ಬೇಡಿ ಕಡದೀತು ಎನ್ನ ಬೇಡಿ ಕಡದೀತು ಪ
ಮೂಢ ಜನರ ಸಂಗ ತ್ಯಜಿಸಿ ಗೂಢವಾದ ಸಾಧುವೆನಿಸಿ ಅ.ಪ.
ಘೋರ ಸಂಸಾರ ಬೇಡಿ ಆರು ಅಹಿತರೆನ್ನ ಕಾಡಿ
ಗಾರು ಮಾಡಿ ಜಡಿಯ ಕೂಡಿ ಪಾರ ಮಾಡಿದೆನ್ನ ನೋಡಿ1
ಮೋಹಪಾಶದೊಂದು ಕಟ್ಟು ದೇಹವೆಲ್ಲ ತೊಡರಿ ಬಿಟ್ಟು
ಗೇಹ ತೊಲಗದಂದ ಬಿಟ್ಟ ನೇಹ ತವಿಸೆ ಕರುಣವಿಟ್ಟು 2
ಭವ ಮೋಹ ಸುಡಲಿ ಉರಿವ ಕ್ಲೇಶಗಳು ಸಿಡೀಲಿ
ಕೊರೆವ ಸಂಸ್ಕøತಿ ಜಾಲಕ ತೇಲಿ ನರಸಿಂಹವಿಠಲಾ ಕೊಡಲಿ 3

ಬೇಡಿಗೊಂಬೆನೊ ದೇವ ಮಹಾನುಭಾವ ಪ
ಮೂಡಲುಗಿರಿವಾಸ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಅ.ಪ
ನಾನಾ ಯೋನಿಗಳಲಿ ನಾ ಬಂದು ನೊಂದೆನೋ
ನೀನೇ ಸಲಹಬೇಕೋ ಎನಗೆ ಜನುಮವು ಸಾಕೊ 1
ತನುವೂ ಮನಗಳನ್ನೂ ನಿನಗರ್ಪಿಸಿದೆನೊ
ವನಜಾಕ್ಷ ಬಿಡಿಸು ಸಿಕ್ಕುಯೆನಗೆ ನೀನೇ ದಿಕ್ಕು 2
ಮಾನಾಪಮಾನವು ನಿನ್ನದು ಎನಗೇನೊ
ದೀನ ಜನರ ಪಾಲ ರಂಗೇಶವಿಠಲ 3

ಬೇಡಿದ್ದು ಕೊಡಬಾರದೇನೊ
ಬ್ಯಾಡಾದದ್ದು ಕೊಟ್ಟರೆ ಮಾಡಬೇಕೇನೊ ಪ
ಯೆನಗದು ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ
ಹಂಸರೂಪವ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ 1
ಶ್ರಮ ಪಡಲಾರೆನಿನ್ನು
ಅಡಿಗಳಿಗೆರಗುವೆ ಕೊಡು ಮತಿಯನ್ನು2
ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಮೆರೆವೆನೆಂಬುವರೊ
ನಿನ್ನ ಮುಖವನ್ನು ತೋರೊ 3
ಚಾರು ತೋರದಿರುವರೆ
ಮುಕುಂದ ಮುರಾರೆ 4
ಅನುಭವಿಸಿದ್ದು ಸಾಕಿನ್ನು
ವಿಠಲನೆ ಕೊಡು ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು5

ಬೇಡುವರೊ ಸುಖ ಬೇಡರೊ ದುಃಖವ |
ಮಾಡಾರೋ ಅವರ ಉಪಾಯವ | ಜನ | ಬೇಡುವರೋ ಪ
ಇಟ್ಟಿಕಲ್ಲನು ತಂದು ಕಿಟ್ಟಿ ಬೀಸುವರೊ |
ಕುಟ್ಯಾರೋ ರಂಗವಲ್ಲಿಯಾ | ಜನ 1
ಸಾಲು ಸಾಲೆಮ್ಮೆಯ | ಸೋಲದೆ ತೊಳೆವರು |
ಸಾಲಿಗ್ರಾಮಕ್ಕ ಹಾಲೆರೆಯರೊ | ಜನ | 2
ತ್ರಿಜಗವಂದಿತ ನಮ್ಮ ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲನ |
ಭಜನೆಯಾ ಮಾಡದೆ ಸೋಲ್ವರೋ | ಜನ | 3

ಬೇಡುವುದೂ ಬಲು ಕಷ್ಟ ಪ
ನೀಡದಿದ್ದವನೇ ನಷ್ಟ ಅ.ಪ.
ನಾಚಿಕೆ ಎಲ್ಲನು ತೊರೆದು ಮಹಾ ನೀಚರಿಗೆ ಬಾಯ್ತೆರದು 1
ಕೊಟ್ಟಾರೆಂಬ ದುರಾಶಾ ಕ್ರಿಯಾ ಭ್ರಷ್ಟರರಿಯರೂ ಕ್ಲೇಶಾ 2
ಚಿತ್ತವೃತ್ತಿಯನು ಕಂಡೂ ಅಧಮರ ಹೊತ್ತುಹೊತ್ತಿಗೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು 3
ಗುಣಹೀನರ ಕೊಂಡಾಡೀ ಬಂದು ಕ್ಷಣಕ್ಷಣಕವರನು ನೋಡೀ 4
ಶ್ರೀದವಿಠಲನ ಬಿಟ್ಟೂ ಅಧಮಾಧಮರಿಗೆ ದೈನಬಟ್ಟು 5

ಬೇಡುವೆ ಇದನಾ ಜೀಯ್ಯಾ ವೆಂಕಟಾರಾಯ
ಮಾಡು ಕರುಣವ ಫಲದಾಯ ಪ
ಯತಿರತುನತಿ ದಶಮತಿ ಮತದಲಿ ಸ
ನ್ನತಿ ಹಿತ ಭಕುತಿಲಿ ಪ್ರತಿದಿನ ಸ
ಪಥ ಚತುರತೆ ತತುವೇಷ ತತಿಸಮ್ಮತ
ಹಿತವಾಗಿಪ್ಪ ಸುಖಮತಿಯನೀಯೋ 1
ಬಲಬಲ ಬಲರಿಪು ವೊಲಿದೊಲಿದು ಗಿರಿಯಲಿ
ಬಲುವೊಲಿಮೆಲಿ ವೊಲಿಸಬಾರದೇ
ಕಳವಳಿಸಲು ಬಲಗುಂದಿ ನಲವು ನಿ
ಶ್ಚಲವಾಗಿ ಬಲವಾಗಿ ಗಿರಿಯೆಳದೆಲೊ ಸಲಹಿದಿ 2
ತ್ರಿಜಗವೀರ ಧ್ವಜ ಸುಜನರ ನಿಜಪದ
ರಜರಜವಾದರು ಭಜಿಸುವ ಸರ್ವದ
ವ್ರಜಗಳ ಸಂಗ ದ್ವಿಜನರವಿ ಈ ಮತದಿ
ಸಿರಿ ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲರೇಯಾ 3

ಬೇಡುವೆನು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ | ಕಾಡುತಿಹ ಭವರೋಗಓಡಿಸುವುದು ತಡೆಯದೇ ಪ
ನಾಡಾಡಿ ದೈವಗಳ | ಬೇಡ್ವನಲ್ಲವೊ ಕೃಷ್ಣನೋಡೆನ್ನ ದಯದಿಂದ | ಸಾರ್ವಭೌಮಾ ಅ.ಪ.
ಪರ ಕಂಬು ಚಕ್ರಾಂಕಿತನೆನಂಬಿಹೆನೊ ನಿನ್ನ ಪದವ ||ಕುಂಭಿಣಿಯ ಪರಿಪಾಲ | ಅಂಭ್ರಣಿಯ ಸುವಿಲೋಲಇಂಬಿಟ್ಟು ವದಗಿಸುತ | ಸಂಭ್ರಮದಿ ಕಾಯೋ | ಕರುಣೀ 1
ಪ್ರೇರ್ಯ ಪ್ರೇರಕ ನೀನೆ | ಬಾಧ್ಯ ಬಾಧಕ ನೀನೆಸೇವ್ಯ ಸೇವಕನೆ ಹರಿಯೇ ||ವಾಪ್ಯ ವ್ಯಾಪಕ ಸ್ವಾಮಿ | ಪೋಷ್ಯ ಪೋಷಕ ರೂಪಿಕಾರ್ಯ ಕಾರಣ ರೂಪನೇ ||ಭಾವ್ಯನೇ ನಿನ್ನಿಂದ | ಧಾರ್ಯ ಈ ಜಗವೆಲ್ಲವೀರ್ಯ ಔದಾರ್ಯ ಶೌರ್ಯ ||ಪೂಜ್ಯ ಪೂಜಕನೆನಿಪ | ಬಹಿರಂತರಾತ್ಮಕನೆಪ್ರಾಪ್ಯ ಪ್ರಾಪಕ ನಿನ್ನ | ಪ್ರಾಪ್ತಿಯನೆ ತಿಳಿಸೋ | ಸ್ವಾಮಿ 2
ತಾರತಮ್ಯ ಜ್ಞಾನ ಸದ್ | ವೈರಾಗ್ಯ ಹರಿ ಭಕುತಿಬಾರಿ ಬಾರಿಗೆ ಬೇಡುವೇ ||ಸೂರಿ ಸಂಗವ ನೀಯೊ | ದೂರಗೈ ದುಸ್ಸಂಗಮಾರಪಿತ ದಯಾಪಾಂಗನೆ ||ಕಾರುಣಿಕ ನೀನೆಂದು | ಸಾರಿರುವ ತವಪಾದದೂರ ಮಾಡಲಿ ಬೇಡವೊ ||ಆರು ಕಾಯುವರಿಲ್ಲ | ವಾರೀಜ ಜಾಂಡದೊಳುಧೀರ ಗುರು ಗೋವಿಂದ | ವಿಠಲ ಬಹು ಆಪ್ತಾ | ಗೋಪ್ತಾ 3

ಬೊಮ್ಮ ಪದವಿ ಕೊಂಡೆ ಪ
ಕೂರ್ಮರೂಪನಾಗಿ | ಬೊಮ್ಮಾಂಡ ಧರ ಪರಬೊಮ್ಮನ ಪರಿಮಿತ | ಪೇರ್ಮೆ ನಿನ್ನೊಳೆಂತೂಅಮ್ಮಮ್ಮ ನಿನಸಮ | ಸುಮ್ಮನಸರೊಳಿಲ್ಲ ಅ.ಪ.
ಪಾದ್ಯ ಮೂರ್ತಿ ಪಾದ ಭಜಕ ವಿನೋದ ದಿಂದಲಿ | ಭೋದಿಸುವೆ ಶೇ |ಷಾದಿಗಳಿಗೆ ಅ | ಗಾಧ ಮಹಿಮನೆ 1
ಗಾನಲೋಲನ | ಗಾನ ಮಾಡ್ಡ ಮ |ಹಾನುಭಾವ ಸು | ಶ್ವಾಸ ರೂಪದಿಮೌನಿ ಸುರರಿಗೆ | ಗಾನ ಅನು ಸಂ |ಧಾನ ಗೋಪ್ಯದಿ | ಪ್ರಾಣ ಸಲಹೋ 2
ವ್ಯಾಪ್ತ ಜಗಹರಿ | ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಎಲ್ಲೆಡೆಪ್ರಾಪ್ತ ನಿನ ಸಮ | ಆಪ್ತರಿಲ್ಲವೊಗೋಪ್ತ ಗುರು ಗೋವಿಂದ ವಿಠಲನವ್ಯಾಪ್ತಿ ತಿಳಿಸು ಸು | ದೀಪ್ತ ಮಾರುತಿ 3

ಬೋಧ ಸದ್ಗುರು ಜಿತಮದನ ಪ
ಬಾದರಾಯಣ ವೈದೇಹಿ ಚರಣಾಬ್ಜಾ
ರಾಧಕ ನಮಿಪೆ ಸನ್ಮೋದವಿತ್ತು ಕಾಯೊ ಅ.ಪ.
ಶ್ರೀ ಮಧ್ವ ಮತವಾರಿಧಿ ಸೋಮ | ದ್ವಿ ಜ
ಸನ್ನುತ ಗುಣಧಾಮಾ
ಕಾಮಿತಜನ ಕಲ್ಪಭೂಜ ವಿಬುಧ ಸು
ಪ್ರೇಮ ಸಂಯಮಿಕುಲೋದ್ಧಾಮ ದಯಾಂಬುಧೇ
ಗೋಮಿನೀವಲ್ಲಭನ ಪದಯುಗ
ತಾಮರರಸಗಳನನುದಿನದಿ ಬಿಡ
ದೇ ಮನಾಬ್ಜದಿ ಭಜಿಸುತಿಪ್ಪಮ
ಹಾ ಮಹಿಮ ತುತಿಸಿಬಲ್ಲನೆ 1
ದೀನಜನರ ಬಂಧು ನಿನ್ನಾ | ಪಾದ
ಕಾನೆರಗುವೆ ಸುಪ್ರಸನ್ನಾ
ದಾನ ಮಾನಗಳಿಂದ ಜ್ಞಾನಿಜನರಿಗೆ ಮ
ಹಾನಂದ ಬಡಿಸುತ ಸಾನುರಾಗದಿ ನಿತ್ಯಾ
ಶ್ರೀ ನಿಕೇತನ ಪರಮ ಕಾರು
ಣ್ಯ ನಿವಾಸ ಸ್ಥಾನನೆನಿಪ ಮ
ಹಾನು ಭಾವ ಭಗವತ್ಪದಾಂಭೋ
ಜಾನುಗರೊಳೆನ್ನೆಣಿಸಿ ಪಾಲಿಸು 2
ಸತ್ಯಪ್ರಿಯರ ಕರಕಮಲ | ಜಾತ
ನಿತ್ಯ ನಿರ್ಜಿತ ಘೋರ ಶಮಲಾ
ಚಿತ್ತಜಪಿತ ಜಗನ್ನಾಥ ವಿಠಲನ
ಚಿತ್ತಾನುವರ್ತಿಗಳಾಗಿ ಸಂಚರಿಸುತಾ
ಅತ್ಯಧಿಕ ಸಂತೋಷದಲಿ
ಪ್ರತ್ಯರ್ಥಿಗಳಿಗುತ್ತರಿಸಿ ಮಿಗೆ ಪುರು
ಷೋತ್ತಮನೆ ಪರನೆಂದು ಡಂಗುರ
ವೆತ್ತಿ ಹೊಯ್ಸಿ ಕೃತಾರ್ಥನೆನಿಸಿದ 3

ಬೋಧಕರಾರೊ ಲೋಕದೀ ದಾಸಗೆ
ಬಾಧಿಪ ದುರಿತಗಳ ದೂರ ಮಾಡಿ
ಮಾಧವ ನೀನೆ ದಯವು ಮಾಡಲಿ ಬೇಕೊ
ಸಾಧಕ ಸಾಧ್ಯನೊ ನೀನು ಸ್ವಾಮಿ ಪ
ಓದಲು ಮೊದಲಿಲ್ಲ ಕೇಳಿ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳಿಲ್ಲ
ಮೋದಿಸುವ ಮಾತ್ರ ಭಕ್ತರ ಕಡು
ಮೋದತೀರ್ಥರ ಮತ ಇವನಿಗೆ ತಿಳುವಂತೆ
ಕರವ ಪಿಡಿಯೊ 1
ಆಲಸಬಟ್ಟನು ಇವ ನಿನ್ನ ಪೂಜಿಗೆ ತಕ್ಕ
ಕೆಲಸವ ಮಾಡಲು ಮೊದಲರಿಯ
ಒಲಿಸಬೇಕೆಂದು ಮನದಿ ಹಂಬಲಿಸು
ಚಲಿಸದ ಮನ ಮಾತ್ರಕೆ ಕೊಡಲಿಬೇಕು 2
ಭಾರ ನಿನ್ನದು ಸ್ವಾಮಿ
ಆಸರಾಗಲಿ ಬೇಕು ಒಬ್ಬರಿಗೆ
ದಾಸ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಎಂದು ನಿನ್ನಯ ಕ್ಲಪ್ತ
ವಾಸುದೇವವಿಠಲ ನೀನರಿಯದೇನೊ 3

ಬ್ಯಾಗ ಬಾರೋ ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರರಾಯಾ
ಬಾಗಿ ನಮಿಪೆ ಮಹರಾಯಾ ಪ
ಯೋಗಿ ಮಧ್ವಮತದಾಗಮದಿಂದಲಿ
ಭಾಗವತರು ಶಿರಬಾಗಿ ಪಾಡುವರೋ ಅ.ಪ
ಕುಂದಣಮಣಿಮಯ ಸ್ಯಂದನದೊಳತಿ
ಸುಂದರ ಶುಭತರ ರೂಪ -
ದಿಂದಲಿ ರಾಜಿಪಾಮಂದಭೋಧ ನಿಜ
ನಂದದಾಯಕ ಯತಿಕುಲ ದೀಪ
ಛಂದದಿ ಭಕುತ(ರ) ಕುಂದನಿಚಯಕೆ ನಿಜ
ಚಂದಿರ ಸಮ ಭೂಪಾ -
ಪಾದ ದ್ವಂದ್ವವು ನಿಜರಿಗೆ
ನಂದ ನೀಡುವ ಪ್ರತಾಪಾ
ವಂದಿಸಿ ಗುಣಗಳ ವೃಂದ ಪೊಗಳುವ
ಮಂದ - ಜನರು ಬಲು - ಸುಂದರ ಶುಭಗುಣ
ದಿಂದ ಶೋಭಿಪÀ ಜನ - ಸಂದಣಿಯೊಳು ನಿನ್ನ
ಸುಂದರ ಮೂರುತಿ - ಛಂದದಿ ನೋಳ್ಪರೊ 1
ಕನಕ ಮಣಿಮಯ ಘನಸುಕೊಡೆಗಳು
ಮಿನುಗುವ ಚಾಮರ ಚೋದ್ಯವೋ
ಅನುಗ - ಕರಗತ ಮಣಿಮಯ ಛಡಿಗಳ
ಅನುಪಮ ಭಾರವೋ
ಮುನಿಜನ ಶಿರಮಣಿಸಿ ಗುಣ ಗಣ
ಎಣಿಸುವ ಗಂಭೀರವೋ
ತನು - ಮನ - ಮನಿ - ಧನ ವನುತೆರ ನಿನಗನು -
ಮಾನಮಾಡದೆ ನೀಡುವಗಾಧವೋ
ಘನ ಸಂತೋಷದಿ - ಮನದೊಳು ನಲಿಯುತ
ಕುಣಿದಾಡುತ - ದಣಿಯದೆ ಕರಚಪ್ಪಳಿ |
ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣದಲಿ ತ್ಮಮ - ತನು ಮರೆದೀಪರಿ
ಜನರೊಳು ನಮ್ಮ ಜನುಮ ಸಫಲವೆಂಬುವರೋ 2
ಪಟುತರ ಭಟರಾರ್ಭಟಿಸುವ ಮಹ
ಚಟ - ಚಟ - ಚಾಟ ಶಬ್ಧವೋ
ಕುಟಿಲ ವಿಮತ ಘನ ಪಟಲ ವಿದಾರಣ
ಚಟುಲ ಸ್ವಮತ ಸಿದ್ಧಾಂತವೋ
ಕುಟಿಲಾಳಕಿಯರ ಕುಣಿಯುವ ಪದದಿ ಸಂ -
ಘಟಿತ ಗೆಜ್ಜೆಗಳ ಶಬ್ಧವೋ
ಪಟು ಗುರುಜಗನ್ನಾಥವಿಠಲರ ದಾಸರ
ಧಿಟ ಪದ ಸಂಗೀತವೋ
ಧಿಟಗುರುರಾಯನೆ - ಭಟರುಗಳ ಮಹÀಸು -
ಕಟಕದಿ ಮೋದೋ - ತ್ಕಟದಲಿ ಇಷ್ಟವ
ಥಟನೆ ಬೀರುತ ಬಲು ಪುಟಿದಾಡುತ ಹರಿ
ಭಟ ಜಲಜೋತ್ಕಟ ದಿವಾಕರ 3

ಬ್ಯಾಡವೊ ಕುವಾದಿ ಬ್ಯಾಡವೊ ಪ
ಬ್ಯಾಡವೊ ಕೇಳು ಕುವಾದಿ ನೀ
ನಾಡುವದುಚಿತವಲ್ಲ ಧಾದಿ | ಆಹಾ |
ಮೂಢ ನಿನಿಗದಾವ ಖೋಡಿ ಬೋಧಿಸಿದನೊ
ನಾಡಿಗೊಡಿಯ ರಂಗಗೀಡು ನೇನೆಂಬದುಅ.ಪ
ಎಲ್ಲ ಜೀವರು ದೇವವೊಂದೆ ಭೇದ
ವಿಲ್ಲೆಂದಾಡುವುದು ಧಂದೆ ಯಮ
ಕೊಲ್ಲದೆ ಬಿಡ ನಿನ್ನ ಮುಂದೆ ನಿನ್ನ
ಹಲ್ಲು ಮುರಿವನೊಂದೊಂದೆ || ಆಹಾ ||
ಉಳ್ಳಿಗಡ್ಡಿಯ ಉದ್ದಿ ಬೆಳ್ಳಗೆ ತೊಳೆದರೆ
ಅಲ್ಲಕ್ಕೆ ಸರಿಯೇನೊ ಬಲ್ಲವರೊಪ್ಪಾರು 1
ಇದ್ದು ನೀ ಇಲ್ಲೆಂತೆಂಬಿ ಕಾಲಿ
ಲೊದ್ದರೆ ಬಲು ನೊಂದು ಕೊಂಬಿ ಇ
ಲ್ಲಿದ್ದವರೆಲ್ಲ ಬ್ರಹ್ಮ ನಾನೆಂಬಿ ಆ ಪರ
ಬುದ್ಧಿಯಿಂದ ಶುದ್ಧ ಎಂತೆಂಬಿ || ಆಹಾ ||
ಬಿದ್ದುಹೋಯಿತು ನಿನ್ನ ಸಿದ್ದಾಂತವೆಲ್ಲವು
ಸದ್ದು ಎನ್ನ ಕೂಡ ಗೆದ್ದು ಹೋಗಲಾರಿ ಬ್ಯಾಡವೊ 2
ಒಬ್ಬ ಬ್ರಹ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಮಾಯವೊ ಇ
ನ್ನೊಬ್ಬನೆ ಎಲ್ಲಿಹ ಸುಖವೊ
ಕುಹಕ ಶಾಸ್ತ್ರವೆಲ್ಲ ಮೃಷವೋ
ಉಬ್ಬಿ ಆಡುವುದು ನಿರಯವು || ಆಹಾ ||
ಈ ಬಗೆಯಾಯಿತು ನಿನಗೊಬ್ಬಗೆ ಈ ಮಾತು ಬ್ಯಾಡವೊ 3
ಒಂದೆ ಆದರೆ ನಿನಗೆಲ್ಲ ನಿನ
ತಂದೆಯಿಂದ ನೀ ಪುಟ್ಟಿದ್ದೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ
ತಂದೆ ನೀನು ಒಂದೆ ಎಲ್ಲಿ ಇನ್ನು
ಛಂದಾಗಿ ನೀ ತಿಳಿಯೊ ಸೊಲ್ಲ || ಆಹಾ ||
ಸತಿ ನಿನಗೇನಾದಳೊ ಮನುಜ
ಮಂದ ಮತಿಯೆ ತಾಯಿಗಂಡ ನೀನಾದೆಲ್ಲೋ 4
ಅನ್ನಕ್ಕೆ ಪರಬ್ರಹ್ಮನೆಂಬಿ ಈಗ
ಅನ್ನ ಚಲ್ಲಲು ದೋಷವೆಂಬಿ ನಿತ್ಯ
ಚನ್ನಾಗಿ ಪರಿಪೂರ್ತಿಗೊಂಬಿ ಈ
ಅನ್ನ ನಾನು ವೊಂದೆ ಎಂಬೀ || ಆಹಾ ||
ನಿನ್ನ ದೇಹಕ್ಕೆ ರೋಗವು ಬಂದರೆ ನೀನು
ಅನ್ನವ ಬಿಟ್ಟಿನ್ನು ಚನ್ನಾಗಿ ಮಲುಗುವಿ 5
ಭೇದವಿಲ್ಲೆಂತೆಂದರೆ ನೀನು
ಮಾದಿಗರೆಲ್ಲ ಒಂದೇನೊ ಸರಿ
ಹೋದವರೆಂಜಲ ತಿನ್ನೋ ಕಹಿ
ಸ್ವಾದವು ನಿನಗಿಲ್ಲವಿನ್ನು ||ಆಹಾ||
ಓದನಾದರು ವೊಂದೆ ಮೇದ್ಯವಾದರು ವಂದೇ
ಭೇದವಿಲ್ಲದೆ ತಿಂದು ಹೋದಿಯೋ ನರಕಕ್ಕೆ 6
ಎಲ್ಲವೂ ಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪಾ ಬ್ಯಾರೆ
ಇಲ್ಲೆಂದು ನಿನಗೆ ರೂಪಾ
ಭೇದವಿಲ್ಲೆಂತೆಂಬುವದು ನಿಶ್ಚಯವು ವಾಕು
ಸಲ್ಲದೆ ಇನ್ನು ಪೋದಾವು ||ಆಹಾ ||
ಬಲ್ಲಿದ ಪುರುಷನು ಮೆಲ್ಲನೆ ನಿನ್ನ ಸತಿ
ಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದರೆ ನೆಲ್ಲಿ ನೀ ಸೈರಿಸಿ7
ನಾಶವಿಲ್ಲೆಂಬುದೆ ಸತ್ಯ ದೋಷ
ಮಿಥ್ಯ ಜಗ
ಭೃತ್ಯ ಬಿಡದೆ
ನಿತ್ಯ ||ಆಹಾ||
ದ್ವಾಸುಪರ್ಣವೆಂಬೊ ಈ ಶ್ರುತಿಗರ್ಥವು
ಲೇಸಾಗಿ ತಿಳಿಯದೆ ಘಾಶಿಪಡುವಿ ವ್ಯರ್ಥ 8
ಈಶನು ನೀನಾದರೇನು ಸರ್ವ
ದೇಶ ಪೋಷಿಸದೆ ಇಪ್ಪೋರೆ ನಿನ್ನ ಸಾ
ಹಸ ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡೋರೆ ಹರಿ
ದಾಸರು ಕಂಡು ಸಹಿಸೋರೆ ||ಆಹಾ ||
ಸತಿ ಸುತರು
ಕ್ಲೇಶ ಪಡುವುದು ಬಿಡಿಸಲಾರಿಯೊ ಲೇಶ 9
ಗುರುದೈವವಿಲ್ಲವೊ ನಿನಗೆ ಒಬ್ಬ
ಸರಿಯಿಲ್ಲ ಈ ಧರೆಯೊಳಗೆ
ಯಾರು ಹಿರಿಯ ಕಿರಿಯರಿಲ್ಲ ನಿನಗೆ ನೀನು
ಖರ ಶಬ್ದಕಿಂತ ಹೊರಗೆ ||ಆಹಾ ||
ಎರಡಿಲ್ಲಾಯೆಂಬೊದೆ ಇರುಳಿಲ್ಲ ಹಗಲಿಲ್ಲಾ
ನರಕ ಸ್ವರ್ಗ ವಂದೇ ಅರಿಯಾದೆ ಮುಳುಗುವಿ 10
ವಂದನೆ ನಿಂದ್ಯಗಳೊಂದೇ ನಿನಗೆ
ಗಂಧ ದುರ್ಗಂಧವು ವಂದೇ ಕೆಟ್ಟ
ಹಂದಿಯೆಲ್ಲ ನೀನು ವಂದೇ ನಿನ್ನ
ಕೊಂದರೆ ದೋಷವಿಲ್ಲವೆಂಬೆ ||ಆಹಾ||
ಎಂದಿಗೂ ಈ ಮಾತು ನಿಂದಾವೆ ನಿನಗಿನ್ನು
ಮುಂದಕ್ಕೆ ಬರಲಾರಿ ಮಂದಮತಿಯೆ ಖೋಡಿ11
ಜಗದೊಳಗೆ ನೀ ನಿಂತು ಇದು
ಜಗವಲ್ಲವೆಂಬೋದಕ್ಕಿಂತು ನೋಡಿ
ನಗುವರೋ ಅಶುದ್ಧ ಜಂತು ಜಿಂಹ್ವೆ
ಬಿಗಿದು ಕೋಯಿಸುವ ಯಮನಿಂತು ||ಆಹಾ ||
ಹಗಲು ಇರುಳು ವಂದೆ ನಗುತ ನಗುತಾ ಕಂಡು
ತೊಗಲು ದೇಹವು ನಿನ್ನದಗೆ ಮಾಡುವುದು ವ್ಯರ್ಥ 12
ಸ್ವಾಮಿ ನಿನಗೆ ಬ್ಯಾರಿಲ್ಲಾ ನಿತ್ಯ
ನೇಮ ಕರ್ಮವು ಬ್ಯಾರೆ ಸಲ್ಲ ಒಂದು
ಕಾಮಿನಿ ನಿನಗೆ ಬೇಕಲ್ಲ ಪೂರ್ಣ
ಕಾಮನು ನೀನೆಂಬೆಯಲ್ಲಾ ||ಆಹಾ||
ಗ್ರಾಮ ಭೂಮಿಗಳ್ಯಾಕೊ ತಾಮಸ ನಿನಗಿನ್ನು
ತಾಮಸರಿಗೆಲ್ಲ ಸ್ವಾಮಿಯಾಗಿರು ಹೋಗೋ 13
ಕಾಣದೆ ಬಗಳುವೆ ಮಾಯಿ ನಾಯಿ
ನಿನಗೆ ತಂದೆ ತಾಯಿ ಇನ್ನು
ಕಾಣುತ ಬೊಗಳೋದು ನಾಯಿ ಈ
ನಾಯಿ ಕಚ್ಚಿ ನೀ ಸಾಯಿ ||ಆಹಾ ||
ಬಾಯ ಮುರಿವಾ ನಿನ್ನ ನ್ಯಾಯದಿಂದಲಿ ವಾಯು
ಕಾಯ ಖಂಡ್ರಿಸುವನೊ 14
ಇಷ್ಟು ಹೇಳಿದರೆ ನೀ ಕೇಳಿ ನೀ ವ್ಯರ್ಥ
ನಿಷ್ಠುರಾಡಿ ನೀ ಬಾಳೀ ನಿನ್ನ
ಕಟ್ಟಿಗೆ ಮುರಿದಂತೆ ಶೀಳಿ ಬಾಯ
ಕುಟ್ಟಿ ತುಂಬುವ ಯಮಧೂಳಿ ||ಆಹಾ||
ಸೃಷ್ಟಿಗೊಡಿಯ ನಮ್ಮ ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲನ ಮುಟ್ಟಿ ಭಜಿಸದಲೆ
ಭ್ರಷ್ಟ ಮನುಜ ನೀ ಅಷ್ಟವೆಂದೆಂಬೋದು ಬ್ಯಾಡವೊ 15

ಬ್ಯಾಡೋ ಒಬ್ಬರ ಮನೆಗೆ ನೀ ಪೋಗ
ಬ್ಯಾಡೋ ಒಬ್ಬರ ಮನೆಗೆ ಪ
ಗಾಡಿಕಾರನೆ ಕೃಷ್ಣ ಚಾಡಿ ಮಾತನು ಕೇಳಿ
ಗಾಡನೆ ಕಿವಿಮುಚ್ಚಿ ಓಡಿಸಿದೆ ಗೋಪಿಯರ ಅ.ಪ
ಕಟ್ಟಿದ್ದ ತುರುಕರುಗಳ ಬಿಚ್ಚಿ ಪೋಗುವದಿದು
ನಿಶ್ಚಯವೆಂದು ಪೇಳ್ವರೊ
ಸ್ವಚ್ಛ ಕರುಗಳ ಕಣ್ಣುಮುಚ್ಚಿ ಪಾಲೆಲ್ಲ ಕುಡಿದ
ಅಚ್ಯುತನಿಗೆ ಬುದ್ಧಿ ಮತ್ತೆ ನೀ ಪೇಳೆಂಬರು 1
ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲರು ಕಯ್ಯೊಳು ಬಟ್ಲಲಿ ಅವ-
ಲಕ್ಕಿಯ ತಿನ್ನುತಿರಲು
ಘಕ್ಕನೆ ಬಡಿಯೆ ದಿಕ್ಕು ದಿಕ್ಕಿಗೆ ಚಲ್ಲೆ
ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳುತಾರೆ ಗೋಪಕ್ಕ ನೀನೋಡೆಂಬರು 2
ವಾಸುದೇವಗೆ ಹರಕೆಯ ಮಾಡಿ ನವ-
ನೀತ ಮೀಸಲು ಮಾಡಿರೆ
ಮೀಸಲಳಿದು ಕೋತಿ ಮಾರ್ಜಾಲಗಳಿಗುಣಿಸಿ
ನೀತಿ ಪೇಳುವ ಶ್ರೀನಾಥ ನೋಡೆಂಬರು 3
ಗೊಲ್ಲ ಬಾಲಕಿಯರೆಲ್ಲ ಪಾಲ್ಮೊಸರು ಮಾರೆ
ಮೆಲ್ಲನೆ ಪೋಗುತಿರಲು
ಗುಲ್ಲು ಮಾಡದೆ ಕವಣೆ ಕಲ್ಲಿಂದ ಕುಂಭ ಒಡೆಯೆ
ಚಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಮೊಸರು ಸೂರೆ ನಲ್ಲೆ ನೀ ನೋಡೆಂಬರು4
ಮತ್ತೆ ಕೇಳಮ್ಮ ಯಶೋದೆ ನಾವೆಲ್ಲ ಆಣಿ
ಮುತ್ತು ಪೋಣಿಸುತಿರಲು
ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲು ನೋಡಿ ಮುತ್ತು ಸೂರೆ ಮಾಡಿದ
ಕರ್ತೃ ಶ್ರೀ ಕಮಲನಾಭ ವಿಠ್ಠಲನ ನೋಡೆಂಬರು5

ಬ್ರಹ್ಮದೇವರ ಸ್ತೋತ್ರ*
ಮಟ್ಟತಾಳ
ಕಂಬು ವಿಹಂಗ ಗಮನ ವಿಭುವೆನಂಬಿದವರ ಪೊರೆವ ವ್ಯಾಸವಿಠಲ ನೀ-ನೆಂಬುವರನ ನಂಬಿದ ನೀಚನ ಮರಿಯಾದಿರು 2
ತ್ರಿವಿಡಿತಾಳ
ಜಿಹ್ವೆ ನುಡಿಯದುಸವಿಯದ ನಾನಾ ರಸವನುಂಡು ಬಹುಕಾಲಸವೆದು ಪೋದವು ನಟ್ಟ ಮನವು ಇನ್ನು ತಿರಗದುತವ ವಿಸ್ಮøತಿಯಲಿಂದ ಭೂ ವನದೊಳಿದ್ದ ಮಾ-ನವರ ಚರಿಯದಲಿ ಕೋಪವೆ ತಗ್ಗದುಎವೆ ಇಡುವಿನಿತು ಕಾಲವಾದರು ಪೂಜಾವಿವರದಲ್ಲಿಗೆ ಚಿತ್ತವು ನಿಲ್ಲದು ಭವವಿದೂರನೆ ಕೇಳುಕವಲ ಬುದ್ಧಿಯಲಿಂದ ನವನವ ರೂಪದ ಯುವತಿಯರನಿವಹದ ಅನುಭವ ದ್ವಿವಿಧವಿಂದಿಗೇ ಕಾ-ಯವ ನೋಡಲಿದ್ದಂತೆ ಇಲ್ಲದಂತೆಧ್ರುವದಲಿ ನುಡಿವೆ ಎನ್ನವಗುಣವಿನ್ನೊಂದುಭವಸಾಗರವ ದಾಟಿಸುವ ಜ್ಞಾನಿಗಳ ಪ್ರೀತಿಯನೆ ತ-ಗ್ಗುವಂತೆ ಚತುರ ತೋರುವೆಇವುಗಳಿಂದಾಗುವ ಜನನ ಬಾಧಿಯ ಬಲ್ಲೆಜೀವರಲ್ಲಿ ಹೀನ ಜನ್ಮವ ಬರುವದು ಬಲ್ಲೆಸ್ಥಾವಿರಾಯ ವ್ಯಾನಾದಿ ನೆಗುವವು ಪುಣ್ಯಾಖ್ಯಗಿರಿಗೆಪವಿಯಂಬದನುಗಾಲ ಪಠಿಸಬಲ್ಲೆಪವನನಂತರ್ಯಾಮಿ ಶ್ರೀವ್ಯಾಸವಿಠಲ ಇಂಥಅವಿವೇಕ ಮನುಜಂಗೆ ಆವಗತಿಯಾಗುವದೊ 3
ಅಟ್ಟತಾಳ
ಅನ್ಯಾಯ ನಡತಿಗಳ ಚರಿಸುತಲಿಪ್ಪಮನುಜಾಧಮನಿಗೆ ಮಹಿಯೊಳಗೆ ವಿಪ್ರಜನ್ಮವ ನೀನಿತ್ತದಾವ ಬಗೆಯ ಕಾಣೆಇನ್ನೀಗ ಮಾಡುವ ಅನ್ಯಾಯ ನಡತಿಯುತಣ್ಣನ ಕಿಡಿಯಂತೆ ತತ್ಕಾಲಕಿಪ್ಪದುಘನ್ನ ಬವಣೆ ಮುಂದೆ ಅನುಭವವೇ ನಿಜಪನ್ನಗ ಶಯನ ಶ್ರೀ ವ್ಯಾಸವಿಠ್ಠಲ ಸುಪ್ರಸನ್ನ ವದನ ದೇವ ನಿನ್ನ ಪಾದವೆ ಗತಿ 4
ಆದಿತಾಳ
ಪಾದ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಪೊಂದಿಸಿನಿನ್ನವನಿವನೆಂದು ಮನುಜರಿಂದ ನುಡಿಸಿನಿನ್ನ ಕೀರ್ತನೆಯ ವದನದಿಂದ ಪೇಳಿಸಿಇನ್ನು ಈ ಬಗೆ ಮಾಳ್ಪರೆ ಘನ್ನದಯಾಂಬುಧೇಮನ್ನ ವಾಚ ಕಾಯದಿ ಅನ್ಯಾಯ ಪೆಚ್ಚಿಸದೆಎನ್ನ ಬೆಳವಿಗೆಯಂತೆ ಬೆಳಸದಂತೆ ಮಾಡಿದೆಮನ್ನಣಿಸುವ ಜನರಿಂದ ಮಾಂದ್ಯವ ಮಾಡಿಸಿದೆಸನ್ಯಾಯವಲ್ಲ ಧೊರಿಯೆ ನಿನ್ನ ಚಿತ್ತವೊ ಸ್ವಾಮಿಸನ್ಮುನಿಗಣ ಪ್ರೀಯ ವ್ಯಾಸವಿಠ್ಠಲರೇಯಾನಿನ್ನವರವನೊ ನಿನ್ನ ಸರಿ ಬಂದ ಬಗೆ ಮಾಡೊ 5
ಜತೆ
ವೇಣುಗೋಪಾಲ ದಾಸರ ಮನ ಮಂದಿರಾ |ಪ್ರಾಣ ನಿನ್ನದೊ ವ್ಯಾಸವಿಠ್ಠಲ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣ ||

ಬ್ರಹ್ಮದೇವರು
ಪರಮೇಷ್ಠಿ ನಿನ್ನನಾ ಸ್ಮರಿಸುವೆನನುದಿನ
ಕರುಣದಿಂದ ಅಭಯವಿತ್ತು ಕಾಯೊ ಎಂದೆ ನಾ ಪ
ಸೃಷ್ಟಿ ಕರ್ತನೆ ಜಗಕೆ ವಸಿಷ್ಠನಯ್ಯನೆ
ಶ್ರೇಷ್ಠ ಮದ್ಯಮಾಧಮರಿಗಭೀಷ್ಟ ಕೊಡುವನೆ 1
ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭನೆ ಸುರಾಸುರೇಶನೆ
ಸರಸ್ವತಿ ಮನೋಹರನೆ ದಯಾ ಸಮುದ್ರನೆ 2
ಗುರುರಾಮವಿಠಲನಾ ನೆರೆ ನಂಬಿದವರನಾ
ಪರಮ ಸುಖದೊಳಿಟ್ಟು ಮುಕ್ತಿ ಪಥವ ತೋರ್ಪನಾ 3