ಮಾನವ ನೀನು ತಿಳಿ ಮಮಕುಲವ
ಪೇಳುವೆನು ತಿಳಿದು ಭವದ ನೆಲೆ ಪ
ಒಳಹೊರಗೊಂದಾಗಿ ನಳಿನಿನಾಭನ ಪ್ರೇಮ
ಗಳಿಸುವ ಕುಲ ನಂದು ಅ.ಪ
ಸೊಲ್ಲು ತಿಳಿಯುವಂಥ
ಖುಲ್ಲ ಜನರ ಬಳಿ
ನಿಲ್ಲದಂಥ ಬಲ್ಲಿದ ಕುಲ ನಂದು 1
ಹರಿಯ ಜರೆಯುವಂಥ ಪರಮ ದುರುಳರನೊದೆವಂಥ
ಹರಿಹರಿಯೆಂದೆಂಬ ವರಸುಧೆಯಮೃತಭರಿತ
ಪರಲೋಕದ ಅರಿವಿನ ಕುಲನಂದು 2
ತಾಮಸವನು ತ್ಯಜಿಸಿ ದಾಸರ ಪ್ರೇಮವನು ಬಯಸಿ
ಭೂಮಿಯೊಳು ಶ್ರೀರಾಮರಹೀಮೆಂದು
ನೇಮಿಸಿಕೊಂಡ ನಿಸ್ಸೀಮಕುಲವು ನಂದು 3

ಮಾನವ ಸಿಂಗನಾದನು ಪ
ರಂಗಮಾನವ ಸಿಂಗನಾಗಲು
ಭಂಗಾರ ಗಿರಿಯ ಶೃಂಗಗಳಲ್ಲಾಡೆ
ಹಿಂಗದೆ ಎಂಟು ಮಾತಂಗ ಸಪುತ ದ್ವೀ-
ಪಂಗಳು ಕಂಪಿಸೆ ವಿಗಡದಿ ಅ.ಪ.
ವನಜ ಭವನಂದನರಾನಂದದಿ
ವನಧಿಯೊಳಿದ್ದ ವನಜನಾಭನ
ವನಜಾಂಘ್ರಿ ದರುಶನಕ್ಕೋಸುಗದಿ
ಘನ ವೈಕುಂಠ ಪಟ್ಟಣ ಸಾರೆ
ವಿನಯರಲ್ಲದ ಜಯನು ವಿಜಯನವ-
ರನು ತಡೆಯಲು ಮುನಿದೀರ್ವರಿಗೆ
ದನುಜಾಂಗದಿಂದ ಜನಿಸಿರೋ ಎಂದು
ಮುನಿಗಳು ಶಾಪವನ್ನು ಈಯೆ 1
ದಿಕ್ಕು ಎಂಟರೊಳು ಕಕ್ಕಸರೆನಿಸಿ
ದಿಕ್ಕು ಪಾಲಕರ ಲೆಕ್ಕಿಸದಲೇವೆ
ಸೊಕ್ಕಿ ತಿರುಗುವ ರಕ್ಕಸರಾಗಲು
ಮುಕ್ಕಣ್ಣ ಬಲದಿಂದಕ್ಕೆ ಜದಿ
ನಕ್ಕು ಪರಿಹಾಸ್ಯಕಿಕ್ಕಿ ಸರ್ವರನು
ಮುಕ್ಕಿ ಮುಣಿಗಿ ಧರ್ಮಕೆ ವಿರೋಧಿಸಿ
ಸಿಕ್ಕದಂತಲ್ಲಲ್ಲಿ ತುಕ್ಕುತಿರೆ 2
ಇತ್ತ ಶಾಪದಿಂದಲಿತ್ತಲೀರ್ವರಿಗಾ
ಪೊತ್ತ ಸುರಾಂಗದಲಿತ್ತಲೋರ್ವವನಿಯು
ಕಿತ್ತು ಒಯ್ಯಲು ಬೆಂಬುತ್ತಿ ಹರಿಯು ಕೊಲ್ಲೆ
ಇತ್ತ ಹಿರಣ್ಯನುನ್ಮತ್ತದಿಂದ
ಸುತ್ತುತಿರುವಾಗ ಪುತ್ರನು ಭಾಗವ
ತ್ತೋತ್ತಮನಾಗಿ ಸರ್ವೋತ್ತಮ ಬ್ರಹ್ಮನ
ಕರವ ಲೋ-
ಕತ್ರಯವರಿವಂತೆ ಬಿತ್ತಿದನು3
ಸೊಲ್ಲು ಕೇಳುತಲಿ ಎಲ್ಲೆಲೊ ನಿನ್ನ ದೈ-
ವೆಲ್ಲೊ ಮತ್ತಾವಲ್ಲೆಲ್ಲಿಹನೆನುತಲಿ
ನಿಲ್ಲದರ್ಭಕನ್ನ ಕಲ್ಲು ಕೊಳ್ಳಿ ಮುಳ್ಳು
ಕರವಾಳ ಬಿಲ್ಲು ನಾನಾ
ಎಲ್ಲ ಬಾಧೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲದೆ ಬಡಿಸೆ
ಎಳ್ಳನಿತಂಜದೆ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಪ್ಪನೆಂದು
ಸೊಲ್ಲನು ಬೇಗದಿ ಸಲ್ಲಿಸೆನೆ 4
ಏನು ಕರುಣಾಳೊ ಏನು ದಯಾಬ್ಧಿಯೊ
ಏನು ಭಕ್ತರಾಧೀನನೊ ಏನೇನು
ನಾನಾ ಮಹಿಮನೊ ಏನೇನೊ ಏನೊ-ಈ-
ತನ ಲೀಲೆ ಕಡೆಗಾಣರಾರೊ
ದಾನವಾಭಾಸನ ಮಾನಹಾನಿ ಗೈಯೆ
ಸ್ಥಾಣು ಮೊದಲಾದ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಸರ್ವ
ದೀನರಿಗೆ ದತ್ತ ಪ್ರಾಣನಾಗ 5
ತುಟಿಯು ನಡುಗೆ ಕಟ ಕಟ ಪಲ್ಲು
ಕಟನೆ ಕಡಿದು ನೇಟನೆ ಚಾಚುತ
ಪುಟಪುಟ ನಾಸಪುಟದ ರಭಸ
ಕಠಿನ ಹೂಂಕಾರ ಘಟುಕಾರ
ನಿಟಿಲನಯನ ಸ್ಫುಟಿತ ಕಿಗ್ಗಿಡಿ
ಮಿಟಿಯೆ ಹುಬ್ಬಿನ ನಿಟಿಲ ರೋಷದಿ
ಮಿಟಿಯೆ ಚಂಚು ಪುಟದಂತೆ ರೋಮ
ಚಟುಲ ವಿಕ್ರಮುದ್ಧಟ ದೈವ 6
ನಡುಕಂಭದಿಂದ ಒಡೆದು ಮೂಡಿದ
ಕಡು ದೈವವು ಸಂಗಡಲೆ ಚೀರಲು
ಬಡ ಜೀವಿಗಳು ನಡುಗಿ ಭಯವ
ಪಡುತಲಿ ಬಾಯ ಬಿಡುತಿರೆ
ಕಡೆಯೆಲ್ಲೊ ಹೆಸರಿಡಬಲ್ಲವರಾರೊ
ತುಡುಗಿ ದುಷ್ಟನ ಪಡೆದ ವರವ
ಪಿಡಿದು ಅವನ ಕೆಡಿಸಿ ಹೊಸ್ತಿಲೊ-
ಳಡಗೆಡಹಿದನು ಪವಾಡದಲಿ 7
ವೈರಿಯ ಪಿಡಿದು ಊರುಗಳಲ್ಲಿಟ್ಟು
ಘೋರ ನಖದಿಂದ ಕೊರೆದು ಉದರವ
ದಾರುಣ ಕರುಳಹಾರ ಕೊರಳಲ್ಲಿ
ಚಾರುವಾಗಿರಲು ಮಾರಮಣ
ಸಾರಿಗೆ ಭಕ್ತಗೆ ಕಾರುಣ್ಯಮಾಡಿ ಶ್ರೀ
ನಾರೀಶನಾನಂದದಿ ತೋರುತಿರೆ ಸುರ-
ವರರ್ನೆರೆದು ಅಪಾರ ತುತಿಸಿ ಪೂ-
ಧಾರೆ ವರುಷ ವಿಸ್ತಾರೆರೆಯೆ 8
ನೃಕೇಸರಿಯಾಗೆ ಭಕುತಗೆ ಬಂದ
ದುಃಖವ ಕಳೆದು ಸುಖವನೀವುತ್ತ
ಅಕಳಂಕದೇವ ಲಕುಮಿಪತಿ ತಾ-
ರಕ ಮಂತ್ರಾಧೀಶ ಸುಕುಮಾರ
ಅಖಿಳ ಲೋಕಪಾಲಕ ಪ್ರಹ್ಲಾದಗೆ
ಸಖನಾಗಿ ಇಪ್ಪ ಸಕಲ ಕಾಲದಿ
ಭಂಜನ ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲ
ಮುಕುತಿ ಈವ ಭಜಕರಿಗೆ9

ಮಾಯಾ ಜಯಕೃತಿಗೆ
ಮಂಗಳಂ ಶಾಂತಿ ಸ್ವರೂಪಳಿಗೆ
ಮಂಗಳಂ ಭಕ್ತರ ಕಂಗಳಿಂದಲಿ ನೋಡಿ
ರಂಗನ ಪಾದವ ತೋರ್ವಳಿಗೆ ಪ.
ಮಂಗಳಂ ಜಯ ಮಂಗಳಂ ಅ.ಪ.
ಅಲ್ಲಿ ವೈಕುಂಠದೊಳಗೆ ಇರಲು
ಬಲ್ಲಿದ ಭೃಗು ಋಷಿ ತಾ ಬರಲು
ವಲ್ಲಭನ ವಕ್ಷಸ್ಥಳ ಒದೆಯಲು ಹರಿ
ಸೊಲ್ಲು ಕೇಳದೆ ಓಡಿ ಬಂದಳಿಗೆ 1
ಕೊಲ್ಲಾಪುರದಲಿ ನಿಂದಳಿಗೆ
ಎಲ್ಲರಭೀಷ್ಟವ ಸಲಿಪಳಿಗೆ
ಖುಲ್ಲರ ಮರ್ಧಿಪ ಹರಿಯ ವಕ್ಷಸ್ಥಳ
ದಲ್ಲಿ ಸದಾ ನೆಲಸಿರ್ಪಳಿಗೆ 2
ಶ್ರೀ ಜಯದೇವಿಗೆ ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮಿಗೆ
ಶ್ರೀ ರುಕ್ಮಿಣೀ ಸತ್ಯಭಾಮಳಿಗೆ
ಶ್ರೀ ಪದ್ಮಾವತಿ ನಾಮಕ
ನಾನಾರೂಪ ಗುಣಾನ್ವಿತೆಗೆ 3
ಮುಕ್ತಾಮುಕ್ತರಿಗೊಡೆಯಳಿಗೆ
ಮುಕ್ತಿಯ ಭಕ್ತರಿಗೀವಳಿಗೆ
ಮುಕ್ತಳೆನಿಸಿ ಮುಕ್ತಾಶ್ರಯನಿಗೆ ಆ-
ಸಕ್ತಿಯಿಂದ ಸೇವೆ ಮಾಳ್ಪಳಿಗೆ 4
ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲನ
ಆಪಾದ ಮೌಳಿಯ ಗುಣಗಳನು
ತಾ ಪರಿಪರಿಯಿಂದ ವರ್ಣಿಸುತ್ತಿದ್ದರು
ಅಪಾರವಾಗಿಯೆ ಕಾಂಬಳಿಗೆ 5

ಮುಯ್ಯಾ ತಿರುಗಿಸಿದ ಹಾಡುಗಳು
ಕಾಲಕಾಲಕ್ಕೆ ಗುರುಗಳ ಕಾಲಿಗೆ ಎರಗುವೆ ಕೋಲೆನ್ನಿ ಕೆಲದೆಯರು ಕೋಲೆನ್ನಿರೆ ಪ.
ಸೊಲ್ಲು ಸೊಲ್ಲಿಗೆ ನಮಿಸಿ 1
ವೀತ ದೋಷನೆಂಬೊ ನೂತನ ಪುಷ್ಪ ಮುಡಿದು ಪ್ರೀತಿ ಬಡುವಗುರುಗಳ ಮಾತು ಮಾತಿಗೆ ನಮಿಸಿ2
ಬಾಲೆ ಗುರುಗಳ ಹೃದಯ ಆಲಯ ವಶವಾದ ಬಾಲಗೋಪಾಲನೆಂಬೊನೀಲ ಮಾಣಿಕವೆ ಬಿಗಿದು 3
ನಿತ್ಯ ಮೂರುತಿ ಎಂಬೊಮುತ್ತು ಮಾಣಿಕವೆ ಬಿಗಿದು4
ಸಿರಿ ರಮೆಯರಸನೆÉಂಬೊ ಬರಿಯ ಮಾಣಿಕವೆ ಬಿಗಿದು5

ಮೂರ್ತಿ ಕೃಪಾಕರ ಈತೋಕನಿಗೊಲಿಯೆ ಬಿನ್ನೈಸುವೆ ಹರಿಯೆ ಪ
ಲೋಕದೊಳುಳ್ಳಖಿಳಜನಾಳಿಗೆಬೇಕೆನಿಸಿದ ವರ ನೀ ಕೊಡೊದಿಲ್ಲನೆ ಅ.ಪ.
ಮಲ್ಲರ ದಲ್ಲಣ - ವಲ್ಲಭ ಲಕುಮಿಗೆಸೊಲ್ಲನು ಲಾಲಿಸಿ ಕಾಯೊ ಕೃಪಾಳು 1
ಆರ್ತೇಷ್ಟದ ಹರಿ - ಅರ್ಥ ಸಾಧನವೋ ಕಾಮ ರೂಪ ವರ್ತಿಸಲೈಕ್ಯವು - ಆವುದಸಾಧನೆ 2
ಬಿಸಜ ಸಂಭವ ಪಿತ - ವಶವಿರೆ ಜಗವೆಲ್ಲಹಸುಳೆಯ ಕಾಯ್ವ - ದಸಾಧ್ಯದೆ ನಿನಗೆ 3
ಅಗಣಿತ ಮಹಿಮೆಯಪೊಗಳುವುದನು ಕೇಳೀ - ಮಿಗೆ ಶರಣೆಂಬೆನೊ4
ಗೋವತ್ಸ ಧನಿ ಕೇಳಿ - ಆವು ಧಾವಿಸುವಂತೆನೀ ವೊಲಿಯೋ ಗುರು - ಗೋವಿಂದ ವಿಠಲ 5

ಯತಿಗಳ ಸ್ತುತಿ
ಮಧ್ವಮುನಿಯೆ ಎನ್ನ ಉದ್ಧರಿಸಿನ್ನ ಪ.
ಸದ್ಗುರುವೆ ನಿನ್ನ ಪದ್ಮಪಾದಗಳಿಗೆ
ಕರ ಮಣಿ ಅ.ಪ.
ವರಕಲ್ಪ ಕಲ್ಪದಲಿ ಹರಿಯ ಮೆಚ್ಚಿಸಿ
ಸಿರಿವರನಲಿ ಜನಿಸಿ ವಾಯುವೆಂದೆನಿಸಿ
ಸುರರೆಲ್ಲ ಮೊರೆಯಿಡೆ ಹರಿಯವತರಿಸಿ
ಹರಿಯ ಸೇವೆಗೆ ನೀ ಮಾರುತಿ ಎನಿಸಿ
ಶರಧಿ ಲಂಘಿಸಿ ಉಂಗುರ ಸೀತೆಗೆ ಇತ್ತು
ದುರುಳನ ಪುರ ಸುರಮುಖನಿಗರ್ಪಿಸಿದೆ 1
ಚಂದ್ರವಂಶದಲಿ ಬಂದ್ಯೊ ಬಲಶಾಲಿ
ನಂದಕಂದನ ಲೀಲೆ ಅಂದ ಪಾಡುತಲಿ
ಬಂದಿತು ಕಲಹ ಅಲ್ಲಿ ದ್ವಂದ್ವ ಭಾಗದಲಿ
ಅಂದು ಕೌರವರಲಿ ನಿಂದ್ಯೊ ದ್ವೇಷದಲಿ
ಇಂದುಮುಖಿಗೆ ಸೌಗಂಧಿಕ ಇತ್ತು ಕುರು
ನಂದನ ವಂಶವನಂದು ಛೇದಿಸಿದೆ 2
ದುರುಳರೆಲ್ಲರು ಬಂದು ಕಲಿಯುಗದಿ ನಿಂದು
ಹರಿಯು ನರನು ಒಂದು ಅರುಹಲಿಂತೆಂದು
ಸುರರೆಲ್ಲ ಬಲುನೊಂದು ಕ್ಷೀರಾಬ್ಧಿಗೆ ಬಂದು
ಸಿರಿವರ ಪೊರೆಯೆಂದು ಮೊರೆಯಿಡಲಂದು
ಹರಿ ನಿನಗರುಹಲು ಧರೆಯಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು
ಸುರ ಭೂ ಶ್ರೇಷ್ಠನುದರದಲಿ ಜನಿಸಿದೆ 3
ಪರಮಾಯಿಗಳ ಮತ ತರಿದು ಕೆಡಹುತ್ತ
ಹರಿ ಸರ್ವೋತ್ತಮೆನುತ ಧರೆಯೊಳ್ ಸಾರುತ್ತ
ತರತಮ್ಯ ಸತ್ಯವೆನುತ ಪಂಚಭೇದೆನುತ
ಸಿರಿರಮಣಗೆ ನರಭೃತ್ಯನೆನ್ನುತ್ತ
ಪರಿ ಬೋಧಿüಸಿ ದುರುಳರ ಛೇಡಿಸಿ
ಸರಸಿಜಾಕ್ಷಗೆ ಬಲು ಸಮ್ಮತನೆನಿಸಿ 4
ವೈಷ್ಣವಾಗ್ರಣೀ ಲೀಲೆ ಪೇಳಲಳವಲ್ಲ
ಜಿಷ್ಣುಸಖನ ಲೀಲೆ ನುಡಿಸೆನಗೆ ಸೊಲ್ಲ
ಕಷ್ಟಪಡುತಿಹೆನಲ್ಲ ಕರುಣವೇಕಿಲ್ಲ
ಶ್ರೇಷ್ಠನೆ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠಲ
ಇಷ್ಟು ತಿಳಿಸುತ ಅಷ್ಟದಳದಲಿ
ಶ್ರೇಷ್ಠದಿ ಪೂಜಿಪ ಗುಟ್ಟು ತೋರೆನಗೆ 5

ಯಾಕ ಸ್ಮರಸದೀ ಮನಸಿಗೇ ಪ
ಯಾಕ ಸ್ಮರಸದೀ ಮನಸಿಗೆ |
ಲೋಕದೊಳು ತನ್ನ ಸುಖಗೆ |
ಮಾಕಾಂತ ನಡಿಗಳ ಮರೆಹೊಕ್ಕು | ವಿ
ವೇಕ ಸೌಖ್ಯ ಪಡಿಯದೀಗ 1
ಉತ್ತಮ ಸಂಗವ ನೆರೆಮಾಡಿ ತನ್ನ |
ಚಿತ್ತದ ಚಂಚಲ ನೀಡ್ಯಾಡೀ |
ನಿತ್ಯದಿ ಗುರು ಹಿರಿಯರ ಶೇವೆಯಲಿ|
ಹೊತ್ತು ಸಾರ್ಥಕ ಕಳಿಯದು ನೋಡು 2
ಸಣ್ಣ ದೊಡ್ಡವರಿಂದ ಭಲರೇಯಾ ಯಂದು |
ಮನ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳದೇ ಅವರ ಕೈಯ್ಯಾ |
ಕುನ್ನಿಯ ಛೀ ಸುಡು ಸುಡು ಯಂದು |
ನಿನ್ನ ಜನ್ಮಕೆನಿಸುವದು ಬಲು ಕುಂದು 3
ವಿಹಿತವೇ ಅಹಿತವೆಂದು ಬಗೆವದು ತನ್ನ |
ಸ್ವಹಿತವೇ ಅಹಿತೆಂದಾಚರಿಸುವುದು |
ಇಹಪರ ಲೋಕಕ ಸಲ್ಲದು ಆಗಿ |
ಕುಹಕ ಬುದ್ಧಿಯಿಂದಲೇ ಬಾಳುದು 4
ಜನಲಜ್ಜಾ ಮನಲಜ್ಜಾ ವೆರಡಿಲ್ಲಾ ಇದ |
ಕೇನೋ ಮುಂದಣಗತಿ ಶಿವಬಲ್ಲಾ |
ಅನುಮಾನ ವಿಲ್ಲಿದರೊಳು ಕಂಡು ಕೇಳಿ |
ಘನಗುರು ಮಹಿಪತಿ ಜನ ಸೊಲ್ಲಾ 5

ಯಾಕೆ ನೀನು ಹೀಗೆ ಮಾಡುವಿ ವೀರ ಹನುಮ
ಯಾಕೆ ನೀನು ಹೀಗೆ ಮಾಡುವಿ ಪ.
ಯಾಕೆ ನೀನು ಹೀಗೆ ಮಾಡುವಿ
ಜೋಕೆಯಿಂದ ಸಲಹೊ ಎಂಬ
ವಾಕು ಕೇಳದೇನೋ ನಿನಗೆ
ಬಿಂಕ ಅ.ಪ.
ಸತ್ಯವಂತನೆಂಬ ವಾಕು
ಎತ್ತ ಪೋಯಿತೀಗ ಬಿರುದು
ಒತ್ತಿ ಒತ್ತಿ ಕೇಳಿದರೂ
ಉತ್ತರವÀ ಕಾಣೆನಲ್ಲೊ 1
ಒಡೆಯ ರಾಮಭಂಟನೆನಿಸಿ
ಒಡವೆ ವಸ್ತು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು
ಬಡಿವಾರದಲಿ ನಿಂತರೀಗ
ಬಡವರೆಮ್ಮ ಗತಿಯದೇನೊ 2
ವೀರ ಉಡುಪು ಧರಿಸಿಕೊಂಡು
ವೀರ ಭೀಮನೆನಿಸಿಕೊಂಡು
ಮೋರೆ ಎತ್ತಿ ನೋಡದಿರಲು
ದಾರಿಯಾವುದೆಮಗೆ ಪೇಳು 3
ಮುನಿಯ ರೂಪ ತಾಳಿ ಮತ್ತೆ
ಮೌನಧರಿಸಿ ನಿಂತರೀಗ
ಮಾನತನದಿ ತುತಿಸುವೆಮಗೆ
ಏನು ಮುಂದೆ ಗತಿಯು ಇನ್ನು 4
ಬೇಡಲಿಲ್ಲೊ ನಿನ್ನ ಒಡವೆ
ಬೇಡಲಿಲ್ಲೊ ನಿನ್ನ ಭಾಗ್ಯ
ಆಡೊ ಒಂದು ಮಾತು ಎನಲು
ಮಾಡಿರುವೆ ಮನವ ಕಲ್ಲು 5
ಏನು ಸೇವೆ ಮಾಡಲೀಗ
ಏನು ನಿನ್ನ ಸ್ತುತಿಸಲೀಗ
ಏನು ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಲೀಗ
ಏನು ತಿಳಿಯದಲ್ಲೊ ಎನಗೆ 6
ಶುದ್ಧವಾದ ನಿನ್ನ ಒಂದು
ಮುದ್ದು ಮಾತು ಕೇಳೆನೆಂದು
ಒದ್ದಾಡುವೆನೊ ಮನದಿ ಬಹಳ
ಇದ್ದಿಯಾಕೊ ಸುಮ್ಮನಿನ್ನು 7
ಮನದಿ ಎನಗೆ ದೃಢವು ಇಲ್ಲ
ಹನುಮ ನಿನಗೆ ದಯವು ಇಲ್ಲ
ಮುನಿಸು ಮಾಡೆ ನೀನು ಸಲ್ಲ
ಘನವೆ ನಿನಗೆ ಪೇಳೊ ಸೊಲ್ಲ 8
ನಿನ್ನ ಹೊರತು ಪೊರೆವರಿಲ್ಲ
ಮನ್ನಿಸಿನ್ನು ಕಾಳಿನಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ಕೀರ್ತಿ ಜಗದಿ ಬಹಳ
ಉನ್ನತದಲಿ ಮೆರೆಸೊ ಮಲ್ಲ 9
ಅನ್ನಕೊಡಿಸಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು
ಮನ್ನಿಸುವೆನೆಂಬೋ ಇಂಥ
ಭಿನ್ನನಾದ ನುಡಿಗೆ ನಾನು
ಇನ್ನು ಒಪ್ಪಲಾರೆ ಕಂಡ್ಯ 10
ಕದರುಮಂಡಲಿಗಿ ಹನುಮ
ಹೆದರಲಾರೆ ನಿನಗೆ ಇನ್ನು
ಒದಗಿ ಪಾಲಿಸೆಂದು ಬೇಡೆ
ಹೃದಯ ಕರಗದಲ್ಲೊ ನಿನಗೆ 11
ನಿರುತ ನಿನ್ನ ದಾಸಳೆನಿಸಿ
ಚರಿಸುವಂಥ ಎನಗೆ ಒಲಿದು
ಅರುಹದಿರಲು ಒಂದು ವಾಕು
ಬಿರುದು ಉಳಿವುದೇನೊ ಇನ್ನು 12
ಇಷ್ಟ ಸಲಿಸದಿರೆ ಗೋಪಾಲ
ಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲಗ್ಹೇಳಿ ನಾನು
ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕಿಸುವೆನೊ ಎನ್ನ
ಮೂರ್ತಿ 13
ಗುರುಗಳಾಜ್ಞೆಯಿಂದ ನಾನು
ಹರುಷದಿಂದ ಬಳಿಗೆ ಬರಲು
ಗರುವದಿಂದ ನಿನ್ನ ನೇತ್ರ
ತೆರದು ನೋಡದಿರುವರೇನೊ 14
ತಂದೆ ನೀನೆ ಸಲಹೊ ಎಂದು
ಬಂದು ನಿನ್ನ ಅಡಿಗೆ ಎರಗೆ
ಒಂದು ಮಾತನಾಡದಂಥ
ಕುಂದು ಏನು ಪೇಳೊ ಇನ್ನು15
ಬೇಡ ಬೇಡ ಛಲವು ಇನ್ನು
ಪಾಡಿಪೊಗಳುವಂತೆ ದಯವ
ಮಾಡು ಎನ್ನ ಮೊರೆಯ ಕೇಳಿ 16

ಯಾಕೆ ಪುಟ್ಟಿಸಿದಿ ಇನ್ನು ಎಲೊ ಹರಿಯೆ |
ಲೋಕ ದೊಳಗನುಗಾಲ ತಿರಿದು ತಿಂಬುವಂತೆ ಮಾಡಿ ಪ
ಒಡಲಿಗಾಗಿ ಒಬ್ಬನ ಸಂಗಡ ಹೋಗಲು |
ಕೊಡುವವನು ಇಲ್ಲೆಂದು ಪರಿಹರಿಸುವ ||
ಸುಡು ಈ ಶರೀರವ ಬಳಲಲಾರೆನೊ ವಿಷದ,
ಮಡುವನಾದರು ಧುಮುಕಿ ಮರಣವಾಗುವೆ ರಂಗಾ 1
ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಅನ್ನ ಕೊಡುವವನ ಬಾಗಿಲಿಗ್ಹೋಗೆ |
ಹುತವಾಗುವನು ಎನ್ನ ನೋಡುತಲಿ ||
ಪರಿ ಬದುಕಿ ಇಹೋದಕಿಂತ |
ಹತವಾಗಬಹುದಂಬಿನ ಮೊನೆಗೆ ಬಿದ್ದು ರಂಗಾ 2
ಎಲ್ಲಿ ಬೇಡಿದಲ್ಲವೆಂಬೋ ಸೊಲ್ಲಿಲ್ಲಿದೇ |
ಒಲ್ಲೆನೋ ಸಾಕು ಈ ನರ ಜನ್ಮವು
ಸಿರಿ ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲ ನಿ- |
ನ್ನಲ್ಲಿ ದೂತರ ಸಂಗದಲ್ಲಿ ಸುಖಬಡಿಸೊ 3

ಯಾತರವ ನಾನೈಯ ಇಂದಿರೇಶ ಪ
ಹೋತನ ಕೊರಳೊಳಗೆ ಮೊಲೆಯಿರ್ಪ ತೆರದಲಿ ಅ.ಪ
ಗ್ರಾಸಕ್ಕಲ್ಲದೆ ನಾನು ದೇಶ ದೇಶಕೆ ಪೋಗಿ
ವಾಸಪಗೆ ಸಮರೆಂದು ದೋಶಿಗಳ ಪೊಗಳೀ
ಕಾಸುಗಳಿಸಲು ದಾಸ ವೇಷ ಹಾಕಿದ ಶೂರ
ಏಸು ಜನ್ಮವು ಕಳಿಯೆ ನಾಶವಾಗದೊ ಆಶೆ 1
ನೇಮ ನಿಷ್ಠೆಗಳಾಟ ಪರರಿಗೋಸುಗ ಹೂಡಿ
ಕೋಮಲಾಂಗಿಯರ ಮನ ಮೆಚ್ಚಿಸುತ ಜಗದೊಳಗೆ
ಹೇಮದಾಶೆಗೆ ಸೂಳೆ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ತೋರ್ಪಂತೆ
ನಾಮಸವಿಯುಣ್ಣದೆಲೆ ಗಾಯನವ ಮಾಡುವೆನು 2
ವ್ಯಾಸಕೂಟದಿ ಬೇರೆ ದಾಸಕೂಟವು ಎಂಬ
ದೋಷವಾದವ ಮಾಡಿ ವ್ಯಾಸದಾಸರ ದ್ರೋಹ
ಗ್ರಾಸವಾದೆನು ನಾನು ಶಾಸ್ತ್ರವಾಹುದೆ ಬೇರೆ
ಭಾಷೆ ಬೇರೆಯು ಆಗೆ ಶ್ರೀಶ ಹರಿಸೋ ಇದನು 3
ಮಾನವರ ಬಹುಮಾನ ಸಾನುರಾಗದಿ ಬಯಸಿ
ನಾನು ಮೋದಿಸುವೆ ಹೀನ ಮತಗಳ ಹುಳುಕು
ಪ್ರಾಣಪತಿಮತ ಮೇಲ್ಮೆಗಾನಮಾಡೆನು ದೃಢದಿ
ಸ್ವಾನುಸಂಧಾನ ವಹೀನ ಜ್ಞಾನಿಯೊ ನಾನು4
ಖ್ಯಾತಿ ಜೀವನಕಾಗಿ ಶಾಸ್ತ್ರವೋದಿದ ಮೂಢ
ನೀತಿ ಪೇಳುವೆ ಜನಕೆ ನೀತಿತೆರನಾನಡಿಯೆ
ನಿತ್ಯ ನೇಮವುಯನಗೆ
ಈತರದ ಹರಿದಾಸ ಮಾತರಿಶ್ವಗೆ ದೂರ 5
ದಾನ ಧರ್ಮಗಳಿಲ್ಲ ಮೌನ ಜಪ ತಪವಿಲ್ಲ
ಹೀನಗುಣ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ ನಾನುಯೆಂಬುವೆನಲ್ಲ
ಸೊಲ್ಲು ಏನು ಬಿಡೆದಿಹೆನಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ನಂಬಿಹೆನಲ್ಲ ನೀನು ಬಿಡೆ ಮದ್ದಿಲ್ಲ6
ಇಂತುಟಾದರು ಮೆರೆವೆ ಹಂತ ನಿನ್ನಯ ಕೃಪೆಯೊ
ಯೆಂತು ಪೇಳಲಿ ಜೀಯ ಸಂತ ಜಯಮುನಿ
ವಾಯುವಂತರದಿ ನಲಿವಂಥ “ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣವಿಠಲ”ನೆ
ನಿನ್ನಂಥ ದೊರೆಯಿಲ್ಲ ಸರ್ವೋತ್ತಮನೆ ಶರಣೈಯ7

ಯಾರು ಬಲ್ಲರು ವೆಂಕಟೇಶ ನಿನ್ನೊಳಿಹ
ಚಾರು ಗುಣಶೀಲವೆಂಬ
ವಾರಿಧಿಯ ಚಿಪ್ಪಿನೊಳು ಮೊಗೆದು ಬತ್ತಿಸುವಂಥ
ವೀರನಾವನು ಜಗದೊಳು ಪ
ಹದಿನಾಲ್ಕು ಲೋಕವನ್ನು, ನೀ ನಿನ್ನ
ಉದರದೊಳಗಿರಿಸಿಕೊಂಡು
ಉದಧಿಮಯವಾಗಿರ್ದ ಕಾಲದೊಳು ನಿನಗೊಂದು
ಉದುರಿದೆಲೆಯೊಳು ನಿದ್ರೆಯಂತೆ 1
ಮಾಯೆ ಕಮಲಾಕರದೊಳು, ನಿನ್ನುದರ-
ದಾಯತದಿ ತೋರಿ ನಿಲಲು
ಮೋಹಿಸಲು ಆ ಕ್ಷಣದಿ ಕಾಯವಾಗಲು ಮೇಲೆ
ಬಾಯಿ ನಾಲ್ಕಾಯಿತಂತೆ 2
ಅಲ್ಲಿ ತೋರಿದ ಸೊಲ್ಲನು, ಖಳನೋರ್ವ
ನೆಲ್ಲವನು ಸೂರೆಗೊಳಲು
ಮಲ್ಲನಾಗಿಯೆ ಜಲದಿ ಘಲ್ಲಿಸಿಯೆ ದೈತ್ಯನನು
ಚೆಲ್ವಸಾರವ ಸೆಳೆದೆಯಂತೆ 3
ಅದರ ಆಧಾರದಿಂದ, ಸನಕಾದಿ-
ಗುದಯವಾದುದುಯೆಲ್ಲವೂ
ಮೊದಲ ಕಾಣದೆ ವೃಕ್ಷವದುರಿ ಬಿದ್ದುದ ನೋಡಿ
ತುದಿಯೊಳಗೆ ಕದನವಂತೆ 4
ಒಳ ಹೊರಗೆ ನೀನೊಬ್ಬನೆ, ಹೊಳೆ ಹೊಳೆದು
ಸುಳಿವ ಪರಿಯನು ಕಾಣದೆ
ಮಲತಾಯಿ ಮಗನೊಳಗೆ ಕಲಹವಿಕ್ಕುವ ತೆರದಿ
ಹೊಲಬುದಪ್ಪಿಯೆ ನಡೆವರಂತೆ 5
ಒಂದಿದರಿಂದೆರಡಾದುದು, ಮೂರಾಗಿ
ಬಂದು ಇದಿರೊಳು ನಿಂದುದು
ಒಂದು ಮಾತಿನೊಳೆರಡು ಸಂದೇಹಗಳ ತೋರಿ
ಮಂದ ಬುದ್ಧಿಯ ಕೊಡುವೆಯಂತೆ 6
ಜಡವಾದ ಅಡವಿಯನ್ನು ಸಂಚರಿಸಿ
ಒಡಲ ಹೊರೆವುದು ಕಡೆಯೊಳು
ಎಡೆಯೊಳೊಪ್ಪಿಸಿ ಕೊಡುವಿಯಂತೆ 7
ನಂಬಿ ಬಂದವರ ನೀನು, ಮನದೊಳಗೆ
ಹಂಬಲಿಸಿಕೊಂಡಿರುತಲೆ
ಇಂಬಾಗಿ ಇಹಪರದಿ ಉಂಬ ಸಂಭ್ರಮವನ್ನು
ಸಂಭವಿಸಿ ತೋರ್ಪೆಯಂತೆ 8
ಭೂಮಿಗೆ ವೈಕುಂಠವೆಂದು, ನಿಂತಿರುವ
ಸ್ವಾಮಿಯೆನ್ನೆಡೆಗೆ ಬಂದು
ಕ್ಷೇಮವನು ವರಾಹತಿಮ್ಮಪ್ಪ ಕರುಣದಿ
ಕಾಮಿತಾರ್ಥವನೀಯೊ ಎಮಗೆ 9

ಯೆಂದು ಪಿಡಿಯುವಿ ಕೈಯ್ಯ
ಇಂದಿರೇಶ ಚಲುವ ಕೃಷ್ಣನೆ ಪ
ಮುಂದೆ ಹೋಗಲು ಬಂಧಮಾಡುತ
ಕುಂದು ಅಳಿಯುತ ತಂದೆ ದಯೆತೊರಿ ಅ.ಪ
ಮಂದ ನಾನಯ್ಯ
ಕಂದಿ ಕುಂದಿದೆ ಭವದಿ ಕೇಳಯ್ಯ
ಬಂಧು ಬಳಗವು ಯಾರು ಇಲ್ಲಯ್ಯ
ನಿಂದು ಮುಂದಿನ ದಾರಿ ನಡೆಸಯ್ಯ ಜೀಯಾ
ಅಂದು ಸಭೆಯೊಳು ಮಂದಗಮನೆಯ
ಒಂದು ನೊಡದೆ ಬಂದು ಸಲಹಿದ
ಸಿಂಧು ಶಯನಾನಂದ ಮೂರುತಿ
ನಂದನಂದನ ಶ್ಯಾಮಸುಂದರ
ಬಂಧು ಸರ್ವರ ಬಂಧಮೋಚಕ
ಮಂದರಾದ್ರಿ ಧರನೆ ಯದುಕುಲ
ಚಂದ್ರ ಶೋಭಾಸಾಂದ್ರ ಕೃಷ್ಣನೆ
ಬಂದು ಚಂದದಿ ಸಲಹಿ ಎನ್ನನು 1
ಬಾಲತನದಲ್ಲಿ ಲೀಲೆಗೋಷ್ಠಿಲಿ ಮೆರೆದೆ ನಾನಲ್ಲಿ
ಮೇಲೆ ಯೌವನ ಒಡನೆ ಬಂತಲ್ಲಿ
ಲಲನೆ ಕೇಳಿಲಿ ಮುಳುಗಿ ಹೋದೆನು ಅಲ್ಲಿ
ಮೆಲ್ಲಮೆಲ್ಲನೆ ಮುಪ್ಪು ಬಂತಲ್ಲಿ
ಕಾಲಕಳೆದೆನು ಪಗಡೆ ಜೂಜಿನಲಿ
ಮಲ್ಲಮರ್ದನ ಮಾತುಲಾಂತಕ
ಚಲ್ವಸೂಕರ ಪುಲ್ಲಲೊಚನ
ಪುಲ್ಲನಾಭನೆನಲ್ಲ ಸರ್ವರ ಬಿಂಬರೂಪನೆ
ಎಲ್ಲ ಕಾಲದಿ ಎಲ್ಲಮಾಡುತ ನಿಲ್ಲದೆಜಗ
ಸಾರ ಶ್ರೀ
ನಲ್ಲ ನಿನ್ನಯ ಎಲ್ಲ ಬಲ್ಲವರಿಲ್ಲ ಎಲ್ಲಿಯೂ
ಬುದ್ಧ ಕಲ್ಕಿಯೆ
ಸೊಲ್ಲು ಲಾಲಿಸಿ ಒಲಿದು ಬಂದ ನಾರಸಿಂಹನೆ
ಇಲ್ಲ ಸಮರು ಅಧಿಕರೈಯ್ಯ ಪೂರ್ಣದೇವನೆ2
ಮೂರು ತಾಪವ ಹರಿಪ ಬಗೆಯೇನೋ
ವೈರಿ ಆರರ ಭರದಿ ತರಿ ನೀನೂ
ಮೂರು ಋಣಗಳು ಉಳಿಯೆಗತಿಯೇನು
ಮೂರು ಕರ್ಮದಿ ಬಿಡಿಸಿ ಹೊರೆಯನ್ನು ಭಕ್ತಸುರಧೇನು
ಸಾರಸಜ್ಜನ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಶುಭಗುಣ
ಸಾರ ಕರುಣಾ ಪೂರ್ಣವಾರಿಧಿ
ಮಾರಜನಕನೇ ಋಷಭಮಹಿದಾಸ
ತೋರು ಜ್ಞಾನವ ಬಾದರಾಯಣ
ಮೀರಲಾರೆನು ವಿಷಯವಾಸನೆ
ಭಾರತೀಶನ ಒಡೆಯ ಕೃಷ್ಣನೆ
ಭಾರ ನಿನ್ನದು ಎನ್ನ ಪೊರೆವದು
ಮತ್ಸ್ಯ ವಾಮನ
ಧೀರ ಧೃವನಾ ಪೊರೆದ ವರದನೆ
ಬೀರಿ ಭಕ್ತಿ ಜ್ಞಾನ ವೈರಾಗ್ಯ 3
ಎನ್ನ ಯೋಗ್ಯತೆ ನೋಡಿ ಫಲವೇನು
ನಿನ್ನ ಘನತೆ ತೋರಿ ಪೊರೆ ನೀನು
ನಿನ್ನ ದಾಸನ ಮಾಡು ಎನ್ನನ್ನು
ಅನ್ಯಹಾದಿಯ ಕಾಣೆ ನಾ ನಿನ್ನು
ಬೆನ್ನು ಬಿದ್ದೆನು ಇನ್ನೂಮುನ್ನೂ
ಮಾಧವ ವಿಶ್ವ ತೈಜಸ
ಪ್ರಾಜ್ಞತುರಿಯ ಹಂಸ ವಿಷ್ಣುವೇ
ಜ್ಞಾನ ಭೋಧಕ ಸನತ್ಕುಮಾರನೇ
ಮೌನಿ ದತ್ತಾತ್ರೇಯ ಹಯಮುಖ
ದೀನವತ್ಸಲ ಯಜ್ಞ ಧನ್ವಂತ್ರಿ
ಶ್ರೀನಿವಾಸ ರಾಮ ಕಪಿಲನೆ
ಜ್ಞಾನ ನಿಧಿ ಮುನಿ ನಾರಾಯಣನೆ
ನೀನೆ ಅನಿರುದ್ಧಾದಿ ರೂಪನು
ಧ್ಯಾನಗೊಚರ ಶಿಂಶುಮಾರನೆ
ಸಾನುಕೂಲದಿ ನೀನೆ ವಲಿಯುತ
ಕರ್ಮ ಸಂಚಯ4
ಆದಪೊದ ಮಾತು ಏಕ್ಕಯ್ಯ
ಮಧ್ವರಾಯರ ಪ್ರೀಯ ಶೃತಿಗೇಯ
ಮೋದದಾಯಕ ಮುಂದೆ ಸಲಹೈಯ್ಯ
ಪಾದಪದ್ಮದಿ ಶರಣು ಅಲ್ಲದೆ ಏನು ಮಾಡಲಿ ಜೀಯ ಅಯ್ಯ
ತಿದ್ದಿ ಮನವನು ಕದ್ದು ಅಘವನು
ಒದ್ದು ಲಿಂಗವ ಶುದ್ಧಜ್ಞಾನದ
ಸಾಧು ಜಯಮುನಿ ವಾಯುವಂತರ
ಮಾಧವ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣವಿಠಲನೆ
ಪಾದ ಮಧುಪರ ವೃಂದ ಮಧ್ಯದಿ
ವೇದ ಸಮ್ಮತ ಗಾನ ಸುಧೆಯನು
ಶುದ್ಧಭಕ್ತಿ ಜ್ಞಾನದೊಡಗೂಡಿ
ಮೆದ್ದು ಪಾಡುತ ಕುಣಿವ ಭಾಗ್ಯವ
ಮುದ್ದು ಕೃಷ್ಣನೆ ನೀನೆ ಎನಗಿತ್ತು 5

ರಂಗ ನಿನ್ನ ಸಂಗ ಸೌಖ್ಯಕಾಗಿ ಕುರಂಗ ಲೋಚನೆಯು ತಾನುಭಂಗ ಬಡುವಳಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಅಂಗ ತಂದು ತೋರೈ ಪ
ಕುಸುಮ ಗಂಧಿಯು ತಾನುಹಸುಮಗಳಲ್ಲವೆ ಪೊಸತಾಪ ಕಾಯಲಿಲ್ಲವೆ 1
ಕನ್ನೈದಿಲೆ ಸೌವಿಸು ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ನಿನ್ನರ್ಚಿಸುವೆ ತವಕದಿ |ತನ್ನಾದ ಬೊಂಬೆ ತಾ ಎನ್ನ ನಿಮ್ಮ ಬಳಿಯಲಿಮನ್ನಿಸಿ ಕಳುಹಿದಳೈ 2
ಮುನಿದಗಲಿರುವದು ಮುನಿಜನ ವಂದ್ಯಗೆ ಮುನಿಗಳೊಪ್ಪರೀ ಮಾತನು ಕನಸಿನೊಳವಳ ಕೂಡ ಅನುಭವಿಸುವಾತಂಗೆಜನದ ನಾಚಿಕೆ ಯಾತಕೈ 3
ಅಂಚಗಮನಿ ತಾ ಮಿಂಚು ಮಂಚವ ಕಂಡುಸಂಚಿತವನು ನೆನೆವಳ ವಂಚನೆಯ ಬಿಟ್ಟುಮುಚ್ಚಾವಳ ಕೂಡೈ ನೀ ಕೆಂಚಿಯರಸರೊಲ್ಹದು 4
ಮಂದರ ಧರನೀಗ ಬಂದು ಸಂಮಿಸುವದು ರುಕ್ಮಕಂದನ ಸೊಲ್ಲಿಗೆ 5

ರಂಗಾ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಪರಮ ಮಂಗಳದಾಯಿ
ಹಿಂಗಿತು ದಾರಿದ್ರ್ಯವಿನ್ನು ಶೃಂಗಾರ ಭುಜಂಗ ಶಾಯಿ ಪ.
ಪದ್ಮನಾಭ ಸಿರಿನಲ್ಲಕೃಷ್ಣ ತನ್ನ ಪಾದ
ಪಲ್ಲವೆ ಶರಣೆಂದು ನಿಲ್ಲೆ ಧೈರ್ಯದಿ
ಮೆಲ್ಲ ಮೆಲ್ಲಕಾಗಿ ತನ್ನ ವಲ್ಲಭೆಯ ಕೂಡಿ ಎನ್ನ
ಸೊಲ್ಲ ಲಾಲಿಸುತ ಕಂಸದಲ್ಲಣ ತಡವಿಲ್ಲದಂತೆ 1
ಆರುವೆನನೆಂಬ ಹುಣ ಘೋರಭಾವದಿಂದಲುಂಡು
ಗಾರುಮಾಳ್ಪ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಚೀರುತಿರುವುದ
ಮಾರಜನಕ ಲಾಲಿಸಿ ಕೃಪಾರಸದಿ ಸಲಹಿ ನಿಜ ಪಾ
ದಾರವಿಂದ ಯುಗ್ಮವನ್ನು ತೋರಿ ತಿರುಗಿ ಕಳುಹಿದಂಥ 2
ಭಕ್ತಾಭರಣನೆಂಬ ಬಿರುದ ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿ ತೋರಿ ಸರ್ವೋ
ದ್ವøಕ್ತ ಮಹಿಮ ತನ್ನೊಳ್ಪರಮಾ ಮತಿಯನಿತ್ತು
ಮಾಯಾ ಶಕ್ತಿಯರಸ ವೆಂಕಟೇಶ
ನಿತ್ಯ ಮುಕ್ತ ರಮೆಯ ಕೂಡಿ ನಗುತ 3

ರಾಮ ರಾಮ ಶ್ರೀ ರಘುರಾಮ ನೀಲಮೇಘ-
ಶ್ಯಾಮ ನಿಸ್ಸೀಮ ಕಾಮಿತಾರ್ಥವಕರೆದತಿ-
ಪ್ರೇಮದಿಂದ ಪಾಲಿಸುವುದು ನಿನ್ನ ನಾಮ ಪ
ಕಲ್ಲೋದ್ಧಾರಕ ಕರುಣಾಳು ರಾಮ
ಬಿಲ್ಲನೆತ್ತಿದ್ದ ಬಿರುದಾತ ರಾಮ
ಸೊಲ್ಲು ಸೊಲ್ಲಿಗಿರಲು ಹರಿನಾಮ
ಚೆಲ್ಲ್ಯಾಡುವ ದಯ ಅವರಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮ 1
ಧೀರಪುರುಷನೆ ದಿಗ್ವಿಜಯ ರಾಮ
ವಾರಿಧಿಯ ಕಟ್ಟಿದ್ವನಜಾಕ್ಷ ರಾಮ
ಕ್ರೂರರಾಕ್ಷಸರನು ಕೊಂದು ಲಂಕಾ
ಸೂರೆಯನು ಮಾಡಿದಂಥ ನಿಸ್ಸೀಮ 2
ದುಷ್ಟರಾವಣಶತ್ರು ಶ್ರೀರಾಮ
ಹುಟ್ಟಿ ಭಾನುವಂಶದಿ ಸೀತಾರಾಮ
ಮುಟ್ಟಿಭಜಿಸೆ ಸಜ್ಜನರಿಗೆ ಭೀಮೇಶ-
ಧಾಮ 3