ಪರಮಾತ್ಮನೆ ನೀ ಸರಿ ಎಂದು
ಕರಗದ ತಮದಲ್ಲಿ ಸೇರುವದೆ ಪ
ಜೀವ ಪರಮಾತ್ಮಗೆ ಭೇದವ
ಆವಾವ ಕಾಲಕ್ಕೆಯಿಲ್ಲವೆಂದು
ದೇವನ ಬಳಿಗೆ ನೀ ದೂರಾಗಿ
ಈ ವಸುಧೆಯೊಳು ಬದುಕುವರೆ 1
ಭೇದ ಜೀವಕೆ ಜೀವ ಎಂದಿ
ಗಾದರು ಇಲ್ಲವೆಂದು ನುಡಿದು
ಈ ದುರಾಚಾರದಲ್ಲಿ ನಡೆದು
ಮಾದಿಗನಂತೀಗ ಮಾರ್ಮಲಿದು2
ಜಡ ಪರಮಾತ್ಮ ಜಡ ಜಡಕೆ
ಜಡ ಜೀವಕೆ ಅಭೇದವೆಂದು
ಕಡುಗರ್ವದಿಂದಲಿ ಉಚ್ಚರಿಸಿ
ಮಡಿದು ನರಕಕ್ಕೆ ಉರುಳುವರೆ 3
ಅರಸಿನ ಬಳಿಗೆ ತೋಟಿಗ ಬಂದು
ಅರಸೆ ನೀನೆ ನಾನೆಂದಡೆ
ಉರವಣಿಸಿ ಕೊಲ್ಲಿಸಿ ಅವನ
ಶೆರಿಯ ಹಾಕದೆ ಮನ್ನಿಸುವನೆ 4
ದಾಸನ ದಾಸನು ಎಂದು
ಏಸು ಜನ್ಮಕೆ ಅಹುದೆಂದು
ದ್ವೇಷವು ತೊರೆದು ನೆನಿಸಿದರೆ
ಮೀಸಲಾಗಿಡುವ ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲಾ 5

ಪರಮೇಷ್ಠಿ ನಿರುತನಿಷ್ಠಿ
ಮಾಣದೆ ಕೊಡು ಮನಮುಟ್ಟಿ ಪ
ನಾನಾ ನಾಡಿನೊಳು ನೀನೆ ಪಿರಿಯನೆಂದು
ಆನಂದ ಮತಿಯಿಂದ ಗಾನವ ಮಾಡುವೆ ಅ.ಪ.
ಪುರುಷನಾಮಕ ವಿಧಾತ ಹಂಸವರೂಥ
ಸರಸಿಜ ಗರ್ಭ ಶಿವತಾತ
ಪರಮ ಗುರುವೆ ವಿಖ್ಯಾತ ಪೂರ್ವ ಮಾರುತ
ತಾರತಮ್ಯದೊಳುನ್ನತ
ಸಿರಿ ಪರಮಾಣು ಪ್ರದೇಶ ವರ ಶಬ್ದ ಪಿಡಿದು
ಪರಿ ಪರಿಯಿಂದಲಿ
ಶತಾನಂದ 1
ಜಗವÀ ಪುಟ್ಟಿಸುವ ಮಹಾಧೀರ ತತ್ವಶರೀರ
ಮಗುಳೆ ಅನಿರುದ್ಧಕುಮಾರ
ಝಗಿಝಗಿಪ ಮಕುಟಧರ ಜೀವನೋದ್ಧಾರ
ನಿಗಭಿಮಾನಿ ಚತುರ-ಮೊಗನೆ ಪ್ರಬಲ ಅಹಿಗರುಡಾದ್ಯರಿಗೆಲ್ಲ
ಅಗಣಿತ ವಾಕ್ಯನೆ
ಹಗಲಿರುಳು ಮನಸಿಗೆ ಸುಖವಾಗುವ
ಬಗೆ ಕರುಣಿಸು ನಮ್ಹಗೆಗಳ ಕಳೆದು 2
ವಾರಿಜಾಸನ ಲೋಕೇಶ ಭಕುತಿವಿಲಾಸ
ಚಾರುಸತ್ಯ ಲೋಕಾಧೀಶ
ಸಾರಹೃದಯ ವಿಶೇಷ ಮಹಿಮನೆ ದೋಷ
ದೂರ ನಿರ್ಮಲ ಪ್ರಕಾಶ
ಧಾರುಣಿಯೊಳಗವತಾರ ಮಾಡದ ದೇವ
ಸಾರಿದೆ ನಿನ್ನಂಘ್ರಿವಾರಿಜಯುಗಳವ
ಸಾರಿಸಾರಿ ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲನ್ನ
ಆರಾಧಿಪುದಕೆ ಚಾರುಮತಿಯ ಕೊಡು 3

ಪರಮೌಷಧಿ ಸಿಕ್ಕಿತು ಪರಿಪರಿರೋಗ
ಪರಿಹಾರಕಿದು ದಕ್ಕಿತು ಪ
ಜ್ವರದ ಬೇಗೆಗೆ ದಾಹ ಕರುಳ ಕುಂದಿಸಿಯೆನ್ನ
ನರಳಿಸಿದಾಗ ಮಾಂಗಿರಿರಂಗಾ ಎಂದೆಂಬ ಅ.ಪ
ಸುರನರೋರಗ ಗರುಡ ಚರಣ
ಗುರು ದಿವಾಕರ ಕಿನ್ನರಾಪ್ಸರ
ಶರಣಜನ ಕರುಣಾಕರ ಶ್ರೀ
ಧರ ಸುಖಂಕರ ಶೌರಿಯೆಂಬಾ1
ಪಿತ್ತವು ತಲೆಗೇರಿತು ಸುತ್ತಲು ಕಣ್ಗೆ
ಕತ್ತಲೆ ಮುಸುಕಿದ್ದಿತು
ಚಿತ್ತಪಲ್ಲಟಿವಾಗಿ ಮತ್ತನಾಗಿರಲಾಗ
ನೆತ್ತಿಯೊಡೆದ ಎನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೋಂಕಾರ 2
ಚಿತ್ತ ಮಸ್ತಕ ನೆತ್ತಿಗಳ ಬೆಂಬತ್ತಿ
ಮತ್ತತೆಯಿತ್ತ ಪತ್ತದ
ಕತ್ತಲೆಯನುತ್ತರಿಸಿದುತ್ತಮ
ಚಿತ್ತಜನಪೆತ್ತಚ್ಯುತಾ ಯೆಂಬ 3
ಉಸಿರು ಉಗ್ಗಡಿಪಾಗ ವಸುದೇವ ಸುತಯೆಂಬ 4
ರಸರಸಂಗಳೊಳೆಸೆದು ವಾಸಿಸಿ
ಉಸಿರು ಬಸಿರನು ವಸುವಿಲಾಸದೊಳೆಸೆದು
ಪೊಸ ಪೊಸ ಎಸಕದಿಂ ಸುಖ
ರಸವನೀಯುವ ರಾಮಯೆಂಬಾ 5
ಕರ ನೇತ್ರಗಳು ತಂಪಿಂಪಿನ
ಸವಿ ಬಲೆಯೊಳು ಬಿದ್ದುವು
ಜವ ನೇಣೆಸೆದಾಗ ಭವದೂರಹರಿ ಯೆಂಬ 6
ಶಿವ ಭವಾಮರಪವನಪಾವಕ
ಜವ ಶಶಾಂಕವಾಕರಾನಕ
ಶ್ರೀಧರ ಹರೇ ಭವದೂರನೆಂಬಾ 7
ಲಕ್ಷನಾಮಗಳೆಲ್ಲ ಲಕ್ಷಣವಾದ [ತು
ರಕ್ಷೆಯೀಯುವಗುಳಿಗೆ] ಮಾತ್ರಾ
ಮೋಕ್ಷಸುಖವನಿತ್ತು ರಕ್ಷಿಪುದೆಂಬುದ
ದಕ್ಷಸುತೆಗೆ ಫಾಲಾಕ್ಷ ತಾಂ ಪೇಳಿದ 8
ಅಕ್ಷಯಾತ್ರವಿಪಕ್ಷ ರಾಕ್ಷಸ
ಶಿಕ್ಷ ಸುಜನರಕ್ಷ ಪ್ರದವ ಅ
ಧ್ಯಕ್ಷ ನುತಕಮಲಾಕ್ಷ ಶರಣಕಟಾಕ್ಷ
ಲಕ್ಷ್ಮೀಪಕ್ಷ [ಮೂಂಗಿರಿರಂಗ] ಯೆಂಬಾ 9

ಪರರ ಮನೆಗೆ ಪೋಗಿ ತಿರುಗುವೆ ಯಾತಕೆ
ಸುರತರುವಿರುವದ ಅರಿಯದೆ ಮನುಜ ಪ.
ವರದಿಹ ಸುರಮುನಿ ಗುರುವರ ನಾರದ
ಪೊರೆವ ಹರಿ ಎಂದ ಪುರಂದರದಾಸರ ಅ.ಪ.
ವರ ದಿವಕರನೇಳದ ಮುನ್ನ ಸ್ಮರಿಸುತ
ಹರಿಯ ನೀನೇಳೆಂದು ಕರುಣಸಾಗರ
ಹರಿಚರಣಕೆ ನಿನ್ನಯ ಹರಣವ ಬಾಗುತೆ
ಪೊರೆವ ನಿನ್ನ ಜೀವವೆಂದರುಹಿದ ಮರೆತು ನೀನನುದಿನ 1
ಅಂಗನೆ ದ್ರೌಪದಿ ಗಂಗ ಸ್ನಾನಕೆ ಪೋಗೆ
ರಂಗನ ಚರಣವ ಸ್ಮರಿಸುವಂಥ ಶುಕರು
ಹೆಂಗಳೆಯನು ಮಾನಂಗಳ್ವಸ್ತ್ರವ ಬೇಡೆ
ಮಂಗಳೆ ಕೈಯಿಂದ ರಂಗನ ಕೊಡಿಸಿರೆಂದು ಮರೆತುನೀನನುದಿನ2
ತೋರಿದ ಜಗಕೆ ಕೃಷ್ಣನೆಂಬೋ
ನಾರಿ ಸೊಲ್ಲ ಕೇಳಿ ಭೋರೆಂಬೊ ಸಭೆಗೆ ತಾ
ಕೋರಿದಕ್ಷಯ ಶೀರೆ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸನು ಮರೆತು ನೀನನುದಿನ3

ಪರಲೋಕವಿಲ್ಲೆಂಬೊ ಪರಮ ಪಾಪಿಗಳಿಗೆ
ನರಲೋಕವೇ ನರಕವಣ್ಣ ಪ
ಪರಲೋಕವಿಹುದೆಂದು ಗುರುಕರುಣವನು ಪಡೆದ
ಕುರುಬನದ ಅರಿತನಣ್ಣ ಅ.ಪ
ಈಶ ಜಡ ಜೀವರೆಂಬುವ ಭಿನ್ನ ತತ್ವಗಳು
ಈಶನೊಬ್ಬನೆ ಕರ್ತನಣ್ಣ
ಸಾಸಿರದಿ ಆಸೆ ಭಂಗಗಳ ಪೊಂದುತಲಿರಲು
ಮೀಸೆಯನೇತಕೆ ತಿರುವಬೇಕಣ್ಣ 1
ಹರಿಯು ಪರನಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಸರ್ವಭುವನಗಳು
ಹರಿಯಧೀನದಲಿರುವುದೇಕೆ
ಹರಿಯಧೀನಲಿಲ್ಲದಿದ್ದರೀ ಜಗದೊಳಗೆ
ಕೊರತೆಯೇತಕೆ ಮಂದಿಗಳಿಗೆ 2
ದೇವದತ್ತನು ಧನಿಕ ಪ್ರೇತದತ್ತನು ಬಡವ
ಯಾವ ಕಾರಣ ವಿಷಮಗತಿಗೆ
ಸಾವು ನೋವುಗಳ ಪ್ರತಿಕ್ಷಣಗಳಲಿ ನೋಡಿ ದೊರೆ
ಭಾವವಿರುವುದು ನ್ಯಾಯವೇ 3
ಈಶನಿಲ್ಲೆಂಬುವರು ಹೇಸಲಾರರು ಪಾಪ
ರಾಶಿ ರಾಶಿಯ ಗಳಿಸಲು
ಆಶೆಬಡುಕರ ಜಗವ ನಾಶಮಾಡಲು ರಾಜ
ಶಾಸನಕೆ ಬುಡವೆಲ್ಲಿಯಣ್ಣ 4
ಇಂದು ಇದನು ಪಡೆಯುವೆ ಮುಂದೆ
ಅಧಿಕ ಧನವನು ಗಳಿಸುವೆ
ಸದೆ ಬಡಿಯುವೆನು ಪರರನೆಂಬ ನುಡಿ ತಮಗುಣದ
ಬೆದೆಯಲಿರುವನು ನುಡಿವನು 5
ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದೆ ಹೋಗುವುದೆಲ್ಲಿಗೆಂಬುದನು
ಬಲ್ಲವಗೆ ಮುಕುತಿ ಇಲ್ಲೇ
ಒಳ್ಳೆ ಮನವನು ಪಡೆದು ಬಲ್ಲವರ ಸೇವೆಯಿಂ
ದೆಲ್ಲವನು ತಿಳಿಯಲಳವಣ್ಣ 6
ಕಾಯವಾಚಾಮನಸದಿ ತಪವಗೈಯುತ ಶುದ್ಧ
ಭಾವವನು ಗಳಿಸಿರಣ್ಣ
ದೇವಗುರು ಪ್ರಾಜ್ಞ ಪೂಜನ ಲಾಭವಿದು ವಿನಯ
ಭಾವಕೆ ಪ್ರಸನ್ನರಿವರು 7

ಪರಾಕು ಪ
ಕಾಮಿತ ಫಲವೀವ ಕರುಣಾಂಬುಧಿ ಎಂದು ನಾ ಮೊರೆಹೊಕ್ಕೆನಲ್ಲೋ ರಾಮರಾಮಾ ಪ್ರಫುಲ್ಲ ಅ.ಪ.
ಎಡವಿದ್ದ ಮಾತ್ರದಿ ಪೆಣ್ಣಾದ ಗೌತಮಮಡದಿಯು ನಿನ್ನವಳೇನೋಕಡುಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕಾಯಿದಿ ಕರಿರಾಜನು ನಿನ್ನಒಡಲಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದನೇನೋನಡುಗುತ ಮಗನ ನಾರಗನೆನ್ನಲುನುಡಿ ಕೇಳಿ ಪೊರೆದೆಲ್ಲೊ ರಾಮರಾಮಾ1
ಹಿಂದ್ವೈರಿ ದೆಸೆಯಿಂದ ಬಂದ ವಿಭೀಷಣನುತಂದೆಯ ಕಡೆಯವನೇನೋಕಂದು ಕುಂದೆಣಿಸದೆ ಕಾಯಿದಿ ಘಂಟಾಕರ್ಣಾಎಂದಾ ಮಾತಿನ ಬಗೆಯೇನೋಬಂದು ಕಂಬದಿ ಶಿಶುವ ಬಾಧೆಯ ಬಿಡಿಸಿದಿ ಆಪದ್ಬಾಂಧವ ನೀನಲ್ಲೋ ರಾಮರಾಮಾ 2
ಉಲ್ಲಾಸದಿಂದ ಶಬರಿ ಉಂಡೆಂಜಲಿಗೊಡ್ಡಿದವಲ್ಲಭ ನೀನಲ್ಲವೇನೋಎಲ್ಲಿಯ ಬಲ್ಲಿದ ಪಿಡಿಯವಲಕ್ಕಿಗೆ ನೀ ಪೋಗಿವಲ್ಲ್ಯೊಡ್ಡಿದ್ದು ಮರೆತ್ಯೇನೋಎಲ್ಲಿಯ ಮಾತಿದು ಪೇಳಲಂಜುವೆ ರಂಗ ವಿ-ಠಲ ನೀನಲ್ಲೋ ರಾಮರಾಮಾ 3

ಪರಾಕು ಹೇಳುವನ ನಿರಾಕರಿಸುವದು
ಹೊಕ್ಕ ನಿನ್ನ ಸೇವೆಯೊಳಗೆ ಬಹು 1
ಮಲಾದು(?0 ಇರುವಂ-------ಳಗೆ ಇರುವ
ಅಲಾದಿ ಅಂಗಗಳು ಅವತರಿಸಿದ ದೇವಾ 2
ನೆಲಾನ ಘೂರಿಸಿದ ಭಲಾಶೆ ಮಾಡಿ
ದುರುಳಾದ ಕರುಳ ತೆಗೆದು ಕೊರಾಳಲ್ಲಿಟ್ಟ ಸ್ವಾಮಿ 3
ಧರಾನÉ ದಾನ ಬೇಡಿ ಸರಾನ ಕೋಪದಿಂದ
ಶರ---------ಸಿದ ಶ್ರೀಹರಿ ಎಂದು ಬಹು 4
ಬಲಾನೆ ಕುಟ್ಟಿ ಖಳನ ಬಲಾನೆಲ್ಲವ ಮುರಿದು
ಲಲಾನೆಯನು ತಂದು ರಘುರಾಮನೆಂದು ಬಹು 5
ದುಷ್ಟ ಕಂಸಾನ ಕೊಂದಾ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತಾನು ನೀನು
ಕೃಷ್ಣಾ ಕರುಣಿಸೂ ಎಂದು ಪ್ರಾಯದಲಿ ಮೊರೆಯಿಟ್ಟು 6
ಅಂಬಾರವನು ಬಿಟ್ಟು ಸಂಚಾರದಲಿ ನೀ----
---ಂ ಬೇರಿದಂಥ ಶ್ರೀ ಮಹಾನುಭಾವನೆನುತಾ 7
ಶರಾಣು ಎಂದು ಬಂದವರಾನ ಪೊರೆದ
ಶ್ರೀಧರಾನೆ ರಕ್ಷಿಸೆಂದು ಕರಾವು ಮುಗಿದಿಂದೂ8
ನಿರಾಮಯಾನಾದ ಶ್ರೀ ರಾಮದೇವರೆನ್ನ
ಪತಿ `ಹೊನ್ನ ವಿಠ್ಠಲಾ’ 9

ಪರಿ ನೆಲಸಿದೀ ಏ ಸ್ವಾಮಿ
ಪರಿ ನೆಲಸೀದಿ ಏಸುಪರಿ ನೆಲಸೀದಿ
ದಾಸಜನ ಹೃದಯದಿ ಭೂಸ್ವರ್ಗ ಪಾತಾಳ
ಬ್ಯಾಸರ ಮಾಡಿದಿ ಪ
ಎಸೆವ ಚಂಚಲ ಶಿರಿಯು ತವರ್ಕಣ್
ಮಸಕು ಮಾಡಿದಳೇನೋ
ಬಿಸಜಸಂಭವ ವೇದಪಠಣದಿ
ಕುಶಲ ನುಡಿಯನೇನೋ
ಅಸ್ವಧಿಪ ಪ್ರಾಣ ಸೊಸಿಯ ವಾಣಿಯು
ಸ್ವಸುತೆ ಭಾರತೀ ಉಸುರಿಬಿಟ್ಟಳೇನೋ 1
ಮುಪ್ಪೊಳಲುರಿಗಾನು ಪೌತ್ರನು ವೊಪ್ಪುವ ಮೈಗಣ್ಣಾ
ತಪ್ಪದೆ ಸೇವಿಸುವ ಸುಮನಸರಪ್ಪಣಿತ್ತರೇನೋ
ತಪ್ಪದಾಸರನ ಮುಗಿಪ್ಪ ಗರುಡ ಶೇಷ-
ರೊಪ್ಪಿಗಿಯಿಲ್ಲದೆ ತಪ್ಪಿಸ್ಯೋಡಿ ಬಂದ್ಯಾ 2
ಸುರಲೋಕವಾಸಾವು ಶ್ರೀಹರೆ ಪರಮಸೌಖ್ಯವಲ್ಲೆ
ಸುರತರುಧೇನುಗಳು ನಿನಗೆ ತಾವ್ ಕೊರತೆ ಮಾಡಿದವೇನೋ
ಸುರಮುನಿಗಂಧರ್ವರ ಗಾಯನ ಬಿಟ್ಟು
ಸರಸವೇನು ಕಂಡಿ ನರಸಿಂಹವಿಠಲ3

ಪರಿ ಪೋಷ ಪ
ಇಂದಿರೆಯರಸನ ದ್ವಂದ್ವ ಪಾದದಲಿಅಂದ ಭಕುತಿಯಿತ್ತು ಛಂದದಿ ಸಲಹೋ ಅ.ಪ.
ಆರೂ ಕಾಯುವರಿಲ್ಲವೊ ದೊರೆಯೇ | ನಾ ನಿಗೊಂದ್ಹೊರೆಯೇಮೂರು ಜಗಂಗಳ ಪೊತ್ತಿಹೆ ಧೊರೆಯೇ | ನಿನಗಾರೆಣೆಯೇ ||ಅಪಾರ ಗುಣಗಳಿಂದ | ಸಾರಿ ಭಜಿಸುವಂತೆ 1
ತಂದೇ ಮುದ್ದು ಮೋಹನರಿಂದ | ಆರಾಧನೆ ಛಂದದಿಂದ ಕೈಗೊಳ್ಳುತ ಆನಂದ | ತೀರ್ಥರೆ ನಲವಿಂದ ||ಬಂದ ಸುಭಕುತರ | ವೃಂದಕೆ ಪರಮಾನಂದವ ಕೊಡುತಲಿ | ಛಂದದಿ ಮೆರೆವ 2
ತುರು ವ್ರಜ ಜಂಗುಳಿ ಕಳೆದ | ಸರ್ವೋತ್ತಮನಾದ ||ಗುರು ಗೋವಿಂದ ವಿಠಲನ | ಚರಣ ಸರೋಜದಿಉರುತರ ಭಕುತಿಯ | ಕರುಣಿಸಿ ಕಾಯೋ 3

ಪರಿ ಬಹಳ
ನಿಷ್ಠುರದ ವಚನಗಳನಾಡುವರು ಜನರು ಪ
ಎಷ್ಟು ತಪವನೆ ಮಾಡಿ ಪಡೆದೆನೊ ನಾನಿನ್ನ
ಕಷ್ಟವಾಯಿತು ನಿಂದೆ ನುಡಿಯ ಕೇಳುವುದು ಅ.ಪ
ಕೊಂಡು ಪೋಗಲಿ ಬೆಣ್ಣೆ ಪಾಲು ಧದಿ ಭಾಂಡಗಳ
ದುಂಡು ನಗುಮೊಗ ಚೆಲುವ ನಿನ್ನ ಮಗನು
ಕಂಡರೆಮ್ಮನು ಮೋರೆ ತಿರುಗಲೇಕೆ ಇಂಥಾ
ಪುಂಡು ಹುಡುಗನೆ ನಿನ್ನ ಮಗನೆಂದು ದೂರುವರು 1
ಮುರಳಿ ನಾದವ ಕೇಳಿ ಮರೆತು ಮೇವನು ಎಮ್ಮ
ತುರುಕರುಗಳೆಲ್ಲ ಬಲು ಕೃಶವಾದವಮ್ಮ
ಹರಿವ ಯಮುನಾಜಲದೊಳ್ ಆದ ಅವಿವೇಕವನು
ಅರುಹಲೆಮ್ಮಯ ಮನವು ಜರಿವುದೆಂದಾಡುವರು 2
ಸಂಸಾರ ಮೋಹವನು ತೊರೆದು ಎನ್ನಲಿ ಮನದ
ಸಂಶಯವ ಬಿಡಿ ಬಿಡಿ ಪ್ರಸನ್ನರಾಗಿರಿ ಎಂದ
ಧ್ವಂಸವಾಯಿತು ಎಮ್ಮ ಅಭಿಮಾನ ಇವ ಚಂದ್ರ
ವಂಶಕೆಂತಹ ಕೀರ್ತಿ ತಂದನೆಂದಾಡುವರು 3

ಪರಿ ಮೋಸ ವಚನಗಳು
ನಾಚಿಕೆಯಿಲ್ಲವೇನೊ ಕೃಷ್ಣ ಪ
ಯೋಚಿಸುತಿರೆ ನಿನ್ನ ಸತತ ಮನದಲಿ
ಯಾಚಿಸುತಿರುವೆಯೋ ಪರರನ್ನು ಅ.ಪ
ಚಂಚಲತನದಲಿ ನಿನ್ನ ಸೇವಕಳನು
ವಂಚಿಸುತಿರುವುದು ಸರಿಯೇನೊ
ಪಂಚಬಾಣನು ತನ್ನ ಜನಕನಾಗಿಹ ನಿನ್ನ
ಮಿಂಚಿ ನುಡಿಯುವುದು ಅಚ್ಚರಿಯು 1
ಸಾರಸಲೋಚನೆ ಬೇರೆ ಯೋಚಿಸದಿರು
ಮಾರನು ಎನ್ನಯ ಮೀರುವನೆ
ಜರನೆಂದರಿಯುವ ನಾರೇರಿಗೆನ್ನ ವಿ
ಚಾರವನರುಹಲು ಸೇರಿದೆನು 2
ಅಂಬುಜಮುಖಿಯರ ಸಂಭ್ರಮದಲಿ ನೀ
ಹಿಂಬಾಲಿಸುತಿರೆ ನಂಬುವೆನೆ
ರಂಭೆಯರವರು ನೀ ಹಿಂಬಾಲಿಸುವೆ
ಡಂಭದ ವಚನವ ನಿಲ್ಲಿಸೆಲೊ3
ಪೋತ ನಾನಾಗಿರೆ ಪ್ರೀತಿಯ ನಟಿಸಿದ
ಪೂತನಿಯನುಭವವೆನಗಿಹುದೇ
ಘಾತಕರವರೊ ನೀತಿವಂತರೊ
ಮಾತಿನಂದರಿಯೆ ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದೆ 4
ಲಲನೆಮಣಿಯರ ಜಲವಿಹಾರದ
ಸ್ಥಳಕೆ ನೀನೇತಕೆ ತೆರಳಿದೆಯೊ
ತಿಳಿದು ಇದನು ನಿನ್ನ ಸುಳಿವನು ಅರಿಯಲು
ಸುಲಭವೇನೆಲೊ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ 5
ಹೊರಗಿನ ರೂಪದಿ ನರರನು ಸುಲಭದಿ
ಮರುಳು ಮಾಡುತಿಹ ತರಳೆಯರು
ಸರಳರೊ ಈ ಜನ ದುರುಳರೊ ಇವರ ಅಂ
ತರಗಳನರಿಯಲು ತೆರಳಿದೆನು 6
ಅಂತರಂಗಗಳನರಿಯಲು ನಿನ್ನಯ
ತಂತ್ರಗಳೆಲ್ಲವು ನಟನೆಗಳು
ಚಿಂತೆಯ ಪಡದೆ ಸ್ವತಂತ್ರನಾಗಿರುವೆ
ಸಂತಸದಲಿ ಪ್ರಸನ್ನನಾಗೆಲೊ 7

ಪರಿಪರಿ ಕೊಂಡಾಡೋ ಹರಿಯನ್ನು
ಮರೆದು ನೀ ಕೆಡಬೇಡೋ ಮನವೆ ಪ
ಮರವೆ ಮಾಯ ನೀಗಿ ಧರೆಭೋಗ ಮೆಚ್ಚದೆ
ನಿರುತ ಭಜಿಪರ ಬಿಟ್ಟು ಅರಲವಗಲ ಹರಿ ಅ.ಪ
ಕರುಣಸಾಗರನು ನರಹರಿ ಚರಣದಾಸರನ್ನು ತನ್ನಯ
ಹರಣಸಮಾನ ಮಾಡಿ ಕರುಣದಿಂದವರ
ಇರವ ಪೂರೈಸುತ ಪೊರೆವ ಪ್ರೇಮದಿಂದ 1
ಚಿಂತೆ ಭ್ರಾಂತಿಗಳನು ಬಿಡಿಸಿ ಸಂತಸ ಕರುಣಿಸಿ ಅವರ
ಅಂತರಂಗದಿರ್ದು ಅಂತರ ತಿಳಿಯಿತು
ಚಿಂತಿಸಿದ್ದನ್ನಿತ್ತು ಸಂತಸದಿಂ ಕಾಯ್ವ 2
ಸಾರಿಸಾರಿಗೆ ತನ್ನ ಚರಣಸೇರಿ ಭಜಿಪರನ್ನು ಬಿಡದೆ
ಆರಭಾರ ಪೊತ್ತು ಸೇರಿ ಅವರ ಬಳಿಯ
ಪಾರಸಂಭ್ರಮದಿಂ ಧೀರ ನಲೀತಿಹ್ಯ 3
ಅಮಲರೂಪ ತನ್ನ ನಿರುತ ವಿಮಲಚರಣವನ್ನು ನಂಬಿದ
ಸುಮನಸರಹೃದಯಕಮಲದಿ ವಾಸಿಸಿ
ನಿಮಿಷಬಿಟ್ಟಗಲದೆ ಕ್ರಮದಿ ಪಾಲಿಸುವ4
ಗೂಢದಿಂದ ಸ್ಮರಿಪ ಭಕುತರ ಗಾಢಮಹಿಮೆ ಕೃಪಾದೃಷ್ಟಿಯಿಂ
ಬೇಡಿದ ವರಗಳ ಕಾಡದೆ ನೀಡುತ
ರೂಢಿಯೋಳ್ ಬಿಡದೆ ಕಾಪಾಡುವ ಶ್ರೀರಾಮ 5

ಪರಿಪಾಲಯ ಕಂಸಾರೆ ಪ
ಕರಕಮಲದ್ವಯ ಕಟಿಯ ಮ್ಯಾಲೆಯಿಟ್ಟ |
ಪರಮ ಪುರುಷ ಶೌರೇ ಮುರಾರೇ ಅ.ಪ.
ಪಾದ ಜಲಜನಾಭನಾದ
ಸುಲಲಿತ ಮಹಿಮ ಹರೇ ಮುರಾರೆ 1
ಪುಂಡಲೀಕ ವರದಾತ ಮುಕುಂದ ಕುಂಡಲಿಶಯನ ಹರೇ |
ಕುಂಡಲಧರ ಹರೇ ಮುರಾರೇ 2
ದಿಟ್ಟತನದಿ ಹರಿಭಕ್ತ ಕೊಟ್ಟ ಇಟ್ಟಿಗಿ ಮೇಲೆ ನಿಂದ ದೇವ
ದುಷ್ಟಕುಲಾಂತಕನೇ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ 3

ಪರಿಪಾಲಿಸು ಎನ್ನನು| ಶ್ರೀ ಜಗದಂಬ|
ಪರಿಪಾಲಿಸು ಎನ್ನನು ಪ
ಕರುಣಾಶರಧಿ ಶಂಕರಿ|
ಕಮಲವ ಸ್ಮರಿಸಿ ಬೇಡುವೆ ಅ.ಪ
ರುಧಿರಬೀಜಸಂಹಾರಿಣಿ||
ವಧಿಸಿ ಶುಂಭ ನಿಶುಂಭ ದೈತ್ಯರ||
ಮಹಿಯನು ಪೊರೆದ ಮಾತೆ1
ಲಂಬೋದರ ಜನನಿ| ಶ್ರೀ ಜಗದಂಬ|
ಕÀಂಬುಕಂಧರೆ ಸುಗುಣಿ||
ರುದ್ರಾದ್ಯಮರ ವಂದಿತೆ||
ಸುಮನೋಹರೆಯೆ ಶಂಕರಿ2
ಅರುಣಾಸುರನ ವಧಿಸಿ|
ಮೆರೆವ ನಂದಿನಿನದಿಯ ಮಧ್ಯದಿ
ಲಾಲಿಸಿ ಪೊರೆವ ಜನನಿ 3
ದುಷ್ಟದಾನವ ಮರ್ದಿನಿ||
ನೆಷ್ಟು ಪೊಗಳಿದರೆನಗಸಾಧ್ಯವು||
ಸೌಭಾಗ್ಯದಾಯಿನಿ 4
ಶಂಕರಿ ಘನಸುಗುಣಿ||
ಗೆಲಿದು ಮೆರೆಯುವ||
ಕಿಂಕರನ ಮನದಿಷ್ಟವೀಯುತ 5

ಪರಿಪಾಲಿಸೈ ವರ ವೆಂಕಟೇಶ
ಚರಣಾಬ್ಜಯುಗ ಸ್ಮರಣೆಯನಿತ್ತು ಪ
ದುರಿತಾಧಿದೂರ ಪರತತ್ವಸಾರ
ಪರಮಾತ್ಮನೆ ಪೊರೆ ಎನ್ನುತ ಕರಿರಾಜ
ಮೊರೆಯಿಡುತಿರಲು ನೀ
ಗರುಡನ ಏರಿ ತ್ವರೆಯಿಂದ ಬಂದೆ
ಪರಮ ದಯಾಕರ ಶ್ರೀನಿವಾಸ 1
ಪಾಪಿಷ್ಠನು ಅಜಾಮಿಳನೆಂದು
ಕೋಪದಿ ಯಮ ಭಟರೆಳೆಯುತಿರೆ
ತಾಪಕೆ ತನ್ನ ಪುತ್ರನ ಕೂಗುತಲಿರೆ
ಕೃಪೆಯಿಂದ ನಿಜಪುರಕೆ ಒಯ್ದೆ 2
ಕನಕಾಚಲನಿಧಿ ಲಕ್ಷ್ಮೀಕಾಂತ
ಪ್ರಣತಾರ್ಥಿಹರ ಆನಂದಕರ
ವನಜಾಸನಾದಿ ಅಮಿಷಪಾಲ
ಯೋಗಿ ಮನ ಕುಮುದಲೋಲ 3