಾಳ್ವೆಸಾಗಿದೆ ಬಲ್ಲೆನಯ್ಯಾಹೋಗಿಸಿ ಸಂಸಾರ ಬೇಗುದಿಯನು ನೀನುಬೇಗ ನಿನ್ನ ಧ್ಯಾನಭೋಗವ ನೀಡಯ್ಯಾ 2
ತುಷ್ಟಿಹೊಂದಲು ನೀ ಜೀಯಾ ಕಷ್ಟದ ಪರಿಯಾನಷ್ಟಮಾಡಲು ಅರಿಯಾಸೃಷ್ಟಿಯ ಜೀವಿಗದೃಷ್ಟ ಎಷ್ಟೆಷ್ಟೆಂಬಸ್ಪಷ್ಟ ಸಂಕಲ್ಪವ ಬದಲಿಸಲರಿಯಾ 3
ಎಲ್ಲವು ನಿನ್ನಧಿವಲ್ಲವೇ ಹರಿಯೇಸಲ್ಲದ ಅನುಮಾನಖುಲ್ಲ ದೈವವ ತಿರುವ ಬಲ್ಲೆಯಲ್ಲವೇ ನೀನುಬಲ್ಲೇಕೆ ಮನವನು ಕಲ್ಲು ಮಾಡಿದೆಯಾ 4
ಶರಣೆಂಬ ಜನ ಕೈಯ್ಯಾ ಎಂದೂ ಬಿಡದೆಪೊರೆಯುವೆ ಎಂಬರಯ್ಯಾಧರೆಯೊಳು ಗದುಗಿನ ವೀರನಾರಾಯಣಮರೆಯದೆ ಸಲಹಯ್ಯಾ ಕೇಳ್ವೆನ್ನ ಮೊರೆಯಾ 5